Magsayawan Kita sa Gitna ng Ulan

Huwag mong pipigilan ang natural na daloy

Huwag mong pipigilan ang natural na lakbay ng tubig sa ilog

na nagpapatuloy hanggang sa karagatan

hanggang sa higupin ng kaulapan

hanggang sa lunurin muli ang kapatagan

hanggang sa linisin nitong muli

ang kalsadang duguan

A, magsasanib ang tubig-ulan

at ang dugo ng mga napahandusay na katawan

na kanina lang, matibay na nakatayo, nakikipagsapalaran,

nakataas-kamao o nakikipaglaban sa buhay

ngunit nangudngod sa kalsada

pinahalik sa lupa, sa putik, sa burak

Kung may dugong dumanak, dugong pumuslit, dugong umalpas

sa balat na nagnaknak, nawasak, nalantang gulay, nagkalurayluray,

ay muling sasanib sa tubig-ulan, ang dugo

Sabay na dadaloy sa estero

Sabay na lalakbaying muli

ang natural na daloy sa ilog

Magpapatuloy hanggang sa karagatan

Hanggang sa muling higupin ng kalupaan

hanggang sa maging ulan

Tama, huwag mong pipigilan

natural na bagsak ng ulan

pagkat ang ulan ay dugo ng sambayanan

at dugo ng mga bayaning lumaban,

ng mga bayaning patuloy lumalaban

dugong muling lilinis sa sandaigdigan

muling ididilig sa lupang sakahan:

huhugasan nito ang mga kamay

na ilang daang taon nang nakalublob sa putikan;

paiinumin nito ang mga uhaw na lalamunan

na hingal-aso na sa pagpasan

ng tone-toneladang kahirapan sa pabrika

na nangangamba pa ngang mapatalsik ng mga makina;

pupunuin nito ang mga batyang nakasahod sa alulod

ng mga plangganang nananakit na ang gulugod,

nanginginig ang tuhod sa pagkukusot;

hahayaan nitong magtampisaw sa kanya

ang mga mumunting paa na nakayapak

na nagbibitak-bitak na paltusing mga paa

tangan ay kalahig, sako at muta

sa kabundukan ng basura;

At hahaplusin nito ang mga mag-aaral na kabataang nasa kalsada

na nag-aaral humawak ng sandata

o ng matalim na pluma

A, magsayawan muna kita

sa gitna ng ulan

hayaang kahit minsa’y maipagdiwang

ang biyayang ulan ng mga nag-alay

para sa bayan

Tama, tayong lahat, sa langit titingala

Hahayaang buong katawan ay mabasa

Tama, hindi natin pipigilan ang natural na daloy

ng luha sa mga mata

Habang sa gitna ng ulan...

Habang sumasayaw kita

ang luha, ang luha na damdamin ng kaluluwa

ay may layon ding maglakbay

kasama ng tubig sa ilog, ng dugo, ng pawis, maging ng pluma

na sa huli

mangagsisiindak rin sa katauhan ng ulan

Kasama ka!

Tara! Magsayawan muna kita

-010112