THE
HITLER GIRL I KNOW
by Donfelimonposerio
SYPNOSIS:
It
is a teacher's protocol na bawal ang magkaroon ng anumang attachment
sa mga estudyante beyond student/ instructor relationship, ang
lumagpas dun karumal-dumal sa harapan ng institusyon. Kung
ipagpipilitan naman, kakailangan nilang itago ito sa iba. Bawal
ipakita sa madlang pipol, ang teacher mo ay lovers mo! It's a big NO!
NO!
Pero
andami na namang kwentong nagkaroon ng relasyon ang estudyante at
guro, yung iba pa nga e nagkakatuluyan talaga. Yung case na ito ay
kung maghihintay ang guro/estudyante, Sa case nila Cassandra at Sir.
Mikko , walang atang dapat maghintay at walang dapat hintayin kasi
nga wala naman talaga e... Hmmn?!
Well..
It is a
Scripted true to life story.
Prologue:
"BUT
WHY HITLER GIRL? Why her?!" text ito ni Cassandra sakin.
Tanong kasi nang tanong kung sino daw ba ang type ko sa klase nila.
Sabi ko yung nakilala kong Hitler Girl. At natuwa siya nun...
She is
the modern day Hitler. Sa account niya sa Facebook -nakasulat doon sa
about me niya...
"I
am smart. Very smart. If you think you are smart yourself, then I am
smarter. And I am a go-getter. I don't give a fuck who you are but I
know what I want and I will get it even if it means killing you if
you won't get out of my way. I will be the ruler of the world and I
wouldn't hesitate putting your ass on the line just to get my goals.
Now shoo."
Grabeng
maka shoo-shoo no?! Grabe lang makaracist di ba, pero Special yan
sakin! Though I am not so special sa kanya, sino nga ba naman ako
-ang instructor/ guro/ proffesor/ teacher niya. It is a
student-instructor relationship!
As I
said, Estudyante ko si Cassandra. A Writer. A Guitarist. A Bookworm.
And Soon to be the ruler of the world...or so she plans.
Birthday:
February 29 (Bihira ang magkaroon ng ganitong birthday, Leap year
-every 4 years lang ang 29 ng february, kapag walang leapyear,
sini-celebrate niya yung birthday niya tuwing 28. Astig!)
Sex:
(Fe)Male --> hindi ako naniniwalang babae ito, kasi habulin siya
ng mga babae, at sa sobrang cute niya nababakla ako sa kanya!! Hehe,
joke lang!
Spoken
Language: English, Mandarin Chinese, Korean and Filipino (yung
FILIPINO lang yata ang wika na pwede kaming magkaintindihan -bukod pa
sa nagkakaintindihan ang mga puso namin. Naks! Ano yon?)
"Hey,
Save my another no. YOU HITLER GIRL!
ur
writings seducing my innocent mind, I erotically sighed w/ this!
Superb!" Writer kasi nga siya, pero puro pang ero-ero yung
mga sinusulat niya. Yung mga may bed scenes at GRABEEEEEE para sa
babaeng kala mo e napaka-bait. Nasa loob naman pala ang kulo -pero it
is for real, mabait siyang estudyante kaya nga -I put a XD icon here.
Pasensya na po, nahulog ako sa patibong niya e, but still It is my
own will to fall. She's my forever student
and
Soon to be the ruler of my world... or so we plans.
THE
HITLER GIRL I KNOW
by Donfelimonposerio
Chapter
1.
WHY
YOU ARE SHOUTING!!
Tahimik
ang buong klase, nag-aanounce ang Dean. Yung Dean dito sa St.
Something Academy na kamukha ni Doraemon na may kaunting hawig sa
predator --> wag lang bumusangot at baka magmukhang elien! "We
will have a -College Night for all the FRESHMEN students, we will
welcome you, our new student of the prestige St. Something Academy.
When? It will held on Feb 14, 20?? So, it is a dual purpose, a
valentines party for us and orientation for all Freshmen students
and- abfksd.."
Hindi
ko na pinakinggan yung karugtong kasi -->iisa lang ang kahulugan
nito para sa akin, bilang instructor ng klase na graduate ng public
na nagtuturo ngayon dito sa private school, all it means -->
Income generating Devices! Nagpapayaman yata ang school na ito, at
ayos lang yata para sa mga magulang ng mga estudyante ko, well
mayayaman naman sila. Mga may pera, kaya nga pinag-aral sa private
ang anak. Wala pa kong nakikitang mahirap na estudyanteng nag-aaral
dito -exclusive school for May PERA lang ito! kasi nga
mahal ang mag-aral sa private schools. Mas may pera pa nga itong mga
estudyante ko sakin. First Job ko ang pagtuturo at fresh graduate
lang ako at-
"Sir,
Mikko, Thank you sa time, you may resume your lecture,"
nagpaalam na yung Dean. Ako, kelangan na ring magpaalam sa
pagmumukmok. Tuwang-tuwa ang buong klase, may ilang grupong
nagbubulungan tungkol sa kung sino bang makakapartner nila, It's a
valentine’s day and not an ordinary day for them, pati yung grupo
ng mga lalaki, nag-uunahan sa pagpili ng mga makakapartner, in short,
ang INGAAAAAAAAAAAAAAAYYY!!
"HEY!
Keep Quiet Guys! Alam kong masyado kayong excited pero after ng
lecture na lang kayo mag-usap tungkol dyan" At deretso na ko
sa naudlot kong pagtalakay,
"SIR
ME KA-DATE KA NA SA VALENTINE'S DAY? PWEDE AKO NA LANG "
nagulat ako sa biglang pagtayo ni Cassandra sa upuan at nadagdagan
lang ang ingay dahil sa mga UIIIIEEEE!!! at Ang CHeessssyy! ng mga
kaklase niya. Mas umingay lalo!
"May
problema ba Cassandra?!" Hay naku, anlakas makabanat ng
estudyanteng ito, "Hehe, Nothing Sir. Joke lang po, "
sabay upo, wala ako sa wisyo makipagbiruan may hinahabol akong dapat
mai-discuss na topic. Malapit na ang exam e, at naku lang! Marami
akong gawain na dapat tapusin! Tsk!
(Author's
note: He's their Filipino instructor, ang pinakabatang teacher ng St.
Something Academy. Filipino teacher means --> huwag umasa na
gagamit siya ng ingles. Neber yun! Spell "Neber?"
N-E-B-E-R, baybay sa Filipino. See --> Trying hard mag-english,
pero pinipilit mag-Ingles - para sa kanya: hindi daw porket Filipino
Instructor e hindi na pwedeng mag-english! Kahit nga Native English
speaker e nagkakamali parin sa kanilang grammar. Thought that counts
naman daw e. Tsk! Ayaw pang aminin -Stupid Instructor!! hehe, peace!
22
years old pa lang siya, pero mukhang mas bata pa sa 22 yung hitsura
niya. Wee? Sabi ng nanay niya, angal? And he take it as advantage, na
kahit kaedaran niya lang ang mga estudyante, ginagalang naman daw
siya. (minsan! huhu! ) kasi yung joke niya, madaling masakyan ng mga
estudyante niya, though minsan lang naman daw siya magjoke. weeh?
Joke ba yon?
Ito
hindi joke, gusto ko sanang palitan yung subject niya na english
instructor kaya lang baka mapasubo ako sa pag-i-ingles. hehe.
Pasensya na alien lang)
***Bell
rung***
Ow!
Napasarap ata ako sa pagtatalakay, nagulat ako nang nag-alarm ang
bell. "Sir, WHAT'S THE COVERAGE OF THE EXAM?"
Nakataas ang kamay ni Cassandra (alangan namang paa ang itaas?!) Ikaw
na most talkative Cassandra Malaya.
"The
whole Page of Unit 1. in our reference book. Review your notes!"
asa naman ako na may notes nga sila. After may lecture lalapit ang
mga studyante with their i-phone 5, at pi-picturan ang board. Astig
ang henerasyon na to! Ginagawang tamad ang mga tao ng mga nauusong
gadgets.
"Goodbye
class!" at iilan na lang ang sasagot sayo ng goodbye, yung
ilang nakaintindi ng lesson mo. Kapag kaunti ang nag-goodbye -ibig
sabihin marami ang hindi nakaintindi. Tapos, lalabas na lang
mag-iingay pa. Hay! Sana may maimbento na na Ear's Volume Receiver
Adjustable -yung gadgets na kinakabit sa tenga tapos pwede mo nang
i-adjust yung hina at lakas ng naririnig mo. Magiging bilyonaryo ako
kapag ako ang nakaimbento nun, tiyak ko kasi lahat ng teacher sa
buong universe bibili nun. Walang teacher na hindi nairita sa
kaingayan ng mga estudyante. At isa ako dun, -->dahil isa ako sa
nangungunang nag-iingay nung estudyante pa ko.
Nakalabas
na ang lahat, maliban lang kay Cassandra -the heck girl na may
excessive demand ata sa atensyon at sobrang believe sa sarili dahil
kanina pa umeentra sa lecture ko.
"Ms.
Cassandra Malaya, may mga kapatid ka ba??" at ngumiti lang
siya sakin.
"Sir,
I have none sir, only cute child po ako sir!" hindi siya
kinabahan sa sinabi niya na only cute child? Anlakas talaga ng
self-esteem.
"I
see! Now I know the reason," pagkasabi ko biglang tumaas ang
kilay niya. Suspiciously looking with big question on her
mind, sa palagay ko.
"REASON
OF WHAT, SIR?" malakas na tanong niya sakin, waiting for the
answer, ang cute lang ng mata niya, medyo may pagka-blue ang kulay.
Teka, Instructor ako, hindi dapat ako maapektuhan ng kung sinuman,
lalo na't estudyante pa.
"You
always want the attention of everybody, Cassandra..."
sinasabi ko yun as I fix my things before I leave. Ayaw ko nang
tumingin sa mata niya, naiilang ako. "Being attentive, active
is good.. But TOO MUCH is not really good!"
Haixt.
nakakailang naman 'to. Biglang nalungkot ang hitsura niya, "Oh,
Ahmmn.. I-I'm sorry for that Sir," biglang may nangilid na
luha sa mata niya, "S-sir, they uttered that I'm so
'p-pampam' what's the heck means is that Sir?" Natawa ako
bigla as I heard the word... Because it is true, hehe well, it's
true.
"It
means... KSP -kulang sa Pansin. Cassandra, stop being too much proud
of yourself! I think you are smart enough to understand the feelings
of the crowd. You are too attention seeker and-..." tutuloy
ko pa sana sasabihin ko kaya lang biglang pumatak yung luha niya.
Hala! Naiyak na siya dun? Wala akong balak pagalitan siya. Arrggh!!
Here in this school, alam kong makapangyarihan ang mga estudyante.
Mas may boses sila kaysa saming mga teacher. Hehe, so behave.
"S-sorry
to tell you that, but I hope you'll take it as an advice, ok?"
Natakot ako bigla, mamaya e, isumbong ako sa magulang.
Nag-uumpisa ka pa lang Miko, masisira na agad ang career mo. Buti,
she smile again, nagpahid ng luha at umaliwalas na agad ang mukha
niya. Happy face again.
"S-Sir...
I have my own written stories, I-I hope you'll read it and ahhh...
you'll give a reviews?" Wow, nagsusulat si Cassandra? Weh?
Ano naman kaya sinusulat nitong batang ito? Siguro mga sinusulat niya
tungkol sa mga binu-bully niya o sa mga paBIDA niya sa klase. Ansama
ko, nagmamarka ng tao!
"Give
me the copy, I'll read it," curious ako, anong sinusulat
kaya nito. Alam ko na talagang matalino siya pero- "SIR, Sir
sa link po e, I don't have the hardcopy... I-se-send ko na lang po sa
inyo yung link, "
Okay.
Mag-ne-net pa ko nito. Wala pa naman akong computer. Pasensya na po
ha, hindi ako techy na nilalang e. Tsaka mahirap lang ako, Marami pa
kong utang na dapat bayarin kaya wala pang pambili ng computer.
Pinagkagastusan ng mga magulang ko ang pagpapaaral sakin, yung -lupa
sa Bicol naisanla, yung kalabaw kinatay para ibenta kahit na
malnurish yun naka ilang kilo din ang nabili-para lang may pan-thesis
lang ako, at yung pustiso ng nanay ko, hindi pa natutubos, naibenta
pa sa iba ng pinagsanlaan, kahit na 2nd hand yun. (Joke lang yung sa
pustiso , ang totoo hindi yun pustiso, braces ng tatay ko. Hehe) In
short, baon kami sa utang.
"Sir!
In-add po kita sa FB. Please sirs accept mo siya ha," paawa
epek pa. Wala naman siguro masama kung i-accept ko siya. Marami na
naman akong na-accept na friend request na student.
I nod
"Okay, I'll wait for the Links," ngumiti siya ulit,
ang cute lang ng dimple niya.She ran along the corridor with fancy
face. Good Nasty Student! Nagbuntong-hininga ako. She's so cute.
Chapter
2. In Other Words...
Libre
WIFI, Bawat floor meron, maraming computers dito.
St.
Something Academy is a computer college offering IT based education.
Ibig-sabihin
dito lang ako nakakagamit ng computer na libre. So, sulitin.
5pm,
tapos na ang klase ko. Uwian na. Nasa tapat ako ng monitor ng
computer para i-check yung acount ko sa FB.
May
isang friend request -si... CASE MALAYA?. I click the confirmation
icon. Then check her profile...
ABOUT
ME:
"I
am a modern day Hitler. I am smart. Very smart. If you think you are
smart yourself, then I am smarter. And I am a go-getter. I don't give
a fuck who you are but I know what I want and I will get it even if
it means killing you if you won't get out of my way. I will be the
ruler of the world and I wouldn't hesitate putting your ass on the
line just to get my goals. Now shoo."
Wew
lang, grabeng self-esteem din ha. May blood sucks siya ni Hitler. The
most Notoroust leader ng Germany. Sabi ko na e! May pagka-amasona ang
babaeng ito. Racist to! Racist! Hitler girl pala ah. Sobrang
Narcism -over admiration to herself. GRABEEE LAANG. I check her
photos. And WoooooowW lang ha! Napakaraming picture niya at I admit
ang cute niya sa mga picture ah. Model pala siya ng isang teen
magazine and-
today :
4:06pm
Case
Malaya : SIR! SIR! :)
biglang
nag-appear sa chatbox ko. Si Cassandra nga ito.
Case
Malaya : Thanks for accepting sir.
(Arrgg.
Ano ba dapat isagot? Dahil sa kanya kung bakit ako napabukas ng
Facebook Account ko! Hmmnn)
MIKO
SALVADOR: :-)
Case
Malaya : Ang cute ko noh sir? You like my photos? Sir, Brain and
Beauty po 'to sir!
(Hay
naku! Sana mabulunan tong babaeng 'to sa pinagsasabi niya)
MIKO
SALVADOR: Ajejeje. And a joker too!
Case
Malaya : :( You sir a JEJEMON! U Laugh ajejeje!
MIKO
SALVADOR: Naku jejemon pala ah! You hitler girl...
(Ano
yun? HITLER GIRL?! Siguro nga bagay sa kanyang tawaging ganun! Ugali
niya sobrang kakaiba, narcist masyado!)
Case
Malaya: Hehehe. And yes sir, I am indeed Hitler Girl! >:)
(Ok
panindigan mo Cassandra!! Hehe, Sa History namin dati, Sobrang Idol
ng college titser ko na nagtuturo ng Buhay, at Sinulat ni Rizal si
Hitler,
Filipino
imitation daw ni Rizal si Hitler. Dahil sa pagiging Idealist nito.
The most Notorious Leader sa Germany. Siya rin nga ang nagsabi samin
na pwedeng kamag-anak ni Rizal si Hitler, at maaring di lang basta
kamag-anak, kundi anak...)
MIKO
SALVADOR: You! Kilala ko tatay mo, Si Jose Rizal yun! At may
evidence ko na nagsasabing siya nga ang tatay mo HITLER GIRL!!
Case
Malaya: Hhhahaha, Sir why you said so? Cause Rizal was Smart too
Sir? I see... WAAHHAHAH!!!!
[Casandra's
Point of View]
Rizal?
Huh?! How he fucking relates Hitler to Rizal? Tsk! Is there a history
background? I hope he has references about it .. Well,
Oh well
maybe another expeculation, I guess. Shooo!! Stupid Instructor
indeed!!
MIKO
SALVADOR: I think so :) Hey Hitler girl, mukha ka daw doll? How
come?
(Oh! He
checked my profile ang my cute Photos? Great voyeurism!)
Case
Malaya: Ehhh!! How come, what sir? Napanood niyo po ba? Heheh!
(I
believe he noticed me now. Nice one Case! Good chance for me now -if
he watch my video -as a model of human doll-like in a program on the
television)
He will
fall to my hands! You'll gonna fall with me soon Mr. Salvador! I'll
gonna use your stupidity -heck young teacher!
MIKO
SALVADOR: No, I just saw in your profile, Lot's of your fans on
your account. Hmm!
(I
thought he took an effort to watch it! :-( Well, my plan is not yet
started...)
MIKO
SALVADOR: Bye the way, Hitler Girl! I thought u'll share with me
your writings? I want to read it! I'm willing to be your critic in
writing. hehe
But
I wish you'll going to ransack my writings too :-)
Case
Malaya: Hey sir sir sir! YES PO!! But the ones I have online
are fan fiction writings, I can send them to you later one by one if
I go online in my PC! Heheh, rated M po sila so brace yourself sir!
And
yes, yes, I am already planning to ransack your page too! And please
please! Please! I'll wait for your links too SIRS!
(Now,
lick up my fist step my Stupid Sir! HEHE be indulged on my presence)
MIKO
SALVADOR: My links here --> tintangputi.blogspot.com
http://www.wattpad.com/11723400-daigdig-ng-tag-init-filipino-daigdig-ng-tag-init
I
don't want to disappoint you, I'm not a good writer, but still hoping
that you will endure the boredom while reading my trash...
Salamat.
(Ano ba
to! Nauna pa sakin magbigay ng link.. Kala naman I’ll waste my time
to even visit in his site! Duh! Ako dapat ang magpa-good shot!)
Case
Malaya: Hey, sir sir sir! Eto na po, eto na po, here they come,
them files for you sir.
http://www.fanfiction.net/s/6927370/1/No-Other-Words
Woops,
I lost the original file po of this, so I have to send the link
instead. Your comment is so much appreciated don't hesitate, sir.
And-
Miko
Salvador goes Chat Offline. Ay! Puka! Bastusing prof naman oh,
Arggghh!!! kaya I never believe with him sa lecture e, over sa no
breading! Tsk! Squatters attitude talaga!! Nag-log-out bigla, without
asking my permission. Kainis!
I
logged out too. Fix my things, shutting down my mac book, I lost my
appetite too. Kakawalang gana dito, hindi ko nga naubos 'tong Samoa
Frappucino.. Wew, I’m so unlucky this day, No target subject to
play around here! Tsk. Makauwi na nga lang!!
Patayo
na ko nang biglang tumili yung ilang mga girl sa paligid.. "PAPA
KELVIIIIIIIIN!!" A scream of a girl crew nitong starbucks,
sino daw? Kelvin who? "Ang cute niya talaga. OMG!”
Napalingon ako sa kakapasok lang na guy, I don’t know him, kasi
hindi naman siya sikat o baka sikat siya pero, wala naman akong
paki-alam sa mga sikat. They don't even deserve my affection, my
appreciation. Even this... Kelvin? Sino ba yun? Weww lang ha!
Then,
Flash a bulb of wise idea on my mind... as I stand up, then walk
along his way and stop... I wait him until he cross my way. I grabbed
his hand. And kiss his lips.. Not totally a torridly kiss... but
enough to get shocked reaction of the irritating girls around. "Oh
My God! Oh my God!!" her hands block her ugly face, totally
shocked. "I-is she his g-girlfriend ?.."
Enough...
I hang him up, I walk throughout the stall, and seems nothing
happened.
3.
Good disturbance
[Miko
Salvador's Point of View]
Hey,
sir sir sir! Eto na po, eto na po, here they come, them files for you
sir.
http://www.fanfiction.net/s/6927370/1/No-Other-Words
Woops,
I lost the original file po of this so, I have to send the link
instead. Your comment is so much appreciated don't hesitate, sir.
and-
Cassandra
still typing pero nai-log-out ko yung Facebook site ko. Nagulat kasi
ako nang biglang lumapit si Sir. Neil -my co-teacher -pero magkaiba
kami ng department. Filipino department ako at english naman siya.
"Sir,
Anong gawa mo?! " tanong niya nang makalapit sakin.
Makapangyarihan
ang 'Alt Tab'- buti na lang hindi dun sa site na yon yung nakita
niya, though ayos lang naman ang magbukas ng ibang site, pero alam mo
yun, nagtatrabaho ka, binabayaran ka ng company tapos nag-e-FB ka
lang. Hehe.
"Wala
po Sir Neil. May sine-search lang," ngumiti pa ko para hindi
halatang nagpapalusot.
"Sir
mamaya daw sama ka hah, magbo-blow out yata si mam Kristine..."
ou nga pala, kanina pa ko inaalok ni mam Kristine na sumama, hehe.
Dapat din daw double celebration kami -kasi magkasunod kami ng
birthday. It means, ngayon ang kaarawan niya at bukas naman ang
kaarawan ko. Which is si Mam kristine lang din ang nakakaalam ng
birthday ko-maliban siyempre sa HR. Hehe, ayoko ngang i-broadcast ang
birthday ko, unang-una wala akong pam-blow-out; Ikalawa, wala akong
balak maghanda. Sa bahay kasi hindi naman namin sine-celebrate nang
husto ang mga kaarawan. Simpleng handa lang na kasya sa aming
pamilya.
"Ano
Sir?" ayus lang naman siguro "Okay po Sir.",
wala naman akong gagawin ngayon e, wala naman kaming usapan ngayon ni
Cherryl -my girlfriend. At friday night naman. Wala kasi akong pasok
kapag sabado. Kaya lang bukas... balak ko sanang makasama ang
girlfriend ko. Syempre birthday ko yun, pero hindi naman siguro sila
maglalasing nang husto. Ako hindi rin naman ako umiinom. Bonding lang
siguro with them, ayus na.
"Sige
Sir, Me klase pa ko e" lumabas si sir Neil ng faculty.
Mamaya pang 5pm ang out nila, ako 4pm pa nag-out. Nag-bukas lang
talaga ko ng FB account ko. Hay! bibili na nga ko ng sarili kong
Laptop. Mamaya matyempuhan ako ng Dean namin na nag nage-FB, malagot
pa ko.
Naisipan
kong balikan yung nai-close ko nang website. Sayang naman,
nag-log-out na si Cassandra. Binasa ko ulit yung last na naipost
niya.
Hey,
sir sir sir! Eto na po, eto na po, here they come, them files for you
sir.
http://www.fanfiction.net/s/6927370/1/No-Other-Words
Woops,
I lost the original file po of this so, I have to send the link
instead. Your comment is so much appreciated don't hesitate, sir and-
clinick
ko yung link -->http://www.fanfiction.net/s/6927370/1/No-Other-Words
Author:
Visual Kei-SPM (Anong klaseng Pen Name to? Hmmmnn..)
Because
he loves her. And she loves him. And the night is theirs. That is all
that matters. NejiHina
(Manga
fanatic pala tong Hitler Girl na to! Hindi ako pamilyar pero yung sa
Profile Picture niya, karakter sa Naruto yun? Kapatid ko mahilig din
kasi sa Naruto e)
Binasa
ko yung unang linya.
"No
Other Words" (Catchy naman yung title niya.)
"Oh
god, I love you." He said in a voice that no one ever heard
him use before. Must it be because he uses it only on her, no one
will ever know. But it was something, for he never showed his weak
side. Yet his voice was full of gentleness. (Anong klaseng story
to?????)
He
pulled her to him. On the bed. And his hand reached out to touch her
face.
(Tsk!
Parang hindi gawa ng isang babaeng gaya niya?
"Oh
god, I love you." ? grabe lang ha! kaya pala sabi niya
kanina "rated M po sila so brace yourself sir!" Pang
mature naman pala 'tong sinusulat niya. Am so amazed na yung hitsura
niya na cute na maliit na manikang yun, nagsusulat na ganitong pang
erotic literature hehe, parang-
Higher
than the sky above you
Clearer
than blue
Brighter
than the rays of sunshine
Warmer
than what you feel
Napahinto
ako sa pagbabasa, Nag-vibrate sa bulsa ko yung CP ko, 1 message
receive. Hehe, cute ng message tone noh? Girlfriend ko ang naglagay
niyan. Speaking of -
MyHoney
Cherryl : HON, MEET TAU, 7PM @ ROBNSON,
pagkabasa
ko sa text ni Cherryl parang bigla akong na-excite syempre magkikita
kami. Anong meron? Namiss niya na ko siguro?
Pero I
noticed, Naka-Caps Lock? parang galit? What-ever basta magkikita
kami. Siguro... kasi- bukas birthday ko na kaya baka ite-treat niya
ko? o bibilhan ng gift? o kung anuman yun atleast siya ang nagyaya
sakin.
"Ok.
Here pa me sa work honey, :) see yah 7pm. Miss you a lot." reply
ko. Hehe, napatingin ulit ako sa monitor ng computer. Wala na kong
gana magbasa. Next time na lang, sorry e may istorbo e pero 'Good
Disturbance' naman! inayos ko agad yung gamit ko sa cubicle, 4:45 na,
15 mins. pa, 5pm na here at St. Something Academy.
Siguro
talaga isu-surprize ako ng Honey Cherryl ko for my birthday, well
lagi niya naman akong sinu-surprize e. Gaya nung last year: I thought
she forget our Anniversary pero nagulat ako nang dumating siya sa
meeting place namin, doon sa bench sa harap ng fountain sa Q.C
Circle. While am waiting, nag-aabang ng reply niya, biglang may kamay
na tumakip sa mata ko."Hulaan mo... Sino ko?" di ko
na kailangang sumagot, napapangiti lang ako. Syempre kilala ko boses
niya, at alam ko ang may ari ng malambot na kamay na yon.
"Honey
happy aniv-" di ko na natuloy sasabihin ko kasi hinalikan
niya ako sa labi.
"Hehe.
Sorry am late, tara na. Hmnn... saan ba tayo ngayon magse-celebrate
ng 1st anniversary natin?" tuwang-tuwa ako noon kasi
prinayority niya yung anniversary namin. Dumating siya kahit hindi ko
inaasahan na darating pa siya. Sabi niya kasi may emergency sa bahay
nila noon at kailangan na kailangan siya. Kahit medyo dis-appointed
ako sa reason niya, kasi nga sayang yung hinanda ko na private dinner
date sa isang restaurant na pinag-ipunan ko pa, pero buti na lang
dumating siya.
"Hey
Sir. Miko, it's already 5 pm. Di ba you'll join us Sir, sa-Padis
Point daw tayo ngayon. Tara," tinignan ko yung relos ko pass
five na, ahhh, e magmi-meet kami ni Cherryl mamaya ng 7pm.
"Ay!
Sir, Pasensya na po. Di muna ako Sir. Neil, May importante lang po
akong pupuntahan ngayon e. Next time na lang Sir," biglang
nalungkot yung mukha ng mga co-teacher ko. Pasensya na! Ang marami ay
mas masayang kasama pero mas maligaya ka kapag makakasama mo ang
iyong nag-iisa. Heheh corny!!
"O-ok.
Sige una na kami sayo Sir," nauna na yung mga co-teacher ko.
Tapos ko nang ayusin yung mga papers na dadalhin ko sa bahay, kahit
sa bahay nagtatrabaho parin. Hehe, ganun talaga first work ko 'to e.
Dapat din magsipag.
Nagmadali
na rin ako. Gusto ko maaga ako sa Robinson para makapaglibot muna.
Isang oras lang naman ang byahe, bale may 1 hour pa ko para maglibot.
Balak ko rin kasing manood kami ng sine ngayon. Ilang buwan na rin
yung huli akong nakapanood ng movie with Cherryl. Yung "The Last
adventure" yata yung title nun. Sana may magandang movie ngayon.
***
[ISAIAS
KELVIN THAN's POINT OF VIEW]
"PAPA
KELVIN!!" Argghh, even here I have my fans, well, it's like
a lullaby for me, their screams. Shouting my name. All their
admiration deserves my handsomeness and gentle cute face.
"Ang
cute niya talaga. OMG!” Yah, I definitely knew it. Since the
very first day I exist in this ugly world, there is no name born to
be hail, and cheer. Isaias Kelvin Than. Born to be the hottest teen
fashion model of this era. Not just an ordinary wise-man ever live,
but one of the greatest.
As I
enter, I saw this cute little blonde girl na biglang napatayo sa
upuan niya. Another usual situation na lagi naman talagang
nangyayari. Seems like am always in a grand entrance then busy people
got to stop what they are doing, give me the outstanding attention.
So impressed with my character, seems they saw a fallen angel. She
stood up, and I crossed in her way... but, got surprised when she
grabbed my arms.
Then
suddenly feel her luscious lips... She totally steal my kiss. I don’t
expect it.. argghhhh! What happening? I stock on my position, I can't
fucking move my body.. what's happening to me.
This
kiss, is so much different -wishing that time had stop...forever. As
I am enjoying this-
I got
to myself, finally back to reality when I hear the girl utterances,
"I-is she his g-girlfriend ?.." aaaaAAHHHHH!!!! I
don’t have girlfriend!!
Shit!
Where's that stealer woman!
I
totally shocked with what she has done with me. By a sudden, She lost
in my sight!
Who's
that girl?!
[Miko
Salvador's Point of View]
Sa
Robinson's Galleria naglalakad. Nakita ko na si Cherryl my honey, at
ang cute niya talaga. Straight black hair, with natural face na kahit
walang cheche bureche sa mukha e lumalabas yung natural beauty niya.
Palapit na ko kung saan siya nakaupo sa upuan sa paborito naming
bilihan ng doughnuts, sa Kristy Kreme.
Napatingin
ako sa wristwatch ko. 10 minutes siyang advance. Bakit kaya ang aga
nito, excited din? Parang ako sobrang excited. "Hello hon.
Aga mo ah? Here's for you." Binigay ko yung flowers na
binili ko sa daan kanina, binigyan ko siya ng kiss sa cheeks, at
ngumiti siya pero ang tipid.
"Ahh..
M-Mik-" umupo ako sa tabi niya. Mula pa noon kasi, hindi ako
umuupo sa harap niya, ayaw niya daw na magkaharap kami, awkward daw
kasi kapag kumakain kami. Tipong bawat subo pinapanood ng isa't isa.
Hehe, mas ok pa daw na magkatabi kami. Well, tingin ko mas ok yun
sakin.
"Do
you have something to tell me honey?" mukhang naudlot siya
at may gustong sabihin sakin.
4.
Box of surprises
[Miko
Salvador's Point of View]
"Ahh..
M-Mik-" umupo ako sa tabi niya. Mula pa noon kasi, hindi ako
umuupo sa harap niya, ayaw niya daw na magkaharap kami, awkward daw
kasi kapag kumakain kami. Tipong bawat subo pinapanood ng isa't isa.
Hehe, mas ok pa daw na magkatabi kami. Well, tingin ko mas ok yun
sakin.
"Do
you have something to tell me honey?" mukhang naudlot siya
at may gustong sabihin sakin.
"W-wala.
Thanks pala dito sa flowers," ngumiti lang ako as a sign of
appreciating her appreciation. What? Basta yun na yun!
"Alam
mo, kanina pa ko nag-iikot ikot kung saan magandang puntahan dito...
at actually bumili ako ng ticket ng movie. Gusto ko sana manood
ngayon ng 'Life of PI' , based yun sa bestselling book by Yann
Martel, at mag-" napansin ko yung box na nasa upuan sa tabi
niya. Siguro Gift niya sakin para sa Birthday ko bukas kaya lang
hindi siya naka-wrap at hindi siya mukhang birthday gift. Di ko sana
muna itatanong kasi may hinala na kong yun yung surprise niya sakin,
pero excited ako masyado e.
"Ano
yan hon? Birthday Gift? bukas pa kaarawan ko ah? " napansin
ko bigla siyang napayuko, parang may something na nagba-bother sa
kanya. Nahihiya ba siya sa bibigay niya sakin, hehe. Kahit ano namang
gift matutuwa na ko basta galing sa kanya. ? teka lang...
"Hon,
u-umiiyak ka ba?" parang narinig ko na umiiyak siya, di ko
nakikita yung mukha niya kasi natatakpan yun ng buhok niya sa
pagkakayuko niya ngayon.
"something
wrong? something bothering you hon?" humarap ako sa kanya,
napayuko para tingnan yung mukha niya
"May
gusto ka bang sabihin sakin, kaya mo ko tinext? Me problema ba,"
hindi ko pa pala alam kung bakit niya ko tinext kanina. Parang agaran
kasi and I have no idea kung bakit siya nakipag-meet ngayon gayong
kakasabi niya lang sakin kahapon na masyado siyang busy sa school
niya these days dahil nga nagte-thesis na sila. At talagang busy
kapag graduating na. 4th year college na rin si Cherryl, OAD (Office
Administration) ang course niya sa isang unibersidad sa Caloocan.
"S-sorry
M-Miko.." narinig ko na lang yung sinabi niya na natiyak ko
ngang umiiyak siya. s-sorry yata yung sinabi niya. Sorry saan?
"Miko
gusto ko muna ng space..."
"P-pero
wag mong isiping ikaw ang dahilan, kundi ako. ako yung may problema,"
umiiyak siya habang sinasabi yon, ewan parang hindi pa nagpo-process
sa isip ko yung mga line na binitawan niya. Pero parang bigla na lang
bumilis yung tibok ng puso ko. Dahil sa kaba o dahil sa takot, ewan.
Hindi ikaw ang dahilan, ako. ? Dahilan ng ano? Wala namang problema
samin a. Hindi naman kami nag-aaway, wala naman kaming quarrel or
something.
"Di
kita maintindihan? Anong kelangan mo ng space?" Wala akong
maisip na dahilan.
"S-space
for what? Hindi ka ba makahinga, nasisikipan ka ba," umalis
ako sa kinauupuan ko, sa kabilang seats ako umupo. Baka dyinu-joke
niya lang ako, baka...baka... Anong space? She want space?
"O!
A-ayan umusog na ko ha, Wag ka nang humingi ng space, ayoko,"
pilit kong pinapasaya yung boses ko kahit pansin yung pangangatal
ko. Alam ko nakikipagbreak siya sakin, kaya lang ayaw tanggapin ng
utak ko na ganoon nga yung kahulugan ng space na sinasabi niya.
Nangingilid na rin yung luha sa mga mata kong di natitinag sa
pagkakatingin sa kanya.
"Pasensya
na pero tapusin na natin tong relasyon na to," Wala talaga
akong maisip na dahilan, shet naiiyak na ko. Di naman ako iyakin
pero, alam mo yung pakiramdam ng nakahawak ka ng yelo tapos maya-maya
bigla kang mapapaso sa apoy.
"Miko
S-sorry talaga," naramdaman ko na lang na nalaglag na yung
luha sa mga mata ko. Ambilis na ng tibok ng puso ko, yung sorry niya
sumigaw yun sa utak ko na parang isang pamamaalam. Tipong aalis na
yung barko tapos kumakaway siya dun at ako nakatayo sa may pampang.
Hindi ako makapagsalita, hindi ko matanggap yung sorry niya.
Labag
sa loob ko. Ayoko!
"Huwag
kang humingi ng sorry sakin, Di pa naman ako pumapayag na mag break
tayo e, At hindi ako papayag," kanina space lang tapos
ngayon tapusin na? Ano ba yon? Teka nga, may hindi ako maintindihan
e, Anong dahilan?
"Ano
bang problema natin?"
"Naaapreciate
ko lahat ng mga effort mo, sweet ka sakin, at kelan man wala akong
naging problema sayo..." wala akong pakialam sa paligid
ngayon kaya lumuhod ako sa harap niya, kahit pagtinginan pa kami ng
mga bumibili, yung mga katabi namin samin nakatingin.
"Yon
naman pala e, wala tayong problema,"
"Miko,
sakin meron, sorry pero... di na ko masaya e," kumapit ako
sa paa niya nang tatayo na sana siya, para na kong batang
nagmamakaawa sa harap niya. Wala akong paki kung bumaba man yung
tingin nila sakin, ng mga nasa paligid. Basta ang alam ko hindi ko
kayang mabuhay kung mawawala sakin ang pinaka mamahal ko.
"S-saglit.
K-Kaarawan ko bukas di ba? Ininvite ka ni Tatang e... I-inaasahan
niyang darating ang girlfriend ko sa Birthday ko. Pleease hon, for
the sake of my birthday, " pagmamakaawa ko sa kanya, di ko
na mapigil yung luha ko. Kusa na lang lumalabas sa mata ko. Huwag
ngayon. Please naman wag mong gawin 'to sakin.
Kinuha
niya yung box at ipinatong sa mesa. At nabigla ako nang mabilis
siyang tumakbo papalayo. Iniwan niya ko sa ganoong pwesto, sa harap
ng maraming tao. I hear a lot of Gossips, murmuring, uttering about
my situation.
"Kawawa
naman yung guy oh,"
"Baka
iniwan kasi nalamang nambabae,"
"abakasdkfwf..."
malinaw yun sa pandinig ko pero di ko yun pinapansin, mas malakas
parin yung tambol sa aking dibdib na parang unti-unting binabasag
yung eardrums ko, pati ng brain cells. Iniisip ko kung ano bang
nagawa kong mali.
Masaya
naman ako kanina e, excited pa nga ko nung binili ko tong ticket na
to. May pupuntahan pa sana kami after nito. Pero anong nangyari? para
kong binuhusan ng mainit na tubig, parang unti-unting nalalapnos yung
balat ko.
"Sir,
pasensya na po, pero natatakot na po yung mga customers,"
bigla akong napatayo nung tinapik ako ng sales lady. Pinahid ko yung
luha ko at umupo muna saglit. Umalis na yung sales lady at pumunta sa
may cashier and still nakatingin parin sa pwesto ko yung ilang
customer. Naaawa ako sa sarili ko sa sitwasyon ko. Ang sakit.
Iniwan ni Cherryl 'tong box na ito dito sa table.
Binuksan ko yon at naikuyom ko pa ang kamao ko. Nanginginig habang
tinitignan yung laman ng box, nandoon yung mga letters ko sa kanya,
birthday cards, mga letters na every monthsary namin ibinibigay ko sa
kanya, yung roses nandoon rin pero yung tangkay na lang tsaka tuyot
na rin yung petals, yung mga balat ng Tobleron, yung couple shirt
namin, tapos nandoon din si Nemo, yung bear na napanalunan namin sa
Tom's World at iba pang alaala na regalo ko sa kanya.
Bakit
kailangang ibalik niya pa to sakin? Pwede naman sanang sinunog niya
na lang o kaya itinapon sa basurahan. Kailangan na ibalik pa sakin?
para ano? para habang nakikita ko ba ito mas masakit yung
mararamdaman ko? Ansaya, grabe... ansarap magbigti o tumalon sa
building!!
5.
Sa Lente ng Kamera ni Kristina Malaya
[KRISTINA
MALAYA's POINT of VIEW]
"Anong
magandang lead? Hmmnn... murder? Crime? Blackmail, rape? Political
Killings? So much usual lead story, wala nang bago sa Pinas.”
same old and rotten news every day. I need new lead for my column.
“Manong,
I-over take mo na lang, singitan mo na!” sobrang tsismosa din
nito ni manong e, kala mo reporter din, Bakit ba ang trapik sobraaa?
Ano bang meron doon? I'm seeing a lot of commuters looking up in
front of the catholic church. Oh! They’re causing heavy traffic.
Tsk! Ganito talaga kasi sobrang trapik sa EDSA siguro may mga
politikong nagpapasikat na naman, porket malapit na ang election.
“Manong
Dionicio, ano po bang meron dun?” Nakaupo ako sa backseat ng
taxi ni Manong, nagta-taxi lang ako kapag papunta sa network sa
opisinang pinagtatrabahuhan ko kung saan chief editor din ako ng
dyaryo namin at may sariling column sa ibang pahayagan, suki ako ni
manong kapag nagpapahatid ako sa kanya titext ko lang siya o
tatawagan tapos maya-maya nandyan na siya.
“M-Mam,
may lalaki daw dun sa taas ng simbahan e, tatalon po ata,
magsu-suicide po at- Mam? Mam Tina?”
Bumaba
na ko ng taxi ni Manong, mukhang may magandang lead na binigay sakin
si bathalumang ek-ek. Sino yun? Hehe, yung diyos ng mga barbero. Sa
harap ng simbahan andaming usyusera't usyusero na nakatingin parin sa
harap ng simbahan.
“Excuse
me, Excuse meee...” Inayos ko yung dala kong kamera. Zooming.
Ambilis kumapal ng mga tao. Zoom-in... malabo parin.
Hindi
maganda ang view sa pwesto ko, I need to come closer. Nang makalapit
na ko sa tapat ng simbahan, sa lente ng kamera ko -isang lalaking,
Ahmmnn... look so depressed. Mukhang nakatira ng shabu? Well, an
office man I guess by his suit, a formal attire like an office staff.
But a pathetic man of course that ends to commit suicide. How stupid!
***click
shoot. Click shoot***
Ahmmn,
Maybe his a hard-working employee but got a surprise when his big
boss announced his termination. or... a brokenhearted man. Iniwan ng
asawa because of third party? Ganyan naman talagang mga lalaki e. His
wife caught him by act... at the old cheap appartel or motel? Or
SOGO hotel kasi mukhang may kaya naman yung guy na to?
“Hoy
bumaba ka dyan baliw!!” sigaw ng isang lalaking may hawak na
mga panindang balloons.
“Wag
kang magpakamatay, ang cute mo pa naman!” Tsk! letseng
mga haliparot na mga babaeng 'to sa tabi ko, ansarap pakainin ng
Chili Paper.
“Kuya
mahal ka ni Lord! Wag kang magpakamatay!"
"May
plano sayo ang Diyos!! Kaya bumaba ka na dyan!” yung dalagitang
may hawak ng rosaryo pero tingin ko ay buntis kasi bilog na bilog
yung tiyan niya. At yung ilan sa paligid bulungan nang bulungan,
merong mga hindi tumitigil sa pagsa-sign of the cross.
For God
plans what is your future. That's why kailangan mong dumanas ng
chaos, ng pain, ng mga,-
“Ay,
ANO BA YAN! Bastos na 'to!” napasigaw ako sa biglang bumunggo
sakin na batang madungis. Muntik na tuloy mahulog yung kamera ko.
Letse!
Buti na lang may lace ito't nakasabit sa leeg ko. Kung hindi naku!
Hindi talaga ako nilingon ng walangyang batang yun na biglang pumasok
sa simbahan pero ang awkward... kasi napansin kong may hawak siyang
pouch. Pouch?
“Ayy!
Poka! Yung wallet ko?” kinapa ko yung bulsa ko, wala. Sa bag
kong dala, shit wala talaga! Sa suot kong jacket? Wala din!
“HOY!
Magnanakaw yun! Snatcher. Help!” Sigaw ko bigla at turo dun sa
batang gusgusing kumuha ng wallet ko pero walang atang may balak
tumulong sakin, tinignan lang ako ng mga tao sa paligid. No choice,
takbo. Kailangan kong mahabol yung batang yun. Nandoon yung pera ko,
mga cards, atm pati credit cards ko, yung I.D ko.
Pagpasok
ko sa simbahan. Hanap. Hanap. Asan ka nang walang 'ya ka. Kapag
nahanap ko yun, tuturuan ko talaga yun ng leksyon -mga ABCDBABEBIBOBU
o kaya Arithmetic para sumabog yung bungo nun pag nag-overheat yung
utak, kung may utak nga yun. A-ayon paakyat ng hagdan.
“HOY!
TIGIL! TUMIGIL KA NGAYON DIN!!” paakyat siya ng hagdan
“TIGIL!”
napahinto ako bigla nung humarap yung bata. Ang lakas ng loob,
nandidila pa, Benelatan pa ko. Tapos nag-dirty finger pa.
“Hoy
walangya ka!” ambilis, ang liksi niya, halatang sanay sa
takasan. Tinanggal ko yung tsinelas ko, yung isa sa pares binato ko
sa kanya kaya lang hindi tinamaan. Shet! Andulas kasi ng hagdan tapos
pataas pa.
“HOYYYY!!”
sigaw ako nang sigaw, antaas naman nitong hagdan na to. Hintayin
mo ko!
Tapos
ewan, bigla na lang nawala sa paningin ko yung batang walang hiya.
Ampota! Asan ka na? Nasa may kampanilya na ko nun.
"Lumabas
ka magpakita ka sakin, isauli mong wallet ko!" Nasa harap ko
tong malaking kampana, wala yung bata. Teka, nandoon siya siguro sa
bintana, isa lang yung bintana dito, kaya baka doon siya nagtago.
Lumapit ako. Nagtatago ka pa diyan ah, hindi ka makakaligtas sakin.
"Pipilayan
talaga kita pag nahawakan kita," Dudurugin ko mga buto niya,
anliit-liit pa, kawatan na!
Bigla
kong binuksan yung bintana... nagulat ako nang may kumapit sakin.
Shet! Sa pagkabigla ko hindi ako nakakapit. Tuloy-tuloy kami pababa.
“AAAAAAHHHHHHHh!!!!!!”
“Wooaahh!
Tumalon na sila!!” sila?
“Di'os
ko po,” Narinig ko mula sa baba. Syete, itong lalaking baliw na
tong tatalon. Pamilyar na mukha? S-sir Miko? “Aaaaaayyyyyy.
Mahabaging Diyos” Mamamatay na ba ko?
H-Heeelp
meee Lord!
"HHHHEEEEEEELPPPPPP!!!!!"
***BOGOGSSHH***
[JESSICA's
POINT of VIEW]
Sa
Emergency room. Ilang taon din ang lumipas, 7 years na rin siguro
nang huli ko siyang makita dun sa dati naming nasunog na bahay sa
liblib na eskinita na yun ng pugad langaw. Mula nang nasunugan kami,
sila Miko, sila Tatang at mga kapitbahay namin... Hindi ko na ulit
nakita. Si Mama pati na si ate nawala sakin kasama nang pagkawala at
pagiging abo ng lahat.
Ngayon,
tiyak kong si Miko yun! Ang nag-iisa kong bestfriend. Pero anong
nangyari sa kanya, ang awkward naman ng sitwasyon.. Anong nangyari sa
kanya? Bakit siya sinugod sa Emergency Room? At sino yung babaeng
kasama niya??
Miko,
sana ayos ka lang..
6.
Suicide mode
[MIKO
SALVADOR's POINT of VIEW]
Bago
tabunan ng lupa ng mga supulturero ang kabaong ko sana maglaglag ng
mga puting rosas o kaya yellow tullips, (yung paborito kong bulaklak)
yung mga makikiramay sa libing ko. Para kahit papano maramdaman ko
rin na may nag-aalala sakin o may nagmamahal sakin. kahit wala na dun
si Cherryl!
Hindi
ko parin matanggap yung sinabi niya "S-sorry M-Miko.."
I don’t have any idea why she's crying kanina sa mall.
“Sorry
for what?” dahil baka sa pangit ang surprise gift niya sakin?
Mangingiti na sana ko kasi masyado siyang bother sa gift, kahit ano
naman matatanggap ko basta galing sa mahal ko... kaso, sinundan pa ng
nakapagpawindang sakin nang husto.
"Miko
gusto ko muna ng space, pero wag mong isiping ikaw ang dahilan, kundi
ako. ako yung may problema," alam kong pangarap niya ding
maging astronaut dahil gusto niyang makarating sa outer space. Pero
hindi ko matanggap na humihingi siya sakin ng space sa relasyon
namin!
Ayoko!
Gagawin ko lahat para makarating siya sa Outer space, mangkikidnap
ako ng mga NASA personel o kokontakin ko ang mga aliens kahit di ko
alam kung pano gagawin yun, pero basta! Maibigay ko lang sa kanya ang
pangarap niya na makarating sa outer space. Pero ang space sa
relasyon namin! Hindi! Whoaaaaa! Tsk! Di ko kaya! AYOKO!!!!!!
Space?
E, kapag bumibisita ako sa kanila wala siya, kapag nagyaya ako na
mag-bonding kami -busy siya o may importanteng lakad! Shet na space
yan! Shet Space Tab! Shet Spaceshi(t)p! Space her face shet!!
"Huwag
kang humingi ng sorry sakin, Di pa naman ako pumapayag na mag break
tayo e, At hindi ako papayag," sa sinabi ko, alam kong wala
na kong magagawa, patayo na siya nun at iiwan na ko.
Alam kong pinagpalit niya na ko sa iba, doon sa mas may
kaya! Dun sa mas may pera na di gaya kong hamak na guro!! Kainis din!
Kung makikita ako ng mga estudyante ko ngayon nakakahiya ako. Tsk!!
Pasensya na tao din ang mga guro, may puso din sila! Pwede rin silang
magdrama! Parang kanina, feeling ko rin ang drama ko... alam mo yun,
lumuhod ako sa isang babae. Begging for love. Kahit na alam kong wala
na, na wala na kong magagawa!
...Pero
sinubukan ko na mabago ang isip niya, pero di niya ko pinakinggan!
Tsk! Alam mo bang birthday ko bukas! Happy Birthday SAWI! Happy
birthday Miko -ito gift ko sayo isang box na may lamang duguang puso
na kailanman hindi na titibok! Ang sweet ng Hon ko! Ampotek! Ayoko ng
Ampalaya juice, pero parang tumungga ako nito ng pitong bote!
Siguro,
may mahal na nga siyang iba o nanlamig na siya sakin o... o kaya... o
bakit kasi hindi niya pinaliwanag kung bakit siya nakipag-break!
"wag
mong isiping ikaw ang dahilan, kundi ako. ako yung may problema,"
Ayoko na! Ayoko na! Ansarap ituloy ng iniisip ko! Ang magbigti o
tumalon sa building!
...Pero
kung makikita ko si Cherryl sa libing ko, at kasama pa ang kung
sinong butiki na pinagpalit niya sakin, babangon talaga ko sa kabaong
ko at mumultuhin sila! tapos sila ilalaglag ko sa hukay! Huhuhuhuh!
Ampotek talaga! Masyado na kong bitter! kulang na lang itlog para
pwede nang prinitong apdo!! Eww! Special Scrambled bitterness, ready
to serve!
Pasensya
na kung masyado akong madrama ha, kanina pa ko sa mall hanggang sa
pag-uwi dito sa bahay parang tanga lang, andrama ko! curse the
author, alien yan e! pero sorry talaga di ko kasi mapigil ang umiyak
e, hindi ako bakla! Hindi naman ata kabaklaan ang umiyak , e sa
kanina pa ko iyak nang iyak. E sa nakakaiyak e, lalo na ngayong
nandito ako sa kwarto ko at nag-e-emo! Wow, teacher na emo?! anong
itsura ko kaya ngayon! youth parin naman ako ah! 22 years old pa
lang ako... kaya accepted parin ang sitwasyon ko. Waaaaaaaaaaaahhhh!!
Nagbabalak talaga akong mag suicide kaya lang hindi ko
alam kung paanong paraan. Para naman ma-feel ko yung pakiramdam ng
mga kabataang nagsu-suicide... Minsan tinalakay naman yun sa klase e,
sabi nga ng mga estudyante ko → "what they're doing -the
suicide thingy of an EMO- is so sucks!"
Nasasabi natin na sucks ang bagay na yon kasi hindi
naman natin nararamdaman kung anong nararamdaman ng isang nag-e-emo
e! So, for the sake na maramdaman ko man lang -Trinay ko talaga
kanina yung magbigti... kaya lang "Tanga lang"
masyadong marupok yung lubid nasira ko pa yung ceiling fan, ambobo
lang doon pa naisipang isabit.
Sorry
ulit, e wala na ko sa tamang pag-iisip e! Sinubukan ko naman
maglaslas, kinuha ko yung kutsilyo sa kusina -pinagalitan pa ko ni
ate jenny kasi hindi daw ako marunong magbalik ng mga gamit! -hindi
ko siya pinakinggan, sige kayo na marunong magbalik ng gamit!!
Naalala ko bigla yung box na binalik sakin ni Cherryl! Sucks!!
Nag-lock
ako ng kwarto at dahan-dahan na hiniwa ang balat sa may bandang
pulso, at waaaaaaaAAHHHH!! Ansakit! Hindi ko kaya! Bakit ba ansakit
magpakamatay! Pero feeling ko am already dead.
Higher
than the sky above you
Clearer
than blue
Brighter
than the rays of sunshine
Warmer
than what you feel
More
than all the wonders you see
It’s
the most wonderful thing
nag-vibrate sa bulsa ko yung cp ko with true tone ng One
Love (Spring Waltz Ost) Lyrics by Acel Bisa , dapat ko na ring
palitan ito! Si Cherryl ang naglagay ng tone ng CP ko e, kung gusto
kong maka-move on agad, tingin ko kailangan ko na ring burahin ang
lahat-lahat ng mga mga bagay na magpapa-alala sakin tungkol kay
Cherryl. Pero gusto ko ba siyang kalimutan?! Bakit?
Baka
hindi, galit lang siguro ako. Nasaktan lang siguro ako, pero ang
kalimutan ang almost 2 years mo nang girlfriend? TSK!!!
Calling... Co-F Neil. Bakit kaya tumatawag si Sir, alam
ko nasa Bar siya kasama ang iba pang ka-department namin e "Sir,
sunod ka dito sir -" di ko masyadong marinig, anlakas ng
disco sound, mukhang nagkakasiyahan sila a,
"Sir,
Nagtatampo kami sayo, di mo sinabi kanina, e Birthday mo pala.. "
hindi ko nga sinabi sa kanila. Kasi nga e wala din naman akong
balak na mag-imbita at wala rin naman akong balak maghanda - siguro
si tatang magluluto lang ng spaghetti o Carbonara na para lang samin.
Konting salu-salo ng pamilya with Cherryl sana...
Ayt!
birthday ngayon ng co-faculty namin -si Mam. Kristine. Magkasunod
kami ng birthday hehe.
"Sir
Bukas pa birthday ko! Pasensya na kung di na ko nang-invite, Sir
A-ayos lang po ako, mag-enjoy lang po kayo," ang hirap
sabihin ng salitang ayos lang -kahit ang totoo hindi ka talaga ayos.
At ano na bang kahulugan ng salitang ayos? Ewan!
"Anduya
mo Sir, dapat ngayon na mantreat ang Birthday celebrant," ang
kulet nila, naririnig ko yung mga tawanan ng mga co-faculty ko.
"Sir
Saturday bukas e, wala naman pasok, wait ka namin dito ha.. Bilis sir
ha!" hala, ibinaba na. Putik pupunta ba ko dun? 8:30 pa
lang naman e, maaga pa. Pero tinatamad ako sa buhay, ayoko ngang
lumabas ng kwartong 'to kasi feeling ko anumang oras magko-collapse
ako dahil sa sobrang depresyon. Haixt. Stress sa pagtuturo, stress sa
bahay at pati sa love life nae-stress!! “Help! Pwede magrequest
ng taong magbibigay sakin ng Stress Tab! I need medicine!"
Pupunta
ba ko? Kung susunod ako sa Padis point ngayon, sana makabawas ng
bigat ng nararamdaman ang pag-inom ng alak. Kahit never akong uminom.
Waaahhh! first time ko talagang iinom pag nagkataon, laking kumbento
ako e, pasensya naman! pero kung ang pag-inom ng alak ay isang paraan
ng pagsu-suicide? SIGE NA!!
Mawala
lang tong sobrang hapdi sa dibdib ko. Sa parteng puso, WaaaaAAAHH!!
Lulunurin ko ang sarili sa isang basong alak!!
*** ***
***
Higher
than the sky above you
Clearer
than blue
Brighter
than the rays of sunshine
Warmer
than what you feel
Magbibihis
na lang sana ako nang nag-vibrate Cellphone ko. 1 message receive.
+63999*******
number
lang, sinu naman kaya to!!
"SIR
SIR!! HITLER GIRL's HERE!!
I
GOT UR NO. IN UR FB SIR!! PLEASE SIR! SAVE MY NO.
AHHHMM...
HAV U READ MY STORIES SIRS? HOW IS IT SIR?"
Nagkamali
yata ako nang in-accept ko tong batang to! Naku talaga Casandra
Malaya, You're true HITLER GIRL!!!
7.
Coincidental accident
[MIKO
SALVADOR's POINT of VIEW]
One
love...
I
love you so
Love
is the beautiful one
I
love you so
Love
is the beautiful one
All
we need is love
Calling...
+63999*******
Ngayon
naman tumatawag...
Wala
ako sa wisyo para guluhin pa ang magulo kong isip,
kasi
nga magulo na siyang talaga!! Tumatawag pa tong HITLER GIRL na 'tong
makulit! Ayokong kumausap muna ng kahit sino!! at wala rin ako sa
wisyo na magbasa ng mga stories niya ngayon.
Arrrgghh!!
Anong gagawin ko..
...Real
love
Marvel
at the sight of greenfields
Amazingly
seen
Calling...
+63999*******
Ayokong
sagutin! Ayoko munang kumausap ng kahit na sino. Kahit na sino!! Sa
pagkatuliro,tinago ko sa ilalim ng unan yung CP ko para di ko marinig
yung pag-ri-ring!
Kaysa
naman i-cancel ko yung tawag, baka masaktan kapag di ko sinagot,
maiisip niya na lang siguro na baka naiwan ko CP ko!
Ay
bahala ka dyan!!
Hindi
na lang ako nagpalit ng damit, naka-uniform pa ko. Ayos lang siguro,
kararating ko lang naman e. Magpapakalunod na lang talaga ko sa alak
this time! Baka sakaling paglasing na ko makalimutan ko itong hapdi
sa dibdib ko.
Malulunod
din ng espiritu ng alak 'tong nararamdaman ko!
***
Wala sa
isip kong pumara ng FX taxi. Sa loob ng Fx, ewan.. pero lumilipad
talaga ang isip ko, kahit ayaw ko na balikan ang mga nangyari kanina
kusang nagpa-flash back lahat-lahat!
"Manong
padis lang, " nagbayad ako, hindi ko alam kung magkano na
yung paper bill na nakuha ko sa wallet ko, basta inabot ko yun.
Ano ba
talaga!! Ano kayang dahilan ni Cherryl? Hindi e.. Kilala ko siya,
hindi basta-basta na magde-desisyon yun nang walang dahilan!
Yung
dahilan na yun -kung ano man yun... tingin ko, mabigat yun.
Baka
may problema siya, magtu-two years na kami -hindi kami magtatagal
kung hindi namin mahal ang isa't isa.. Alam kong mahal ako ni Ch-
"Wag
ka nang papalag, may baril kami.." napalingon ako sa
nagsalita. Paksh*t lang, mga nakabonnet na sila?
"Lahat
ng gamit mo.. Amin na! Pati yang relo mo!" Mabagal ang takbo
ng Fx Taxi, may nakatutok saking baril. Holdap? Hinu-holdap ba ko?
"Amina
lahat-lahat ng gamit mo!!" hinablot ng isa na katabi ko yung
kamay ko, tinanggal yung wrist watch ko. Babae yung katabi ko kanina
sa pagkakaalam ko. Putik! Aaaaggghhh! Sinikmuraan ako nang isa nang
subukan kong bawiin yung wrist watch ko.
Nakaramdam
ako ng kirot... halos masuka ko sa pamimilipit.
"pwede
na to.. puta, pulubi pala 'to e!!" binuksan ng isa yung
pintuan ng taksi, sinipa pa ko palabas. Nalaglag ako sa upuan,
bumagsak ako sa lupa. Napadapa ako. Bumaba yung isa, at tinutukan ako
ng baril. Gusto kong aninagin yung mukha niya pero mata lang talaga
yung kita. Napakadilim pa ng lugar, walang street lights. Hindi
pamilyar sakin ang lugar, liblib masyado...
"S-SIGE
PUTOK MO NA YAN!" sigaw ko, na kahit namimilipit ako sa
sakit. Ngumisi lang yung lalaking nakabonnet. Kahit madilim, nakita
kong naninilaw yung ngipin niya. Sinikaran lang uli ako sa tiyan.
"Adre,
hayaan mo na yan!" sigaw ng isang may hawak ng wallet ko,
"Wag
ka munang magtumba ngayon, batse na muna tayo.." bago umalis
yung tumutok sakin ng baril, isang tadyak uli ang binigay sakin.
AAAHHHhhGGGG!!
Ambilis
nang pangyayari. Masyado akong natulala, nakakabigla. Lahat-lahat
nakuha sakin -wallet ko, cellphone, relo ko, pati sapatos ko.
Nasaan
ba ko ngayon?! Kalyeng sobrang dilim. Saang lugar ba to, bakit walang
street signs. Parang tagong village sa kung saan.. mabilis na
pinatakbo yung Fx Taxi. Shet lang wala silang placards. Para kong
basang sisiw na iniwan dito sa madilim na kalye. Tumayo ako. Pilit
tinatanggap sa sarili ang nangyari.
Iika-ika
akong naglakad. Gabing-gabi na, naglalakad ako nang pasuray-suray.
Hindi naman lasing pero bangag! Walang signs ng highway. Walang tunog
ng kotse.
AAAHHHHHHH!!!!
Answerte mo naman Mikko. Ambobo mo pa, bakit di mo nakitang mga
holdaper yun! Antanga ko!
Habang
naglalakad sa kalsada.. sinipa ko yung bato sa daan.. Kainis!!!
"AARRRGGGHH!!
GGRHH!!RR AARRFFF AAARRFF!!" ano yun? waAAAHAHHAH! Ansyete!!
Tinamaan ng sinipa kong bato yung asong naghahalukay ng kung ano sa
basurahan.
“GGRHH!!RR!”
kinagat ko yung dila ko, instinct defence. Kapag may aso daw na
tinatahulan ka, kagatin daw ang dila para- "AAARRRGGHH!!
ARRFFGGHH!!" Atras.. Syete talaga oh..takbo!!
putik
lang talaga, na-straight bigla yung lakad ko! Takbo!
***
Napagod
na rin siguro yung asong humahabol sakin.
Gusto
ko ulit umiyak! Ang malas ko naman! May balat ka ba sa puwet??! Wala
akong CP, pano tatawag sa pamilya ko? Wala akong sapatos o anumang
sapin sa paa! Ansakit na nang paa ko. Literally nagdudugo na ang mga
paa ko.
Nakakarinig
na ko nang tunog ng sasakyan. Nabuhayan ako ng loob, malapit na ang
highway, may masasakyan na ko.
"Ay!!
Wala akong wallet! Tinangay lahat! Shet!!" Lahat-lahat!!
Nang
nakarating na ko sa highway. Nakita ko yung simbahan, Lord, gusto ko
munang magpahinga. Gusto ko munang umupo. Pumasok ako ng simbahan.
Hingal-kabayo ako nang umupo sa isa sa mga hanay ng upuan na yon, sa
bandang bukana ng simbahan. Marami pang tao..
Hindi
ko alam kung anong dapat isipin. Nakatingin lang ako sa altar banda,
sa mismong krus na malaki.
Gusto
kong magtanong sa kanya. Sa Diyos. Bakit ba?! "Anong
kasalanan ko sayo? Bakit.. Bak- TSK!!" Naramdaman ko na lang
tumutulo na luha ko, galit ako! Galit ako sa sarili ko!
Ewan,
hindi ko na rin nga alam kung galit nga ba itong nararamdaman ko o
pagkaawa sa sarili. Tulala akong mahigit yata isang oras.. wala akong
orasan.. kaya yata lang.
Napansin
kong andami rin palang tao, na nagdadasal. Nakaluhod, nakikipag-usap
sa Diyos.
ako?
"Totoo ka ba?..." baliw na ko.. basta, gusto ko lang
ng makakausap, ng matatakbuhan ngayon.
"may
next pa ba dito? p-pwede bang time-out muna ko" umiiyak na
talaga ako, parang hindi ako lalaki. Naiinis ako. Simbahan naman ito
e, maiintindihan naman siguro nila kung bait ako umiiyak.
"May
kasalanan ba ko sayo??"
"B-bakit
kasi.... Tsk!! Bakit- !! Bab- Babalik pa ba sakin si Cherryl?"
ewan! Nakuyom ko ang kamao ko.
"Bahala
ka na nga!!!" tatayo na sana ko nang mapansin ko yung banda
sa harap ko. Ilang hanay ng upuan mula sakin.
Yung
ale, taimtim na nagdadasal. May rosaryo pa sa kamay, pero hindi yun
yung tumawag ng pansin ko. Doon malapit sa upuan niya yung batang
marungis na mukhang magnanakaw, nakita kong may kinukuha siya sa bag
ng ale.
Nakatingin
lang ako sa kung ano mang ginagawa niya. Gusto ko sanang sumigaw kaya
lang marami akong maiistorbo. Sinusundan ko lang ng tingin yung
batang pulubi na may hawak na isang malaking wallet.
Napalingon
yung bata sa pwesto ko at nagkatitigan kami. Bigla siyang nagmadali.
Sakto nasa dulo ako, sa bandang pinto ng simbahan. Kailangan niya
munang dumaan pa sa harap ko pero bigla na lang umakyat yung bata dun
sa hagdan.
"Bakit
ba andaming magnanakaw sa mundo!!" dapat sa mga 'to
pinuputulan ng kamay e!! nakita kong umakyat siya sa taas. May
kataasan din pala itong hagdan. At... Ayon! nakita ko yung bata na
binubuksan yung pouch ng ale.
"HOY!!
SA SIMBAHAN KA PA TUMIRA AH!! BALIK MO YAN SAKIN!!!"
tinitigan lang ako nung bata, tapos dinilaan ako.
"BEELLAAATT!!"
Ay! binuksan niya yung bintana, nag-iisa lang na bintana dito,
nasa ulunan namin tong kampana.
"SIGE
HABULIN MO KO!!" biglang umakyat sa bintana, kala ko tatalon
siya doon. May makitid pa lang tungtungan doon. Umakyat din ako.
"HOY!
BUMALIK K-" ay! sanay na sanay yung bata sa pagpulas. para
kong nakakakita ng spider-man, pababa na yung bata. Naduduwal ako.
Nakatungtong na rin pala ako sa makitid na hambahan. Syete! Nalulula
ako! May fear of heights ako, biglang sumara yung bintana... Argggh!
Wala akong makapitan.
I need
help, putik, nasa tuktok na pala ako ng simbahan.
“Hoy
bumaba ka dyan baliw!!” narinig kong sigaw ng isang lalaki mula
sa ibaba. Ako ba yon? Hindi ako baliw.. hindi ako makagalaw sa
kinapupwestuhan ko, konting maling galaw mahuhulog ako.
Bakit
ba kasi may fear of heights ako. AAAAAHHH!!!!!! Nakakainis! Naalala
ko yung nangyari sakin noon kung bakit nagka-fear of heights ako.
Nasa
taas ako ng bubong ng nasusunog naming bahay, may sinasagip ako nun,
yung bestfriend kong si Jessica. Nalaglag kami sa bubong. After nun,
dalawang linggo akong nakoma. na- 8 years nang nakalipas yun!
Napansin
ko, unti-unting dumadami yung mga tao sa baba. At sakin lahat
nakatingin, hindi ayos ang pakiramdam ko. Tae lang, may dumating pang
may kamera, syete! Reporter pa ata! Ayokong pagkaguluhan ang buhay ko
ng mga media, scandal express 'to pagnagkataon! ISANG GURO NA-STRESS,
TUMALON SA TOKTUK NG SIMBAHAN!! Tsk! Hindi...
I need
to be brave!
Hold
your breath Mikko! Kaya mo yan! Kaya mo yan! Unti-unti lang ang galaw
para-
Biglang
bumukas yung bintana at may babaeng nagpakita, pero huli na nang
makita ko kung sino siya. Napahawak ako sa kanya. At malas lang...
Nalaglag kami!! Pray to God!
Sumalagit
nawa ang kaluluwa ko...
***
Naririnig
ko yung boses ng mga doktor pero di ko madilat mga mata ko, wala
naman akong maramdamang masakit na bahagi ng katawan ko pero hindi
ako makadilat, hilo parin ako, at unti-unting lumalabo ang paningin
ko.
Nakapikit
ako, pero gising ang diwa... may pamilyar na boses. Tinatawag niya
ang pangalan ko.
"Miko!!!
Miko!!" pahina nang pahina yung boses.. "Mik-..."
8.
My long lost Best friend :-)
[MARIA
CASSANDRA MALAYA's POINT of VIEW ]
"ARRRGGGHHH!!!
WHY HE DON'T ANSWERING MY CALL!!" this idiot young
professor. He can't ignoring me, how dare him.
Calling...
MY PROF...
Yacky
lang sa ring tone niya ha, he's a BADUY. I know, siguro kaya siya
isinuko ng girlfriend niya. Though I'm still wondering why she said
that words. Well, lahat naman nauubusan ng gana kung wala ng kwenta
yung ginugusto mo. Tsk! nagsatsaga lang siguro yung Cherryl na yun sa
Idiot na to? Arrggghh! ANTAGAL HA!!
"NANIII!!
COME HERE PLEASEEE!!" He's just wasting my time. I'm too
tired for dialing his number that I've got at his FB account, and
another one -yacky lang yung mga picture niya ha. He's not a
photogenic, not handsome rather, a poor guy with ugly face! But he
fitted with my craft... A little patient Case! "NAAANNNIII!!!"
I'm just started, my 3rd step of putting his life in chaos.
“Mam
Case Ano po yun?”
"Nani, can you please continue dial
this number and-" Oh I'm so sorry, another idiot of this my
poor country. How I wish I'm not here "Nani, pwede bang
i-dial mo tong number... " my 'boba' maid just continue
nodding.
"Tawagin
mo ko kapag may sumagot na ha, please Nani" well, ambait ko
pa niyan! Mabait akong anak. Kailangan ko munang maging maamo. My
'please' always pleases other. Tsk! To be able to get what I want.
Everything I want. Isa sa taktika para mapasunod ang tao, amuin mo
sila. Though I want to vomit all my words out of my mouth, well..
being a kind person is not so hard. Besides, it benefits mo a lot.
"Ok
po Mam Cassandra, ito lang bang pipindutin? " pati pag-dial
ng number Nani?! Boba talaga! I just Nod. I tired of giving
instruction, common sense na lang.
"Ah,
Mam. Emergency po pala. Me pinuntahan po ang Mama niyo sa-"
w-what just she said?
"My
step Mom, Nani!" I patiently correct her word. Manda is not
my Mama. And she will never be my Mom. No one will replace my Mom!
"A-ah opo, yung step Mom niyo po, nagmamadali po kanina e,"
okay.
So what? "papunta saan?" though I don’t care about
Manda, I just asked.
"di
po sinabi e," aray ko po! So what's her point of telling
this? Oh, my poor old maid, nakakainis, Bahala ka na nga dyan!
"Okay
po, iinom lang ako sa baba po, tawagin niyo po ako kapag may sumagot
ha," I'm almost lost my temper. Stop this stupid talk.
Bumaba ako, dumeretso sa kitchen. Binuksan ang ref. I need to
refreshed my mind. Nakaka-suppocate masyado ang mga tanga.
"NANNII,
WHY YOU DIDN'T TURN-OFF THE TV? WALA NAMANG NANONOOD?!"
lumapit si Nani, and she's in finding the remote when I see the news
that suddenly flash. "Wait Nani," it's a flash News,
ibinabalita ng reporter... Isang lalaki na tumalon sa kampanilya ng
simbahan, nandamay pa ng isa? I saw the face of the guy...
"S-sir
Mikko yan ah.." tapos yung girl, w-wait...
"M-MAM.
S-si Mam Kristina po yun, s-si-" Nani's shouting in panic
"WAIT NGA NANI!!" si Sir Miko. Great Scandal ha, si
Sir. Miko yun.. at hindi ako nagkakamali. I grab the remote from her
then push the power-off button.
"N-Nani,
stop dialing that number. Akin na po CP ko... I need to go at the
hospital Nani, " Hindi ko pa ubos itong milk coffee ko. Now,
I feel so excited, I need to be there.
"Ah
Mam, Did I, d-do I need calling Manong Lucas to.. to hatid you sa
hospit-" nanginginig ang kamay ni Nani sa taranta,
"NAANII!
" sigaw ko. Kinuha ko yung CP ko, yacky naman! Pasmado ang
kamay ng matandang gurang na 'to!
"Hindi
na ko magpapahatid. Magtataxi ako, malapit lang ang CMH, dont panic
Nani ok!" hindi malayo ang Capitol Med Hospital dito. Ilang
kilometro lang, to be exact sa likod lang ng Village na to, ang CMH
at I knew the place.
"Favor
pala Nani, can you make a soup, ahhmmn, mushroom soup for two,"
Pwede na siguro yun. "Pahatid mo na lang kay Manong,"
Hindi ko na hinintay ang sagot ni Nani. Excited akong puntahan si Sir
Miko. I feel an urge with this curiosity in what reasons it would be,
Sir Miko committing suicide. True blood Idiot!!!
Ano nga kayang reason? Nalaman niya kaya?? Nagsumbong
kaya yung babaeng yun? Malabo, yung Cheryl na yun? pero siya na nga
ang nagsabi sakin e,"Please Casandra.. Sa lahat ng mga
pinagtapat mo sakin... I decided to let him go! Take care of his
heart. He deserves to be happy," ewan, anlabo ng babaeng
iyon. Ganun lang ang 2 years sa kanya? Hay! Ayoko nang isipin yun,
parang hindi ako ang nakaisa, at mukhang ako ata ang naisihan! Ito
taxi..
"Manong
CMH po," mukhang payaso itong driver ng taxi, hugis kamatis
yung ilong, ampula pa. Binabagtas na ni manong ang kalsada, naisipan
kong magtanong, "Manong dati ka po bang taga-perya?" sa
loob ko natatawa ako. hahahaha. "O-opo mam, marunong po akong
mag-acrobat mam, " hindi inaasahang sasagot si Manong.
BWAHAHAHAHAHH!!
"k-kaya
lang po... e, nalaglagan po ako ng ilaw ng tent e, sumabog po yung
bombilya sa mukha ko... m-muntik muntikan na nga po akong mabulag
tsaka- abatsakjkjg" napaatras ang tawa ko. Ano ba 'to si
Manong!!! Grabe lang, makapagkwento ng buhay talaga, wagas.
"k-kawawa
naman po kayo," iyon na lang nasabi ko, tapos humaba yung
kwento ni manong. Syete, epic fail. Talaga po Manong grabeng
katangahan naman po ninyo. gusto ko sanang sabihin. Buti na lang
mabilis din kaming nakarating ng hospital.
(Moral
(na hindi) lesson --> Sometimes there is a taxi driver that need
someone who will listen in all his tragic history of his life. So,
marked the Plate number of that taxi, Sana di ko na siya masakyan
ulit. Bwisit lang!!)
[JESSICA
DELA VILLA'S POINT OF VIEW]
"OOUUCCHH!!”
may bumunggo sakin at muntik na tuloy malaglag ang tray na hawak
ko na may lamang mga medical equipments/ kit “So-sorry miss,"
paumanhin ko pero pagtingin ko sa kanya nakataas ang kilay niya
sakin,
"Capitol
Med. Hospital, Jessica Dela Villa, Nurse. " binabasa niya
yung name plate sa uniform ko.
Ngumiti
siya na mukhang nang-mamata, "Thank you po ha, pasensya na...
Hindi ka po kasi tumitingin sa dinadaanan mo! " ako na nga
ang binunggo ako pa ang sinabihang hindi tumitingin sa nilalakaran,
siya ngang nagtetext habang naglalakad. "S-sorry po,"
may attitude din itong batang ito, bigla akong tinalikuran at mukhang
nang-irap pa.
She ran
along the reception area. This little blonde girl na mukhang otaku
anime character. Ang cute sana kaya lang medyo rude ang attitude. She
entered sa room 401 which is same room na pupuntahan ko. Baka
kamag-anak ng pasyente, yung babaeng kasama ni Mikko.
"My
Siiiiirrr!!!! Buti po ayos lang kayo!!" kakilala niya si
Mikko? Sino kaya itong babaeng ito? Nakatingin lang ako sa kanila.
Bakit Sir ang tawag sa kanya? Baka estudyante ni Mikko? Pero hindi ko
alam na teacher na ang kaibigan ko. Grabe, antagal na nga siguro
talaga ng panahong lumipas. Marami nang nagbago samin. Si Miko -ang
bestfriend ko, mula pa pagkabata, doon sa nasunog naming bahay sa
pugad-langaw sa Maynila- isa na pala siyang guro ngayon? Nakakatuwa.
"Siiirr,
alam niyo po bang nabalita kayo sa T.V? " Andami kong
gustong sabihin sa kanya ngayon, siya ang bestfriend ko na nagligtas
sakin noon sa panganib, na dahilan ng huli na naming pagkikita.
Hindi ko na nagawang magpaalam sa kanya. Ay! naramdaman ko na lang na
may luhang pumatak sa mga mata ko.
"Ayos
na po ba kayo sir?" she hug my bestfriend. Ano ba 'tong
batang ito, nakikita nang nakaratay sa kama at kalalagay ko lang ng
benda sa braso niya. Hindi naman malalim ang sugat, mababaw na tahi
lang.
Itong
batang 'to? Mukhang close na close sila. Teka.. nabalita sa T.V? Ang
bestfriend ko nabalita sa T.V. Mukhang may matindi siyang problema
ngayon ah, sabi kanina ng mga rescuer, nang dumating ang ambulansiya
-tumalon daw siya mula sa kampanilya ng simbahan, kasama ng isang
babae...
Si
Mikko? Bakit niya gagawin yon? Ang magsuicide? Hindi. Hindi niya
magagawa yon. Kilala ko ang kaibigan ko, may malalim na pananaw yun
sa buhay mula pa noon... hindi niya gagawin ang ganun. Pero baka iba
na nga ang dati kong kilalang Mikko.
"Nagtangka
daw kayong magpakamatay dahil broken hearted kayo?" grabe
namang makapagsalita ito sa pasyente ko.
"Ahhh
M-miss, Masakit pa po yung braso ng pasyente, kalalagay ko lang po ng
benda sa kanya, bagong tahi po iyan," I have the rights to
interrupt her, napatingin ako kay Mikko. Nagkatinginan kami.
Kinikilala ang isa't isa, ako ito, ang bestfriend mo Mikko. Sana
makilala niya ko. Kanina habang tinatahi ko ang sugat niya, habang
wala siyang malay naiisip ko ang lahat-lahat samin, bumabalik lahat
ng mga dati naming alaala...
"Jessica?
I-ikaw ba tal'ga yan?" namukhaan ako ng kaibigan ko, 7 years
nang nakakalipas mula nang huli ko siyang makita.
"B-Bes,
Miko, k-kala ko hindi mo ko makikilala e," hindi ko
namalayan, tuloy-tuloy na nalalaglag ang luha ko. Dala marahil ng
pagkasabik sa matalik kong kaibigan.
"Miko..."
niyakap ko siya nang mahigpit.
9.
My Hitler girl
Isang himala (ata) ang nangyari kanina. Paglaglag nila sa semento
mula sa mataas na kampanilya ng simbahan, una ulo. Basag ang bungo ng
dalawa at nagkalat ang utak sa kalsada.
Ewww,
durog ang katawan... nagsigawan ang mga tao, nagtilian ang mga babae,
tinatakpan ng palad ang mata ng bunsong anak.
Dumating
ang mga Soco... tinakpan ang katawan. Nilagay sa stretcher. Pero
deretso na sa purenarya ang kanilang bangkay. Ino-autopsy ang
wasak-wasak na katawan..
Biglang
lumabas mula sa usok na galing sa kung saan ang isang nilalang na
naka-hood. May hawak itong malaking hook, na kumikinang ang talim.
"HINDI
NIYO PA ORAS!!" nakakatakot ang boses ng lalaki
"KASI...
Ahhmmn, kasi nasa chapter 9 palang kayo..." tumawa nang
napakalakas ang lalaking naka-hood. BWAAHAHAHA
BWAAAAHAHAHHHHHH!!!!
[MIKO
SALVADOR'S POINT of VIEW]
AAAAAAAHHHHHH!!!
Habol ko ang hininga, hallucination lang ata ang lahat. O hindi?
T-teka.. Nasan na ba ako? puti ang lahat, puting kwarto. walang ibang
kulay? Nasa langit na ba ako?
Walang
katok sa pinto nang bumukas yun, bastos ang nilalang na ito, hindi
man lang kumatok? Inaasahan kong anghel ang iluluwa ng pinto pero
anong hitsura ba ng mga anghel dito sa langit?
Sumilip
siya. Maganda ang mukha niya, may kaputian at b-blondeeee? Blonde ba
ang buhok ng mga anghel dito sa langit?? Ngumiti siya..
"Cassandra?
Y-you're here?" I can't speak clearly nanghihina pa ko
masyado.
"MY
SIIIIIIRRR!!! Buti po buhay pa kayo!! " umalingawngaw yung
boses niya sa kwarto. Ay! Hitler Girl talaga! Laging nakasigaw.
Nakakabingi masyado ah.
Lumapit
siya at wala akong makitang hitsura ng pag-aalala, "Siiirr,
alam niyo po bang nabalita kayo sa T.V? " ewan kung
nang-iinis pa 'tong babaeng to!
"Ayos
na po ba kayo sir?" nagulat na lang ako nang yumakap siya
sakin. Kaya lang nakadama ko ng sakit. Napangiwi ako. Masakit ang
braso ko at hindi ako makagalaw masyado, masakit ang buo kong
katawan. Hindi ito Heaven, this Hitler Girl -a devil one. Nasa hell
ako.
"Aahhhww.."
makayakap naman! "Nagtangka daw kayong magpakamatay dahil
broken hearted kayo?" wait? Ano daw? Pati ba yon ibinalita
sa T.V? May sumusunod ba saking paparazzi?
How did
this girl know that I'm a brokenhearted?
wait..
I saw another angel in front of the door. "Ahhh M-miss,
Masakit pa po yung braso ng pasyente, kalalagay ko lang po ng benda
sa kanya, bagong tahi po iyan,"
Lumapit
siya sa kama ko. Naisip kong hindi nga hell ang napuntahan ko. Langit
nga ito. May totoong anghel e... teka, pamilyar ang mukha niya.
Nagkatinginan kami. Pilit kong kinikilala ang mukha niya, J-Jessica?
Siya bang bestfriend ko. As I looking into her eyes, my heart beats
faster and faster... I saw, crystal clear, tears in her eyes.. Hindi
ako pwedeng magkamali.
"Jessica?
I-ikaw ba tal'ga yan?"
"B-Bes,
Mikko, k-kala ko hindi mo ko makikilala e," siya nga. Gusto
kong tumayo at yakapin siya, ang matagal ko nang hinahanap.. Ang
aking lost besfriend.
Suddenly,
she hugged me. And I longed for this for a long years.
"Bes,
Namiss kita," i felt her tear drops fall on my neck.
"J-Jessica,
ikaw ba talaga?" hindi ako makapaniwalang nasa harap ko ang
kababata ko, ang bestfriend ko. "A-antagal naming hinanap
kayo, nang masunog ang bahay nun.. hindi na namin kayo nakita.
Hi-hindi na kayo nag-iwan ng contact number, ng address.."
“Bes,
namiss kita,”
***
[Author's
Note → MARIA CASANDRA MALAYA'S POINT of VIEW sana ito, kaya lang
sobrang ikli nang pwede niyang sabihin kasi nga isip niya lang ang
gumagana bye this time... gaya nitong:
Long
Lost Bestfriend? Grabeee lang haa, ngayon lang nagkita? Nice venue!!
This
nurse.. yung kaninang bumangga sakin. Bobita siya ah, Oh well
-two-idiots.. same feather flocks together nga naman, it's true! two
idiots together!! AHAHHAAHA
Sana
hindi siya maging hindrance, to the plot of my own play.
This is
my story, and.. and two antagonist will helps to make it exciting!
Great
conflicts for my own stories!
[MIKO
SALVADOR'S POINT of VIEW]
Para akong isinilang ulit. May nawala sakin nung para
akong namatay at may nagbabalik naman ngayon sa muli kong pagkabuhay.
Si Cherryl. Hindi ko alam ang dahilan ng pagkawala niya pero salamat
na rin dahil natagpuan ko dito sa hospital na 'to ang matagal ko nang
hinahanap ang matalik kong kaibigan.
"Pumunta
ka daw sa japan? Doon ka daw tumira?" Kayakap ko si Jessica
nakita kong nakakunot ang noo ni Cassandra. Well, nainterupt nga ang
conversation namin. Nakalimutan kong bukod samin ay nandito siya.
Ipapakilala ko sana si Cassandra, ang aking estudyante sa Bestfriend
ko. Pero biglang may pumasok sa kwarto. Isang babaeng may edad na at
isang lalaking matanda na rin.
"IKAW?!
Asan ang anak ko? " ako? itinuro niya ko, napalingon kami sa
babae.. "Kung magpapakamatay ka, huwag ka nang mandadamay!
Nasan nang anak k-"
"Calm
down. Tita Manda, she's not here" wika ni Cassandra.
Nagkatitigan sila. Magkakilala sila, tita?
"Oh,
Cassandra my dear? I-I'm glad that you're here? Nabalitaan mo agad
ang nangyari sa ate mo?" the old women slow down her voice
as she saw Cassandra. Wait, Cassandra's elder sister pala yung babae
na kasama kong naaksidente? Sister ba? Bakit tita? Ang liit ng mundo?
Ano ba to reunion?
"Ah,
Mam, the patient is still at Emergency Room, inaayos lang po yung
room niya, she will transfer to another room in any moment, the
doctor waits to talk to you Mam," nurse Jessica open a help
for them, before they leave, Jessica nodded at me as a sign of asking
permission for her to continued her job description. She's a
registered nurse here. I'm happy for here.
***
Naiwan akong mag-isa sa kwarto, gusto ko nang tumayo
dito. Wala naman na akong masamang nararamdaman, alam kong kaya kong
tumayo. Buti ganito lang nangyari sakin.. Wew, dun sa babae? Anong
mangyayari sa kapatid ni Cassandra? This is my fault! All in my
fault!!
AHHH!!!
Hindi pa natatapos ang araw na 'to. Gusto ko munang matulog baka
bukas magising na ko, iniisip ko parin na panaginip ang lahat ng ito.
Ganun
daw iyon e, kapag too good to be true o sobrang imposibleng mangyari
dahil sa ganda e hindi na siya makatotohanan. Kapag too bad to be
true -sobrang imposibleng mangyari dahil sa sobrang pangit -hindi na
siya makatotohanan.
"Arrgghhh!!!"
I need peace of mind! I need to sleep! I need rest! I close my
eyes.. But I feel the pain. Literally, pain ng sugat, sa kanang braso
ko. Mapalad ako't ito lang ang nangyari sakin. Sana... walang
masamang mangyari sa babaeng iyon. Yung stepsister ni Cassandra nasa
E.R pa daw siya. Baka nasa panganib yun a, kung tutuusin niligtas
niya ko?
Napadilat
ako nang bumukas uli ang pinto.
"Cassandra..
" she wore a fake smile, i know. Nag-aalala siya sa kapatid
niya. At I feel guilty.
Mamula-mula
ang mata ni Cassandra. Yung mukha niya parang yung una ko siyang
pinagsabihan, na huwag siyang attention seeker. Maluha-luha siya nun.
like this, I dont want to see a girl whose crying in front of me.
"Cassandra..
H-how is she? your sister, is she fine.. what the Doctor says?"She
step closer at my bed. Placing a launch box at the table beside me.
Preparing a food for me? sana wala naman siyang ilagay na lason. Ano
'to, revenge of the sister? Wag naman sana.
She
exclaimed, then answered, "Thankful po ako na niligtas kayo
ng sis... step-sister ko," she paused. Nilapit niya sakin
yung lauchbox. What's that? Mushroom soup? WAAAAHHHHHHHH!!! May
pagka-HITLER pa naman 'to? LASON YAN?! LASON YAN!!
"Sir..
hindi pa 'to pwedeng kainin ng step-sister ko, kaya sayo na lang.."
? mahina lang yung pagkasabi niya, malungkot na naman.
"Cassandra,
w-why?" her smile suddenly fades and totally turn to a sad
face.
"she's
not okay sir, she's in comma right now," tears fell down. My
Hitler girl is crying.. I try to get up to hug her, but I can't.
"Cassandra,
I-I'm so sorry for what happened to your sister," I felt so
guilty, I know my apologize is not enough to cease that tears in her
eyes.
she
sighed then smiled at me,
"Buti
na lang sir, nandoon ang step-sister ko. Niligtas niya po ang buhay
niyo," I smiled back.
Ewan
kung nangungunsensya siya. Iniisip niya marahil na bayani ang
step-sister niya. I want to tell to her, hindi naman ako nagpakamatay
e, nalaglag nga ako dahil sa ate niya. arrgghh! Bad idea, di yun
makakatulong ngayon.
"Tahan
na..." Umiiyak din pala 'tong Hitler Girl ko.
She
offer the soup. Tinanggap ko na lang, iniisip ko ng ito na ang
kaparusahan ko. This is my last supper, naiisip ko habang sinusubo
sakin.
This is
My Hitler Girl punishment..
Sumalangit
nawa ang kaluluwa ko.
10.
Bonding -part 1
[Miko
Salvador's Point of View]
Kinabukasan nun, umuwi na ko. Hindi ko kailangang mag
stay nang matagal sa hospital. Pero five days nang in comma si
Kristina Malaya -stepsister ni Case. Short for Maria Cassandra
Malaya.
"WOORRFFFFFF
!!! WOORRRFFFF!!!” kasama ko si Aily ang pusa namin, at yung
kumahol? Ako yun, tinuturuan ko lang na kumahol ang pusa ko. Malay ba
natin na matuto itong kumahol.
"AAARRRRFFFF!!
AAARRRR-" aaarraayy. Masakit parin 'tong kanang braso ko,
buti na lang e, kaliwete ako. Nakakahawak parin ako ng kutsara,
nakakapaghugas parin ako ng pwet ko kapag dumudumi. Medyo makirot
lang talaga minsan kapag nagagalaw.
Pero
isang bagay ang gusto kong linawin, hindi ako nangangaliwa. Noong
umagang pag-uwi ko, gulat na gulat sila ate, bakit daw may benda ang
braso ko, tsaka bakit daw umaga na ko umuwi, nasayang daw ang tinira
nilang ulam noong gabing yun. "Ui, salamat po sa concern
ha... nag-alala kayo sa ulam" I sarcastically responce to
my ate Jenny.
"Kuya
anong nangyari ba sayo?" tanong ng bata kong kapatid na
nanunuod ng Naruto DVD Collection niya. Umupo ako sa sofa at
kinuwento ang lahat lahat, mula umpisa -chapter 1 hanggang chapter 9
ng buhay ko, mula pag-uwi ko sa eskwelahan hanggang pag-uwi kong may
benda na sa braso.
"E,
baka kasi nahuli ka ni Cherryl na nangangaliwa? Naku Mikko ayusin mo
yang buhay mo," pang-aalaska sakin ni ate Jenny. Gusto ko
sanang ibato sa kanya yung unan sa sofa pero humarang si Tatang
samin,
"Anak,
kamusta yung babaeng nadisgrasya mo?" ito rin si Tatang, ako
bang may kasalanan? Ako na lagi!! Ako na pumatay kay lapu-lapu, ako
na bumaril kay Rizal, ako na lahat!!
"Tatang,
ako ang nadisgrasya. Yun yung may kasalanan," gusto ko pa
sanang katwiranan yung sa side ko. Pero naalala ko si Case. Bago ako
umuwi dun sa hospital, I apologize to their family, specially to her
Mom. I also tend to tell the whole story what have happened before
that accident... Napaniwala ko naman sila (ata).
1
weak akong on-leave sa St. Something School -though nagte-text na
sakin ang mga estudyante ko at some student PM me sa FB account
"sir
bakit ka absent?" sa chatbox ko. "Sir Bakit di ka
pumasok? Drop ka na!" hay! Miss ko na rin ang mga estudyante
ko maliban kay Hitler Girl kong estudyante. Si Case, bakit ko siya
mamimiss e, five days ko na rin siyang kasama.
Friday
night ngayon, wala siyang pasok bukas, buong magdamag kaming
magbabantay sa hospital. Itinext niya ko, magkita daw kami sa
"MInistop- malpit s Cpitol Med. Sir, Ingaatt!!! XD"
Malapit din pala yun sa paborito kong Simbahan ngayon. Oo nga pala,
nagulat din ako nang makita ko ang CP ko sa ilalim ng unan ko. 47
misscall from this no. +63999*******
Ngayon,
nasasanay na rin ako sa text niya. "Ayoookkoo nga
mag-iingaat!! XD!" send to HITLER GIRL. Yan ang pangalan
niya sa CP ko. Hehe, pa-PBB teens lang!! 2 years lang pala ang gap
age namin ni Case! 20 years old si Case at ako 22 pa lang. Sabi ko
nga, ako ang pinakabatang prof sa St. Something School diba.
Pumara
ako ng jeep, pero nang pasakay na ko biglang may humintong taxi tapos
kinawayan ako. Wait... nagdalawang isip pa ko kung lalapit, e kasi
nga may trauma na ko sa mga Taxi e, lalo na kapag FX Taxi.
Nakilala
ko yung mukha niya. Siya yung lalaking matanda sa hospital na kasama
ng Mom ni Case, o stepmom ni Case. "Manong.."
sumakay ako at binati siya. "Dionicio po, Manong Dio na lang
Sir," pagpapakilala niya.
"Huwag
niyo po akong tawaging Sir, Ahhh.. Miko na lang po," mabait
naman pala 'tong si manong e, teka. kaano-ano kaya nito sila Case?
"Pakibigay
na lang pala ito kay Mam kristina, n-naiwan niya kasi ito dito bago
siya maaksidente e, hindi niya ata napansin nahulog niya 'to,"
inaabot ni manong yung pouch na kulay asul. Kay Kristina ang Pouch na
'to. Yung babaeng kasama kong nahulog sa itoktuk ng samibahan.
"Manong
kaano-ano niyo po sila Cassandra, sila kristina?" hindi ko
pa naaabot yung pouch nalaglag ito ni manong, bigla kasing nataranta
sa tanong ko. Masama ba yung tanong ko? Ahhmmnn, namula bigla yung
tenga ni manong. Manipis na kasi buhok niya, kaya halatang biglang
pamumula ng tenga niya.
"M-malapit
po akong driver nila, p-private driver po ako dati nila Manda, nila
Mam Manda" pautal-utal yung sagot ni manong, parang may
bagay na gumugulo pa sa kanya. Bagay na itinatago, na hindi ko alam.
Pinatakbo niya ang makina ng sasakyan.
"Hatid
ko na po kayo, sa hospital din po ba kayo?" napansin kong
iniba ni manong ang usapan, kung ano man yung tinatago niya. Sa kanya
na lang yun! Solohin niya, ayokong mangialam sa buhay nila.
"Ah,
manong dyan lang po ako sa Mini-stop, magkikita pa po kami ni Case
e," tinext ko na si Cassandra. D2 n aq, asan k n? wg
mal8, bgti n lng pg l8.
"Kayo
po ba? Kelan po kayo pupunta sa hospital?” Tanong ko bago
bumaba ng taxi niya. "Kung kelan po ako makakapunta"
"s-sige
po, salamat manong Dio" tinago ko yung pouch na binigay ni
Manong sakin, nilagay ko sa bag kong dala. 1 message recieve. HITLER
GIRL --> TGAL NYO SIIIIRRRR!!! KNINA P Q D2!!
Hehe,
hindi na ko nagreply, pumasok na ko sa Mini-stop, nakaupo siya sa
upuan dun. Kumakain ng Footlong burger.
"WAAAHHH!!!
Anong kinakain mo? Bakit di ka namimigay!!" bungad na bati
ko nang pagkalapit ko sa kanya, hindi ko alam kong kung paanong
naging close kami nang ganito, basta ganito na lang kami mag-usap.
"BAWAL
PO MANGHINGI!! GUTTOM AKOOO!!!"
hindi
pa ko nakakaupo, "TAARRAAA NAAA POOO SSIIIIRR!!!! " ,
ay!! nagyaya na agad umalis?! Bibili pa ko ng mangangatngat e, para
naman hindi boring kung sakaling magpupuyat nga kami sa pagbabantay
sa hospital.
"Teka
lang, bibili pa ko nang pica-pica. Ano sayo?" kumuha ako
nang basket, kinuha ang maisipan. Pumunta ako sa fridge, pumili ng
maiinom. Kumuha ako ng dalawang VITAMILK. Soya milk yun, lagi kong
binibili kapag napunta akong supermarket
"OH
INUMIN MO, MABULUNAN KA SANA"
"Ang
sweet niyo naman my sir! TARA NA PO," hindi ko pa
nababayaran 'tong hawak kong lumabas na siya. Bastos din na
estudyante to! Naku lang talaga!
11.
really it is (not) a BAD Idea
"Sasakay
pa ba tayo?" tanong ni Miko sa babaeng blonde ang buhok, na
kanina pa nginangatngat ang kuko. Wew... Anlinis sa katawan, kaya
pati kuko nililinisan gamit ang maliit at matibay nitong ngipin na
naka-brace.
"SIR??!
KANINA PA TAYO NAGLALAKAD DI BA? AYY!! ngayon ka pa sir nagtanong e
ilang hakbang na lang dito ang CMed e," magalang na sagot ng
babaeng itago na lang natin sa pangalang CASE, mabagal ang kanilang
lakad.
"Patikim
nga niyang kinakain mo!!" wika nito at kinagat niya ang
daliri ng Babae, masaya nilang pinagsaluhan ang maduming kuko...
[Mikko
Salvador's Point of View]
Pagkalabas
ko ng Mini-stop nakita kong nasamid si Case sa iniinom na Vitamilk,
“Ambilis ng Karma no? Ayan, andamot kasi ng isa d'yan! Kala mo
may aagaw ng pagkain niya," tumingin siya sakin at tinaasan
ako ng kilay,
"Ampakla
naman nitong binigay mo sakin, ano ba ito sir?" sabay na
kaming naglalakad, andami kong bitbit, naka P 400+ din ako, para sa
isang buong magdamag na pagbabantay, sana maubos namin ang lahat ng
'to.
"Gatas
yan, Vitamilk nga nakasulat o,"
"Gatas
ng ano? Galing sa dodo ng kambing? o sa dodo ng cow? ah?" I
just laugh of it
"Soya
yan! Hindi yan galing sa hayop," mabagal ang lakad namin
madadaanan na namin ang simbahan na isip kong pumasok muna kaya kami,
magdasal? Parang ang ganda lang ng ideya na pumasok kayong dalawa ng
kasama mo sa simbahan at doon ay magdasal?
Bakit
may tanong -MAGDASAL??? ewan, e kasi unang-una, hindi nagdadasal si
Case. Kasi nga may pagka-HITLER siya e, tipong naniniwala rin siyang
dapat ang mga taong perpekto lang ang pwedeng mabuhay sa mundo. At
walang Diyos na nagsasabing dapat maging pantay ang turingan ng
lahat. In short, hindi na ata siya naniniwalang may Diyos?
Kakatakot
'tong batang to!
"SSSIIIIIIRRRRRRRR!!!
" sigaw niya bigla at nilapit pa sa kanang tenga ko
"OOOUUCCHHH!!
Ano ba yon?!" ansakit ng tenga ko, kakatulili! feeling ko
nabingi na ko ahh.
"Bakit
tulala po kayo, Sir, upo muna tayo sa simbahan, baka may misa
ngayon," then I amazed, puzzled?
"Nagsisimba
ka? Katoliko ka ba?" curios ako kaya natanong ko, kasi
nalaman ko noong nagpa-recitation ako. I ask Cassandra
"Do
you believe in God?", then, she just tell that hindi na siya
naniniwala na may Diyos?
"Hindi
ako Catholics sir! Sila papa Catholic pero ako hindi. Ahmnn... gusto
ko lang makarinig ng sermon ng pari, kasi, gusto kong mapag-aralan
yung mga kasinungalingang pwede kong marinig..."
kasinungalingan ba para sa kanya ang salita ng Diyos? BAD HITLER
GIRL!!!
"Sir,
may ginagawa kasi akong story about dun e, pano kaya ang point of
view ng pari, how they think, they move or how they eats their
words?"
"Ui,
BAD YAN!! Para sa mga works mo, maninira ka?"
"Sir
naman e, hindi ako maninira... ahmmn, I am just writing the reality
of their life, In the first place sila naman ang sumisira sa sarili
nila"
"I
am just writing the life that they choose... ayaw nila yun
nakakatulong sila sakin, Nakakagawa ako ng MASTERPIECE ko,"
"Naku
Cassandra! Mas magandang makagawa ng MASTERPEACE ! as in PEACE!
nakakasira kaya yung motif mo! Sa paningin ng iba hindi yun MASTER
PIECE, that’s a craft, a trash!!!"
"Kung
buhay ang mga WRITINGS natin, nagrebolusyon na yun!! DONT USE US FOR
YOURSELF! STOP ABUSING US CASSANDRA!! STOOOOPPP!!" I am now
a theater actor here, ang sama ng batang 'to kasi,
"TSk!
Naman po e, my works are my creations, I am their GOD." Wew,
hindi ko malunok yung mga binibitawan nitong salita, Hitler girl ka
nga!! Anong I am their GOD?! You are their God?! Tsk! Andami kong
nadi-discover sa babaeng 'to, grabe lang!!
"hahaha...
but don't be God! Be their master, it's okay! but realize that we
still have our own Master, own God" Napuno na siguro ako,
kaya medyo napapabitiw na ko ng mga salitang ganito. Ang sitwasyon
namin, malapit kami sa simbahan... mga dumadaan na magsisimba rin
nakatingin samin. Mukha kaming nagsisigawan at nagduduruan!!
"BUT
SIIR... I DON"T ACTUALLY BELIEVE IN GOD..." wow!!!
Mananalo ba ko sa tigis ng ulo nito?! Sige, may kanya-kanyang
kaisipan ang lahat ng nilalang.
"Okay..We
have a different ideology.. but, Ahhmm, at least realize of God's
existence" antalim lang ng tingin namin sa isa't isa.
Nagtataasan ng kilay, at feeling ko napapataas na rin talaga ko ng
kilay dahil sa kanya.
"But
sir, pointless po e..."
"...cause
you put already a point, as in... period of that thoughts!"
napatingin ako sa paligid, ang awkward ng momentum na to! Arrrgghh!
"Pero
sir, if I can prove that he does not exist, how can I believe that he
exists?"
"huuhh?
so, where's your prove that there is no God?" nagtitimpi
lang ako, papunta kami sa hospital, at dalawa lang kaming magbabantay
sa ate niya. Ayokong magkaroon kami ng alitan.. Calm down Mikko! Calm
down, this Hitler Girl, kakainin din niya mga sinasabi niya in
perfect time.
"w-well,
i dont want to argue with you" sabi ko na lang.
"Hmmm,
sir mahaba-habang proving po ito."
"Wag
na tayong magtalo po, deretso na lang tayo sa hospital okay.."
Ngumiti ako sa kanya, at nagsimula nang lumakad uli papunta sa CMH,
na ilang hakbang na lang mula sa simbahan na 'to.
"but
Case, I much awaits for you to believe me then.. I'll try ..."
huminto uli't si Case sa paglalakad,
"Hmmm,
let's just say sir, that I'd rather not believe in something I don't
feel, but I am a good citizen, than worshiping something or someone,
but does not act accordingly. None sense," at huminto uli't
ako, arrgghhh! Ikaw na ayaw magpatalo!!
"let's
say there is no God, what profits you to believe or know this? But if
you know that there is really God, I can tell you the profits,
something you will gain"
"and
Maria Cassandra Malaya, to be good is not enough," ngumiti
ako sa kanya,
"GOD
IS NOT LIMITED WITH THAT..." ha, ewan, we can't discuss it
here, I head again to walk.
"HAHAH,
NO SIR!!! TO BE GOOD IS NOT ENOUGH, BUT TO NOT ACT GOOD AT ALL IS
NOTHING SIRR," hala!! sigawan kung sigawan, hay! Namumula na
yung tenga niya, alam kong hindi talaga siya magpapatalo, lalo pa her
face turn lto grin. Napatahimik na lang ako. Nakakahiya kasi sa mga
tao sa paligid... At napataas din kasi ng kilay yung matandang dumaan
sa harap namin, at nag-antanda. Tapos, huminto... hinapas ako ng
hawak niyang pamaypay na abaniko.
"Bakit
mo inaaway ang nobya mo?! Bata-ka!! Kayong-mga-kabataan-ang pupusok
ninyo, at nagpapaiyak pa ng babae, magmahalan kayo!! " habang
iniiwas ko ang sarili sa pinampapalo niyang abaniko, pigil ang tawa
ko. Nakatulala lang kaming dalawa ni Case. Umalis yung matanda,
napahalakhak kaming dalawa
"BWAAHAHAHAHAH.
KAYONG MGA BATA KAYO-MAGMAHAL.." hala, si lola
nagsusupersaiyans? Hahahaha,
"Sir
Adik lang??" hagalpak ang tawa namin, nakasunod lang ang
tingin namin kay Lola papasok na siya ng simbahan. BWAHHAAHAHA-
wait.. sa pagpasok ng matanda sa loob ng simbahan parang may nakita
akong pamilyar na mukha.
"w...wait,
freeze muna , I think i saw... someone," nakita ko yung
batang gusgusing magnanakaw ng pouch. Pumasok uli siya sa loob ng
simbahan.. Takteng bata ito oh!! Siya yung dahilan ng
pagkakadisgrasya ko, dapat siyang makulong!!
"Who's
sirr?" nagsimula akong sundan siya,
"Wow
sir ha, iiwan mo talaga ako?" I heard Case, pero I have this
urge na mahuli yung batang yun.
"ssiiirrr."
[Maria
Cassandra Malaya's Point of View]
"SAAN
NAMAN PUPUNTA YON? TSK!!" arrgghh!!
Bagay
siyang tawaging INDIO, short for INSTRUCTOR IDIOT, kala naman
magpapatalo ako sa kanya! Tsk! Fools Ideology again yung mga
pinagsasabi niya. Nakikipagtalo pa e kala naman mananalo siya.
Unang
una, if God really exist? 2000 years ago, same parin ang paniniwala
nila -some says that I hears, malapit na dumating ang panginoon!
Malapit na ang Paghuhukom!!
Mula
pa noon, yan na ang sinasabi. Malapit na ang ganyan-ganito, hangga't
hindi pa huli ang lahat, etsetera etsetera. Naku, hind mo na alam
kung sinong paniniwalaan.
There's
a lot of religion sa mundo na may kanya-kanyang paniniwala -which is
really true??
Hay!!
Dapat mawala ang religion sa mundong 'to! para hindi na magkaroon ng
mga baliw sa lipunan... dapat pinapatay ang mga pari e, dapat
ipinapasunog lahat ng scripture ng mga relihiyon, the bible na andami
namang bersyon, pati koran, pati vedas, o kung anumang scroll ng mga
santo, santa.
***PPIIIIIIIIIIIIIIPPPP *** PEEEEEEEEEEPPPP***
"AY!!
SATANAS NA HUBAD" nagulat ako nang may bumusina nang malakas
sa bandang gilid ko. Napalingon ako. Who's this stupid creature na
'tong manggugulat bigla sakin. Lalaking naka-shade? -nasisilaw ako sa
front light ng sasakyan. Madilim na ang langit kaya mas masakit sa
mata ang liwanag na nanggagaling sa sasakyan niya.
"Lumapit
lang 'to sakin, makakatikim siya sakin ng suntok!" I whisper
the word but kinabahan ako kung sino yung lalaki n-
"HEY
YOU!!! Are you a FOOL? WAG KA NGANG BUMUSINA!! Alam mo ba ang sign
na 'to?" tinuro ko yung sign na nakapaskil sa poste.
"It
means NO BLOWING OF HORNS!! KASI NGA MALAPIT KA SA SIMBAHAN, TSAKA
SINO KA B-" lumakad siya papalapit sa pwesto ko, wait...
parang nakita ko na siya e... Arrggghh!
'AAAHHHH,
si OMG PAPA KELVIN' pumasok sa isip ko ito! Naalala ko na! "IKAW
YUN!!"
"HEY
YOU TOO!! GIRL KISS STEALER, FINALLY I FOUND YOU," What he
calls at me? a.. what? kiss stealer? BWAHAHAHAHA. Oo nga pala, siya
yung lalaki sa starbucks. The guy who taste my sweet lips.. Oh poor
boy!!
He
took closer at me, seems he will kiss me. Suddenly, I feel his lips.
Waaaahhhh.. Its was a sudden. This.. This.. Gentle k-kiss.. His
tongue trying to find a way in, forcefully finding open way to get
in.. Arrrggghh. I'm weak, This one.. Telling me -please give back a
response. Holy Shit!! I don't!! I refuse it. Arrgghh. HEEELLPP!!!!
my mind asking for help, but it taste so sweet..
12.
Shes my SuperhERO
[MARIA
CASSANDRA MALAYA'S POINT OF VIEW]
"HEY
YOU TOO!! KISS STEALER, FINALLY I FOUND YOU," What he calls
at me? a.. what? kiss stealer? BWAHAHAHAHA . Oo nga pala, siya yung
lalaki sa starbucks. The guy who tasted my sweet lips.. Oh poor boy!!
Lumapit
siya sakin, nagtanggal ng shades, then nakaturo siya sakin. "W-WHAT"S
YOUR PROBLEM NOW?? YOU MISS MY KISS?" be brave Case, I must
not show my weak points to him. But, I found his eyes ignites with
angry something telling that he is serious.
"You
are waste! How dare you to put a stein in my clear image? You stole
my kiss, and it's now creates rumor to my avid fans!"
nanduduro si poor boy! Aaahhh!! marunong pala siyang magsalita, at
puro hangin ang bunganga niya.. "I know you plan this! I know
you hire paparazzi to create an issue at the first place who are you
to do that!"
Wow
lang, galit siya non, ako maghi-hire ng paparazzi para gawan siya ng
issue? Ano ka sikat?! "So whats yo- " I pause at my
words when he took closer at me, seems he will kiss me.
Suddenly,
I feel his lips. Waaaahhhh! Is was too quick. This.. This.. Gentle
k-kiss.. His tongue trying to find a way in, forcefully finding open
way to get in. Arrrggghh. I'm weak, This one. Telling me -please give
back a response. Holy Shit!! I wont!! I refuse it. Arrgghh..
HEEELLPP!!!! my mind asking for help, but it taste so sweet..
What
just I say? it taste so sweet.. Ano yun? yacks!! Erase that thought.
Erase. Erase! I try to loose with his arms, at his kiss.. but his
tongue moves so desperate to get in. Then, no. No, ahh! I lost my
strength, my hedge collapse, he enters mine territory, playing around
my mouth and... I want to shout for HEEELLLPPP!! Anyone!
Someone
push him for good. "MYY SIIIIIRRRR!!" oh my hero,
this Kevin fell down on the ground. Isang suntok sa bandang pisngi
ang natamo niya mula kay sir Miko.
"PARE
WAG KANG BASTOS SA BABAE!!" for the first time i saw my sir
to get angry. Always in class he has a long temper, his not a hard
headed one but now this,
Arrgghh,
"SSIIIIIRRR, KEEEPP OOUTT!! AAYYY!" someone behind
of my sir trying to attacks. My sirs fell down, another two bad boys
came to him. Pinagtutulungan si sir, wala akong magawa...
"My
Siirr.." aahhhww, baka di na mabuhay si sir. Sige lang ang
tadyak at suntok ng tatlong bad boy. "ANYONE PLEASE HELP!
PLE--"
"DIOS
POR SANTO!! PINAGTUTULUNGAN NIYONG WALANG LABAN. TUMIGIL KAYO!! "
nagulat ako, si Lola na kaninang may abaniko hinahampas yung
bumubugbog kay sir.
"HINDI
KAYO TITIGILL!!" nakita ko na lang nanghahampas na si lola
pero hindi abaniko hawak niya kundi payong, si lola "WALA
KAYONG MODO,” hala, si Lola nag super-sayans na! aambahan sana
siya ng isa, but, “SIGE, SIGE!! PUMATOL KA SA MATANDA!!"...
they can't. They just run away. Inakay yung Kelvin na yun na duguan
ang labi! mabilis silang tumakbo, pasakay ng kotse..
Napansin
kong nakatanga lang rin yung mga tao, at walang tumutulong samin,
buti pa si lola, ahh, "Myy Siirr, ah are you okay?"
namimilipit si sir, hala buti binuhay pa siya. Akalain ko bang may
mga body guards yung lokong yun.
"Iho,
hijo, ayus ka lang ba?" si Lola, buti na lang nandito si
Lola, "Ayos lang po ako, m-medyo masakit lang 'tong braso
ko," na-shocks ako nang makitang nagdurugo yung braso niya,
oo nga pala hindi pa magaling yung tahi nya sa braso.
"Loko
kang bata ka, anong okay, e may dugo ka oh, "
"Malapit
na lang ang hospital dito," nagpara ng taxi si Lola, "sakay
na kayo, ipagamot mo yan, baka maempeksiyon yan!" Wow,
naluluha naman ako sa bait ni lola, nakakita kami ng instant
superhero,
"Ikaw
hija, alagaan mo 'tong nobyo mo't maging mabuti kang iniirog! Hala
sige, sakay na kayo!"
nagpasalamat
na lang ako kay lola, though ayoko ng sinabi niya. Maging mabuti kang
iniirog..
Gusto
kong matawa, same time ma amaze, at the same time maluha.
***
[JESSICA
DELA VILLA's POINT of VIEW]
[ROOM
401]
"Nurse
Jessica, pa-assist naman po yung pasyente sa room 401,"
dali-dali akong pumunta nang tinawag ako ng head-nurse namin, sa
room 401, inaasahan ko na si Mikko yun at yung Cassandra na kasama
niya. Hindi ako nagseselos pero, ayokong isiping bagay sila, parang
hindi ako kumpiyansa sa babaeng yun. Parang may iba siyang ugali,
"Nurse
Jessica at bestfriend ni Sir Miko, kilangan pong linisin yung sugat
niya, kasi po nagdugo e," nag-alala ako sa sinabi ng
Cassandra, at agad tinignan yung braso ng kaibigan ko.
"Nakipagsuntukan
ka? Alam mong bawal pang isundok yan o pwersahin, wala pang isang
linggo Mikko, bubuka lang yang tahi ng sugat mo," tinignan
ko yung sugat, naku, at ayon na nga medyo namamaga at baka
maimpeksyon pa, kelangang linisin to, at hahapdi ito mamaya,
kailangan niya ng Amoxicilin o antibiotic yung mas mataas na dosage.
"Sorry po nurse Jessica, hehe" ngingiti-ngiti pa
'to, kung hindi lang kita kaibigan e, Hay!
"Wait
lang ah, kukuha ako ng gamot, kelangan mong makainom ng antibiotic,
baka kumirot 'to mamya sige ka," Naku talaga, bakit kaya
ganun, tuwing makikita ko ang bestfriend ko laging masama ang
kalagayan niya.
Lampahin
talaga 'tong si Miko, kahit noong bata pa kami. Kaya hindi nakikisali
sa laro ng mga kaibigan niyang lalaki e, noong una ko siyang nakita,
napansin kong naglalaro ng luksong baka sila tikboy, tisoy at mga
kaibigan niya, pero siya nagmumukmok sa isang sulok.
Ako
naman curious, baka mas gusto niyang maglaro ng bahay-bahayan kaysa
luksong baka. Kaya inalok ko siya, pero ayaw niya rin. Hay, para
hindi siya malungkot noon, tinabihan ko na lang siya, sinamahan ko
siyang manood na lang ng mga batang naglalaro ng luksong baka, tapos
natatawa na rin kami sa napapanood namin. That time, sobrang wierd
nito ni Mikko, ayaw niya yung mga gusto ng iba, at kakaiba yung gusto
niya -yung tipong aayawan naman ng iba...
"Nurse
Jessica ako na lang po maglilinis sa braso ni Sir. pwede po?"
napatingin ako sa kanya, itong babaeng 'to. Alam kong masama ang
ugali niya...ay! ansama ko, pero promise... humanda lang siya sakin
kapag sinaktan niya ang kaibigan ko.
"Okay,
sige, ikaw na bahala,"
"Miko,
wag mong kalimutan ang gamot mo ha, sige maiiwan ko na kayo, kung may
kailangan kayo tawagin niyo lang ako, mag-aasist lang ako sa ibang
patients, " sige na, tingin ko, nakahanap na si Miko ng
taong makakasama niya at magpapasaya sa kanya.
Cassandra
humanda ka kapag ikaw ang naging dahilan ng kalungkutan ng bestfriend
ko.. Subukan lang.
[MIKO
SALVADOR's POINT of VIEW]
Hindi
ako ang pinakapasyente dito ha, sa loob ng kwartong ito ng hospital
room 401 inilipat ang ate ni Case, pang limang-araw niya ng nakahiga
at ni hindi gumagalaw. Lahat kami ipinagdarasal na sana magising na
sana siya sa pagka-comatose niya. maliban ata kay Cassandra na hindi
naman naniniwala sa Diyos, kaya ewan kung marunong siyang magdasal..
"Hoy
Case, pinagpi-pray mo ba ate mo mabilis gumaling?" habang
naglalaro siya ng PSP, nasa kanan ng kama ng ate niya siya nakapwesto
at ako naman nasa bandang bintana ng kwarto at nilalantakan ang
sitsiryang binili.
"Sir,
kung lalaban siya magigising siya, and there's no magic that can
heal... in reality we our selves can heal our wounds, "
paliwanag ni Case, na hindi man lang natinag sa pagkakatutok sa
nilalaro.
"Anbait
mo noh, parang di ka tunay na kapatid," sa sinabi ko
napahinto siya. She grinned at me, then sighed as a sign of the
nonsense thought to be discuss.
"wait,
as I remember... di ba sinabi mo sakin na only cute child ka lang?"
napansin kong nagulat si Case sa sinabi ko, at napahinto sa
paglalaro.
"She's
my step sister, sa ama, pero only cute child ako ng papa ko at ni
M-Mom," she paused then, nalungkot ang mukha niya, at
napansin ko yun nang pagkabanggit niya ng huling salita.
"Nang
nawala si Mama, pumasok sa buhay namin sila.. tita Manda"
"at
isa nitong anak sa pagkadalaga, si a-ate Kristina,"
"N-Nawala?
If you dont mind ... anong kinamatay?" nang tinanong ko yun,
Case seriously look straight into my eyes, naitanong ko ata ang hindi
na dapat itanong. Matagal na katahimikan. Ayos lang naman kung hindi
niya sasabihin. Baka masyadong personal
"My
Mom..." putol niya sa mahabang katahimikan sa loob ng
kwarto, tapos... antagal ulit bago siya magsalita. May galit pero
malungkot na boses ang narinig ko.
"SHE'S
STILL ALIVE!!” pasigaw niya yung sinabi, “I-I believe
she's still alive, pero sila Dad, naniniwalang patay na si Mom,"
oh, she's crying now, napakalungkot ng boses niya. Napahinto ako sa
kinakain ko, napalapit ako kay Case, ayokong may nakikitang babaeng
umiiyak sa harap ko, lalo't ako yatang dahilan. Kailangan ko siyang
patahanin.
"Hanggang
ngayon.. buhay pa si Mom at matatagpuan ko rin siya" lalapit
sana ako para yakapin siya, i-comfort..
"Si
Mom, fourth year college siya noon, civil engineering sa isang
university sa Manila.."
"Isang
leader ng mga aktibista si Mam, Sabi ni Dad, five years old na ko
noon, dahil maagang nabuntis si Mam sakin. Iyon ang bagay na lagi
nilang pinag-aawayan.."
"Isinasama
pa ko ni Mam sa mga lugar ng maraming nag-rarally e, siya madalas ang
nagsasalita sa gitna, wala pa kong malay noon, kala ko lang
namamasyal kami sa kung saan, I realize then, I proud to my Mam,"
ang lungkot ng pagsasalita niya, nang umiiyak. naiiyak na rin
tuloy ako.
"One
day... Without any marks, without any evidence... My.. My Mom got
lost, " at napatakip na lang ng palad si Case, iyak na siya
nang iyak.
"H-Hindi
na siya umuwi... Ilang linggo rin yun, hanggang sa..."
"Hanggang
sa, may inilibing silang katawan," hindi ko na kinaya,
napayakap ako kay Case, damang-dama ko yung lungkot na dinadala niya
e,
"sunog
ito nang matagpuan, at si Mam daw yun, Sir si Mam daw yun"
umiiyak
siya habang yakap ko siya, sorry Case, Sorry, "Ayaw ko...
Ayaw kong maniwala, Mom still alive! SHES STILL ALIVE SIR!!"
"huhuhuhu...
hahanapin ko siya, hahanapin ko siya sir"
I
hugged her nang mas mahigpit, sana ma-comfort ko siya kahit papaano.
Now she's totally crying out loud. I feel the longingness inside the
room.
"I
help you to find your Mom," she cried so hard, at lalo pa
siyang napahagulgol.
Napahinto
ako nang nakita kong gumalaw yung kamay ng nakahigang pasyente,
"Teka,
ang ate mo,” nakita kong gumalaw ang kamay ng ate niya.
“nakita
kong gumalaw yung kamay ng ate mo...”
“NURSE,
NURSE!!"
13.
Bonding -part 2
[INTOY'S
POINT OF VIEW]
"HOY
TIGIL BATA!!", sa likod ko galing yung sigaw. Siya na naman,
yung Mr. kurbata sa Fx Taxi at sa simbahan, hanggang sa tuktok ng
simbahan sumunod. Tss. Takot naman sa mataas..
"Ay
kapit tuko, kelangan ko nang bilisan" TATAKBO na ko,
habulan gusto mo ha. Sige, habol Mr. Kurbata. papasok na rin siya
ng simbahan, tagu-taguangusto mo o mataya-taya? Habol lang nang
habol, walang mananalo kay Intoy sa takbuhan, ikaw pinaka magaling e,
sige the best ka na sa takbuhan, tsaka sa akyatan.
"Ay!
putik na bogalogs.. mister kurbata.. " ambilis din pala
nitong tumakbo, nasa harap ko na agad, pero mas marami akong alam na
daan. sige sunod ka sakin a-
"ay!
putaragis! bos tsip!" itong lolong buwaya pa! nalintikan
nang.
"SIR
HULIHIN NIYO YAN! MAGNANAKAW YAN", syete naman malas! malas,
kelangan kong makasibat bago pa makalapit si Mister kurbata.
"Teka
lang boss tsip, wag niyo kong hulihin, wala akong ginawa,",
"Sir,
Ayan po, nakita ko yang nagnakaw sa isang ale," putik,
sumbungerong Mister Kurbatang 'to!! Tsk!
"Sir,
wag kang mag-alala, matagal na talaga namin 'tong tinitiktikan e,
kami na pong bahala," matagal nang tinitiktikan, gago rin
'tong si Bos tsip e, pakitang-tao pa, matagal mo na nga po kaming
dinedelhensyahan. Bwiset! Bopols ka Intoy!
"Sir,
wag niyo pong pakakawalan yan, dapat pinaparusahan ang mga yan e,
pati sa simbahan nagnanakaw,"
"Sige
po, Wag kayong mag-alala, sa kulungan pong tuloy nito,"
"Sige
po," arrraaaayy, ang higpit makahawak talaga nito ni tsip.
Parang bakal ang kamay. Arrrggh. Ang hirap pumalag, bibitbitin na
naman ako sa presinto. Malas. Malas!
"Teka
lang boss tsip.. p-pakawalan-mo-na-ko! hetong nadelhensyahan ko, sayo
na muna ito sir, bos tsip"
"tsk!
tumigil ka, hindi kita pwedeng pagbigyan ngayon, puro ka na tantos
sakin, bingo ka na Intoy!" syeteng kumag na 'to,
ngingisi-ngising demonyo. talaga naman oh! grabeng makakapit sakin,
tadyakan ko kaya 'to, buset! Hindi ako makapalag. Arrgghh.! talaga
naman o, malas. Malas!
"wag
ka nang magtangkang pumalag, sumama ka nang maayos, Intoy wag mo kong
suhulan, alam mong may tsapa ako, at nakayuniporm, hindi mo ko
madadaan dyan! hehe, mas malaking delhensya ang ibibigay ng master mo
sakin,"
"sige
pasok! ikaw! kaya magdasal kang tubusin kaagad.." kaladkad,
hatak ako ng baboy na 'to, bigla kaya kong pumalag, mahugot ko lang
45 nito sa tagiliran, isang baril lang sa ulo, tumba to!
"aaraay
ko! tsk!"
"wag
na kasing magtangka!" tsk. Nandito na naman ako, walang ya
kasing Mister kurbatang yun oh! Anlakas makahabol
"ui,
PO2 Cabrera! Sir bakas kami d'yan ha." yung isa niyang
kasamahang bundat din, magkakamag-anak sila na buwaya! Ngingiti-ngiti
pa tong baboy na 'to! Bwisit lang talaga!
Ito
pang mga 'to... pag nagsama-sama pang mga katsokaran nito mas lagot
na! bantrip! bantrip! lagot na naman ako ke master nito, tsk!
"sige
mam'ya me pang inom tayo, pag tinubos na 'to!"
"ay!
putik mga sunog bagang puta!" at sarap isigaw ng mura,
nakapasok na naman ako sa presintong 'to. Wala silang sinasanto dito,
minor ako, kaya lang di sila kumikilala ng bata bata. si Tikboy nga
tinumba nila dito e, pagmabigat ang atraso mo, ingat na.. isang putok
lang ng baril sayo, yung katawan mo kung di iiwan sa basurahan, tiyak
sunog.. buti ako, umit-umit lang.
"dyan
ka!!" nandito na naman ako sa loob. Hawla ng mga putragis.
Nakawala na ko dito, balik uli.
"ui,
intoy! lika nga dito.." si bos Jigs ang mayor ng selda 13.
"long
time no see ha! lumalaking malusog tong alaga natin ah."
lapit na lang ako kung ayaw kong masaktan.. "Musta sa labas?"
tanong niya sakin
"master
Jigs, t-tahimik naman po sa lugar natin, tsaka noong nakaraang
kagahapon, linggo ata e, nireyd sila kuya Benben, di po namin
napuslit lahat.. me ilang pakete pong nakuha. bigla pong dating ng
mga parak e," tumalim ang tingin sakin ni bos, kala ko
magagalit. Pagtayo nito, pinatong niyang kamay niya sa ulo ko, tapos
ginulo lang yung buhok ko.
"kayo
na munang bahala sa negosyo, Ha intoy?"
"ah,
o-opo." sagot ko, ako? Dakilang mensahero lang ako ni sir
Jigs. May maliit silang bisnes ng weeds, tagabitbit lang ako ng
paninda. Bigtime tong bos namin, pinatitikim kami minsan. Mas masarap
ang tsongke kaysa rugby, pinalapit ako ni bos, binulungan tapos
pinaupo muna sa tabi niya, hilot-hilot ng paa.. Nakakainis... Anong
oras pa kaya 'ko dito. Tsk!
umingay
dahil sa kalampag ng batuta sa rehas, yung pulis na dumating, "Intoy
Cajepe II bata, labas na, may sundo ka na!" si master
nandito na. agad? "s-salamat po!" napalingon ako sa
mga kaselda ni bos, yumuko na lang ako
"Intoy,
magpakabait ka ha! Ingatan mong sarili mo...ingatan niyo"
bago ako lumabas nagpaalam pa sakin si bos jigs. Alam ko na yung
kindat niya. Ingat daw ako, hindi para sakin yun, baliktad yun,
ibig-sabihin nun ingatan ko daw yung weeds niya, yung marijuana niya.
Maswerte ako't pinagkakatiwalaan na nila ako sa negosyo nila.
"opo,
mayor. sige po" natutuwa ako pagkalabas ko, nandito na agad
si master, natutuwa ako na natatakot. Natutuwa ako't madali nila kong
tinubos ngayon. Noong nakaraan kasing kagahapon, inabot ng dalawang
araw, gutom gutom ako sa loob, putaragis, di naman sila nagpapakain
dito sa presinto.
"master,
p-pasens-.. aaagghh" putang aaaaray. Pasalubong ni master,
putaragis hindi ko napaghandaan, sinikmuraan ako. Halos maduwal ako,
Ang sakit. Ansakit. Namimilipit ako sa sakit..
"wala
kang delihensya, perwisyo ka pa? Intoy lugi na ko sayo, "
galit si master, nakakatakot,
"m-master,
pasensya na po.." hindi, pwedeng umiyak.. hindi pwedeng
babakla-bakla. pero naluluha ako,
"tara
na umuwi na tayo," pagkasabi ni master, naglakad na siya
palabas, ni di ako hinintay. Iika-ika akong naglakad palabas. Sumakay
sa Fx Taxi niya. Hindi ako iyakin. Hindi na umiiyak si Intoy. Puta
kasi. Mr. Kurbata lagot ka sakin kapag nakita kita.
"oh
Intoy... bakita ka umiiyak?" ate Cherryl. Hindi ko mapigilan
ang magsinok-sinok.
"Ate
Cheryl, sori pooooo," Intoy bawal ang umiyak. Nakikita ka ni
ate cheryl. Nakakahiya ka.
"Tahan
na Intoy," ate Cheryl, "Ayos lang yan,"
buti pa si ate Cherryl ambait-bait sakin, at lagi na lang akong
nginingitian. Salamat po ate Cherryl. Che, pag laki ko pakakasalan
kita... promise po.
"Salamat
po ate Che,"
***
[MIKO
SALVADOR'S POINT of VIEW]
"NURSE!!
NURSE!" ang tawag ko sa labas ng kwarto. Hindi ako maaaring
magkamali. Nakita kong gumalaw ang kamay ng ate niya. Dumating ang
Doktor, kasama ang nurse.. Tiningnan yung kalagayan ng pasyente.
Hindi ako namamalikmata gumalaw yung kamay ng ate ni Cassandra.
Nakatingin
lang ako sa doktor, hinihintay ang sasabihin niya, hawak ko ang kamay
ni Case. Sumisinok-sinok parin siya dahil sa pag-iyak niya kanina sa
pagkukwento niya sa Mom niya, "Patient is responding, there's
a big chances that any moment she'll going to awake. What you see is
a good sign... Lumalaban ang pasyente"
Mahigpit
ang hawak ko sa kamay ni Case, magandang balita ito para sa kanya,
"We have a lot of case of comatose here, they survive because of
the unfailing hope, strength and effort of their relatives... keep on
fighting for her, talk to her... I know that she hear you,"
"Thanks
doc, Salamat po sa inyo. Alam po naming gagaling siya,"
tumango ang doktor at inayos yung machine na nakakabit sa pasyente at
maya-maya umalis na rin.
Akala
ko talaga gising na ang ate ni Case, pero sabi ni Doktor -hindi man
nagigising pa si Kristina, pero it's a good sign naman daw e. So, we
must not to loose hope. Napansin kong nagbuntong hininga si Case,
feelings of dismayed?
Ganun
pa man, may maganda namang nangyari, mas naging open si Case sakin.
Open, I mean, nagkwento siya tungkol sa private life niya, sa secret
niya, ganun! I hug her.
"Case
are you alright?" ngumiti siya, kahit na namumugto parin ang
mga mata niya.
"Sir
pwedeng.." hindi niya na tinapos sasabihin niya, sumandal
siya sa dibdib ko. Nakaupo kami sa bench, maya-maya, naramdaman ko na
lang na tulog na siya.
Pero
may problema, ambilis ng heart beat ko. Sana hindi maistorbo ang
pagtulog niya dahil dito sa malakas na kabog ng dibdib ko. This girl.
My Hitler girl... is not bad at all.
"Sleep
tight Case, tomorrow.. is.. Ahhhmn.. Another day?"
Tama!
Tomorrow is another day!
14.
Kung Hei Fat Sai
(the
perfect moment)
[MIKO
SALVADOR's POINT of VIEW]
"Sir
pwedeng, " bigla siyang sumandal sa dibdib ko habang nakaupo
kami sa bench, nakaharap sa kama ng ate niya. I hold her close with
my arms.
Maya-maya,
napansin kong humihilik siya. Pagod? Kawawa naman 'tong batang ito.
Alam kong pinagdadaanan niya, yung nararamdaman niya ngayon
naiintindihan ko yun. Dito sa puso ko. Sariwa pang sakit...
Si
Cherryl, hinahanap parin siya ng puso at isip ko. Yung pagmamahal ko
sa kanya, hindi parin namamatay. Hindi parin nawawala. May tanong
parin sa isip ko na gusto kong masagot. Si Cherryl, walang iniwang
dahilan, walang iniwang rason sa pagkawala niya. Gaya ng pagkawala ng
mama ni Case.
Tss!
Bakit ko ba iniisip si Cherryl, gayong kasama ko si Cassandra. Ano ba
yan! Hindi ko maiwasang pagmasdan ang mukha ni Cassandra. This
Blonde girl -may pagkasutil, suplada, totally a Hitler Girl, pero
iyakin din naman pala.
"Hay
naku Case, Ansarap mong..." ansarap mong... halikan?
Waaaaahh!! Hindi ko pwedeng kalimutan ang ugnayan namin: Estudyante
ko parin siya at Instructor niya parin ako. Ano ba 'tong naiisip ko.
Pero,
posible bang nahuhulog na ako sa babaeng ito? aarrrgggghhH!!!
Malaking joke yun! Stop that idea! It's not a good Idea! And it will
never happen. It will n-
"M-mom...
I... Love you po... I... Miss.. ma," hala! Kahit sa
pagtulog, mama niya parin hinahanap niya.
"Case,
I'll help you to find your Mom,"
Isa...
dalawa... tatlong oras ding nakahiga siya sa dibdib ko. Nangangawit
na ko, at alam kong mangangawit rin ito.
Anong
silbi ng kama? binuhat ko siya. Ahhhgg! Kahit pala maliit 'tong
babaeng ito, may kabigatan din ang timbang. Tss! Paano e anlakas
kumain!
Nang
pagkahiga ko sa kanya sa kama. Bigla ulit bumilis ang tibok ng puso
ko. Wigling my head, don't ever pollute my mind... I know, every man
is an opportunist -once he see's an open chances, he'll grab it.
By this
time, respect in once feelings is greater than any other thing.
Kinumutan ko siya at bumalik na ulit sa bench. Hindi na ko makatulog.
"Sir
Salvador," nagulat ako nang may tumapik sa likod ko. Hindi
ko napansing may pumasok sa kwarto.
"Aahh,
Mam, Manda? M-manong Dio magandang umaga po sa inyo,"
nandito na pala yung Mom ni Case, ay! yung Stepmom pala. tsaka si
Manong Dionicio... Bakit kaya na naman sila magkasama ngayon? Naku?
May something ba sa kanila? Ewan.
"Sir,
nakausap ko po yung doktor, salamat po sa pagbabantay mo sa anak ko,
sir pasensya na kung nakakaabala pa po sa inyo, "
"Ahhh,
H-hindi. A-ayos lang po, ako nga pong dapat humingi ng pasensya e,"
masyado naman 'to si Mam Manda.
"Sir,
magpahinga ka na muna, kami munang papalit sa pagbabantay, it's
already 5 am na naman po e, " hala, tinignan ko yung phone
ko, 5am na nga. Hehe, hindi ko na napansin. Umaga na pala.
"S-sige
po, pakisabi na lang po kay Case umalis na ko," sige, sa
bahay na lang ako matutulog. Palabas na ko ng kwarto ng nagsalita
uli't si Mam Manda
"Sir,
bukas po, Sunday, Chinese new year celebration po, Iniinvite po kayo
ng father ni Case to join us... sana po makapunta kayo,"
sabado pala ngayon, bukas pala linggo. Wew, Chinese New year? Teka,
Hindi ko alam na may Chinese blood pala sila Case. Ah, kaya pala
ganun yung hitsura niya, sabi ko na hindi purong filipino yung batang
yun.
"S-sige
po, try ko pong makapunta," I close the door as i went out
the room. Hala! Iniinvite ako ng Papa ni Case? Iniinvite ako? Hala,
Sir, Kong-Hey-pat-tsoy.. sa linggo na yun?
Pupunta
ba ko??
[MA.
CASSANDRA'S POINT of VIEW]
The
drum roll at his heart, disturbed me a lot, my eyes are close but I
am totally awake. Dug.dug.dug.dug. Nagulat ako when he carry me,
waaahhhh, ang bigat-bigat ko, overweight na ko. I'm shy, with this..
saan niya ko dadalhin, my idiot professor. Ayokong dumilat, baka
magulat siya tapos bigla akong ibagsak sa floor. Tsk.
Kanina,
nang sinabi kong "Sir pwedeng... " tulungan mo kong
hanapin ang Mom ko, hindi ko na itinuloy, nakakahiya e. I know,
napipilitan lang naman siya na magbantay dito sa hospital. We're not
related anyway. Pero kay sir? sa kanya ko lang nasabi yung sekreto
ko, matagal ko nang kinikimkim yun, at wala akong pinagsasabihin
kahit na sino. I really don't know why!
Maybe,
I trust him now? or nagiging close na kami masyado, that was good for
my writings cause all happens according to my plan... but, sometimes
I didn't control my self, my heart beats so fast too. Lalo na nang
binuhat ako ni Sir, nang pagkahiga ko sa kama, bumilis ang tibok ng
puso ko.
I
wait for his next step... but, naramdaman ko na lang ang kumot sa
katawan ko. Then he kiss my forehead. Yaaacckks!! At pinipilit kong
makatulog na ko ulit.
"Manda,
patawarin mo ko at hindi ko nabantayan ang anak natin... K-kasi
naman, nagulat akong bumaba siya sa taxi at... at ewan kong nasan-"
sensitive akong tao, kaya kahit konting pang-iistorbo naaapektuhan
ako, but, yung boses na yon? pamilyar sakin, nagtatatalo ba sila?
"Dionicio!!
I warning you, huwag mong mabanggit-banggit ang salitang anak. okay!
Sayo galing ang bata, pero wala ka nang karapatan sa kanya, at oo,
kasalanan mong lahat ng ito," si Manda yun, nagulat na lang
ako nang biglang nandoon na yung dalawa sa kwarto ko, asan na si Sir
ko?
Wait,
Nag-tatalo nga ba sila? Si Manda at yung Manong Dionicio na yun?
"Anak nila?" ba ang sabi ni Manong? Dumilat ako at
pasimpleng tinignan ang dalawa.
"A-ako
ang may kasalanan Manda, paumanhin sa inyo.. k-kasi-" umiiyak
ba si Manong? Halaa?!
"Wag
nating pag-usapan dito yang mga bagay na yan! Mam'ya kung sino pang
makarinig satin!" sa sinabi ni Manda, bigla akong
napabangon? They are hiding a secret?
"Manong
Dio, anak niyo ni Tita Manda si Kristina??" deretsong tanong
ko kay Manong, gulat na gulat din si Tita, ang stepmom ko, she has an
affair sa Taxi Driver?
"D-Dear,
Case... you hear a lie here," pagtatakip ni Manda sa narinig
ko
"So
A I am a Lier? do I hear a Lie?" malinaw yung narinig ko?
Gagawin pa kong sinungaling.
"Manda,
I clearly heard the words... from a lier!! you said to my dadda that
your husband is already dead? So, what now?"
"Cassandra...
m-my dear I Know-"
"STTOPPP!!!
Manda, ALL THE MOMENT YOU ARE CHEATING US, MY DADDA?? YOU BASTARD,
FLIRT!!!" I can't take it. Patakbo akong lumabas ng kwarto.
Drama actress ako?! Bwaahahah! Actually, hindi naman ako affected
masyado but, I know that I can use the information against them.
***
[NORMAL
POINT of VIEW]
Tawa nang tawa si Cassandra sa kanyang kwarto, at hindi
pala ito mukhang tawa... Hagalpak pala ang tawag doon.
"BWAAAAHAHAHAHAHAHA"
para siyang na-engkanto o nanuno sa punso siguro kanina ay umihi siya
sa punso at hindi nagtabi-tabi po...
"Sswiiiiiiiiissssssssssssss"
mahaba ang tunog na 'yon at mula doon sa punso na inihian niya,
lumabas ang punso at nagsabi "Magdidilig na lang, kailangan
bang may ingay pa? Tsk! kainis!"
Lumabas siya nang kwarto, at nakasalubong ang step mom
niya, malawak ang kanilang bahay, pero nagkabungguan parin ang
kanilang mga mata, "Case, my dear can we talk, please,"
tinignan ng babaeng blondee ang matandang nakikiusap.
"Stop
calling me dear, okay!!" Ou nga naman, wag tatawagin ang
isang tao ng may dear, kasi hindi siya usa!! MAY NAGTEXT!! TANGA!
DEAR means, MAHAL... ANG USA Ay DEER!!! sorry, mali pala.
"we
don't need to talk, dad will know about this tomorrow" galit
ang boses ni Case, pero walang nakakaalam kung galit nga talaga siya,
kung pwede lang malaman ang nasa dibdib niya -malalaman sana ng
nagbabasa, kung titignan naman ang kanyang dibdib, 160 % zoom-in.
Ohhh! Case is Plat Chested. Wala siyang dibdib!!
***
Lumipas
ang araw, linggo na agad. Si Cassandra katabi ni Mr. Scooth (ang
father ni Case) at katabi naman ni Granny (grandmother) at ni Manda
at ni Sir Mikko. Nasa iisa kaming round table at kanina, parang mga
alien ang nag-uusap...
"Xin
Nian kuai Le, granny," bati ni Case sa matandang Chinese.
Ngumiti yung matanda at hinalikan nito si Case sa pisngi tapos ay
kinilatis ang suot. Her clothes a shiny shimmery skirts with chinese
symbols, na tinernuhan ng floral chinese pants with red low heels,
pero yung design parang abstract naman kung titignan. Para silang
miniture barbie dolls ng mga chinese.
Ay!
Kung Hei Fat Sai pala sayo na nagbabasa ngayon.
"Xie
xie granny, ah fuqin ni shi ruhe, " at dahil mga alien ang
mga nag-uusap, ita-translate ito para sa inyo. (Xie xie granny, ah
fuqin ni shi ruhe = Salamat po lola, Ahhhh Papa, kamusta na po
kayo?) random thoughts ito, walang kronolohikal na kaayusan sa
isip ang nagsulat. (Xin Nian kuai Le, granny = May prosperity be
with you Lola)
Sa
kainan kanina, nag-uusap ang mga magkakamag-anak na aliens, at si Sir
Miko -nakangiti lang na parang tanga! Masyadong banyaga raw ang
linggwaheng kanilang gamit. Hindi niya maintindihan, pero dahil may
power ang ating mind? Let's translate it again!
"Guanyu
dinghun paidui Scooth," sabi ng matandang babae, tapos may
kasama pa silang ibang kamag-anak, Family than daw, (Guanyu dinghun
paidui Scooth = About the engamement party) so, pag-uusapan
pala nila ang engagement party! ahhh, Nino?
"Wo
buxiang jiehun," umiiyak si Case sa CR ng mga babae, at
nakakasaksi tayo sa pag-iyak niya. (Wo buxiang jiehun=I dont
want... to get married) tapos, paalis na yugn ibang nagsi-CR nang
pumasok si Xiang Chio - a cute little girl na cousin ni Case.
"ate
Case, Guging de hunyin, Dinghunle ma?" wika ni Xiang Chio at
naku-cute-an ako sa boses niya. wahahhaha ("ate Case, Guging de
hunyin, Dinghunle ma = ate Case, it's a fix marriage? Engament
niyo?)
"Wo
bu aita, Xiang huhuhu" umiiyak si Cassandra, at paubos na
rin ang tissue paper niya kaya ginawa niya na lang tissue paper ang
damit ng cousin niya. (Wo bu aita, Xiang = Hindi ko siya mahal
Xiang)
15.
HHWW at the China Town of the Philippines
[MIKO
SALVADOR'S POV]
Mula
kaninang pag-uwi ko dito sa bahay, hindi ako makapagdecide kung
pupunta ako.
"sa
tingin mo Aily pupunta ba ko?" tinitigan ko siya, mata sa
mata. Iniwas niya lang ang titig niya sakin,
"ayaw
mong tumingin?"
"kung
pupunta ako, hindi kaya ako ma-out of place lang sa kanila... ano sa
palagay mo?" tumalon siya sa kamay ko nang may nakitang
daga.
"hindi
ka mapalagay!! Ailyy, wala kang kwentang pusa! iwanan ba naman ako.
tsk!" si Aily ang pusa namin na biglang tumalon sa
pagkakakarga ko, tumakbo sa batang may laruang daga.
Narinig
ko na lang, biglang umiyak yung bata, dahil inagawan ng pusa ko yung
bata... "waaaaaaahhhh" gusto ko sanang sumaklolo.
Paluin si Aily, pagsabihan, sa susunod wag kang mang-aagaw ng laruan
ng may laruan ha, wag kang salbahe, waaaahhh... baka isipin na nilang
baliw na nga talaga ako.
Mga
kapitbahay kasi namin, baliw na ang tingin sakin mula noong
nabalitaan nilang -tumalon daw ako sa simbahan, nagsuicide, kasi daw
na sobrahan sa pag-iisip kaya daw wala na ko sa tamang pag-iisip.
Instant celebrity ako sa amin, buong linggo akong pinag-usapan pero
binale wala ko lang mga naririnig kong kwento ng mga aleng
taga-kabilang barangay.
"nakita
ko yang anak ni tatang mambabalot," talsikan ang laway ng
matabang babae, "yung propesor daw," sagot naman ng
isang tatango-tango.
"Ou,
yun! nakita ko yun sa simbahan, sa kapilya noong nakaraang gabi,"
"mukhang
pulubi, ang gulo-gulo ng buhok, tapos naka-longsleeve e walang suot
na sapatos," sige, pinagpipyestahan nila ang buhay ko,
buhusan ko sila ng isang baldeng laway e!!
"tapos,
tapos, yung batang yun, nakita kong umiiyak at parang may kinakausap
sa hangin, e diba baliw yung ganun, naku baka nasiraan na talagang
tuktok 'yan,"
"Ou,
nababaliw na nga," tugon ng isa.
"baliw
na nga!" pagsang-ayon naman ng isa.
"I
second demotion," sagot ko naman sa kanila, tapos nagulat
sila at nagtakbuhan dahil dun lang nila nalamang nakikinig ako sa
kanila mula pa nagsimula silang pag-tsismisan ang buhay ko,
nagpulasan sila at kanya-kanyang takbo habang sinasabing
"Baliiiiiiiiiiiwwwww!!"
Hay!!!
Mag-aalas otso na ngayon, hindi ako mapalagay sa kwarto ko. Ngayon
talaga para akong baliw. Palakad-lakad, atras-abante sa salamin.
Waaahhh, nakabihis ako na pulang-pula at medyo may chinese design.
Tingin ko, para akong chief sa Chowking na parang tagatinda ng
bulaklak tuwing valentines day! nakapolo akong pula, sabi kasi ni
Cassandra dapat daw naka red para sa celebration ng Chinese new year,
new years eve na mamaya. Wew, baduy ko! nakatack-in pa ko.
Nakakailang,
nakabihis na ko lahat-lahat pero isip ko, umaatras parin.
"Pupunta?"
"hindi
pupunta!"
"pupunta!"
"hindi
pupunta?"
"toot,
toot, toot,toot" calling... "my HITLER GIRL"
Ui,
plain ringing tone na lang ang phone ko dahil may nag-sudjest sakin
na palitan ko na lang ang ringing tone ko para maiwasan kong maalala
si... siya! kilala niyo na yon, "toot.toot.toot. toot.."
nabasa daw kasi niya yung story ni Haveyouseenthisgirlstories, yung
story niyang 11 ways to forget your Ex-boyfriend. Yung isa sa ways
dun, wag na daw babanggitin ang pangalan ni Cherryl ay putik!!
Nabanggit ko na naman! Naku-naku!! Hay!!!
I
answer the call.
"SIIIRRR,
SAAN KA NA?! MALAPIT NANG FIREWORKS!" putik, unang bati nito
sigaw agad!
“Malapit
na ko,” sabi ko, kahit ito nandito parin sa kwarto ko at
feeling ko gusto ko nang magbihis ng pambahay at wag na lang umalis.
Tsk!
"Oo,
on the way na ko, b-but... text me the exact location again, saan
banda sa Binondo? magta-taxi na lang kasi ako," dahil wala
naman kasi akong sasakyan. mahirap lang po kami.. pero motor lang
meron, kaya lang kung nakamotor ako? waaaahh, wala naman akong helmet
na may seal -e nang huhuli pa naman yung mga MMDA sa highway. Tsaka
ew! nakalong-sleeve na medyo pormal, nakamotor? wew!
"AHHH,
SIR!! ANONG ON THE WAY POOO?? kaka-text ko lang po kay manong Dio,
sabi ko sunduin ka diyan sir, parating na daw siya sir!"
"Case,
no thanks.. mag ku-commute na lang akoo..."
"kUYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!”
nagulat ako nang tinawag ako ng kapatid ko,
"mula
sa bayan ng konoha, may mensahe ako.. kagibusyen teknik, times two,
times two, times tw-"
"araaaaayyy!"
yan, binatungan ko lang kapatid ko, adik sa Naruto e,
"kuya
naman e.. may tao sa labas, matanda, hihahanap ka! Ui kuya kamukha
mo si ROCKY!!! hahaha! saan ka punta?" ah.. si manong na
yun. Nandyan na ang maghahatid sakin sa kabilang hantungan? teka,
"mas
kamukha ko si SASUKE! saglit, aalis ako, pakisabi pupunta ako sa
shukuba town, mag-aaral ng genjutsu!” kumunot ang mukha ng
kapatid ko, “hehe, biro lang, pakisabi pupunta ako sa Binondo,
baka mag overnight ako dun,"
"SIIRRR!!!
FASTER HA!! INGAAAT!" ay sakit sa tenga ko, may kausap pa
pala ko sa phone,
"aah
Cassandr-" at ayon, binabaan na ko ng phone. No choice para
mag inarte pa, paglabas ko nakita kong nakangiti si manong,
naghihintay.
"ahhh
Manong Dio. Pasensya na po't naabala ko pa po kayo," sabi ko
kay Manong Dio
"ay
di bali sir, si Mam Cassandra pong nagpapunta sakin dito, para po
ihatid kayo, tara na po,"
sa loob
ng taxi, parang sobrang tahimik kahit may nakasinding radyo,
nakalagay sa fm station, 90.7 love radio, ang tugtog naman ay kay
Freddie Aguilar, na ang title ay anak.
"manong
ahm.. " mabasag lang ang katahimikan sa pagitan namin
nagsalita na ko, tsaka may gusto talaga akong malaman e,
"a-ano
po yun?" napansin ko lang kay manong parang biglang
nasamid..
"malapit
po ba kayo kila Cassandra? pati po kila mam manda po?"
bumagal ang takbo namin,
"m-matagal
ko na po silang kakilala... si m-mam manda ah, p-personal driver po
nila ako mula po sila ng asawa niya ngayon,"
"ahh,
bakit po sir?" balik na tanong ni manong, ou nga, bakit ko
ba kasi tinatanong..
"wala
naman po," pagkasabi ko nun, nag-iba na ng kanta yung radyo
ni manong, let the love begin ang next song. Katahimikan. hindi na
kami nag imikan ni manong.
The
china town of the Philippines, nandito na kami, huminto si manong sa
isang hotel, may Buddha pa sa mismong entrance gate, ng hindi lang
basta hotel, mukhang pang mayaman. parang Shangrila o five star
hotel.
Pagkababa
ko nakita ko nang nag-aabang si Case sa pintuan kasama ang isang may
katangkarang lalaki, baka iyon yung tatay ni Case, naka americana ito
at.. ehh.. pormal attire ata ang dapat suot ko! Hala nakakahinga ako,
mukha lang akong a-attend sa circus!
"SIIRRRRRR!"
sa tawag ni Case, nawala ang kaba ko dahil napalitan ng inis, sabi
niya kasi dapat may touch ng pagka-chinese ung attire ko,
laaaaaaaaaaang hiya, nakapag arkila pa tuloy ako ng custome na 'to.
150 per 2 days. Ngumiti ako at kumaway, at pagkalapit ko ni-recite
ko yung pinagpraktisang kong greetings.
"cong
hei fat choi, Sir" tapos nakikipagshake hands ako dun sa
kasama niya na,
"ah,
Sir Miko this is my Dad, Dadda he's my profesor Mr. Mikko salvador,"
ayun mahigpit ang pagkakashake hands ng father niya. nanunubok ata.
Ouchh, masakit ha!
"I'm
scooth, Cassandra's father, Sir nice to meet you, your my Case's
professor.. hows my daughter's grade sir? Failed po ba lahat?
hehehe," halaaaaa..
"DADDA!!"
sigaw ni Case sa father niya at ayun, hindi ko alam ang isasagot.
kala ko nakakatakot ang papa niya pero hindi pala, mukha lang pala..
"C-Cassandra
is very smart, a polite student, and i know na may pinagmanahan po
siya," ngumiti lang ang papa ni Case sa sinabi ko, hehe.
"taraa
na po," inakay na kami ni Cassandra..
"wait,
manong.. saglit po," ay nakalimutan ko na si manong.. "baba
po muna kayo, at may hapunan po sa taas," alok nito ni Mr.
Scooth. kay manong Dio -ang taxi driver at personal na tagamaneho
nila.
"tara,
na manong.. naghihintay na po doon si tita Manda," pagkasabi
ni Case nito, parang biglang namutla si manong Dio. Napatingin siya
sa ama ni Cassandra,
Tumango
lang si manong at hindi makatingin ng deretso,
"S-salamat
po.. hindi na rin po Mam, ah Sir, mauna na po-"
"Manong
Dio!", Lumapit si Case sa matandang driver, biglang namutla
naman si Manong , hindi ko alam kung anong meron.
"Pinapatawag
po kayo ni Tita Manda sa taas, may mahalaga daw siyang sasabihin"
"Park
niyo muna po 'yan, sunod na lang po kayo sa taas," tapos,
tumango na lang si Manong na parang takot. Ito talagang si Case,
pinapairal na naman ang pagka HITLER GIRL niya.
May
killer eye 'to na kapag tinignan ka na ni Case sa ganoong ayos, naku
humanda ka na! “Okay po,”
Winelcome
kami pagpasok namin sa parang hall, waaahhh
andaming
pagkain, tapos weew, andaming tao, angkan ng mga konohaa???
"Kung
Hei Fat Sai,"
[PLUGGING:
Madaming magagaling na writer sa Pilipinas.. Nakakatuwa di ba?
Nagtatago lang sila, dito sa Wattpad world, nandito yung iba... Try
to read them, and Let's support them, read their works and have a
review after reading their masterpiece, why not to share it to your
other friends not only the wattpad followers/ readers, it's a big
help to them. Peace guys! ]
***
Ayun
para lang akong tanga at ngingiti-ngiti kahit hindi ko naman sila
naiintindihan. Alam ko sinasadya nilang mag-chinese para magmukha
akong tanga sa harapan nila. Ayun ang tingin ko. Tsk! ako lang ata
ang hindi nakakaintindi dun ng salitang intsik.
Tatlong
pamilya din ata ang mga nandito, formal lahat ng bisita o Kamag-anak
maliban lang sa mga matatandang si Granny na lola ni Cassandra, si
Granny2 na lola naman ng Family 'Than' daw, na mayamang pamilya na
kasosyo ng pamilya ni Case at ako na may pagka-chinese din ang style
ng polo. Curse that Case for this!!
"Nàme,
shénme shíhou juxíng hunli?" nagsasalita si Granny at
syempre anong reaksyon ko? Kundi malaking HAAA???
Anyways,
Nakilala ko si Xiang Chio, kahawig din ni Case itong Cousin niya -a
little cute chinese. Tumatak sa isip ko yung name niya kasi parang
tunog ng 'Siopao' o naiisip ko yung Siopao kapag tinatawag
siya...
"Oh,
siiir, kain lang po.. masasarap pong food. We have here a best chief
-meet uncle Tomas, the best Chief of the family, sa cruise-ship yan
nagtatrabaho, last month lang nakabalik,"
Tapos
pinakilala sakin, katabi ko sa isa sa mga round table si Case, si
Xiang, si uncle Tom, si Granny, tapos yung dalawang lalaki na di ko
na matandaan ang pangalan. Kahit pinakilala na sila sakin ni Case.
Ambobo lang sa memorization ng name. Hehe
"Ah,
sir Tom, the best po 'tong Siomai,"
"Ah
sir, shrimp dumplings yan,"
"Ah
yun na nga po, ansarap po lahat e," hahaha, nagtawanan sila,
nakitawa na lang rin ako.?? hahaha, wala akong ma-comment e, exotic
kasi masyado yung mga nakahaing food. Tipong kahit kailan hindi pa
sumagi sa imahinasyon namin na may lalapag na ganoong klaseng pagkain
sa aming hapag-kainan sa bahay. Tuwing wala kasing pagkain sa bahay
nag-iimagine lang kami ng pagkain, at ito, never 'tong pumasok sa
imahinasyon ko. May nabubuhay palang ganitong pagkain. Waaahhh,
abnormal lang.
May
stage doon na para sa performer, ano ba 'to mini-concert?
Nagpalakpakan
sila nang pumasok ang isang banda "..to serenade us, let's
welcome ______ band!" Kala ko yung Syntax Error Band na,
kasi kahawig nila yung Vocalist nun, Si Sync ahaha! pero hindi pala..
kasi Chinese din yung kanta. at hindi ko naintindihan yung name ng
band nila.
Atsetsetse
band ata yung narinig ko, hehe. Sige, Kayo na PURE CHINESE, ako na
PURE ALIEN.
Pagkatapos
ng mga dalawa o tatlong kanta na ata, ewan! Hindi ko naman kasi
pinakinggan yung kanta, para sakin, hindi naman nagbago yung
kinakanta nila, lumapit si Granny (yung lola ni Case) tapos, kinuha
ang mike, and she's announcing SomethingThe crowd listen "Women
hen gaoxìng ni zài zhèli, Nimen dou yaoqing women liang gè sunzi,
our Cassandra, and kevin Than,"
"Xiwàng
dàjia dou lái zài tamen de hunli" tapos nagpalakpakan na
sila, lumapit yung lalaki, tapos tatayo na si Cassandra nang mapansin
kong maluha-luha siya, tears of joy? Ano ba yung inanounce? Bigla na
lang nag-grand EXIT si Case, hindi nila napansin ang pagtakbo ni
Case, kasi yung mga relatives nila lumapit dun sa lalaki at
kinukong-gratulate.
Astig!
Ano bang sinabi? Gumawa tuloy ako nang sariling interpretasyon
"Women
hen gaoxìng ni zài zhèli, Nimen dou yaoqing women liang gè sunzi,
our Cassandra, and kevin Than," baka ibig sabihin nun?
Maraming salamat sa inyong pagdalo, gusto ko lang ipakilala ang
dalawa kong apo, ang bobo sa Math --> si Keven Than at ang bagsak
sa Values si Cassandra Mal-
Wait..
Nagulat ako nang nagtanggal ng shade yung lalaking pinakilala kanina.
Natatandaan ko siya, Kevin Than? e Siya yung sinapak ko sa simbahan
noong gabing binasbastos niya si Cassandra ah, naaahh! Anong ginagawa
niya dito? Si Case? Magkakilala pala sila.
Lalapit
na sana ako, pero may humawak sa braso ko, "M-Manong Dio? Ano
po bang meron?"
"Iho,
huwag ka nang mangialam, negosyo nila yan e, tahimik lang tayo,"
sa sinabi ni Manong kumalma na lang ako, nagpipigil ng galit o
nang-inis o ng kaba?
Nagkwentuhan
na lang kami ni Manong habang nilalantakan ang pagkain.
Tsk!
Ayoko namang makipag-socialize sa iba though marami akong nakikitang
magagandang chicks? Ayt!! Bad Idea!! joke lang, hindi naman ako ganun
na chiks ang laging hanap no. Hihi, minsan lang! Basta ayokong
makipagsocialize, sasapatusin ko lang sila kapag inintsik nila ako.
Ah,
wait... my selpon nga pala ako "Google translation device, "
may net pala tong selpon ko, sakto may WIFI sila! Ano bang narinig ko
kanina. " you'll all invited at their wedding" ang
lumabas sa pagsasalin. Sinong ikakasal? Mayamaya nagulat ako nung
nakita ko si Xiang Chio? Bakit naman ako hinatak nitong siopao na
'to!
"Siopao
w-why? something wrong?" tanong ko,
"Kuyaaa
come with me.. dali na," hatak lang ako nung batang 'to. At
sige... wala akong magawa e, sunod naman ako. Ayt! nagtatagalog pala
'tong batang ito, kala ko kanina purong chinese din e. Buti naman
pwede ko siyang kausapin.
Hindi
kami gumamit ng elevator, grabeng bilis maglakad nito, anliksi,
naghagdan lang kami at ilang floor din ata yung inakyat namin.
at
iyon! Nasa rooftop na kami ng hotel.
Pagkabukas
na pagkabukas ng pinto, WWOOOOOWWW!!! Ang ganda ng fireworks display!
Nakita
ko si Case, lumapit ako "Ang ganda, fireworks, wwooow,"
ang
liwanag ng langit, nakakamangha, ang ganda ng iba't ibang kulay,
"Parang
durog-durog na rainbow na sinaboy sa langit,"
"Anu
yun siiirr??" tanong ni Cassandra na alam kong natutuwa rin
sa nakikita.
"Heheh,
cute description indeed!" sabi ni Xiang Chio.
"Sir,
tomorrow po, maganda dito, may mga dragon at lion dancers," As
she speak, she suddenly hold my right hands kasi siya yung nasa right
ko.. Cassandra?
"Siirr,
lilibot kita dito bukas ha," okay! nginitian ko lang siya,
tapos nagulat ako nang hinawakan naman ni Xiang Chio yung left hands
ko.. ngumiti rin siya sakin.
"I
wanna join, Sir" sabi ni Xiang Chio, tapos biglang...
"WWWOOOOOOHHHHH!!"
Isang ending ng Fireworks, ang liwanag ng kalangitan. kaming
tatlo, nakataas ang kamay, magkakahawak kamay, nasa gitna ako...
sabay-sabay
kami, "KUNG HEI FAT SAI!!!"
"WWWWWWWWWOOOOOOOOOOOOOOWWWWWW,
HAAAPPY NEW YEAR!!!!"
"KUNG
FFFUUU PAAANDAAA TWOOO" sigaw ko naman, tapos nagkatinginan
kaming tatlo, sabay nagtawanan...
"KUNG
HEI FAT CHOI!!!"
16.
The busy streets...
[Xiang
chio's point of view]
Goodmorning! first day of the Chinese calendar. Nagising
ako nang maaga. Maagang-maaga! Excited ako. Gigisingin ko si sir, i
will join to my cousin Cassandra and his cute professor - he was also
my soul-mate sir Mikko to watch and enjoy the street shows.
It's
a lucky year for me, fortune tellers says "i will meet my
love of my life -my soulmate, my destiny... after the great light
shine at the sky, and im so so lucky.. gosh.. si sir Miko is my soul
mate.”
Naglalakad
ako papunta sa room ni Sir "totoo ba toh? Hihi,"
papunta
ako ngayon sa kwarto ni Sir Miko, waaaahhh. I felt my heartbeat.
dug.dud.dug.dug. Hehe. It lingers all over my body.
Pumasok
ako sa kwarto niya, "sir Miko??, Sir Mik-" halaaaa!
tulog pa si Sir Mikko. I want to watch my soul-mate at sleep. Sabi
malalaman mong gwapo/magandang ang tao kapag tulog siya. Hahah.. yaks
lang nakanganga ang sir ko habang tulog.
matuturn-off
ba ko kung bad breath ang soul-mate ko?
I
smell his breath, "hhhhhmmmmnn.." haha.. i smell his
breath, woaahh freshy, hindi amoy panis,
"WHAT'S
YOU'RE DOING XIANG?!" ooops, muntik ko nang mahalikan ang
sir soulmate ko! Sayang hindi umabot. halaaa.. Si Ate Case kasi e,
"oh,
bakitkananditoo?" nasira tuloy sleep ni sir Mikko.
"ate
case, you disturbed my soul! My Sir Mikko's sleeps!"
Hehe,
si Sir nahiya pa't nagbalot ng kumot sa katawan, eh kanina ko pa
nakitang katawan niya. Though nakakadis-appoint wala siyang abs, 4
pack lang, pero di ba develop.
Pag
pasok ni ate Cassandra, hinila ako palabas.
"sir
magbihis ka na, aalis na po tayoo! bilisan mo po.." bago pa
isara ni ate Case yung room, I smile at my sir. Smile that I know
matutunaw ang soulmate ko. Hihi! Nasa labas kami ng kwarto ni ate
case sa tapat ng kwarto ni Sir
Ganito
hitsura niya walang kakaiba sakin, masaya lang ako, kasi kagabi bago
ako matulog nagpahula ako, sabi ng dadda, makikilala ko ang soul-mate
ko kapag lumiwanag ang kalangitan.
"Nakakatuwa,
supposedly, first date namin to ni sir!"
"Xiang!
tumigil ka ngaa, kadiri ka ha.. what did you say? date? Hindi kayo
pwede ni Sir!" ate case? What's the problem of her? Is she
jealous? halaa may kaagaw ako sa soulmate ko,
"Are
you jelly ate Case? but you're engage to-"
"stooop!"
aaahh. Ate Case, shut my mouth with her hand.
"please,
wala kang sasabihin kay sir ha! secret muna yon!" bakit
kailangan niyang i-secret pa kay Sir Mikko?
"okey,
but ate Case, don't try to steal my soul-mate haah?"
"ohh,
I d-don't have the idea.. steal? Tsk! O-okay, I don't have the plan
too! Yeks!"
"true!
don't steal to someone which what they has, it's not yours,"
someone at my back speaks annoyingly.
"goodmorning
gege Kelvin," the fiancee of my cousin. He just smile. Oh
rude. I hate bad people.
I am
knocking the door when exactly it open "sorry sa
paghihintay.. tara na?"
I hold
his hand, baka po kasi maligaw si Sir. I need to hold his hand, this
is our date. I'm sooo happy! kilig much!! hehe, I'm so lucky, holding
hands while walking at the busy streets with my soulmate.
[
ISAIAS KELVIN THAN's POINT of VIEW]
I
saw my fiancee na iniwan ng dalawa, ayt! haha, sounds good, that kiss
stealer! is suppose to be my future wife. I never thought it will
happen. siya pala ang ikinukwento sakin ni Papa, tungkol sa anak ng
business partner niyang si Mr. Scooth. Anak niya si Maria Casandra,
the heck kiss stealer girl,
"hey
girl maniac! kawawa ka naman iniwan ka ng dalawa! tsk! " I
grabbed her hands, "Wala akong choice sige sasamahan na kita,
"
"aaaaaahhh!
ARAY! BAKIT KA NANANAPAK NG PAA!!" ansarap batukan nitong...
if she were not a girl!
"HINDI
AKO MANIAC!! hmph!! baka ikaw!! samahan mong lelang mo, shoo!!"
katakot siya ahh
"wait!!
Cassandra," i need to follow her. Tsk! my goddess, ito bang
magiging future wife ko? a masochist! Okay, i get trilled with her,
it's like i am in the midst of the tiger's den.
"Cassandra
wait for me," ayokong mamasyal mag-isa. Sinundan ko siya
pagkalabas, the streets start their business..
As I
get near to them, oh nice one, it's like a double date? ganito ang
puwesto namin, arrangement: nasa unahan yung dalawa -yung sir daw ng
fiancee ko at tapos yung Xiang Chio and takenote: magkaholding hands
sila! tapos nasa likod nila si Cassandra ang sungit ng mukha na
nakasunod sa dalawa na tingin ko ay naiinis siya o naiinggit sa
magka-holding hands? tapos ako nasa likuran lang ng fiancee ko.
hahaah? do i already like her?
I don’t
know! but I feel so different and i feel great to call someone my
fiancee..
This
blonde girl na maniac cause she's a great kiss stealer!
"my
fiancee... ahmnn, can we walk together?" and as I speaking,
I held her hands, nagulat siya, syempre pumalag at nagtatangkang
bumitaw pero di ko binitawan ang kamay niya.
"I
know naiinggit ka sa kanila, it's ok!" nakakatakot, biglang
tumaas ang kilay niya tapos parang tiger look, nakakamatay!
"don't
call me fiancee, because I'll get married to no one else, Tsk! don't
hold my hands! back off! don't!" para siyang nangangain nang
buhay, hindi ko na lang pinansin ang sinabi niya dahil ang hindi ko
naman masyadong narinig sila eh, I much hear and also feel the loud
beats of the drums, the great sounds of cymbals. It's a music that
hails my name.. hehehe,
Magkahawak parin kami, dahil wala na, napagod na siguro
sa pagtatanggal sa pagkakahawak ko, mas hinigpitan ko pang hawak sa
kamay niya, napahinto si Cassandra.
"lion
dance.." wala na sa paningin ko yung dalawa, baka dinala
nung Sir na yun sa kung saan, yung isip batang cousin ni Case, Xiang
Chio if I’m not mistaken,
"Ang
cute lang ng lions dancers, kamukha mo pag galit ka oh..."
biro ko sa kanya,
"AaaaahhHH!"
"Why
you always doing that!" aargh! tinapakan niya na naman ako
in second time aroun-d
"aaaahhhHHHHH"
another one?! Tsk! "ANO BA?!!" sa left feet ko
naman, parang feet ng elepant ang dumagan sa paa ko.
"YOU'RE
SO MEAN E!"
"taraaa
na ngaa," kaya hinila ko siya sa nakita kong store, wahh "my
favorites, the dumplings here" at the Yuchengco streets. The
best dumpling in town.
"taste
this one" sinubuan ko siya, at umiling siya, but try again..
napilitan. Habang ngumunguya si Cassandra, alam kong nasasarapan
siya, "see how they were made this.." pinapakita pa
yung procedure, ambilis ng mga kamay ng mga dumpling makers,
nakakatuwa. It's so great.
[MIKKO
SALVADOR'S POINT of VIEW]
Hindi ko na alam kung nasaan na sila Case, nakasunod
lang sila samin kanina, pero nung nakita ni Xiang Chio yung isa pang
lion dancers na mukhang hindi dragon yung puppet..
"
Sir Mikko, sir, year of the snake po ngayon,"
"hindi
yan dragon, snake yan!" pagtatama niya sakin,
"haah?
ah, pero sure ako babaeng ahas yan! kasi ang laki ng pilik mata e,"
sorry naman, di naman ako nanunuod ng mga ganito e,
"sa
calendar ba ng chinese, may representative lahat ng mga animals? may
meaning din ba silang lahat?"
"they
are not just animals, it's chinese zodiac sir!" nagkwento si
Siopao, hehe, Si Xhiang Chio pala,
"the
rat, ox, tiger, rabbit, dragon, snake, horse.. ahh..what else, sheep
, goat, monkey, pig... dog and roaster, there is a meaning sir,"
ah, ang dami-dami naman. hehe, wala bang ipis? lamok o pato?
"good
fortunes and lucky charm sir for our future.." our future?
Tapos may kindat. Napapangiti na lang ako. hehe, for our future? Ang
cute naman nitong batang to! ito talaga chinese na chinese!
Mga
intsik andaming mga tradisyon talaga eh, nakakatuwang malaman ang mga
ganun, maraming mga filipinong nakakarelate sa tradition nila kasi
maraming mga pinoy na may lahi nang chinese, may dugo ng chinese,
"nagpapractice
din ba kayo sa inyo ng feng shui? yung dapat ang higaan nakatapat
bandang silangan ng bintana, tapos ang ilaw dapat hindi nagrereplek
sa salamin kasi masisilaw ang pasok ng swerte, mga ganun?"
"sir
you're so mean! but you always has a cute idea sir, but mas cute ka
po sa idea mo.. hihi," ayt! astig, patay ka na mikko, baka
magpaiyak ka ng bata. child abuse toh!
"ah,
Xiang, how old are?" ayokong makasuhan ng abuse at minor
noh!
"seventeen
sir, next year po ng january 5, 18 na po ako, wag po kayong mag alala
sir, at that age, pwede na daw po akong magpakasal sabi ni granny,"
hala ka mikko! Anu bang pinakain mo dyan sa batang yan! wag akong mag
aalala?
"hehe,"
?
"by
the way Sir, y-yeah.. we have expertise on our family a feng shui,"
"Sir
i buy you nian gao," nakaturo siya sa tikoy, mga chinese
cakes, yung tindahan o halos buong paligid puno ng kulay red at gold.
May mga palawit, parol na pinya, ewan kung anu-ano na
"wait
I don't have enough money here," nakakahiya pero pamasahe
lang talaga ang meron ako. Pauwi lang samin ang pera ko. Buti sana
kung ipapahatid pa ko ulit ni Case kay Manong Dio. Ay, tungkol kay
Case? Hindi ko na alam kung nasaan na sila, Nakita kong magkasama
yung dalawa.. Ano bang meron sa dalawang iyon? ewan ko ba! bahala
sila! Magsama sila!
"Noo
sir! I insist, I treat you. Granny gave me money, we can spent it!"
naglabas siya ng pulang sobre.
"Granny
give me ampao, tanaaaan! 10 thousands here," wow laaaang ha!
Ang aguinaldo ni lola 10k. Gusto ko na ring maging apo ni Granny.
taon taon 10thousand? magkano yun kung 10years akong apo ni granny?
wew, bobo ko sa math! Kaya nga nag-major ako ng Filipino e.
Palipat-lipat
kami ng tindahan, mga bendor, at ang dami ng pinagbibili ni Xiang, 5
balot ng Kiat-kiat (yung unanong orange) marami daw siyang
pagbibigyan at sa akin ang isa. Bumili rin kami ng luyang dilaw,
pineapple na nakasabit (yung pulang parol) lucky charms daw yun e.
Kumain
kami ng siomai, dumplings, tapos yung iba hindi ko na alam kung anong
tawag dun basta pinakain lang sakin ni Xiang, "Try this one
Sir, please, please.." with this fancy face.
waaaahhh
"I hope it has a little amount of poison ha,"
sumalangit nawa ang kaluluwa ko sa pagkain ko nito.
"Sir
it's safe to eat," hehe,
"And,
I will not do anything to hurt you my Sir," at habang
sinasabi niya ito, napapangiti na lang talaga ako, naalala ko tuloy
si Case. Kabaliktaran niya si Xiang e.
Kung si
Case ito, ito ang sasabihin niya.Sir, HINDI KO LALAGYAN NG LASON
'TONG PAGKAIN, MABUBUHAY KA PA DUN SIR E, PARA SURENESS POOO, BOMBA
ANG ILALAGAY KO!!!.
halaaaa!
"Something
Wrong po?" tapik niya sa mukha ko bumalik ako sa tindahan na
'tong maraming bumibili at isinusubo niya sakin.
"Wa-wala,
akin na nga patikim,"
"Masarap
po?" tumango lang ako.
"Masarap
siya Case, lasang ano-" nabigla ako sa sinabi ko tapos
pagtingin ko sa mukha ni Xiang, nakataas na ang kilay niya.
"Something
wrong Xiang Chio?" hehe, kunwari wala akong nagawang masama.
bakit kasi si Case nasa isip ko ngayon. paktay na!! Nabanggit ko ang
pangalan ni Case pero si Xhiang ang kasama ko, Tsk!
***
Marami
pa kaming ginawa at pinuntahan ni Xiang nang magkasama, pero naging
iba na mode niya parang nagtampo bigla. Pumunta kami sa Open shrine,
sa Sto. Cristo de Longos, banda iyon sa Pinpin at Ongpin streets.
Nagsunog ng Joss Stick, nagdasal at nagsunog ng papel na ang
paliwanag niya, ginagawa daw yun para sa mga spirito ng mga namayapa
nilang kamag-anak para magkaroon ng mas abundansyang buhay sa
after-life.
After
namin magdasal, sa loob ng Binondo Church, sa Minor Basilica ng San
Lorenzo Ruiz -ang sinasabing isa sa pinakamatandang simbahan sa
Pilipinas. Hindi naman ako Katoliko e, pero pumasok na rin ako't
sinusundan lang si Xiang, totally Chaperon na nga ako kasi ako lahat
ang may dala ng gamit niya at mga pinamili niya. Astig!
Ambigat-bigat.
Bumalik
kami sa Hotel ng sobrang pagod ako! Pagod na pagod. Akalain mong
nagpapasan pa si Xiang sa likod ko kasi natapilok siya ayt! dalawang
kamay ko may hawak ng mga pinamili tapos pasan ko pa siya.
Ansaya-saya!
"Case???
A-Anong ginagawa mo dito," pagpasok ko sa kwartong binigay
sakin, nagulat akong nandoon si Cassandra. Anong meron??
Lumapit
siya. Ni-lock niya ang pinto.
17.
Doll feelings
[Cherryl
point of view]
"miss
nurse, kapag namatay ako, pwede bang i-donate ko 'tong puso ko sa
ibang taong nangangailangan.."
Tinignan
lang ako ng nurse, naaawa na siguro sa kalagayan ko. Andrama ko naman
kasi e, bakit ba ko ganito. Bakit kasi ganito ang story ng buhay ko,
pang maalaala mo kaya o pang magpakailanman.
Parang
nasa shooting na nga ako e, nasa loob ako ng kwartong ito ng
hospital. Kausap ang nurse na nag-aasikaso sakin, si nurse jes.
"hindi
ka pa mamamatay ano ka ba, bakit pa kami nandito? Bakit pa may gamot
tsaka doktor?" gusto ko na namang maiyak. Kanina pa ko drama
aktres dito.
"Miss
Cherryl, kasi di kami nawawalan ng pag-asa na gagaling ang mga
pasyente namin, gaya mo, " Hay! Pati tuloy si Nurse Jessica
napapadrama na rin.
"hindi
sa nawawalan po ako ng pag-asa, salamat po sa inyo.. Pero, kung di po
ako makaligtas ang operasyon, kayo na pong magsabi ha,"Anu
ba yan! Lahat na lang ata ng tao napapaiyak dahil sakin.
"mam,
nurse wag po kayong umiyak," nagpahid ng luha ang Nurse ko,
at hinawakan ang kamay ko,
"maraming
nakakaligtas sa ganyang sakit," sana isa ako dun, kaya
lang...
"Mama
ko po namatay din sa Brain cancer e, kaya tanggap ko na po naman e.
Tsaka nagpaalam na po ako sa mga mahal ko, salamat po sa pagpapalakas
ng loob ko," Hinigpitan ko ang hawak sa kamay ni Nurse Jes,
"pero,
seryoso po iyon, ido-donate ko po ang puso ko," umiiyak na
naman ako, ano ba yan! Pagod na kong umiyak e.
"utak
ko lang naman po ang di na mapapakinabangan di ba?," dahil
may sakit ako ng pagkatanga. At walang gamot sa sakit na 'yon.
"kaya
lang, second hand na po itong puso ko, tsaka may laman po 'to,"
at hindi na mawawala si Mikko dito sa pusong ko kasi alam ko,
"..ayaw
niyang maalis e, ewan. Naka-stock na po siya dito e, sa puso ko, si
mikko ko, hindi na yata aalis dito, kahit kailan, kahit pa na
ma-donate ko ito sa ibang tao, tiyak ko pong titibok lang 'to para sa
kanya,"
"may
boyfriend ka?" di ko alam isasagot kay nurse Jes,
nakipag-break na ko sa kanya, at antanga.. Ang tanga-tanga ko para
gawin yun. Mahina kasi utak ko e, damn mind.
"Che,
siya ang gawin mong inspirasyon para mabuhay... para magkaroon ng mas
malaking pag-asa, mabuhay ka para sa boyfriend mo,"Nurse
jes, Huli na! Pero kung pwede kong hilingin yun bakit hindi, kaya
lang...
"nasaktan
ko siya, iniwan ko po siya para di na siya masaktan, pero ang bobo ko
po talaga, mas nasaktan ko po ata siya," anu ba 'to. Hindi
ko na maintindihan mga sinasabi ko. Miko...
"nakipagbreak
ka na sa kanya?" break??
"hindi
lang po ata basta break yung ginawa ko, hindi ko alam kung tama po
yung ginawa ko, pero kasi, kasi po, ayaw kong mas masaktan siya kapag
nawala na ko,"
"alam
mo po, panatag akong aalis sa mundong 'to," Mahal na mahal
ko si Mikko, siya lang ang minahal ko nang ganito, pero "mas
mabuti na pong palayain ko siya.. Sa bago niyang mahal. Mas mabuti na
po iyon," mas mabuti na yon kay Mikko, at dun sa mahal niya.
"Iniwan
ka niya sa kalagayan mo?" hindi po siya, a-ako-
"hindi
niya po alam ang sakit ko, hindi po siya ang nang-iwan, ak-ako po.
Tsaka nakapag pasya na po ako,"Na ipagkatiwala siya sa
babaeng maaring pumalit sakin, mag bigay ng hindi ko na maibibigay pa
kapag nawala na ako.
Naaalala
ko pa... kung anong binilin sa babaeng yun,
"please,
Cassandra, take care of his heart," nakikita ko sa mata
niyang trustworthy siya. Kaya kahit masakit, maganda si Cassandra at
prangka.
"he
deserves to be happy," mahal ko si Mikko, pero alam kong
darating ang araw na masasaktan ko siya. Mahal ko siya kaya hindi na
ko nagdalawang isip pa.
Si
Cassandra, nag confess siya sakin, I never knew this girl pero kilala
niya si Mikko nakipagkita siya sakin sa isang mall at "ayaw
kang saktan ni Miko, kaya hindi niya masabi sayo, may bago na siyang
mahal, at ako yun," sa sinabi niyang yun sakin, parang
pinana yung puso ko, tagos-tagusan, pati nerve ko sa utak, parang
sasabog. Totoo ba yun? Hindi ko man lang naramdaman, ang tanga ko
talaga.. At alam kong kasalanan ko 'to..
"hindi
sa nanunumbat ako, pero.. Ako ang nagpuno ng pagkukulang mo, hindi
'to kasalanan ni Mikko, dahil unang una. Ikaw ang nawalan ng oras
para sa kanya, may iba ka na bang mahal?" sabi ng babaeng
yun? Sino ba 'tong nasa harap ko, para pagsalitaan ako? Bakit
nakakapagsalita siya nang ganito, talaga bang may iba na si Mikko?
Kasalanan
ko?
"nagkulang
ako sa kanya, i admit it, pero wala akong iba," ayokong
makipagtalo, masyado pa kong mahina, kagagaling ko lang sa hospital
para sa CT scan ko,
Tsaka,
dahil sa sakit ko, lumayo sakin ang loob ng mahal ko, at nandito sa
harap ko ang babaeng ito na pumupuno sa pagkukulang ko. How dare you.
Umiiyak
na naman ako,
"
i have only my favor, please take care of his heart." pakiusap
ko sa kanya,
"He
deserves to be happy," tama lang ang magiging desisyon ko,
"Cassandra.."
but i need make sure,
"do
you love him?"
"Do
you really love him,"sana nga tama ang desisyon kong layuan
na lang nang tuluyan si Mikko at ipaubaya siya sa iba. Cassandra, i
don't know ur motiff of telling me this.
"answer
me please-"
"No
need to answer this, it's so hard for me to tell you this, but i want
to be true to myself, kung di hindi mo na siya mahal, ako mahal ko
sya-" seryoso ang babaeng 'to. Sa mga mata niya, nakakatawa
para kong nakikita ang sarili ko sa kanya. Parehas naming mahal,
mahal na mahal si Miko.
"love
him more than how i love him,"
***
Alam
kong mas sasaya siya kung iiwan ko siya makakalimutan niya rin ako
balang araw kahit na, masakit "aaahh, ah..." na yung
kirot parang binibiyak yung bungo m "aaahhhh, awwww"
binabarena sa sakit yung utak ko,
"m-miss
Cherryl, miss, dooc, doc ang pasyente po," nurse, wag mo
nang tawagin ang doktor. Ayos lang ako, "aaaahhhhhhrgg",
please, pipikit ko lang 'to, aargghh, dont panic po, "doc ang
pasyente po,"
"ate
che, ate che-che kooo", si Intoy ba yun.. Teka, "intoy"
Intoy, huwag kang iiyak, huwag-
"strecher
please, please! You keep out. Labas ka muna," doc, ansakit.
Intoy.
"ateeehhhHH,"
Intoy tahan na,
***
Manhid
ang buo kong katawan and my heart beat, slowly factioning in abnormal
rate. I see a shadow, illuminating the light, someone calling my
name. Narinig ko ang boses ni intoy... Intoy, mabait kang bata. Huwag
kang gagaya sa masasamang tao ha,
[INTOY's
POINT of VIEW]
"papasukin
niyo ko ano ba!!" letse kayo, ate kong nasa loob, parang awa
nyo na papasok,
"bitaw,
papasok ako, ate ko pong nasa loob!" bakit ba ayaw niyo kong
papasukin?
"hindi
nga pupwede!! Bawal pulubi dito" putaragis kayo, "aarggggg"
sige, putaragis ayaw n'yo kong bitawan ah, sige, "hindi kita
bibitawan,"
"ARAARRRAAAYYY!!!"
ayaw mo ah. Ang kunat ng tenga nung gwardya na yun, pwee! Anpait,
me luga pa ata.
Teka,
nurse na nakaputi, nurse, kailangan kong malaman kung saang kwarto
dinala si ate Cheryl ko,
"Nurse!
saan pong ate ko, si Cheryl pong pangalan yung..." putaragis,
"si
ate cherryl po, saan pong kwarto nya?"
"bata,
punta kang reception, dun ka magtanong-" ang bobo mo. Nurse
ka paman din dito sa hospital nyo! Bulok.
"HOOOYYYY!!
" naloko na, putaragis, pumito pa si manong guard. Bakit ba
ang hihilig ng mga 'to sa habulan, putaragis di naman manalo nalo!
"tigiill!!"
bwiset,
"PADAANNN!!,"
andami pang haharang-harang e, bwiset,
"TABEEE!!"
sige humarang giba, may humahabol saking tukmol na guard. Paikot-ikot
na ko ah. Ang daming kwarto kasi, ate Cherryl saan ba yun.
"
AAAAHHHH" boses, yung sigaw, boses ni ate che yun, narinig
ko yung boses ni ate Cherryl ko, "DOC, DOOC" dun sa
isang kwartong pinasukan ng doktor, teka,
"atee
che, Si ate cherryl yun," boses ni ate Cherryl yun. Doon sa
kwarto,
"tabi-tabi,
papasok ako. " nakaharang pang mga nurse, putaragis naman
oh. Tabe na kasi!
"bawal
dito, nurse strecher, sa emergency room, faster!”
si ate
che nga, hiniga sa kamang may gulong "ATEE"
"PUTARAGIS
KA!!"
"PINAHABOL
MO KO, WALANG 'YA KA!" bitaw, puta. Hinawakan ako bigla ng
pulis. Si ate cherryl, kelangan ako ni ate che,
bitawan
mo ko,
"BAWAL
PULUBING MAGNANAW DITO SABI E!" hindi ako pulubi, gagoo pala
to, bitaw! ayaw mo kong bitawan! putaragis ka, akin na ngang baril
mo,
Paghablot
ko ng baril, biglang pumutok. Isang alingawngaw ng putok, teka,
hindi, "aaahhh," hindi, pumutok, dugo, putaragis
kasi pumutok ang baril at tumama ito sa isang gwarya, nanginginig
ako.
"HOOY!!"
sa likod may isa pang pulis, putaragis na mga buwaya kayo, ate
cherryl, babalik ako. Babalikan kita,
"I-intoy?"
tawag? ako bang tinawag, sa kwarto dun sa pinaglabas ng mga doktor
tsaka kay ate cherryl, isang nurse, hindi kita kilala putaragis..
"BITAWAN
MO YANG BARIL!!" teka, hindi ko sadya toh,
ayoko
nang tumakbo, pero, si ate Cherryl, kailangan niya ko, "HOY!!!"
"PUTA!!
TABI TABI!!" tumatakbo na naman ako, may humahabol na naman
sakin bigla akong natumba nang may pumatid sakin, paglingon ko nakita
ko si Mr. Kurbata,
"ikaw
na naman!!” bakit ba lagi 'tong nakaharang sakin?“bitawan
mo koo," bwisit kang kurbata ka, "bitiwan mo ko!!"
Ba't pati dito Mr. Kurbata! Bitiwan mo ko!! Gagoooo ka!
"hindi
kita bibitawan!! andami mo nang atraso sakin!" ikaw ang
madaming atraso sakin, "puta ka, bitaw,"
"aawww,"
tagiliran ko puta, ang sakit... yung pulis sinakaran ako sa
tagiliran. taama na!!
"huwag
nang pumalag, put-!" ate cherryl, babalik ako. Babalikan
kita,
"TARAA
NA! Huwag ka nang pumalag Intoy!" sinakay na naman ako sa
mobil, wala na, bartulina na naman ito! Aahhh. Wala ng maglalabas
sakin sa kulungan, patay na si master, ang malas,
"tatakas
ka pa intoy, di biro ang tinira niyo ng master mo ha," pag
nagkataon lang ako, pati ikaw titirahin ko, babasagin ko bungo mo!
dapat di ko hinagis yung baril e,
"dyan
ka! wala nang tutubos sayo, niratrat na namin katawan ng master mo,"
"raratratin
ko din panti ng nanay mu!! mga putaragis kayo!," mga walang
kwentang batugan na parak!! Wala kayong kwenta! Mahihina lang kaya
niyo!
"bastos
ng bibig mo ahh!" sige! bugbugin niyo man ako, gagoo kayo
hindi niyo ko mapapapatay,
"aah..."
tamaaa na..
"tsuu!"
hehe, "gago kang bata ka nandura ka pa!"
Aaahhh,
kahit anong gawin nyo, hindi ko na iniinda, "dyan ka! mabulok
ka dyan! bukas silya elektrika ka Intoy, malas mo lang, Mag nobena ka
ng dasal, baka sakaling pagbigyan ng panginoon mong dyablo,
hahahah,"gago ka! Ikaw ang diablo, pero di ako magdadasal
sayo.
"bartolina,
putah! Nandito na naman ako... putaragis. PUTARAGIS KAYOOO!! "
hindi na umiiyak si intoy pero... pero kasi e,
"si
ate, Che, si master din, puta.. Kasalanan ko to, kasalanan ko to e.
Putah, pumalpak ako, si master, " paglabas namin sa bangko,
siyang niratrat ng swat. Pinaulanan ng bala yung katawan niya
"Anggago
mo intoy", naduwag ako! Gago ka Intoy! Hindi mo binaril yung
SWAT! Binitawan ko pa yung sako na may lamang pera, putah,
pinaghirapan yun ni master e -ng tatay ni ate Cherryl, para yun sa
pampagamot ni ate Cherryl! Kagago ko! Waaahhhhh!
Panggamot
yun ni ate che e. Putaragis! Ate Cherryl, patawad po, binigo ko kayo
ng tatay mo, ni master, patawad te chee, umiiyak na naman si intoy,
nakakahiya ako!
ATE
CHERRYL patawad po...
***
"intoy
ayokong masayang ang buhay mo," handa kong mamatay ate
cherryl, mapagamot lang yung sakit mo, opera ba yung paraan para
gumaling ka lang,
Wala
akong kwenta, di niyo ko kaano-ano pero kinupkop mo ko. Nawalan ako
ng malay sa kalye noon, kayo lang ang pumulot sakin, sinakay sa fx
taxi nyo. Kala ko mamatay na ko, gusto ko nang mamatay rin nun,
Inalagaan
niyo ko... Pero ito lang ginanti ko sa inyo.
Naging
maayos ang lagay ko, "lumayas ka na! Hindi ka na namin
responsibilidad ngayon," sigaw sakin ni master noon, pero
nagpapasalamat ako sa kanya, kahit pa mainit ang dugo niya sakin,
"tay,
wag niyo nang palayasin si intoy, mabait po si intoy," ang
pigil sakin ni ate Cherryl noon,
"HINDI!!
LUMAYAS KA!! Lumabas ka! Wag ka nang magpabigat sakin,"
"tay,
ako?? pabigat po ba ako sa inyo? Dalawa na lang po kami ni intoy ang
aalis, para wala na po kayong pabigat!" inawan siya ni ate
Cherry, wag mo na kong pagtanggol, aalis na lang po ako...
"anak!!"
master salamat sa kabutihan niyo noon.
"TAYY
kung paaalisin niyo si Intoy, pati ako aalis na rin!" si ate
che, siya ang tagapagtanggol ko. Mula noon nang tinaggap na ko ni
master, ansaya ko, kasi parang nagkaroon ako ng bagong pamilya.
Namatay ang buo kong pamilya, pero pakiramdam ko nabuhay uli sila, si
ate cherryl, parang nabuhay sa kanya ang ate ko, ang kapatid ko.
Pero,
ako atang malas. Ako atang malas, nawawala lahat ng nasa paligid ko,
kasalanan kong lahat ng ito. Waaaahh! Ate cherryl, babalikan kita sa
ospital. "diyos ko, pagalingin mong ate ko! Paki naman!
Parang awa nyo na! Kahit nang buhay kong kapalit!! Wag lang si ate
che! Wag lang siya!!"
18.
Awkward moments...
[MIKKO
SALVADOR's Point of View]
"andrama
ng kwento niyo sir!" sagot ng isang estudyante nang
pagkatapos kong magbasa sa klase ng isang maikling kwento,
"kwentong
barbero naman kayo sir!" sabat ni Cassandra. Basagan ng trip
Case? Balik na naman sa klase at ang kanyang attitude na pa epal. Ok,
may bagay lang na nag-iba, hindi ako makatingin nang diretso kay
Cassandra.. Nagfa-flashback kasi yung sa hotel e. Nung pagpasok ko sa
room, tapos nandoon siya sa loob.
"hindi
yun kwentong barbero, yung binasa natin ay isang fictional story, "
sinulat ko sa board yung detalye, "galing sa imahinasyon ng
awtor, gamit ang malikhaing pagsulat at pag-iisip, ibig sabihin,
hindi true to life ngunit nangyayari sa totoong buhay, basehan? Nasa
sosyo-kognitibong pananaw ng awtor,"
"kwentong
barbero nga sir," sabat naman ni Case, ayt! Hold your temper
sir. Salvador.
"sir,
kayo po ba yung awtor? Love story niyo po ba yun? " halaa!
Be professional prof.
"titulo
'surpresa sa kahon'sinulat ni donfelimon poserio,"
"parang
totoong nangyari po e," paliwanag ng isang estudyanteng
babae, napansin kong maluha-luha siya, dahil sa nakarelate siguro.
Hehe,
antatalino talaga ng mga estudyante e, naku mga bata pero magandang
ganito sa klase, diskusyon, kanya-kanyang reaksyon. Ibig sabihin, i
caught their attention, sa pagbabasa ko sa klase ng isang maikling
kwento na tungkol sa paghihiwalayan o break-up ng magkarelasyong
halos umabot ng 2 years pero walang sabi-sabi iniwalan na lang,
nakipagbreak nang walang iniwang dahilan.
Some
say parang totoo, at base sa experience ng author. Well, true to life
nga iyon pero di ko na kailangang aminin sa kanila. Na ako ang
talagang sumulat ng kwentong binasa ko sa kanila. Ang drama nga ng
kwento, aminado ako.
Si
Case lang ang hindi ko masabihan, di ko matingnan nang diretso. Ang
awkward kasi e dahil sa nangyari dun sa hotel.
"ok,
class dismiss, thank you class," sabi ko pagkatapos ng isang
oras na lecture, at pagbibigay ng takdang gawain paalis na ko nang
biglang lumapit si Cassandra, lunes na lunes di ba, kababalik ko nga
lang ng eskwelahan after ng long week vacation ko, este sick leave..
"sir
mamya po, aalis sila tita manda e, wala pong magbabantay kay ate
kristina, pupunta po ako ng ospital, baka po gusto niyong samahan ako
uli,"
Napatingin
ako sa ibang estudyante ko, halaa. Baka kung anong isipin pa nila,
"pasensya na muna case, marami akong gagawin e,"
"next
time," tapos umalis na ko. Kelangan kong iwasan muna si
Cassandra, baka
1
message receive. From Hitler Girl: sir, i lub you po XD!
Ay!
potek lang,Hitler girl kang talaga, ganyan ka ba pumatay ng tao?
Sumasakit
ang puso ko. Takte lang talaga! Bakit ganito yung pakiramdam. Ang
sakit.
Reply
ko: mauna ka na sa hospital, sunod na lang ako
Bakit
kasi e, awkward! Kahapon lang yun nangyari,
Awkward
moment, dalawa lang kami sa room ng Buddha hotel.
That,
kiss.. Is not simply a kiss.. It brokes the wall in our dimension..
Nagsimula
yun sa halik..
19. DO:
Playing a Doll
(A/N:
Hey, i just want to give you warning -you can actually jump with the
next chapter, if you don't want any bed scenes which is whole content
of this chapter. Rated SPG ito- for the very young readers ages 1-13
hehe, anyway.
another
warning: please excuse my immaturity, unpolished lines at this
chapter, for I am not good with this stuff.. pasensya na po, trying
hard ako dito e, anyway, let's play!)
It
started with a kiss...
Kung
may CCTV camera dun sa room na yun, naku lang! baka instant pornstar
na kami. Eww... pero malinaw pa sa isip ko ang lahat.
pagpasok
ko nun sa kwartong binigay sakin sa Buddha Hotel sa Binondo, nagulat
akong nandun siya.
"C-Cassandra???
Anong ginagawa mo dito??" lumapit siya. Ni-lock ang pinto.
Anong meron?
[Maria
Cassandra's Point of View]
Lumapit
ako sa kanya. while ago, I am with two choices to pick:
1st, do
I need to stop this play and tell to sir the whole truth, that I am
just playing around. Aamin na ko - I am the reason why Cherryl -my
sirs 2 years girlfriend, broke-up with him.
So, I
need to beg for forgiveness, saying my sorry. I am willing to
apologize. Remember, I'm good with acting.
or 2nd,
to continue the plan. Playing around, create a story with my sir.
enjoy every moment. for the last time, of my being single status, I
am engaged anyway.
"C-Cassandra???
...anong ginagawa mo dito?" aaahh, eh, ano nga ba.
"H-How's
the street walking sir. A-are you having fun po ba... with my
cousin," eeww!! I am not here para lang mangamusta sa
nangyari kanina. Damn! but... may something na kumirot sa puso ko...
my sir with Xhiang Chios
"ok
naman, kami nakakapagod lang. Pero enjoy kahit na ahhmn... okay naman
siyang kasama, I'm happy. Hehe," namumula ata si Sir,
I sigh.
Still standing in front of him, like a post there, with poker face.
kyaaaahh!
"bakit
ba Case, me sasabihin ka ba?" crap! mas masaya ba siyang
makasama si Xhiang... kaysa sakin. Errggg! Wait, I am not jealous.
with this idiot, oh no! It's not jealousy... it's just, ahhmn, like
you get angry when your property used by other people. He's only
mine, without my permission, no one can able to use my sir.
Tsk!
now, I have my answer.
I smile
with him, as I walking towards him, and...
kiss
him with his lips, for a moment a tight kiss..
"C...Cas..
sandra," he refusing, i know but damn responding.
then he
push me off of the line, he disturbed my 1st step of doing this...
"me
problema ba sayo? Cassandra?" oh crap! true blood idiot, why
is it so hard for this idiot to understand this simple thing. I piss
off. soon I’ll get to married.
"make
out with me,"
"h-ha?"
babatukan ko na 'to e, do am not good with my seducing strategy?
Crap!
"C-Cassandra,"
I walk towards the bed's corner, I am loosen myself.. start to
partially undressing myself.
"
Lalaki ako... ansakit nito sakin, kelangan kong magpigil. P-pinapatay
mo ba ko," nagba-blush ba si sir, bwahahaha.
"oh
damn sir, to die is gain naman di ba pooooo? but tonight, it's for
good -your soul's journey through the heaven's gate for sure,"
still
he's stock there pero namumula,
sige,
resist the temptation sir hihi.
"ang
hirap paintindi sayo yung madaling bagay," I start dirty
dancing, swing my hips in seducing act,
"were
do it sir,"
"h-here?"
he just asked,
bull's
eyed, "NO! NOT HERE SIR! THERE, AJEJEJE," ouchh,
pucha nagpapatawa pa e, TBI! true blood idiot is my sir. I am
embarrass with such immature acts. This time, I am your instructor my
sir.
"but,
we... we can't"
I fell
I am so desperate, kainis!
"why
sir? afraid of? I am at right age..." and maybe my last year
of being this, oh crap! this is my first time to do it. I am not a
flirt! I... I just imitate what i have wrote, DAMNED!! I mean is,
last year of being single, being free and wild..
"I
LOVE YOU SIR," sounds creep, what does it mean anyway? I
really don't know but see, it's like a command word. He off the
lights, then walk forward while undressing himself.
Then we
kiss, this time, more desperate, being honest, without hesitation,
willing
to give, and take... oh but so immature, I help him to unbutton my
dress, and my strap... i don't want a dull moment.
I
realize were totally uncover, revealed our nudity, we only have
undies, i feel, blush ang awkward ng feeling na there's someone na
nakatingin sa katawan mo. Nakakahiya.
"gusto
mo ba kong manood ng T.V?" ha?? What's that mean? Crap you!
"why
poo?" I stared at him.
"I
am facing now... sa FLAT screen," then he giggles, ako naman
initial reaction,
"GAGO
KA POO!!" kainis ka! arrgghh!
"OUCHH,
OUCHH! STOOOPP! HEHE, Joke lang! anu ba," you fuckin
pervert. I will not stop, punching him by the cotton pillow.
"ANSAMA
MU, I admit it I don't have a perfect bod- "
"STOOOP!!"
so I stop when, he grab the pillow from me. Time for revenge? I read
his eyes... it tells, it is so smooth, soft as expected.
He
touch the pillow, slowly moving his hand, enjoying the feeling of the
softness and lawlessness, of every details of the furnace.
Then he
suddenly stop. I started moaning, as he lick up the tip of the soft
pillow... the undress pillow that totally revealed it's perfect body.
The boldness of it, licking the tip of the pillow, the feeling get so
arousing.. I feel harden too, I moan.
I try
not to.. this feeling by his childish act, he sips at that pinkish
nipples, admitting it's not sized indulged. Okay, my humps is not so
big..
I stare
at his eyes, while his busy at myself... he blush too.
"I...
I don't know what to do next," being honest to himself, oh
crap! I smile.
"Sir,
there is the rule here, and you shall do the rule," he
puzzled with that line, I know.
"less
talk, less mistake, so it must be more in action," he stop
licking and do the moves, explore every peripheral, angles.
Then we
play.
He
pushed down the pillow on the bed... there’s no light on the room,
only the illuminated light from the moon that watching at the glass
window. the motion, the emotions, the movements get faster and faste-
"OOPPPS!"
and the lampshade at the bedside table fall down and it creates
disturbing noise.
"So-sorry"
lumikha ng ingay ang nalaglag na lampshade.
"I-it's
ok..." I smile back, showing my trust to him.
"Oh
damn you crap! Why pooo?"
"Virgin
pa ko Sir!"
"I
am still.. mentally innocent but physically my first sweet
encounter," Oh, I feel so embarrass in that sense. He fix
the lampshade, for a seconds of inspecting with the stuff. He smile,
so amazed with such.. Itinayo ang lampshade sa table. Finding the
long cordon wire and the plug... before the penetration to the
socket. "Just a moment..." then my Sir moan as I
touch the plug.. hold it tightly, and start moving.. slowly moving my
hand up and down.
Then
the plug in socket, the electricity flows with the cordon of the
lampshade... and boost the capability to gives an expected light. He
moan too... It's like an..
"D...Dam...Damn
it Sir!!" a melodious sound we creates. Sound of enjoying
the moments united with the silence... Moan once more.. and more...
of the room.
We're
into the climax when I bit his lips just to prevent my Sir from
moaning that gradually turning too loud. "I'll gonna kill you
Sir!"
"W-Why??"
our sweats flowing, panting, and exhausted... catching own breath.
"PSSSTT!!"
I stop him. "SSSHH!" I hush his lip with my index
finger.
"Someone's
coming..." then, *a knock on the door*
"SIRRR..
" someone's calling outside
"Holy
Cow! Crap!" I need to hide. Oh good damn, Crap! I hide under
the bed. That's Xhiang Chio's voice.
"SIR,
i just want to check if your okay.." My cousin, naku lang!
Wag kang papasok.
"Hey
answer Sir!" I whisper to him, natutulala na masyado..
waaaahh! we're dismayed. Kinurot kong paa niya.
"AAAAWWWW!!"
oh crap. Letse ka Sir!
"Sir?
Ayos ka lang po ba dyan?" buti na lang naka-lock ang pinto.
"Nothing.. Ahmnn I'm okay,"
"Sir,
Ahmmn, Dinners ready... and, and I just want to say sorry po, kasi
nagtampo lang po ako kanina e," Hapunan na pala, waaahhh,
ano bang nangyari kanina sa dalawang ito? anyway.
"Okay
lang Xhiang, ayos lang yun, S-sige lalabas na lang ako"
ayan, buti na lang naisip mong magsalita Sir, kinakabahan ako sayo
ah.
"Ahh,
Another one Sir... Di parin po kasi bumabalik sila ate Cassandra e,
kung nakita niyo po pakisabi, tito looking for her," halaaa
ka! They searching for me, hehe
"O-Okay
Xhiang..." damned "Pasok ka muna dito," LETSE
KA SIR!
"OUCHH!!"
kinurot ko siya! Loko to e, ansarap mong patayin sir!
"Hindi
na po, kasi tinatawag na rin po ako, s-sige po" hay! buti na
lang umalis na! letse to si sir e... kainis lang...
***
[MIKO
SALVADOR's Point of view]
"hey
Sir Miko, anlayo ng tanaw natin ah..." sa tapik ni sir Niel,
nagbalik ako sa sarili ko, nakaupo ako sa desk ko hawak ang friction
pen, nakabaliktad. Tulala yata ako halos ilang oras?
"o
sir musta na?" nakatulog ba ko? hehe, hindi kasi maalis sa
isip ko yung eksenang yun eh,
"break
time sir? come on, sa food court tayo SM Fairview? " umiling
lang ako,
"me
klase pa po ko ng 3pm e, ayos lang po.. pasensya na po ah di po ko
nakakasama sa inyo,"
"hehe,
it's ok, malakas ka samin e, kami lang talaga mahina sayo.. anyway,
sir did i told you -kami na po ni mam kristine," hehe,
nagtatampo nga sila. Wait, Sila na ni Mam? Wow ha, nice one sir,
"magandang
balita yan sir ah, mukhang masayang masaya ka sir ah,"
"ou,
syempre naman masaya ako, pero alam mo bang dahil sayo yun sir,
naging kami dahil sayo," naging sila dahil, sa akin? weh?
wala akong alam na kung anumang ginawa ko sa kanila ah,
"bakit
po dahil sakin?"
"di
ka kasi pumunta nung birthday ni mam kristine e, so wala siyang
kasabay na umuwi that night, actually that morning night after namin
mag-padis point, so i got an opportunity na ihatid siya," wow,
lang ah, kung alam lang ng mga 'to yung nangyari sakin that night,
pero.. atleast may maganda rin palang naibunga ang hindi ko pagpunta
dun,
Hindi
ko nga pala naikukwento na, madalas kaming magkasama pauwi ni mam
kristine, magkalapit bahay lang naman kasi kami, siya ang nagpasok
sakin dito sa st. something school at simula nun, ako na lagi niyang
kasama..
"speaking
off," tumayo si sir neil,
"sir
una na kami sayo ah, magda-date lang kami ni mam, hehe" nice
one sir, hindi ko alam na may gusto pala si sir Neil kay mam
kristine, kung alam ko lang noong una pa matagal ko nang nireto si
sir neil kay
"mam
kristine, ingat po kayo.. enjoy," ngumiti lang si mam sakin,
pero di lumingon, baka nahihiya?
"ingat
ka sa pag-uwi ha, pakisabi sa kapatid mo dadaan na lang ako mamyang
gabi," sabi ni mam, bago tuluyang lumabas ng faculty. Hay!
enjoy your being in-relationship mam.
*beep.beep*
1 message recieve, MY HITLER GIRL.
hehe,
yung name niya sa phonebook ko hindi ko na iniba. *beep.beep* 1
message recieve, MY HITLER GIRL.
hehe,
at yung name niya sa phonebook ko, nagkaroon ng MY, anong
masama nun? e, ako lang naman tumatawag sa kanya ng hitler girl di
ba?
my
Hiltler Girl: sir knina dun sa short stori n bnasa nio? totoo un
di b? ka2break nio lng ng ex nyo poh?
20.
The Case Close in the Picture
[MIKO
SALVADOR's Point of view]
my
Hiltler Girl: sir knina dun sa short stori n bnasa nio? totoo un
di b? ka2break nio lng ng ex nyo poh?
reply
ko: fiction yun!
My
hitler girl: weh? hayaan niyo na yun sir, nandito nman aq e, XDD
reply
ko: joke ba yun? Ahahaha,
my
hitler girl: BARBERO KA SIR!! hahaha.. sir, pro cute nman ng story
e (link here:
http://www.facebook.com/raymond.cuison/posts/3630067048827) mahusay
nman sir.. thumbs up.
Reply
ko: ahahaha, trying hard nga ko gumawa ng love story e, di pa kita
kayang higitan.
my
hitler girl: AKO SIR?? Nakuu lang. XD
my
hitler girl: pero sir nabasa niyo na po ba? yung mga nasulat ko?
kahiya, hehe.
Reply
ko: ou nabasa ko na (links here:
http://www.fanfiction.net/u/1821771/Visual-Kei-S )
kaya
lang...
my
hitler girl: kaya lang po? X!
Reply
ko: puro bed scene e, pero cute, all mangas character, well, has a
potential as an erotic literature.
my
hitler girl: bhira lng po kc ung gnung genre eh,
Reply
ko: wel, if I am not a manga fanatic! I wil confuse bout it. I
dont knw da character! puro sila naruto, sasuke, hiyata,. introducing
and describing an own character is much beter!
my
hitler girl: sir hindi lang naman yun ang sinusulat ko e. me iba
pa po, fan fic lang po kc yun.
Reply
ko: Well, I fel so hard to relate to it, mostly the H-scene, u hav
da word.. creativ way of describing da scene, u hav ur own style, or
maybe
I am just not familiar with that... wel, i want more to read case!
my
hitler girl: hihi, it's ero-ero sir kasi yung nbasa nyo po e, but
thanks my Sir! i'll send you the other link later.
Reply
ko: okey i'll wait for that. I hope it's not all based on your
experience.. ero ero but just as a writer's perspectiv ha.. pls. dont
polute. ur mind w/ such voo doo ideologies! such sweet n0things, may
affects u. i am troubled now how can i be gentle person to you, a
maniac one!
my
hitler girl: grabeee ka lang sir ha, mas maniac po kau!! eww! sir
naman e, point of view lang yun ng writer! i am virgin po po, before
what happend 2 us last night..
pero
be gentle sir, hihi,
(wow.
awkward nito, hindi ko nga alam kung paano yun io-open sa kanya e, to
say my apologize.. it's my fault to be tempted.)
Reply
ko: Case sorry for what happened. last night.
my
hitler girl: it's okay sir. no regrets.. promise.
wait
lang, sir saglit lang nasusuka ako e, parang buntis ako sir.
Reply
ko : bwiset ka case, anu ba? totoo ba yan? (Agad-agad?)
my
hitler girl: BWAHAHAHA. joke lang sir.. wag kang nerbyusin sir.,
XD
Reply
ko : umayoz k Cassandra!! pazaway ka!
cge
na!! mamya na lng s capitol med, me klase pa ko till 5pm. :)
my
hitler girl: ingat ka po sir. mhuaah mhuaaahh..
Reply
ko : yacks! :p
my
hitler girl: XDD
Okay,
wala nang katapusang conversation to! hehe, fast-forward, same thing
at my other class -lectures, giving tasks, lectures, sermons sa mga
hindi na naman gumawa ng assignments.
Bago ko
pumunta sa hospital, nag-ayos muna ako ng gamit ko, nang malaglag
mula sa bag ko yung pouch ni Kristina. ito yung malaking wallet na
binigay ni manong Dio. Kung nahulog ni Kristina ito sa taxi ni Manong
Dio, buti naman hindi pinagdiskitahan ni manong. Ano bang alam ko sa
mga taxi driver, sa ilang libong taxi driver -iilan lang ba ang
nagsasauli ng gamit. Lalo na kung makapal at may laman ito. Pero si
manong Dio? Mabait naman yun e, hindi naman siguro siya gagawa ng
ganun.. noh. Hehe! o kahit nanguha ng kahit magkano dito sa pouch na
to??
Teka,
may laman pang pera toh ah, "Maria Kristina Malaya -chief
editor ng pilosopo tasyo tribune newspaper" (tabloid)
Tapos
"media din pala yung babaeng yun?". Grabe yun ah,
ang ganda na tapos maganda pa yung carrier, ansarap asawahin.
Hihi.
joke lang.. parehas palang MARIA sina Kristina at Cassandra, wait,
may picture pala dito, isang babae na, ahhmn, kahawig ni Case ito ah
at isang batang -anu to? hehe, mini-version ata ni Case.
Teka
lang, e kung, wait, baka si Case ito at yung Mom niya. kamukhang
kamukha niya ang mom niya sa picture na 'to!
Dalawang
picture pala to, isang kuha sa gubat? hehe, "recent photo
lang to ah, mommy ni Case ba to? parang mas tumanda? ou nga recent
photo lang may date e, 1-26-201?.. means, kailan lang 'to kinunan,
posible kayang nakita na ni Kristina ang mommy ni Cassandra? posible
yun!" Si Case, kailangan niyang malaman ito, matutuwa si
Case dito.
[CAPITOL
MED. HOSPITAL]
Nagulat
sila sa putok ng baril, naglalakad si Mikko sa hallway ng ospital.
Papunta sa 401 na room ng stepsister ni Case, na mag e-eight days na
rin simula nang in-comma ito.
Narinig
niyang may nagkakahabulan, kinabahan siya kasi malay niya bang baka
may dalang baril ang kung sinuman, marami pa namang may topak ngayong
panahon na to!
"TIGIILL!!"
sigaw ng pulis.
Stop
Lying!!! I don't want liars!!
[Mikko
Salvador's Point of View]
Narinig
kong may nagkakahabulan, kinabahan ako kasi malay mo bang baka may
dalang baril ang kung sinuman, marami pa namang may topak ngayong
panahon na to!
"TIGIILL!!"
sigaw ng pulis dun sa hinahabol niyang bata. Naku! bata lang pala e,
ano bang meron. papalapit yung tumatakbong bata kung saan ako naroon,
teka, yung batang pulubi na naman na yun! Ang liit ng mundo ah, bakit
nandito na naman to!
"HUMINTO
KA!” sigaw ng matabang pulis, mga nasa kwarto naman sumisilip
pa kung anong meron. Ako naman, imbis na tumabi, nagtago sa silid at
ayon, pinatid ko siya. Natumba ang batang...
"ikaw
na naman!! bitawan mo koo, bwisit kang kurbata ka," dinampot
ko siya at hinawakan nang mahigpit. "mr. kurbata, bitaw!
bitawan mo ko!"
"may
tawag ka na sakin ngayon ah, ang malas mo at ako laging nakakahuli
sayo, "
"hindi!!
andami mo nang atraso sakin!" andungis-dungis naman ng
batang ito!, "puta ka, bitaw,"
Wala ka
nang magagawa palapit na ang pulis, pumapalag ka pa bata, pero
syempre hindi ka makakawala sakin, ilang beses ka man tumakas o
patakasin ay magkukrus parin ang landas natin,
"aawww,"
pagkalapit ng pulis bigla na lang sinikmuraan 'tong bata.
Binigay
ko siya sa pulis, "huwag nang pumalag, put-!"
pumapalag yung bata,
"aaaahhh.
" Bigla na lang sinikaran ang bata. pinosasan. at kinaladkad
na.
"sir.
hinay lang, " grabe naman 'tong pulis na 'to!
"sir,
sasama na rin ako, may atraso po sakin 'tong batang to e, magbibigay
lang ako ng statement."
"TARAA
NA! Huwag ka nang pumalag Intoy! Sige po Sir sumama ka na po sa
presinto," sumakay din ako sa mobil, gusto ko mang maawa sa
bata, wala na e. Bagay lang siguro sa kanya ito. Mabubulok siya sa
kulungan..
***
[MARIA
CASSANDRA'S POINT of VIEW]
Titext
ko na sana si Sir Miko, nang nagulat ako sa putok ng baril, isang
malakas na putok ng baril. ano bang meron, naka upo ako sa tabi ni
Kristina, at syempre hinihintay si sir.
"nurse,
" pagkalabas ko ng kwarto para tingnan kung anong nangyari,
sa room 402, katabi lang ng kwarto naman, natataranta ang mga nurse,
nakita ko rin si nurse Jessica, namumutla ang mukha niya. Yung nasa
strecher parang pamilyar yung mukha, si... lumapit ako, "keep
out, please." malinaw kong nakita si.. si Cherryl yun! Pero
bakit nandoon siya, may sakit siya? Anong nangyari ba??
Sinundan
ko yung mga nurse at doktor, papunta silang O.R, operating room. Ano
bang meron kay cherryl, ano bang sakit ng gf... ex- girlfriend ni
sir?
"please
keep out. Labas ka muna," Harang sakin ng doktor. Hindi ako
pinapasok sa O.R.
I
realize, I am crying.. Did I've done something wrong? Is it my fault,
kaya ba pumayag si cherryl na makipaghiwalay kay sir. Gago naman
pala siya e, why she don't tell me, pucha, i feel guilty.. "ikaw!
Cassandra right?" Mula sa kinatatayuan ko, lumapit si nurse
Jessica, pero mukhang galit siya sakin,
"b-bakit
po," may alam kaya siya samin, kay Cherryl.
"ikaw
bang dahilan ng paghihiway nila Mikko at Cherryl, sabihin mong
totoo,"
"N-nurse
Jess, ano bang sinasabi mo, hindi kita maintindihan," oo ako
nga yon, pero... wala kang alam sa mga nangyayari. Nurse ka lang
dito, HINDI KA DAPAT NANGINGIALAM SA MGA PERSONAL NA BUHAY!!
"STOP
LYING!! kapag nalaman ko lang ang totoo, pinagbabantaan kita, wag na
wag mong paglalaruan ang buhay ng iba, lalo na ang bestfriend ko,
anlandi mo.." then, nagulat na lang ako nang lumapat ang
kamay niya sa pisngi? Masakit ang sampal na yun. Ano ba! i am
crying... naiiyak ako kahit pinipigilan kong umiyak.
"I
can't answer you, sorry ate Jes," I need to go out,
kailangan ko lang umalis, tumakbo muna. Tumakas, para kasing ang
bigat na naman ng mga nangyayari e, pagpasok ko ng kwarto, iyak na ko
nang iyak. Hindi ko mapigil e, parang sinasaksak parin yung puso ko,
guilty na ko masyado,
I was
so shock, nang may humawak sa kamay ko. Lumabo ang mata ko dahil sa
luha.. pinusan kong mata ko. I am so surprise nang makita kong
nakamulat na siya, nakangiti sakin, "K-Kristina? y-you're
awake,"
"narinig
kitang umiiyak, hinanap ko yung pinanggagalingan ng boses mo, pinilit
kong gumising..para makabalik.” kristina, “kailangan kong
gumising para mapatahan ko ang kapatid ko," salamat at may
konsern ka sakin,
"k-kristina,
t-thank you, g-gising kana, tita Manda must know about it,"
"ahh,
wait,.. I call the nurse,"
paalis
na sana ko nang kwarto para tawagin ang nurse pero hinawakan niyang
kamay ko, "Cassandra, alam kong mga nangyayari... I want to
help you, "
"you
know what happened? help for?"
"I
know where's your mom," what? tama bang narinig ko,
"w-what
did you say? please... p-pardon, PARDON PLEASE??" i held her
hand tightly, please stop, i am damned crazy here,
"I
want to help you, I know where is your mom, I want to help you to
find your-"
"how
did you know... about my mom? Please, stop kidding... it's not good-"
"Cassandra,
I know where's your mom,.. I'm not kidding," totally, parang
nagkaroon 360 turning points, ano bang nangyayari. nasa panaginip ba
ko.
"I
suppose to tell it all.. before what have happened to me..."
"kristina
-gising ka na," si sir miko, dumating na siya... teka alam
na kaya niyang nangyari kay Cherryl. Sana hindi pa. Sana hindi...
Kailangang ako ang panigan niya.. "S-Sir n-nandito ka na,
g-gising na si kris - si ate, " lumapit si Sir samin at
hindi ko alam kung kilala niya si Sir. kasi ewan kung nagkakilala na
ba sila?
"Sir
Miko..." ngumiti si Kristina, kilala niya si Sir. Mabuti na
rin, isa si sir sa nagbantay sa kanya, almost 2 weeks na rin,
"kristina,”
pagkalapit ni Sir, “a-alam kong kasalanan kong nangyari
sayo... patawad, buti ngayon nagising ka na... wag ka na ulit
manggugulat ha..." my step-sister smile so gracious,
"Pamilyar
yan sakin, sir," napatingin ako sa tinutukoy ni Kristina na
hawak-hawak ni sir nang pumasok siya. Pounch na Violet? Regalo niya
ba sakin yan? O
"ah,
ou, pounch mo 'to, nahulog mo daw ito sabi ni manong Dio doon sa Taxi
niya noong gabi bago ka daw naaksidente e," nasabik ata si
Kristina, ayt! Naiilang parin akong tawagin siyang ate -kristina. I
am prepared to call her plain kristina.
"teka,
h-hindi ito ninakaw ng batang yun... nalaglag ko pala toh.. tanga ko,
dahil dito kaya ko nadisgrasya eh," she pick something at
the pouch, my sirs help her.
Then
pinakita niya sakin yung picture, I hold the picture. Recognizing who
is - "This is my picture.. you stole it, nasa photo album ko
to ah,"
"sorry..
for stealing that, but look at this one," binigay niya sakin
ang isa pang picture. Suddenly, nang makilala ko kung sino yung nasa
picture... napansin ko, tumulo na naman ang luha ko.
"m-mom..
it is.. shet! is it true.. my-"
"I
took that picture... i have met your mom Case," i can't stop
crying, nakakainis na! Ang babaw ng luha ko pagdating sa mom ko,
"
she's really alive..."
"please,
ate kristina, please take me to my mom," am I pleaded,
bending down, repeating the word, please "bring me to my mom,
please" please..
22.
NOW, I AM STRANDED
10 am
sa bahay, pag-uwi ko. Bukas ng Laptop
at
ayon! Online pa si CASE, nag-e-FB siya.
Ako:
TULOG NA HITLER GIRL!! MAAGA PA BUKAS!!
CASE
MALAYA: STOP CALLING ME HITLER GIRL!!
OR
ELSE PAPASALVAGE KITA SIR!
AT
AYOKO PA PO MATULOG!!
AKO:
WHAAAAAAT???
Im
AFRAID! :P
huhu,
IKAW,
MALALATE KA NA NAMAN BUKAS!
CASE
MALAYA: di naman po ako laging late grabeee lang sir ah, isa na
lang... Sir, sino pong paborito niyo sa class namin?? sinoo po??
(
wala!!! lalaki na naman ulo nito malamang)
ako:
the HitlerGirl i knw..
paboritong
ASARIN!! HEHEHE
CASE
MALAYA: HEHE, Last na last na Sir...
kung
di mo ko estudyante sir, matataypan mo ba ako??
(naku!
bata na 'to ang lakas ng loob oh! kung alam mo lang Cassandra, hindi
ko rin alam pero... ewan, naganap na lang e, AHHH BASTA!!)
ako:
kahit estudyante ka pa, syempre I'll like you
CASE
MALAYA: Weeehh? hihi!
paano
nangyari yun Sir? e lagi ka ngang nakatingin sa ibang girls kong
clasm8 e,
(tsk!
anong iniisip nito... sa ibang girls na klasmeyt niya??? hindi ako
manyak noh!! e nakakailang kayang tumingin sa kanya! isa pa papansin
naman kasi lagi siya e, kaya ayaw ko na siyang pansinin sa klase.)
ako:
TSS!! i don't like anybody else... -but the HitlerGirl I know!
:(
CASE
MALAYA: hehe, CHEEZY Sir,
but
why the sad face? :(
(naku,
hinuhuli ako nito sa salita ahh, ang hirap kaya nito para sakin, ano
na lang sasabihin ko sa ibang tao kapag nalaman ng iba di ba? tsk!
kung pwede lang talaga.)
ako:
I sometimes thought it will gonna be happen, na pwedeng mangyari
yun... na tayo,
heheh,
wel thats just a foolish thought that I have made. It will never
gonna be happen, that's why the sad face :(
CASE
MALAYA: WAAAAHHHH!!
SIR
JOKE BA YAN??
YOU
ARE JOKING ME BA?
(loko
'to ah, di man lang ako pinaniwalaan.. hehe, wrong words ata ako.
Amputik!)
ako:
kelan ba ko nag-joke??
I'm
serious! but now never mind about it, hehe, siguro na attached lang
ako sayo masyado, anyway mawawala rin 'to! Magaling na naman ang
step-sister mo di ba? ikamusta mo na lang ako kay kristina, hehe,
just never mind about it..
if
am just a BIG JOKE to you.. Gudnyt Case,
CASE
MALAYA: DI NGA SIR????
OMG!
DI NGA SIR!
ako:
^_______________________________^v
CASE
MALAYA: But sirs!
SURELY
YOU ARE KIDDING ME! kc you r always joking sa school po!
(I'm
typing this: JOKE LANG NG LAHAT NG IYON!
sana
kapag sinabi ko ito, maniwala ka na lang na nagjo-joke nga lang
ako... ayaw ko rin kasing maging mahirap sayo ang sitwasyon natin.
Propesor tapos estudyante, magkakarelasyon?it's a BIG NO NO!! Mas
magiging magulo lang ang lahat. Tss!)
ang
haba nito... erase it. erase it..
binura
ko yung mahaba kong tinatype, baliw lang!
naku
Case, maniwala ka sa hindi, bahala ka!
Ako: So
I don't need to explain myself!
I
see, you never bliv me! you are surely bliv am just kidding!
tonignt... joking will means it's all true!
CASE
MALAYA: but sir, hihi XD
I
want you po!
If
we only have a chance sir??
ako:
hehe.. IKAW RIN JOKER NO??
anyway
hindi parin pwede, kasi wala parin chance,
:((((((((((((
CASE
MALAYA: sir, I LOVE U PO!!
ako:
It almost kills me!
what
do you think of me, besides of being a fool??
CASE
MALAYA: no sir, to love is not being a foolish but being free to
yourself sir!
ako: i
am stranded!
no
one dat stil awake want to pull me up.. hehe,
and
cant scape from the hedge..
CASE
MALAYA: BUT SIR, SIR
I AM
STILL HERE!
ako:
but you dont want to pull me up..
I
wish i can control the gravity, so that I will not fall...
CASE
MALAYA: wow sir nosebleed! sir.. what if we both fall to each
other po??
ako:
what if... MATULOG KA NAAAA!
Baka
magka-eyebag yung cute human doll!
(2:35am
na sa wrist watch ko, naku lang walang balak matulog?? naglalamay ba
tayo. Ila-log-out ko na sana yung account ko nang humirit uli siya)
CASE
MALAYA: SIR, DO YOU THINK WE HAVE A CHANCE TO ENGAGE WITH? :)
(matagal
bago ako makasagot.. may chance nga ba para samin?? kung paano? Wala
akong maisip. tsk!)
AKO:
:) maybe...
CASE
MALAYA: Paano pong Maybe???
AKO: if
I quit being your instructor! kung mag-re-resign ako bilang
professor, ahhmn... if i change my job i guess
CASE
MALAYA: NOOOOO SIRRR!!! PLEASE DON'T MY SIR!!
You
are my forever instructor po :D
don't
sacrifice your career..
ako:
hehe, and you are my forever student..
but
Cassandra, for last... I hope our conversation will left between the
2 of us :)
thanks
for everything
CASE
MALAYA: YES SIR, THANK YOU DIN PO..
ako:
sige na, 2 am na ohh! a pleasant morning na my HITLER GIRL!!
CASE
MALAYA: stoop calling me HITLER GIRL!!! IPAPASALVAGE KITA TALAGA
SIR!!
XD
a pleasant morning po..
ako:
XDD
I
decided to log out. Shut-down na ang laptop ko. Nga pala may bago na
kong lap top, hp, wow... noong nakaraang gabi pumunta sa bahay si mam
kristine -ang co-teacher ko- at sinanla niya sakin 'tong laptop niya.
Bago pa naman 3month pa lang na ginagamit, pero sabi ko bilihin ko na
lang ng 6thousand, hehe, bagong sweldo ako e... pumayag naman,
kailangan ng pera ni mam kristine e, ewan ko nga dun , nagbiro ba
namang ipang-a-abroad niya yung pera. Anyway may bago na kong lap
top. hehe,
humiga
na rin ako, siguro tulog na yung babaeng yun... haixt! awkward naman
kasi talaga kami sa school e, ano ba t-
*beep*beep*
1 message recieve.. kala ko tulog na ang hinayupak! naku lang
talaga...
1
message receive from: MY HITLERGIRL
MY
HITLERGIRL: Sir i have a plan po...
reply
ko: i have too... why we just sleep Cassandra!
TULOG
NAA!!
MY
HITLERGIRL: :((
sir,
i propose 2 u a DEAL!
ako:
wag ka nang magpropose sakin,
i'll
decline it!
MY
HITLERGIRL: NO SIR!! a deal, let we start a new thing sir, I have
a deal with you po...
Ako:
Anu ba yan?? kung anu-anong naiisip mo ha!
MY
HITLERGIRL: Sir, e I want to write a story... about a forbidden
love of a student and her Professor.
I
want it to be feasible, seems like a true to life story... for the
sake of it... Be in the deal sir, Be the part of my Character!!
(Putik
ka Cassandra, ginawa mo pa kong tauhan, nagiging tau-tauhan mo na nga
ako. Ikaw na writer Case, Ayoko nang magreply... I'll quit it now,
ayoko na!!)
MY
HITLERGIRL: SIR!!! ARE YOU ACCEPTING THE DEAL OR NOT??
(ano
ba! PUTIK! ano na naman itong papasukin ko...TSK!)
Ako:
Sige! Sige! Accepted!
MY
HITLERGIRL: Good my Sir!
XD
Deal
will end if only I finish the story Sir,
But
another one, Reminder Sir:
for
the sake of your career.. NO ONE IS ALLOWED TO FALL IN LOVE
Thats
the only rule: FALL IN LOVE is PROHIBITED po, OK??
(for
the sake of my career?? Parang mas kinakabahan ako dun ah, iba ang
takbo ng isip nito ni Cassandra e! Naku lang talaga ah!)
Ako:
OK!! Sige na, antok na ko e!
MY
HITLERGIRL: :) okay po... Goodmornights po :D
my
forever instructor :D
Sir
I have the title po "MY PROFESSOR AND I"
ako: XD
Bravo!! So sleep now!
TULOG
NA!!!!
TULOG
NA!!!!
TULOG
NAAAA!!!
(Pinatay
ko ang phone ko... haixt! 4:45 am na kaya! malamang nito bukas e
parehas kaming bangag nito! TSK!)
***
Narinig
kong tumunog ang alarm clock ko, putik lang di pa nga natutulog
nanggigising na agad ito! Bumangon ako para patayin ang alarmclock at
nahiga ulit. Pumikit.
"KUYAAAAAAA!!!!!
DI KA BA PAPASOKK???" at ayon, ang sakit sa tenga..
waaaaaaahh
"WAG
KA NGANG MAINGAYYY!!!!" Letse, Napabalikwas ako bigla.
Tirik na ang araw sa labas. Nagising ako. 8:30 na!!! "Takte
9:00 ang pasok kooooo!"
Sabi ko
na nga ba e.. waaaaaaaaahhh. Karama! Karma! Nagmadali na ko at wala
nang ligo-ligo. Bihis na agad. TSK!
I
turn-on the phone! at sunod sunod na beep* Beep.. 15 message
recieve: pero iisang pangalan lang --> sino pa ba..
MY
HITLERGIRL: GOOOOOODMORNING MY SIRS!! XD
(wow
lang ha, 5 am pa ang text na 'to, ang aga nagising ahh o baka hindi
natulog??)
23.
Step Sister
[MARIA
KRISTINA MALAYA's POINT of VIEW]
Her
voice waking me up...
Umiiyak
si Cassandra, I know she's longing for her Mom...
I’m
in a comma... I know, but it just my physical body, presence is in
there... I am awake. I indeed awake, I just can't open my eyes, But I
foreseen she was crying... I heard her broken voice.
That
voice from my stepsister... Hindi ko alam kung paano pero nakabalik
ako at muling nakamulat sa mahabang pagkakatulog. Isa lang ang nasa
isip ko nun, si Cassandra -tutulungan ko siyang hanapin ang tunay na
Mom niya. kung ito lang ang paraan para matanggap niya ako... bilang
kapatid.
"Ang
aga mong magising ah? Excited pumasok??" nasa kitchen ako
ngayon, galing sa kwarto si Case, 6 am pa lang ah? buti na lang maaga
akong nag-prepare for our breakfast. Grabe namiss ko nang sobra ang
ganito.
"Tara
na kain na tayo," Nakikita kong masaya ang gising ni Case,
pero parang puyat??
"A-ate
Kristina.. anong excited po?? hehe, ang aga niyo pong mag-luto ah,
baka mabinat po kayo niyan. kakalabas niyo lang po ng hospital e,
sana nagpaluto na lang kayo kay Nani, "
"No,
Ako talaga ang nagsabi kay Nani, Ako magluluto ng breakfast natin
ngayon, na miss ko 'to e, Tara kain na tayo, sabay na tayo" I
am so happy, Case is now calling me Ate.
"Mukhang
masayang gising mo ah?? Is it because of Sir Mikko??
She's
handsome guy a very kind man," I know, namula si Case, sabi
ko na nga e, sa hospital pa lang ,alam kong may kakaiba sa kanilang
dalawa. Umiibig na ata si Case?? namumula ang mukha e, kahit
parang...
"teka,
puyat ka ba? anlaki ng eyebags mo oh," naku puyat, malamang
ito. Kakakaisip sa Sir Mikko niya.
"ahhh,
e, hindi po ate kristina, ahhmn andami kong tinapos na Homework
kagabi e, tsk! dun kay Sir Mikko po?? well, Sir Mikko is kind yeah,
but his not handsome...
ate,
ito pong mata ko, halata ba? mukha po ba akong puyat? e, hi- hindi
kasi ako nakatulog kagabi e,"
hehe,
on denying stage? hehe, it is okay to have a crush. tinatago pa e,
halatang halata naman, dalaga na talaga ang stepsister ko,
"okay...
as you said, lika nga... lalagyan kita ng eye shadow," i am
longing for this, yung magkaroon ka kapatid na kahit na stepsister mo
lang e close kayo. Cassandra was definitely transformed, a total
change, napakalaki ng pinagbago na ni Case.
"tomorrow
is Sunday. Ahmnn, pwede mo ba kong samahan sa simbahan Case, sama mo
na si sir miko...
i
just want to say thanks to God, for my recovery, kasi di ba, nagising
pa 'ko at maraming nangyari di ba..." i know, everything
happens for a reason, for Good, or for worst?? still, it has a
reason...
"sige
po, a-ate kristina i ask Sir Mikko," for the sake na maayos
kami ng aming bagong pamilya.. kailangan kong mag-effort, 8 years old
si Case nang magpakasal ang Mom ko at ang dad niya.
I know
it is a big decision, for Case's dad, Mr. Scooth is a kind person. He
treat me as a real daughter, kaya siguro dahil sakin nag-iba ang
ugali ni Cassandra and I thought it just Cassandra don’t want us to
be part of their family.
Pero
nalaman ko, it was all about her mom. Mr. Scooth believes that her
wife, Cassandra's biological mother was dead! but Cassandra don't
believe with it, so I know Case has a reason why she don't believe
that her Mom was gone.
Nag-imbestiga
ako, sa lahat-lahat ng tao. Napadpad ako sa kabundukan ng Siera
Madre, sa isang liblib na lugar -remember I am a field reporter kaya
kung saan-saan ako nakakarating. And there nakita ko ang Mom ni Case,
noong una -kala ko kamukha lang ni Cassandra, pero hawig na hawig
sila. Pinakita ko sa kanya yung litrato na matagal ko nang
hawak-hawak -patago ko yung kinuha sa photo album ni Cassandra...
pero nang pinakita ko sa kanya yun, something wrong, she denies
Cassandra's picture,
Kailangan
kong madala si Cassandra sa kanyang ina, kailangan ko siyang
tulungan, "ate kristina, k-kasi malapit nang valentines day
e, ahhmmn, sa school po kasi,"
"wait,
i guess... college night niyo right?" a-ah, she just shyly
nod and I know what is the problem.
"dapat
mag-stand out ka sa gabing yun," hehe, alam ko na, marami
akong gustong gawin ngayong mas open na sakin si Case, I must be the
best big stepsister of Cassandra,
"e,
hindi po ako dumadalo sa mga ganun e, even sa JS Prom po nung junior
high pa, never po akong pumunta,..."
"This
time, this valentines day event niyo pupunta ka, huwag kang mag-alala
akong bahala sayo," maganda si Case, she's so cute pero
maaring dahil sa pagkawala ng ina, nakalimutan niya na ang sarili
niya,
"umabsent
ka muna ngayon, magma-mall tayo, shopping, make-over... ahhmn.. whole
body massage etsetera,"
"aabsent
ako, magma-mall po tayo... kaya niyo na po ba?? e kasi,"
“walang
sakit ang iyong fairy god sister, gusto kong makasama ang kapatid ko,
bonding, girls talk, hehe.
Case,
I'm strong and healty enough, ikaw ang nurse ko e kaya malakas na
ko, tsaka kaya nga ko kumakain ng marami e,"
sa
ilang araw kong commatose, si Case.. isa siya sa nagbantay sakin,
kasama si sir Mikko,
"sige
po, aabsent muna ko, ti-text ko muna po sir na di ako papasok sa
kany-"
"sabihin
mo na rin na blurp*blurp," ahaha, sorry! kadiri ako..
anlakas ng dighay ko..
"BWAHAHAHA,
sorry," hehe
***
[ISSIAS
KELVIN THAN's Point of View]
"Okay
another shoot, give me just a smack kiss with your partner, sige na
com'on " masyadong demanding 'tong photographer na 'to, pag
ako nainis papatanggal ko ito sa management ng metro teen magazine,
tsk! andaming gusto,
"YAN!!
GOOD!! Okay... wardrobe, where's the costume... 5 minutes shoot tayo
ulit, " lumapit yung wardrobe na may dalang peacock hat, at
whaaaaaaaaaat isusuot ko yan??
"hey,
what do you think of me huh?? i cant wear that one,"
"kelvin,
kelvin look please wear this just for your own good, people want to
see a gorgeous kelvin, it boost your handsomeness baby,"
pagkasabi niya ng baby, ayun tulog ang maniac na baklitang mukhang
jackfruit and pagmumukha, pinatulog ko sa isang sapak.
umalis
ako sa studio, para pumunta sa prescon ko, haixt! kakapagod ang araw
na 'to, my manager told me that i need to clean all the issues, or
else it will damage my career, damned that career!
andaming
reporter as usual pero, same naman ang tinatanong. Paulit ulit, "how
true na you are planning to get married?? sino po yung maswerteng
babaeng 'yon"
paano
naman lumabas ang ganoong issue? family business lang yun ah?
"wala
pa kong balak magpakasal... " sino yung maswerteng babae,
talagang swerte siya sakin, rich, hot, tall and handsome... pero
ako???, e malas na nilalang sa babaeng iyon.
"iyon
ba yung nabalitang kahalikan mo sa starbucks??" hindi
nakikinig, bwiset.. starbucks? when I remember that thing nagbuburst
ang cell membrane ko e, kahit na antagal na nun tsk!, di pa rin
namamatay ang issue na yun?!
"NO,
marami lang pong patay na patay sakin, hehe, kahit na ayoko man pero
ganun parin e, wala akong magawa e, alam niyo namang magaan ang loob
ko sa mga fans ko e, tsaka sila naman ang dahilan kung saan na ko
nakarating ngayon," dapat pang FAMAS AWARD na ang sagot na 'yan!
Hay!
"ano
pong masasabi nyo sa issue na, masyado daw kayong hardheaded.. may
nakakita daw sa inyo na binubugbog, pinagtutulungan niyo daw ang
isang binata dahil ba ito sa selos?" hay naku, andaming mga
tanong, kahirap naman ng prescon na 'to, at damn that the cause of
that!!
sino pa
ba?? TSK!! puro sakit lang ata sa ulo, yung Cassandra na iyon ah?!
that maniac na sobrang patay na patay sakin at nagawa pang pagnakawan
ako ng halik ay magiging asawa ko balang araw... i can't imagine it.
after
that prescon, isa lang ang nabuo sa isip ko, i need to talk to my
Dad, wag nang ituloy ang kasal na yun!
* * *
"I
said, I need to talk to my dad," hinarang pa ko ng secretary
ni dad,
"on
going po kasi ang meeting nila with the multinational stakeholders,
ng company sir," paliwanag ng secretary.
"I
DONT CARE, just go to my dad, tell him that I’m here! okay?!"
kailangan pang tinatakot e, while I am waiting alam ko nang sasabihin
sa Dad ko. Walang matutuloy na kasalan, ayokong magpakasal sa babaeng
iyon. Tsk!
"You
know what's your doing.. I am with our investors.. what's your
problem Kelvin? "
"Dad,
you know what, i know she's beautiful, a model like- but Dad I can't
bear her attitude, she's so nasty girl, so mean, a tiger, i am afraid
with her groar and-"
"STOOOPP!!!
You are like a child na... na nagsusumbong sa magulang because there
is a damned playmates that steal your Lollipop! DAMN Kelvin!"
then naramdaman ko na lang ang sampal niya sakin
"for
god sake Issias, you interrupt my board meeting to talk about this
crazy thing?!" my Dad in anger,
"BUT
DAD -IT IS ABOUT MY FUTURE!," I reply a shout,
"I
AM MOLDING YOUR FUTURE! What the hell your thinking huh?! we're done
with this,"
"Dad,"
"Kelvin
listen, i know you are smart enough to understand this, Cassandra is
the inheritance of Malaya's Automobile Group of Companies -a
multimillionaire Chinese corporation, our biggest stake holder,
Issias be practical my son,"
maging
praktikal?? Tsk! ayoko na lang makinig... tsk!
"it
is the traditon of the family Kelvin... you are my legacy, you are
the future prestige Export Holdings's CEO,"
"please
dad, don't dictates what will I'm going to do,
and
what to choose in my life," walang kahit sinong pwedeng
kumontrol sakin, I have my own life.
"DAMN
KELVIN, do you hear what you are saying? for god sake, Please., where
done with this, magpapakasal ka kay Cassandra and were done arguing
about this, I need to go back with the meeting...
Kelvin
listen, i love you my son,"
"love
your face..." i just whispered, anyway wala naman akong
magagawa e, damned!!
Hindi
sa ayokong magpakasal sa babaeng iyon, kaya lang kasi malabo kaming
magkasundo nung babaeng iyon, whatever... I don’t want to fail my
Dad, to disappoint him, his my only parents after my Mom died.
***
Im
on my way back at my Condo, nang napansin ko yung dalawang babae na
palabas ng mall, nag-aantay ng taxi, yung isa may kahawig kay...e,
kahawig niya si Cassandra -that bullshit one!!
wait..
kung hindi lang long and black hair ang isang ito, mapagkakamalan ko
siyang si Cassandra..
nung
nagtanggal siya ng shades nagulat na lang ako, huminto ako sa harap
nila,
"Cassandra??"
ahehe, what the f.. hahahaha,
"HOY
MANYAK!! ANONG TININGIN TINGIN MOOO?? ANONG GINAGAWA MO DITO?"
oh, see how rude this one,
"you
are the real maniac not me, tsk! anyway, " napatingin ako sa
kasama ni Cassandra, na natiyak ko na ngang siya si Cassandra dahil
sa boses niyang parang lion,
"hello!"
mas maganda yung kasama ni Case kaysa sa kanya e,
"Hi!"
at wow! hindi suplada gaya nung isa at ang cute pa ng smile,
"May
hinihintay ba kayo, ahhmnn, tara hatid ko na kayo saan ba kayo
papunta?"
"No
thanks! Parating na rin si manong Dio, nagpasundo na kami, SALAMAT NA
LANG," as expected Cassandra refuses, ganyan ka naman lagi
e, kahit nung chinese new year always arguing, denying kahit gusto
naman, sobrang hmmnp!
"even
you change your looks, hindi ka parin nagbabago... highblood ka
lagi!" then I noticed na bumulong yung kasama ni Cassandra
pero parang hindi yun bulong kasi narinig ko eh, o sadyang pinarinig,
"we
have a problem, manong Dio texted me, nasiraan daw yung sasakyan,"
hehe, i
see, hindi mukhang makakasundo ko yung kasama ni Cassandra,
"I
heard that, I think wala na kayong choice kundi ang sumabay, tara
na,"
"MAGTA-TAXI
KAMI!!!" oww, ang tigas talaga ng ulo, tell me Dad TSK!
Forgodsake!! -this girl ba ang gusto niyang makatuluyan ko? for god
sake, mukhang matutuluyan akong magpakamatay na lang kaysa makasama
'to.
"K-Kelvin
is right? sige sasabay na kami," buti pa itong isa madaling
kausap. thanks na rin at mukhang no choice 'tong Cassandrang ito,
"ate
Kristina, bakit ka sasakay dyan? manyak yang lalaking yan e,"
"hehe,
Case it's ok.. rush hour ngayon mahirap kumuha ng taxi," oh!
ate? is it means na kapatid , elder sister niya si Cassandra, may
"magkapatid
kayo?" tanong ko habang nag-e-start ng makina, yung dalawa
pumasok din sa kotse, at pahirapan pa e, nagmamagandang loob na nga,
"yah,
Cassandra is my younger step-sister sa father side,"
"ahh,
I see, nice to meet you, ahhhmn,"
"Maria
Kristina but just simply call me kristina, or... Tine, or Tina,"
"cute
ng kotse mo ah, nice design,"
"ahh,
this is my Audi A1, kaunti lang ang may ganito dito sa bansa, yung
family namin ang number one car dealers and-,"
"wait,
but, it is not illegal, were registered car dealers, hindi mga
smuggled cars yung business namin ha,"
"oh,
that's nice, you are so rich," not that much, hehe. I now
like Cassandra's elder step-sister. I don't know but mukhang
makakapanagayan ko na siya agad ng loob, kami lang nag-uusap dalawa ,
getting to know,
"HOY
LALAKI, ALAM MO BA KUNG SAAN KAMI PAPUNTA? ALAM MO BA KUNG SAAN KAMI
IHAHATID??" singit ng isang ito, Tsk! wala talagang manners!
"ahhmm,
NOPE! saan ba kayo papunta?"
"be
nice to our new driver, hehe, dadaan pa kasi kami sa simbahan sa San
Pueblo... malapit lang sa Capitol Med?
you
know the place?" haha, natawa naman ako dun sa new driver.
kung si Kristina ang sasakay sa kotse ko, I will volunteer myself as
her driver -minus Cassandra.
"yah,
I know, bakit magsisimba kayo? "
"ay
hindi, manonood kami ng dance concert sa simbahan, simbahan nga di
ba?"
Case!
Case! barado ako dun ah, bwiset.. wala talaga! drawing lang talaga
ang fixed marriage namin.. wala akong balak magpakasal sa isang ito
-a hypocrites! handa akong maghirap basta wag lang mapakasal sa
babaeng ito!
"magsisimba
kami, tsaka hinihintay din kasi kami ni sir Miko, ahhh siya yung
propp-"
"kilala
ko na yun," yung pandak na mokong na yun?? hindi pa ko
nakakaganti sa lokong yun, muntik na kayang mabasag ang gwapo kong
mukha, luging lugi ako dun, wala nang mababasag sa mukha nun e, kasi
abstract naman yung mukha ng isang yun,
"pero
sama ka na rin, hindi naman masama na magdasal di ba??" mukhang
anlakas ng tama sakin nito ah? okay pagbigyan! pagbigya-
"MASAMA!!
Ate Kristina, bawal pong mga satanista sa simbahan! baka malusaw yang
isang yan, mamaya masunog yan dun, at matupok pa ang buong simbahan,"
"HOY!!
NAMUMURO KA NA SAKIN AH!!" babatukan ko na talaga 'to e, or
ilaglag ko kaya 'to sa kotse ko. Kainis lang, nagpipigil lang talaga
ako.
"Kelvin,
pasensya ka na sa kapatid ko ha,"
"ateeee,
look, namumula na s'ya oh, magbabagong anyo na po yan!!"
bwiset
ka Cassandra, napaka laking kuyumad sa ulo e, ansarap mong tirisin.
grrrr!!
24.
DOUBLE-DATE???
[MIKKO
SALVADOR's POINT OF VIEW]
"Panginoon,
nung sinabi ko bang time-out muna ako- nung andami-daming nangyari
sakin, na nagkapatong patong na -nakakahiya pero umiyak ako nung
gabing iyon, noong sinabi ko sayo na pwede bang time-out muna ako
-iyon na ba iyon?"
"maraming
naganap e, pagkatapos ng araw na paghihiwalay namin ni Cherryl...
yung
pagpasok naman ni Cassandra sa buhay ko, ikaw bang nagpaplano nun-"
kung nakaplano na ang lahat sa buhay ng tao, ano pa ba yung free
will? hehe, ito siguro yung pagdarasal ko sa loob ng simbahan na ito,
para lang akong tanga, free will? basta ang mahalaga masaya ako
ngayon,
"Alam
kong totoo ka, kaya... ikaw nang bahala sakin -sa lahat lah-"
"iho
anong pinagdarasal mo?" putik! ayt! Nagulat ako na may tao
pala sa likod ko. hehe. its already 5:30 pm nasa loob ako ng paborito
kong simbahan, antagal naman kasing dumating nung dalawa, si
Cassandra at ate niyang si Kristina. Paglingon ko sa likod nakita ko
si lola, the superhero-ero,
"uy,
lola kamusta na po kayo," hehe, nakakatuwa, dito lagi sa
simbahan kami nagkikita. si lola yung tumulong sakin nung binubugbog
ako nung mga bodyguard nung Kelvin na yun, putik may atraso pa nga
yun sakin e,
"mabuti
naman ako iho, ikaw, kamusta ka na... ay yung braso mo magaling na
ba?"
hehe,
matagal na pong magaling, may peklat na nga po yung sugat e, marka na
lang ng alaala ang naiwan, "magaling na po lola, salamat po
nung nilagtas niyo kami,"
"ay
walang anuman yun... teke mukhang nag-iisa ka't di mo kasama ang
iyong kasintahan, asan na ba siya? nag-away na naman ba kayo?"si
Case ba yung tinutukoy ni lola? ang cute lang, kasintahan,
"lola,
si Cassandra po ahhmn... hindi ko po siya girlfriend, estudyante ko
po iyon at,"
"ano
ka mo?? estudyante. Ay bakit, teacher ka ba iho?"
"ah
opo, nagtuturo po ako sa isang private school, sa St. something
academy po,"
"e
hindi ka mukhang guro, ang bata mong tingnan," hehe, si lola
talaga, wala naman sa hitsura ang pagiging guro e,
"hehe,
baby face lang po... ay andyan na po sila.. ayon na po-"
nakita kong papasok na ng simbahan sila -wait, una kong nakita yung
lalaking iyon, si Kelvin ba yung name nun? bakit kasama nila yan? si
kristina at si_? sino yun? kahawig niya si Cassandra?? teka, nasan na
pala yung batang yun? Baka naman si Cassandra? e hindi na siya
blondee?? naku lang... bwahahaha,
"anong
tinatawa-tawa niyo po dyan sir?! kainis ka!" bungad niya
sakin nang paglapit nila,
"Case,
anong nangyari sayo?? sinung gumawa sayo niyan, bwahahaha"
"ang
ganda mo iha," napatingin ako kay lola, KJ!
"uy
lolang superherooo, nandito po kayo, kamusta po,"
sabi ko
na e, makikilala niya rin si lola,
"wag
nyo nga kong matawag tawag na superhero't naalibadbaran ako, me
superhero bang inaatake ng rhauma, at nag-uulyanin," tawanan
naman kami maliban kay ate Kristina at Kelvin, hehe, alam kong
nagtataka rin itong dalawa e,
"wait,
Case pakilala mo sila kay lola," aw, hindi ko alam kung
makikilala niya si Kelvin, nakatikim kasi ng hampas ng abaniko ni
lola tong lalaking ito e,
at iyon
nakilala ni lola yung tatlo, hehe, ang kulit lang kasi parang bago
naming kaibigan si lola...
nakipagkwentuhan
samin si lola, naikwento namin dun kay kristina kung bakit namin siya
tinatawag na superlola, hindi naman halos makatingin 'tong si Kelvin
e, buti na lang hindi siya nakikilala ni lola, tawanan kami pero
mahina lang kasi nasa loob kami ng simbahan e,
humaba
ang usapan, ang kwento rin kasi ni lola, naikwento niya nga rin ang
lovelife niya e, kasi parang mas naging reporter pa 'tong si Case,
andami niyang tanong kay lola,
"o
s'ya at akoy yayaon na, mauna na ko sa inyo" pamamaalam ni
lola,
pero
biglang sagot ni Case na ikinatawa namin, "LOLA WAG MUNA PO,
MARAMI PA PONG NAGMAMAHAL SA INYO, "
"AY
BASTOS KANG BATA KAH!!" bwahahahaha, Ang sakit na ng tiyan
ko sa kakatawa e,
"ibig
kong sabihin e aalis na muna ako, at me aasikasuhin pa ko sa ampunan,
maiwan ko na kayo dito, kaawan kayo ng poong me kapal,"
sabay-sabay
kaming tatlo, "sige po, ingat po sa daan superlola,"
***
at
iyon, sa loob ng simbahan, antahimik na namin nang nakaalis si lola.
pwesto
namin: si kelvin sa dulo, katabi niya si kristina tapos si Cassandra
tapos ako. Isang hilera lang kami, nasa gitna namin 'tong dalawang
babae.
wew
hindi ako makapag-concentrate sa pagdarasal e parang double date ang
nangyari... dalawang putahe.. etse, dalawang binibini ang katabi ko,
at hay ewan! We're in silent, ewan kung seryoso ang pagdadasal ng mga
'to. Ako? Lumilipad ang isip habang nakatingin sa altar,
kanina
lang sa school, excited ako kasi hinulaan ko kung anong magiging
hitsura ni Case, sa klase. sa isip ko: ayon, haggard siya, anlaki ng
eye bags, parang zombie, lantang gulay at hihikab hikab.
Tapos
pagpasok ko e absent naman pala ito...
anyway
nagbonding naman pala sila ng ate niya, at syempre mas lalo silang
gumanda, si Kristina model like talaga at si Cassandra ahhhmn, ewan!
Naninibago ako sa mukha niya e, maganda ba o pangit??
"I
don't know..."
"Sir?
Anong I don't know??" ehhhh, Ano ba yan! Nasabi ko tuloy ang
iniisip ko, hehe.
"W-wala...
I don't know what will happen kung di ko kayo nakilala,"
"Ang
drama mo sir!" I just smile, then continue saying a prayer.
Hehe, hindi nga pala ako nakapagdasal.
Mga
ilang minuto ang lumipas sa loob ng simbahan, nagyaya na kong umuwi
but Kelvin ask for a dinner at sagot niya daw. Ayoko man -kasi kaldag
yun sakin, sumisigaw ang ego ko -alam kong mayaman siya at ako isang
hamak na isang kahig walang matuka at hindi pa kayang manlibre maski
na donuts na walang butas sa gitna ... siguro fish ball lang o kwek
kwek, kaya lang alam kong hindi kumakain ang mga mayayaman ng ganyan.
"Mang
inasal tayo!!" hirit ni Kristina at dahil wala namang
nagsasalita,
"okay
tara na!! Deretso sa hospital, este Mang Inasal!" hehe,
pero magkalapit lang ang hospital sa Mang Inasal e,
kapag
napasobra ng kain sa Mang Inasal, dahil sinusulit ang 99 pesos -kaya
naka 12 rice vs isang serve ng ulam.
Kala ko
magko-commute kami, pero may sasakyan daw na dala si Kelvin kaya
naki-ride-on na rin ako sa kanila sa magarang kotse nitong si pareng
Kelvin, deretso kami sa Mang Inasal sa Sm Fairview.
***
"Kadireee
ka sir!! ewww, I can't eat in bare hands po, what's the uses of this
spoon and fork," nasa isang lamesa kami, magkatabi kami ni
Kristina at tabi naman sila ni Kelvin.. Magkaharap kami ni Case, na
kanina pa pinagmamasdan ang pagsubo ko, nagkamay kasi ako e,
"Case,
Propessor mo ko.. konting galang ha," sita ko sa kanya,
"Sir,
wala tayo sa school! Hindi ka nakauniform wala kang I.D, mukha ka
lang Sir totoy dito Sir,"
napahinto
ako sa pagsubo, ng malaking subo ng kanin na sinabawan ng maasim na
sabaw,
"Sir
mabulunan ka po," hehe, muntik na kong masamid.
*burppp*
*BURRPPP* anlakas ng dighay ni Kristina, napatingin kami sa kanya at
sabay Malakas na tawa Bwahahaha, tawa kami nang tawa!
oops,
hampas... hampas hampas ko ang dibdib ko, hindi ako makahinga.
"S-sir???
" putik, may bumura sa lalamunan ko , waaahhh...
"S-sir,
ayus ka lang po?? Sir..."
putik.
"Tubig po, tubig ohh," inabot ko yung tubig, pero
ayun di parin matanggal, nagulat na lang ako nang lumapit sakin si
Kelvin...
at
niyakap ako, binuhat at parang inalog, first aid. At ayun, effective!
Natanggal yung bara sa lalamunan ko.
haaaaaayyy..
salamat! Succes- yung dalawang babae ang lagkit ng tingin samin.
Bigla
kaming napakalas sa isa't isa. "EWWWWWW!! ang sweat niyo
pong tingnan," buseet, putik na dalawang ito, kainis lang!!
Bumalik sa pwesto niya si Kelvin,
"Bagay
po kayooo, bwaahaahhahaha" imbes na mabwiset ayon natawa na
rin ako at BWAAAHAHAHAAHA, tawanan na lang kami nang tawanan.
***
Hinatid
muna kami ni Kelvin, mabait naman si Kelvin kung makikilala mo lang
at sweet?? yackss! kadiree talaga yung kanina, syete lang talaga
'tong si Case.
Nalaman
ko na yung bahay nila Cassandra at Kristina, nasa iisa silang bahay
(malamang magkapatid nga sila e) at mukhang hindi yun bahay kundi
palasyo? o Mansyon?
Basta
ang laki e, kung ikukumpara siguro yung bahay namin -yung guard house
lang nila yung sa amin. Sila na mayaman, nanliit tuloy ako kahit na
alam kong maliit naman talaga ako.
at ayon
bumaba na lang ako sa isang kanto malapit sa amin, kahit nagpipilit
si Pareng Kelvin na ihatid ako yacks! Wag na!!
Hehe,
nahihiya akong makita niya kung saang lungga ako nakatira.
"Hennywayy..
Burrppp!" napadighay pa ko! busog much e, andami ko atang
nakain. Libre e, Sensya na -Alien lang e.
25.
Dance with the rhythm my valentine
[Mikko
Salvadors point of view]
2
days na hindi pumasok si Cassandra, ayus! Anong meron? Hindi ako
makapag concentrate sa lecture ko, nakikita ko ang bakanteng upuan,
tatawagin ko ang pangalan ni Cassandra, "Sir, absent nga po,"
at oo nga -absent yung makulit na yun.
"buti
naman, absent yun," hirit ko sa klase para di mapahiya.
"ui,
Sir nahahalata kayo, namimiss niyo po si Cassandra no?" loko
itong mga estudyante ko ah.
"Likewise,
namiss ko kasi ang katahimikan sa klase natin, diba? kaya sulitin
natin ang pagkakataong wala siya -magiging maayus ang talakayan
natin," at nagtawanan ang klase sa palusot ko, buti na lang
nakalusot.
Natapos
ang mga klase ko. 2 meetings na absent si Cassandra e anong meron?
Ayun, speaking of, naglalakad ako ng corridor at papunta na ng
faculty room na siya namang paglabas nina Cassandra at ang kanyang
ate si kristina.
"Sir,
miko Sir," kunyari hindi ko sila nakita at lumingon-lingon
ako, kunwaring hinahanap ko kung sino ang tumatawag sakin. Lumapit
sila.
"ah,
sir.. Pasensya na po at di ako nakapasok po, kinausap po kasi namin
si sir. Dan sa P.E subject po, sinamahan ako ni ate," paliwanag
ni Cassandra.
"hello
sir," sumagot ako ng ngiti kay Kristina,
"kala
ko kung sinong artista e, hehe anyway regarding to what??"
tanong ko.
"ahhmn,
about my health condition sir, bawal kasi akong mapagod e,"
"Health
condition?" palusot pa, baka nahihiya lang ito sa new look
niya. At grabeng dahilan ah, bawal na sa mga tamad ang P.E?
Nakakapagod yun?
"sir,
kagagaling ko lang po sa sakit e,"
"wow
ha! Tinatamaan ka pala ng sakit Case, magandang balita tao ka rin
pala," biro ko,
"seer
naman eh!!"
Tumawa
lang si Kristina, "biro lang,” bawi ko, “so paano
pauwi na ba kayo niyan?"
"hindi
pa po sir, punta pa po kaming Sm fairview e, o kaya Rustan's e
bibili kaming damit para bukas e," hala, hindi ko alam na
may event pala bukas, nakalimutan ko na sa dami ng aking iniisip e,
"Sir,
di ba po, college valentines night? E naka-gown po kasi dapat e,"
"hehe,
bukas na nga yun, kala ko ayaw mo sa mga ganun??
Tsaka
magga-gown ka? Hehe," tiningnan ko siya mula ulo hanggang
paa, anong hitsura kaya nito pag nag-gown.
"bakit?
Bawal ba kong mag-gown?" tinaasan lang niya ko ng kilay,
"pwede
naman, kung may babagay sayong gown,"
"ansama
mo sir, bagay naman Sir ah, hmmpf. Sige hindi na nga po ako pupunta,"
lumukot bigla yung mukha ni Case, nagpipigil lang ng tawa si
Kristina. Baka biglang umusok ang ilong ni Case, hehe
"biro
lang," bawi ko
Bumulong
ako sa ate ni Kristina pero pinarinig ko rin sa kanya, "ate
Kristine pilian niyo po yan ng maganda-gandang gown ha, baka po
magtagal po kayo kahahanap, dumeretso na po kayo agad sa children’s
garments marami po d- awwwww," ansakit mangurot ng isang
ito, "grabe lang sir ha, trash talk ka na naman?!"
"hehe,
sir sama ka na po samin, pauwi ka na po ata e," aya sakin ni
Kristina,
a "e,"
pauwi na ko pero bad ideya yun
"Next
time na lang, e till 5pm pa ko e,"
"sir,
5 na po e," tumingin ako sa relos ko, maling palusot. E wala
akong ganoong pera e, mamya mapasubo na magpalibre 'to, mahirap na
walang bala.
"teka
magku-commute ba kayo?"
"sir
kasama namin si Kelvin, pagda-drive niya po tayo," sagot ni
Kristina. Kelvin na naman?! Tsk! May bagong sideline na pala yung
lokong yun, new driver ha? Sino kayang pinupormahan nun sa dalawa na
'to?
"wow
ha! May bago na kayong driver?? Hehe,"
"e,
fiancée po siya ni case," singit ni kristina. Loading ang
utak ko? Ano ba pag sinabing fiancée?? ikakasal na si Cassandra? At
si pareng Kelvin? Totoo ba yun?
"a-ate,
hindi ko yun papakasalan noh!!" papakasalan ni Case?
Fiancée? Future husband?? Silang dalawa means engaged na?
"sir??
Hoy sirr?? Dapat natutulala? Grabeng reaction ha,"
"hehe,
bagay naman kayo nun e, ahh, sige mauna na kayo kasi I forgot, may
faculty meeting pa pala kami," pagkasabi ko nun, pumasok na
kong faculty room,
"sige
sir, bye," Gusto ko sanang sumama, bonding din yun with
them, kaya lang e, nabigla lang ako sa engaged thingy? Aray ko naman!
Totoo
ba yun? Engaged na sila ni pareng Kelvin?
Isa-isang
nagfa-flash back sa isip ko yung mga bagay na yun:
"Women
hen gaoxìng ni zài zhèli, Nimen dou yaoqing women liang gè sunzi,
our Cassandra, and kevin Than," announcement ni Granny, na
hindi ko alam kung ano ba yung nangyayari. Ano bang sinabi? ginamit
ko yung Google translation device, " you'll all invited at
their wedding" ang lumabas sa pagsasalin. Sinong ikakasal?
(Waaahhh!!
tama ngang hinala ko, silang dalawa ang ikakasal?? E bakit ganun?
Fixed marriage? e, yung nangyari samin?? Wala lang para sa batang
yun,)
"I
LOVE YOU SIR," sounds creep, what does it means anyway? I
really don't know... but see, it's like a command word. He off the
lights, then walk forward while undressing himself.
Then we
kiss, this time, more desperate, being honest, without hesitation,
willing
to give, and take... oh but so amateur, she help me to
unbutton
her dress, and the strap..
i
realize were totally uncovered, revealed our nudity, we only have
undies, she feel bluss, ang awkward ng feeling na there's someone na
nakatingin sa katawan mo. nakakahiya.
But
still we do it!!
Walang
'yang batang yun ah, ambobo mu sir Mikko, antanga mo rin no!! Tsk!
Kailangan kong malaman ang totoo, i really need to know the truth.
Pero
paano? Tatawagan ko siya? Tatanungin ko kung totoo yun?? Tapos
tatanungin niya ko kung bakit ko ba tinatanong? Kasi nagseselos ako?
Hay!
***
Hanggang
sa pag-uwi ko sa bahay, naglalaro sa isip ko kung totoo bang engaged
na siya kay pareng Kelvin, ahhh.
Kelangan
ko siyang tawagan. Phone book, search, my Hitler girl, option, call??
Sige na
nga. Dialling... nag-ring. Sinagot.
Ako:
hello?
My
hitler girl: o problema sir?
Ako:
w-wala naman, kamusta nakabili na kayo ng damit?
My
hitler girl: opo, hehe, tomorrow night naku kakainin mo sir yung
sinabi mo! Walang babagay pala ha?!
Ako:
hehe, joke nga lang kasi yun, maganda ka naman, lahat ng damit
babagay sayo,
My
hitler girl: talaga sir? Hehe
Ako:
hindi joke lang.
My
hitler girl: bwiset ka sir!!
Ako :
(...)
My
hitler girl: matulog ka na nga sir, wala kang kwenta kausap.
Ako:
hehe, sinong kadate mu?? Sinong escort mo?
My
hitler girl: wala nga sir e, takot sakin mga klasmeyt kong boys
ewan ko ba! Hehe, kasi kapag niyaya nila ko isang sampal muna.
Ako:
ambrutal mo talaga, e di isama mo na lang yung fiancée mo...
matagal
bago siya nakasagot sa linya, awkward, dapat hindi ko na isiningit
yun! Pero ito ang dahilan kung bakit ako tumawag,
My
hitler girl: anu na naman yang issue na yan sir??
Ako:
issue ba yun? So tinatago niyo pala? Hindi pa pala pwedeng
i-announce??
Hehe,
sa kasal niyo invite mo ko ha.
My
hitler girl: e gusto ko nang matahimik na buhay!
Tsk!
Andrama drama nyo po kapag nagseselos kayo, naku!
Pero
sir ikaw po gusto ko, totoo po yun,
Ako:
hindi nga tayo pwede noh, bagay naman kayo nun e, kaya bukas siya
isama mo!
My
hitler girl: e, ayaw ko nga po, hindi na nga lang ako pupunta e,
wala naman akong escort. Tsaka di naman ako party people talaga e.
Ako:
punta ka!! Ako na lang escort mo, pwede naman daw yun e,
My
hitler girl: talaga sir? Sige po ha, ikaw escort ko,
(toot.toot)
Ako:
Case, Case??
Hulala,
naputol. Dinial ko ulit, you are not longer register sa 10 minutes
call, promo crap! Hehe.
Haixt!
Matulog nang mahimbing Cassy!! Bukas akong escort mo! Feb 14, araw ng
mga puso bukas, wala naman akong official na ka-date. Wala na naman
si... Toot. Toot!! Bawal nga palang banggitin ang name nun. Sino
kayang ka-date ni toot.toot bukas, i admit -may konti paring
pagmamahal para sa kanya dito sa puso ko (konti nga ba? Ewan!)-
almost 2 officially valentines date din ang pinagsamahan namin. Bukas
may ka-date na ako, naka-recover na ko sa palagay ko. ?? Handa na
siguro akong magmahal ulit?? Anu ba 'to, isang buwan palang ha, hindi
kaya masyadong mabilis kong nakalimutan si Cherryl? Pero di ko pa
naman siya nakakalimutan e, at wala akong balak na kalimutan si
Cherryl. Bahagi siya ng ilang chapter ng buhay ko. Hangga't on-going
pa ang story ng buhay ko, mananatili siya sa puso ko.. Si Cassandra??
Bahala na si bathalumang ek-ek!! Goodnight
***
"the
night are so cold but look at them my partner, we filled with the
hottest girls here, hello freshmen girls there, with their glamorous
gown wa-wow," Nagsimula na ang emcee.
"and
hottest gentlemen here tonight, good evening to everyone, to our CEO,
of St. Something group of companies, to the chairman of the board,
the all employees -the ACADS and NON-ACADS to all the students here,
please enjoy the nights"
Nasa
faculty table ako, separate table ang higher officials, pati yung
para sa mga estudyante, kanina ko pa hinahanap si Cassandra, ano
kayang hitsura nun, hehe haixt! Nagsisimula na e wala parin.
"partner,
may sinabi ka kanina e, may naaamoy ka na kakaiba?"
"yah,
yah, is it the delicious food that serves to us by our st. Louies
Catering services, " hehe, nangangamoy gutom na nga rin ako
e, sana kumain na agad,
"of
course, thanks for the food anyway, but partner there's something
else that i smell, that aroma lingers in my nose,"
"wow
ha, aroma, what is it partner?"
"i
smell -LOVE," at ayun, ingay ng mga kinikilig na hampaslupa,
lalo na ang mga estudyanteng kon todo pustura, nakasuot ng mga
magagarang kasuotan, formal attire, girls with gown, and boys with
coat and tie, biglang transformation ng mga estudyante ko, pero ang
kanina ko pa hinahanap e di ko parin makita.
Kanina
ko pa tine-text, wala paring reply.
"partner
is it because, valentines kasi ngayon,"
"ou
nga, batiin natin sila partner, maligayang araw ng mga puso, sayo
partner, mukhang ikaw kagagaling mo lang sa date ha,"
"of
course ako pa, binata na ko e, ka-date ko mama ko kanina e,"
tawanan ang mga tao, oo nga pala tandem nila nicole yhala at Kris
tsuper ang guest emcee namin, alam ko announcer sila sa Radyo, sa fm.
Ang yaman namin no? Hehe, masarap sanang makinig kaya lang tumayo na
ako kasi kanina pa nagsisimula ang party e hanggang ngayon wala pa si
Cassandra. Nasan na kaya yung batang yun, tawagan ko na lang kaya.
Dina-dial
yung number niya, my hitler girl, call... Tsk. Ibang babae ang
sumasagot -sabi, the number that you have dialed is either unattended
or out of coverage area, please try call later. Ahehe, tsk! Bakit
walang sumasagot. Patay ang phone? Low bat? Busy? Trinay ko ng ilang
ulit, 5 times pa. At ayun -ayoko na!
Aatend
ba yun o hindi?? Kagabi ang usapan namin, ako ang magiging escort
niya. Pinagpaalam ko naman yun, may mga estudyante na walang
kapartner, puwedeng maging eskorte nila ay sinumang available
faculty.
Baka
nakapatay ang phone ni Case, nag-usap naman kami kagabi e, aatend
siya sabi niya.
Ida-dial
ko na sana number ni kristina baka kasi alam niya kung nasaan si
Case, nang sakto, tumatawag siya. Alangan pa kong sumagot kasi first
time kong makakatanggap ng tawag galing kay Kristina.
"sir,
emergency po, punta ka po dito sa bahay, ngayon na po,"
emergency sa bahay nila? Si Cassandra?? Gusto ko sanang itanong,
"wait,
anong nangyayari?? Bakit hello? Hello?" kinakabahan ako at
putik lang -hindi ko alam kung anong nangyayari.
"sir,
tsaka ko na po ipapaliwanag, you really need to hurry,"
"wait
as-" may tatanong pa sana ko pero binaba na ni kristina ang
phone. Ang naintindihan ko lang sa usapan namin e kailangan kong
magmadali. Emergency? Putik ano bang meron, anong nangyayari? Tumayo
ako at nagpaalam muna sa ibang co-faculty ko. Nagmadali na kong
maglakad palabas ng hall kung saan kanina pang nagsisimula ang
program -ang college valentines night.
Sayang
itong flowers na ito, 500 plus pa naman ang bili ko nito sa dangwa,
tsk! Wala naman pala yung pagbibigyan k-
"ui,
sir Mikko, nagmamadali ka ah, uuwi ka na po?"
"ay,
mam kristine, e-a-kasi me emergency lang po, nagpaalam na po ako sa
ibang faculty, kanina -pasensya na po ah. Mam kristine happy
valentines day," tapos binigay ko sa kanya yung bouquet ng
bulaklak,
Then
authomatically i kiss her cheecks, "h-happy valentines day
din. But is it for me sir?? Baka me ibang pagbibigyan ka nito?"
"a-ah,
hindi. Wala, para sayo talaga yan," dahilan ko, hindi naman
kailangan ni Case ng flower, wala namang sweetbones yun e, mabuti
pang para sa iba na lang mapunta. Pero, "pasensya ka na kasi
emergency talaga."
"o-okay,
ingat ka ha, thanks din sa flowers," si mam kristine, ewan
pero napansin kong biglang pagkapula ng mukha niya, magbibigay pa
sana ko ng compliment nang "your look elagant sir. Bagay
sayong coat mo,"
"hehe,
salamat po mam, a-alis na po ako," at di ko na hinintay ang
sagot niya, umalis na ko agad.
Takbo.
Lakad. Putik! Hindi ko alam kung anong pagmamadali ang gagawin ko, ni
hindi ko na napansin ata yung suot ni mam, kristine... Yung suot
niya, ang ganda niya sa damit niya, ganun pala hitsura niya kapag
nag-make-up, ang gandaaaa.
"Sir
Mikko, Sir!" pagkalabas na pagkalabas ko ng venue, papara na
sana ako ng taxi nang may tumawag sakin na pamilyar ang boses,
"ui,
manong Dio," paglingon ko, bakit nandito si manong?? Tsaka
halos lumuwa ang mata ko nung nakita ko kung nasaan siya, grabeeeee.
"manong,"
pagkalapit ko, " asensado na ah, kanino 'to? Wooooow! Ikaw
na naka-porsche" ngingiti-ngiti lang si manong.
"tumama
ka sa lotto?" inikutan ko yung sports car na dala niya.
"sana
nga po sir e tumama na lang ako sa lotto,"
"kasi
ni sa hinagap sir di ko naisip na magmamaneho ko nito. Gara po no?
Sana nga akin na lang ito... E, hindi po e," nahiya si
manong.
Alam
kong isang hamak na taxi driver lang si manong, personal driver lang
ang trabaho ni manong Dio, at ang magkaroon ng ganito kagarang kotse
-wow! Panaginip.
"kanino
nga po ito?" pagkatapos kong maikutan yung kotse, tanong ko
ulit.
"ah
ke sir Kelvin po ito, pinagamit sakin para po ihatid kayo,"
kay pareng Kelvin 'to?? Sa... Wew,
"sa
kanya po ito, grabe po palang yaman nung kelvin na yun manong?"
"sa
palagay ko nga po, importer sila ng kotse dito sa Pilipinas,"
"pero
mas lamang parin po ang kagwapuhan ko dun no manong?"
"ah
sir, tara na po," haixt! Loko 'to si manong, isnabero. Tsk!
pumasok
na ko sa kotse, "hehe, Miko, mas mabait ka kaysa dun,"
pagkasabi ni manong nun, gusto kong maiyak, magsumbong sa tatang
ko na laging nagsasabi na anak ang gwapo mo.
"ikaw
rin manong -ambait niyo po," pagkasabi ko nito biglang
napatingin sakin nang masama si manong. Bwahahahaha.
"hehe,
tara na nga po!" at ayun sumakay na ko sa magarang kotse at
napa-wow! 3D ang kotse... Astig talaga!
"teka
manong e me emergency daw po sa bahay nila Cassandra? Ano po bang
nangyari?" nag-aalala talaga ko, yung buses ni ate kristina
nang sabihin niyang may emergency at kailangan kong pumunta doon, iba
yung kaba na naramdaman ko.
"iho,
aalamin pa lang natin, kaya nga kelangan na nating magmadali,"
di rin alam ni manong? Ini-start ni manong ang makina at wow lang
sa tunog, "ang macho nitong kotse manong, pangkarera ah,"
"waaaaaahhhh!"
bigla ang pagpapatakbo ni manong ng kotse, parang nagbalik sa
pagkabata si manong at iyon, enjoy na enjoy ang pagmamaneho, siguro
15 minutes lang nasa mansyon na kami -este bahay nila Cassandra.
pagkababa
ko ng kotse, akala ko nasa mall kami, kasi putik lang na garahe e
madaming kotse, nasa ibang mundo na ba ko? Parang mall yung garahe,
waaaahh! Behave sir mikko! Bawal ignorante.
"sir
miko," paglingon ko nakita kong nakangiti yung ahhmmn?
Sailor moon?? Parang highschool uniform sa japan yung suot niya,
"o-opo,
ako nga,"
"please
come with me, sir" mukha namang mapagkakatiwalaan siya, kaya
wala akong magawa kundi sumunod na lang. Nawala na lang kasi bigla si
manong e. Nasa isip ko si Cassandra -emergency?? Ano kayang nangyari
sa batang yun??
Baka
dahil ayaw pumunta sa college night e nagbigti na lang gamit ang
cable wire?? o Baka nung nagsuot ng may takong e, nadulas tapos
tumama yung 5 inches na takong dun sa leeg niya?? Waaaahhhg! Brutal
yun.
"ui,
miss -"
"Nina
po, maid po ako dito," nakahinto na kami sa isang pinto
"weh
maid ka?? Hindi halata ah, hehe," napatingin ako sa kanya,
at nakita kong namula ang pisngi niya.
"salamat
po," ngumiti lang ako.
"wait,
bakit huminto tayo- elevator ba to???" may pinindot siya sa
pinto, ignorante masyado?
"sa
rooftop po tayo," at napa wooow lang ako, amazing!! Hindi
naman ako promdi pero nagmumukha akong ignorante, putik lang! Bahay
na may elavator? "astig! Si bill gates ba nakatira dito??"
"huh?
May tanong po kayo," bingi ng maid, hehe,
"ang
ganda nyo pong maid,"
"s-salamat
po, sir. We're here," pagkabukas ng elevator, ayun waaahh!
Rooftop? Nakatiles pa rin,
"m-miss,"
pagkalingon ko, sumara ang elevator. Naiwan na kong mag isang
nakatayo, at hindi ako makapaglakad. Asan ang mga tao? Buhay pa ba
ako?
"aaaaawww,"
hindi naman panaginip, masakit parin naman kapag kinukurot ko ang
sarili ko. Got to believe in magic by david pomerance yung kanta.
Ahhhg
"tssss.
Wag kang malikot," nagulat ako nang biglang may tumakip sa
mata ko, at blindfold??
"k-kristina,
para saan yan?" nakilala ko kasi agad ang boses niya,
"sshhh,
wag kang maingay sir, just hold my hand and follow me, okay"
putik, andilim, wala akong makita.
"anong
wag maingay, pinapunta mo ko dito, pinamadali pa, asan yung
emergency??" Narinig kong bumungisngis siya. Pinaglololoko
pala ko ng mga ito e,
"sorry
sir, forgive me, hehe" sorry, sorry??! Kinabahan ako dun,
nag-alala ako, tapos sorry lang? Ako na uto-uto sa inyo.
"sit
down sir," huminto kami. Umupo ako at ewan, gusto kong
tanggalin yung blind fold, pinaglalaruan ako ng mga ito e.
"sir,
bawal tanggalin mamaya na po," sige kayo na nag-eenjoy sa
ginagawa niyo hay! Tumahimik ako, mas naging sensitive ang pakiramdam
ko, nagpalit ng kanta, marry your daughter by Bryan Mcknight,
nakarinig din ako ng footstep na papalapit sa pwesto namin,
"ouchh,"
narinig ko yung boses ni Cassandra, palagay ko nakablind fold din
siya, at ano ito set-up?? Pero bakit ako? Bakit kami?
Hindi
ako nakatiis kahit hawak ni Kristina ang dalawang kamay ko, pumiglas
ako at tinanggal ang blind fold,
"bad
ka sir!" lumatag sakin ang paligid...
"wattaplace!"
heaven na ba 'to?
"grabe
ka naman sir, heaven talaga?" sagot ni Kristina tabi ko na
wala nang nagawa kasi natanggal ko na yung blindfold, at ito
naka-gown din siya.
"ano
bang meron?" at pagkalingon ko sa harap natulala ako.
Kumurap-kurap. Namamalik-mata ba ko? Si Cassandra naka blindfold din
-wew! The angel has fallen, bagay na bagay sa kanya yung new look
niya na long and black hair -na kahit alam kong extension hair lang
yun, bumagay din yung gown niya na pang-miss universe at binibining
Pilipinas sa pang formal wear.
"hindi
nga heaven 'to, e may devil na parating e,"
"grabe
ka sir sa kapatid ko ha," narinig pala ako ni kristina,
bulong lang yung sinabi ko e,
"pero
admit it, mukhang prinsesa si Cassandra noh? Step-sister ko yan e,"
tumango lang ako at namumula ata ang mukha ko at biglang kinabahan
pero hindi sa kilig ito -bigla na lang akong nakaramdam ng kaba nang
makilala ko kung sinong umaalalay sa kanya, yung isang lalaki sa
kanan niya -si pareng kelvin yun at yung isa sa kaliwa naman ni
Cassandra -waaaaahhh! T-totoo ba 'to? Si- si daddy nila- dadda ni
Case - si Mr. Scooth. Hala! Anong meron?
Pagkalapit
nila, bigla akong tinawag ni Mr. Scooth, alangan pa kong lumapit pero
parang pinandilatan ako ni Mr. Scooth o baka naisip ko lang yun dahil
sa anlakas ng kalabog sa dibdib ko. Pagkalapit ko pinahawakan sakin
yung kamay ni Cassandra at bumulong sa tenga ko,
"make
this night a wonderful night for my daughter," napalunok ako
ng laway sa sinabi ni Mr. Scooth.
"dad??
Sino kausap mo?" hindi pala alam ni Cassandra na nandito
ako.
"have
a dance honey, Cassandra... Sorry that i don't recognize, that your
heart beats for someone else," bago magpaalam si Mr.
Scooth, binigyan niya ng halik sa noo si Case, at tapos tinapik naman
niya ko sa balikat,
Hawak-hawak
ko na ang dalawang kamay ni Case, si pareng kelvin isinayaw naman si
kristina, at dahil ang ganda ng kanta, isinaway ko na rin si Case.
Nagpapakiramdaman lang kami.
"Sir
plinano niyo to noh," nakablinfold pa si Cassandra nang
nagsalita siya, hehe. Ako pang dinawit dito?
"if
i know Case, pinipikot mo ko, you plan all this and a-aaaawww!"
kinurot niya yung batok ko, nakayakap na kasi siya sakin at ako
naman ay alangan sa una sa paghawak sa bewang niya, ayt!
"ang
hilig mong mangurot noh? Tanggalin mo na nga 'yang blindfold mo,"
na-enjoy ata ang dilim kaya di na tinanggal yung nakatakip sa mata
niya,
"wag!!
Makikita ko po ang pangit niyong mukha," Grabe naman 'toh,
napatingin tuloy ako dun sa dalawa na ang sweet-sweet nila at ayun
bungisngis din ang tawa. Haixt!
"hahaha!!
Trash talk case?!"
"hehe,
joke lang po... Pakit-" ako na lang nagtanggal ng blind fold
niya. At ayun, mas nakita kong kabuuan ng kanyang mukha.
"ang
ganda mo," nasabi ko na lang.
"joke
yan sir?"
"oo,"
sagot ko, pero ngumiti lang siya sakin -nakatulala parin ako sa
kanya.
"thanks
for the compliment, ikaw rin po ang gwapo niyo," hihi,
nagwapuhan din sakin si Case??
May
maganda ring nasabi 'tong babaeng ito, "thanks for the
compliment" nahihiya kong sabi.
"joke
din yan sir," tapos bigla na lang tumawa yung tatlo at...
Nakitawa na rin ako.
26.
BREAKING THE RULE
The
rule of moon to the sun is this: the sun can touch my body by his
presence, by his light but never by his hug. when it happens it will
cause my death, my heart will be burn, and suddenly will turn into
ashes, but if you do... before my goodbye -i will cherish that
moment, when we choose to break the rule of being separated in each
other, that we choose that night -to be together. That moment, while
we in one body, i am slowly fading, slowly burning my every part...
but slowly turning as a whole. THEN THE SWEETEST MOMENT IN MY LIFE IS
WHEN I DECIDED TO BREAK THE RULE.
[Maria
Cassandra Malaya's Point Of View]
2
weeks after that night -feb 14, I realize 2 things with the two of us
-sir. Mikko and I:
1. we
both broke the rule. Patapos na ang story ko- nasa part na ko na
hulog na hulog na sa karakter na babaeng estudyante yung prof. niya-
ang ending na lang ang dapat kong tapusin -ito yung sasabihin niya,
"sir,
I'm done writing my story -we're done too, sorry if I used you -the
very day when I saw you with your girl - Cherryl. That was my first
step, to make a move para magkahiwalay kayo at doon naman papasok sa
buhay mo ang bida, at maiinlove ka without knowing na pinaglalaruan
ka lang pala, na..." tsk!- bakit ganito!! hindi sumusunod yung
mga nangyayari sa nai-plot ko nang story.
Dapat
ganun ang mangyari pero pinipigilan ako ng puso ko. tsk! lagi na lang
nagmamalfunction, waaaahhh!! please take care of his heart!
please
take care of his heart!!
please
take care of his heart,
please
take care of his heart,
please
take care of his heart,
hindi
dapat ganito e, pero... pero kasi, ayokong masaktan si Sir, "love
him more than how I love him," lagi nang pumapasok sa utak
ko ang boses ni Cherryl.
2. I
LOVE my Sir. Mikko, -LOVE?? waahhh!!
I LOVE
Mr. Salvador, that stupid instructor-nakakahawa, CRAP!!! -feeling ko
stupid na rin ako.
I can't
lie with my Dad, "please dadda, i can't marry Kelvin, i don't
love him," i know my dad will understand me. Si Granny lang
naman ang may gustong ipakasal ako sa tagapagmana ng THAN.
"
respect my feeling dad, i am in love with someone else," I
sobbed at my father's lap, that moment I feel that am not alone, I
have my dad that would understand my situation.
"there
something happened with me and Sir. Mikko... I adore him, i want to
be his wife, dad," umiiyako ako habang pinagtatapat yun. I am
like a 3 years old asking with my dad, i want this. I want this.
damned that BIG lie!! Cause some lies are half truth -i know.
Cause I
am the first breaker of my own rule:
"NO
SIR!! a deal, let we start a new thing sir, I have a deal with you
po..."
"Sir,
e I want to write a story... about a forbidden love of a student and
her Professor.
I
want it to be feasible, seems like a true to life story... for the
sake of it...
Be
in the deal sir, Be the part of my Character!!"
"SIR!!!
ARE YOU ACCEPTING THE DEAL OR NOT??
Si Sir,
kahit ayaw niya... " Sige! Sige! Accepted!"
"Good
my Sir!"
Deal
will ends if only I finish the story Sir,
But
another one, Reminder Sir:
for the
sake of your career.. NO ONE IS ALLOWED TO FALL IN LOVE
That’s
the only rule: FALL IN LOVE is PROHIBITED po, OK??
This is
my deal with him! But now?? What happened?? My mind refuses my own
heart beats. I realized, one day when i woke up -there is a battle in
my heart and my mind. I really don't know what it means? But still,
here I am, helping my heart to won the battle. I choose sir Mikko, I
love him..
"CASSANDRA!!
WHETHEIR YOU LIKE IT OR NOT, YOU WILL GET MARRIED TO ISSAAC KELVIN,"
nagulat ako nang biglang nagsalita si granny.
"SCOOTH
TALK TO YOUR DAUGHTER, IT IS OUR TRADITION, WE CAN'T BREAK IT! STOP
YOUR BEING STUPID, " si Granny, narinig pala kami. She
pushing that fixed marriage, damned tradition!
"sorry
lola, I can't do what you want, kayo na lang po magpakasal dun kung
gusto niyo," ang bigat na ng puso ko nun. Pagkasabi ko, agad
na kong tumakbo palabas. pumunta ako ng garahe at nagpaandar ng
scooter, gusto kong maglabas ng sama nang loob. why they don’t
understand my feelings! They so much care about their business, there
money?! damned that. huminto ako sa oval field, gabi na yun at
walang tao sa oval. gusto kong tumakbo, tumakbo. I run. paikot sa
field, my heart beats faster and faster, gusto kong ma-ease yung pain
na nararamdaman ko.
Para
maramdaman kong manhid na ko sa sakit, at hindi na ko masasaktan
pa...
kaso,
bakit ganun.. mas lalong sumasakit yung puso ko. mas lalo kong
nararamdaman yung kirot na halos -bakit ba kasi ako ganito e!!
so-sorry na,
"miss,
ayus ka lang, miss"
"pare
buhatin mo, takbo na natin sa hospital," i realized, may
bumuhat sakin.
a-ayos
lang ako e, yung puso ko -parang huminto na sa pagtibok. Dad...,
granny..., Sir..., kelvin, cherryl so-sorry.
***
I feel
so numbed that moment, "ikaw ba yung dahilan kung bakit
nagkahiway sila cherryl at mikko?" marami na pala akong
naapektuhan? si nurse Jessica, alam kong mabait siya. at nasasaktan
din siya sa nangyayari kay Cherryl. Hindi ko alam kung dumating na
yung oras na nalaman na ni Sir Mikko?? sorry Sir.
for
playing people life, pero kasi e... gusto kong matapos itong story
ko.. WAAAAAAAHHHHHHHHHHHHH!!!!!!
"Case
are you alright? tell me your problem," bumalik ako sa
realidad dahil sa tapik ni ate Kristina,
"bakit
mo pinunit 'to? Case, ate mo ko di ba, pwede mo rin akong
pagkatiwalaan," pinulot ni ate kristina yun binder ko na
naglalaman ng mga story ko,
"ate
h-hindi ko na siya kayang ituloy," kainis, para akong bata,
naiinis ako sa sarili. I realize then, umiiyak na rin si ate
Kristina, o kanina pa siya umiiyak bago pumasok sa kwarto ko, bakit
kaya??
"alam
mo natutuwa ako kasi tinatawag mo na kong ate," napansin
kong tumutulo yung luha niya at pumapatak dun sa binder ko kung saan
nakasulat yung kwento kong 'MY PROFESSOR AND I'
"Case,
alam mo bang nalaman ko na kung sino ang tunay kong tatay?? "
napahinto ako dun sa sinabi ni ate kristina, nalaman niya nang
tatay niya si Manong Dio.
"at
ang sakit sakit nun Case, kasi yung tao na yun, alam mu bang
ansama-sama ko sa taong yun, nagu-guilty ako kasi wala naman siyang
ginagawa saking masama pero ansama ng pinakita ko sa kanya, na kahit
nalaman kong iniwan niya kami, o nag-decide siyang iwanan na lang
kami, heto sya at bumalik, matagal ko na pala siyang kasama hindi ko
pa alam, " ate kristine sobbing a lot,
"i
realized then, na mahal ko parin ang tatay ko -ang tunay kong tatay,
" i hugged my ate kristina, mas lalo tuloy akong na-guilty
ngayon. I am decided to tell the truth to Sir Mikko,
27.
FINDING HER A GIFT
[MIKKO
SALVADOR'S POINT of VIEW]
"Hayaang
matuto ang mga estudyante sa labas ng paaralan at mag-appreciate ng
isang sining"
Habang
nakaupo ako sa upuan na yun bandang harapan ng madilim na theater
stage, ay ka-text ko si Cassandra. Unang una na matigas ang ulo.
Paano ba naman kasi hindi na naman sumama kahit na compulsary nga ito
ng school -ang manood ng play, entitled 'JOE -Filipino rocksical
play'.
kahit
sinabi na ng unang nagsalita - we are not allowed to used gadgets...
our technical gadgets even our cellphone, why? kasi lilikha ito ng
interference in our viewing experience.. etch. Etch.
"okay!"
sagot namin ng mga estudyante at ibang co-faculty ko na nagbabantay
sa mga mababait naming estudyante, pero ito ako -nagtetext nang
patago sa makulit na batang yun, nasa Baguio si Cassandra for her
shooting photos, remember nagmomodel din si Case.
MY
HITLER GIRL: ^____^v sir sorry di ako makakanood ng play e, lagot
na naman 2 quiz pa naman yan sa NSCI01 ko, tapos reflection paper pa
kay Sir Munhee, halaa paktay na sir. Hehe
reply
ko: XD wahaha, di ka nagpa-prioritize e, ano bang mas mahalaga
pag-aaral o yan?
MY
HITLER GIRL : SIR MAS MAHALAGA KA PO! XDD
reply
ko: HEHEHEH! nakakatuwa kang kausap,
MY
HITLER GIRL: XD
mahalaga
din po kasi sakin tong shoots e,
hehe,
2nd course ko naman po ang I.T e,
tapos
na po ako nang Civil Engineering po dito sa Baguio.
(ui,
bago yun ah... pangalawang course na pala niya sa college, ang
galing)
reply
ko: ngayon ko lang nalaman yan ah, pero paano ka papasa ngayon
kung di ka naman nagpupursige!
MY
HITLER GIRL: para ka namang si dadda sir e. tsk! papasa ako kahit
di ako nag-aaral noh!
XD
AY SIR AH, MALAPIT NA PALA BIRTHDAY KO.
(Ikaw
na HITLER GIRL, lakas ng tiwala sa sarili ha, wait isang linggo na
lang pala birthday niya na? hehe,)
reply
ko: anlakas ng biliv mu sa sarili mu ha?! tsk!
ui,
OU na nga pala, malapit na un, hehe, kelangan ba may gift?
MY
HITLER GIRL: NAMAN PO! DAPAT LANG PO!!
(regalo?
ano namang bibilhin ko para sa babaeng 'to)
reply
ko: pwede bang puso ko na lang ang gift??
MY
HITLER GIRL: No thanks sir. wahahahahaha,
ay
material na lang po. yung Drose shoes na ADIDAS na lang sir.
reply
ko: wow ha, may brand pa? last chance, ibabalot ko na ba puso ko
-branded din naman to e. pagbalik mo may bonggang handaan ba?
(nagsisimula
na yung palabas, hehe hindi ko pinapahalata na nag tetext ako, buti
na lang wala akong katabi, lumabas na yung mga tauhan, hehe)
MY
HITLER GIRL: Suggestion lang naman po yun :D HAHAHAHAH! ang cute
niyo talaga sir XD
ay
ay. titignan ko po kung magkaka-party-party tayo. pero walang inuman
po XM
reply
ko: ang cute ng suggestion mo ha, kompleto. cge, bat di ka umiinom
Case?
MY
HITLER GIRL: and ano po. size 5 ako. ahahahahahahah. suggestion
lang po.
and
sir never drink, never tasted alcohol pa...
MY
HITLER GIRL: Wow mabait na bata! hehe,
ui,
anliit naman ng paa mo, pang midget! maka-suggest ha, puso ko na
lang! ang hirap naman hanapin yang suggestion mu e,
MY
HITLER GIRL: NAGSALITA ANG MALAKI HA?! GRABE LANG SIR! marami nang
nag-aalok sakin ng puso, lahat yun tinatanggihan ko! tsk! yack lang
sir ha!
hehe,
e size 5 lang po ang paa ko!! sir may stock pa sila sa SM Fairview,
sa harap ng Tribu beside Amblvd. :D :D :D ahem. Sir! my parents
taught me how to be a decent person, kaya I am one. Di po ako umiinom
talaga XD
reply
ko: ouch! hoy hindi halatang disente ka!
hehe!
mukhang mahal yun! wala akong pera pulubi ako ngayon, volounteer
teacher lang ako, walang budget!!
(sa
totoo lang wala talaga e, hehe. )
"Sir
mukhang busy ka ha, bawal mag-text," nagulat ako nang
biglang nagsalita si Mam Aimee, nginitian ko lang siya. hehe, kulit
kasi nitong isang ito e.
"sorry
mam, hehe"
Hindi
muna ko nag-reply, mga ilang minuto rin. Gumaganda yung dula e, yung
palabas ay tungkol kay Jose Rizal, ang kanyang relasyong lihim kay
Josephine Bracken, na nagsasabi na may kasunduan daw na pinirmahan si
Dr. Rizal na nagsasaad ng pagpapakasal nila Josephine) kasunduan,
naalala ko tuloy yung fix marriage nila Cassandra at Kelvin. 2
message recieve... toot.toot.
MY
HITLER GIRL: WOW. KELAN PA MAY PUMAPAYAG NA MAGVOLUNTEER TEACHER!
HAHAHAHAH AH. XD
Grabe
lang, kung di ako mukhang decent, ano na po tawag sa inyo? wahahahah.
(pagkabasa
ko, ayoko na muna sanang magreply, kasi ang ganda na ng eksena ng
dula)
MY
HITLER GIRL: sir di na nagreply?? busy na?
reply
ko: hehe, basta sa bday mu! magpa-canton ka!!
MY
HITLER GIRL: SIR DI KA PA NAGSAWA??
reply
ko: baliw! magpapancit ka! tsk,
hehe,
bye!
MY
HITLER GIRL: OK PO!!
HEHE,
I LOVE YOU PO MY FOREVER INSTRUCTOR
reply
ko: love u din, my forever HITLER GIRL!!
MY
HITLER GIRIL: WAAAHH! SIR PAG-UWI KO MAGDADALA KO NG MGA CANNIBAL,
PARA KAININ KA NG BUHAY!! TSK!!
bye
po :) ingat sa pag-uwi.
(hindi
na ko nagreply ulit. baka humaba pa yung usapan e, nag-focus na lang
ako sa dula) hala! patapos na pala! crap that girl! heheh,
napapadalas na tuloy ang kaka-crap-crap ko! nakakahawa kasi yung
babaeng yun e.
ilang
araw na lang pala birthday niya na, hehe! Ano kayang regalo ang
pwedeng ibigay?? yung drose na adidas? wahh, kelangan kong pera,
magkano kaya yun? haixt! kung puso ko na lang kasi e mas madali pa.
hehe. natatawa lang tuloy ako "sir, ay naku, kung puso niyo lang
po, abay marami na po nagbibigay din niyan! wahahahahah."
kunwari
pa e.
*** ***
***
[kristina
Malaya's point of view]
Birthday
na ng step-sister ko, i want to give her a best gift.
I am
travelling now with my boyfriend Issias Kelvin, I am satisfied now
with my life... ngayon gusto ko namang magbigay ng pinakamagandang
regalo sa kapatid ko.Nagbarko lang kami, though kelvin dont want to
travel by the sea. hehe, but he choose my choice because he said that
he loves me and I love him too.
"tine,
nilalamig ka ba," nasa labas ako ng suite namin, nakatanaw
sa karagatan, naramdaman ko na lang ang pagyakap sakin ni Kelvin,
"bakit
ka ba sumama sakin dito? alam mong malayo ang pup- " kelvin,
"uwaaaakk,
uwaa-" hala, yan na nga bang sinasabi ko e, mahihiluhin pala
sa byahe ang boyfriend ko.
"okay
ka lang-" ay! kyaaaa.
"wag
mo kong sukahan! sabi na kasing uminom ka ng bonamin e,"
ayaw kasing uminom ng gamot e pangontra hilo nga yun. Pang bata daw
kasi, naku! e ayan mukha siyang batang inaalagaan ko.
"tara
na, ihiga mo na nga muna yan," inakay ko na siya sa loob ng
kwarto mamaya pagdaong namin, pahirapan 'to kasi hindi ko alam kung
sasama ba si mam. Verona -ang biological mom ni Cassandra.
Kwinento
sakin ng matandang katulong sa bahay, si Nani - nawala daw nang
matagal na panahon si mam. Verona. Walang nakakaalam kung saan siya
napunta, hinanap siya nang ilang buwan, at bandang huli may
natagpuang sunog na babae at pinaniwalaan nilang si Mam, Verona yun.
Pero si Cassandra, hindi naniniwalang patay na ang kanyang ina kaya
nagkaroon ako ng pagnanais na alamin ang totoo.
*** ***
***
Malayong
isla ang nilakbay namin, minsan na kong nag-cover sa mga kalagitnaan
nang Mindanao, sa liblib na lugar.
"Tine,
malayo pa ba? e kasi ilang bundok na atang nilalakad natin e"
alam ko naman magrereklamo si Kelvin, kahit ang binti ko ay
nagrereklamo na rin sa layo ng nilalakad namin.
"sorry
ha, alam kong di ka sanay mag-hike, don't worry malapit na tayo sa
baryo,"
"dapat
naghelicopter na lang tayo Tine,"
"hehe,
we can't, baka matakot ang mga tagabaryo at pagbabarilin tayo,"
huminto siya sa paglalakad at napakunot ng ulo,
"pagbabarilin?
why? are they a terorist? or a rebel?" natawa tuloy ako,
kasi ngayon ko lang nakitang natatakot si Kelvin, the one who always
has the esteem, the superior presence.
"mga
NPA sila, yung mga kilusan na nagtatago sa bundok, tapos dito sila
nagpapalakas ng pwersa," bwahahaha, i want to laugh, mas
lalong natakot si Kelvin. When a strong individual is out at their
territory, fear will came in.
Biglang
gumalaw yung mga talahiban, napaatras kami, nasa likod ko si kelvin,
"mga kasama, binisita tayo ng kaibigan natin, "
nagsilabasan ang mga naka-armallite na kalalakihan,
"magandang
hapon po, ka Tinay, napadalaw po kayo ulit," nakahinga ko
nang maluwag nang nakilala nila kami,
"ka
charlie, magandang hapon din po," nakipagkamay kami,
pinakilala ko si Kelvin sa lider ng sandatan, si Ka Charlie na dating
taga lungsod, leader aktibista noong nag-aaral pa sa unibersidad ng
Maynila -iskolar ng bayan ngunit mas piniling bumuo ng pwersa dito sa
kanayunan.
malugod
ang kanilang pagtanggap sa amin, ang buong sandatan, ang mga bata at
kanilang magulang. The face of society that has a unity and love. the
care to each other, the peace that you can trace by the face of every
child that can play freely, the loving wives and every father that
can fight for their family, for their existence, and are able to
sacrifice for their brotherhood.
May
isinulat akong authobiography ni Charlie Del Rosario noon -ang naging
pangalawang asawa ni mam Verona.
Hindi
ko rin inaasahan na makikita ko siya dito -si Mam Verona ay isang
dating aktibista, kwento sakin noon ni ka Charlie: natagpuan nila si
Mam Verona na duguan noon sa dalampasigan. Hinala nila na nakatakas
ito sa mga Sundalong nantu-torture ng mga pinaghihinalaang kalaban ng
gobyerno. Tinulungan nila ito. Wala nang naaalala si Verona matapos
ang nangyari sa kanya, nagkaroon siya ng amnesia.
***
"so,
you mean -hindi kinilala ni Verona si Cassandra, her own daughter,"
tanong sakin ni Kelvin. Nandito kami sa maliit na kwarto na binigay
samin, isang kubong pawid para sa mga bumibisita sa kanila.
"kaya
ko nga dala 'to e," pinakita ko ang hawak kong dokumento.
"DNA
test ?? e paano ka naman nagkaroon ng DNA nila," at
pinaliwanag ko lahat lahat kay Kelvin. Noong unang nakapunta ako dito
ngunit ang tanging dala ko lang ay yung isang litrado ni Case at ni
Verona, masyadong luma iyon para makilala niya. kaya hirap akong
makumbinsi si Mam Verona.
"bago
umalis dito naisip kong magdala ng patunay, DNA is the best evidence
that I know that time. When I came back, I consulted the doctor of
the family. Gusto kong tulungan si Cassandra cause I love her,"
Kahit
na hindi naging malapit ang loob sakin ni Cassandra noon, hindi ako
nawawalan pag-asa, "she's so lucky , that she has a loving
step-sister.. and lucky me, that I have you" i smiled and
kiss his cheeks, mamaya makakaharap namin ulit si Mam verona at "I
want to convince her na sumama satin sa pag-uwi sa Manila, so that
at last magkita na sila.
"but
as of now... tine, we can enjoy this moment that we are afar from
stressful city, I think I want this place now... only if, we are
together,"
I much
love to be here, moreover if I'm with you
"Kelvin..
I love you," i hug him.
"no!
cause I love you more," then the
room
are filled with the darkness nang pinatay ni Kelvin yung ilaw ng
gasera.
***
[Issias
Kelvin Than's Point Of View]
I
wake up because of the sunlight passing through my bed, oh! pagpag?
or papag? what they call this hard bed -ansakit sa likod. where
surprisingly, nakatulog naman ako nang mahimbing. Pagmulat ko, wala
na sa tabi ko si Kristina, napabangon ako and I am finding my girl.
pagkalabas
ko ng nipa hut nakita ko ang mga kababaihan, in their malong and wow,
I didn't see them last night. Some of them are native ethnic looks,
nabigla ako nang napangiti sila sakin.
"ah,
Kelvin gising ka na pala, " mula dun sa isang parang C.R
galing si Kristina, lumapit ako. napansin kong nagbubulungan yung mga
babae, lumapit ako
"paggising
ko wala ka na e, akala ko iniwan mo na ko," kung maiiwan ako
dito? naku! I am afraid to killed by the natives, huhu, what if they
are Cannibals? they will eat my meat, so afraid.
"baliw,
bakit naman kita iiwan dito, anu ka ba, tara na nga break fast are
ready,"
i
follow kristina, "w-wait I'll brush my teeth, e bad breath na
ko e,"
"no!
bawal ang mag-tootbrush dito, here, take this," oh, buti
nasalo ko, w-what is this? oh wait.. bawal mag-toothbrush?? WHAAAAT??
"what
is this thing?" maliit na fruit?
"guava!
yan yung toothbrush dito, try mo dali.." whaaaat??
toothbrush 'to?
"h-how??"
Kristina illustrates.. then I imitate her.
"pwe!
pwe! yaaacks! what's this ampakla!" naiinis ako, tawa lang
nang tawa yung mga babaeng nakatingin sakin,
"whahahaha,
ganyan talaga!" pati 'tong si Kristina nakikitawa din.
nakitawa na rin lang ako sa kanila.
"Mam
Verona, si Kelvin po boyfriend ko," nagulat ako nasa harap
na pala namin si Case?? wow!! The old version of Cassandra.
"Magandang
umaga po," nakipagkamay siya sakin, natutulala lang ako. No
question, she is Cassandra's real mother, humaba lang ang buhok,
umitim lang at kumulubot nang konti ang mukha but definitely the face
of Cassandra? Waahh!
"Kamukhang
kamukha niyo po talaga si Cassandra," napansin ko na biglang
namula siya.
"talaga
bang kamukha ko si Cassandra?? a-ang anak ko?" napansin kong
maluha-luha na siya.
"o-opo,"
my immediate answer without hesitation.
"gusto
ko nang makita ang anak ko," biglang may tumulong luha sa
mata ni Mam. Verona.
"alam
kong nangungulila na siya sakin, patawarin mo ko Kristina kung
hindi... hindi kita pinaniwalaan agad,"
niyakap
namin ni Kristina si Mam. Verona, I felt her longing to her daughter
na finally ay tinanggap niya na si Case na kanyang anak?
"nanay
ba't iiyak ka, nay," napatingin ako sa bata na nakahawak sa
laylayan ng damit ni Verona. "hindi umiiyak si nanay, hali ka
nga,"
Kinarga
siya ni Verona, "Anak ko kay Charlie, si Vellen... nak mag-hi
ka kila tita kristina,"
"hi
po tita, kamusta po kayo," wow! grabe naman, natutuwa ako
kasi kamukhang kamukha niya rin si Case noong bata pa.
"Ang
cute-cute mo naman," kinurot ko ang pisngi ng batang si
Vellen pero bigla syang
"ah,
uwaaah," hala! lagot! Umiyak yung bata, takot sakin?? hehe,
sorry,
Hay!
they laughing again, tsk!
"kristina??"
napansin kong may kausap siya sa phone, buti may signal pa dito?
"w-what
happen po? si Cassandra? sige po uuwi po kami agad,"
kinabahan tuloy akong bigla, anong nangyari kay Cassandra? biglang
namutla kasi si Kristina.
"Sinugod
daw po si Cassandra e, o-operahan daw po," nagulat kami,
lalo na si Verona, ibinigay ni kristina yung phone sa kanya.
Nanginginig ang kamay ni Verona nang hinawakan ang phone.
"h-hello...
Scooth?? k-kamusta si Cassandra, anong nangyari sa anak natin?"
putol-putol ang salita ni Mam. Verona. Kausap niya ang kanyang unang
asawa.
nag-alala
na rin tuloy ako kay Cassandra, kailangan na naming makauwi agad,
this time alam kong tatlo kaming uuwi sa Manila.
28.
Resignation Letter
[MIKKO
SALVADOR'S POINT OF VIEW]
Binigay
sakin ni Mr. Scooth yung kamay ng kanyang anak -ano bang ibig sabihin
nito? pinamimigay niya na ang kanyang anak?
Alam
naman ni Mr. Scooth na instructor ako ng kanyang anak.
Kung
ikaw na ama e nalaman mong may karelasyon ang anak mo at proffesor
niya pa? anong gagawin mo? waaahhh! siguro pupunta ko sa school at
kakausapin ang school director -tanggalin yang walang hiyang
proffesor na yan! walang teacher's etiquette. At baka idemanda pa ko,
itong
sapatos na ito,ewan ko ba kung ibibigay ko ito sa kanya.
Rerequest
-request pa kasi e... ang hirap kayang hanapin nito. Tsk! Naku lang
Cassandra.
"nak,
bagong sapatos ah, panregalo??" nasa may hagdan ako ng bahay
namin, si tatang lumapit sakin na may dalang kape at inabot sakin.
"May
pagbibigyan lang po" Tinabi ko bigla yung sapatos,
"hhmnn,
mukhang malalim yang iniisip mo ah," umupo si tatang sa tabi
ko,
"Tay,
w-wala po, may iniisip lang po kasi ako e," close naman kami
ng tatay ko kahit papaano.
"ano
bang iniisip mo," hay! tatang, dapat ko bang ikwento itong
lahat?
"e,
ano po e, balak kong mag-resign sa trabaho,"
napahinto
si tatang sa paghigop ng kape, nabigla ata sa sinabi ko, "bakit?
maganda nang trabaho mo dun ah, bilang maistro.. bakit mo naiisipang
umalis?"
"kasi
tatang.. ahh,"
"Masyado
bang makukulit ang mga estudyante mo? Ganun talaga yun, dapat may
mahaba kang pasensya," hindi naman sa makukulit e, pero...
"kaya
ko pong pagpasensyahan ang mga estudyante ko. kaya lang... may
estudyante akong -ano ahh, nakakaubos ng pagtitimpi e,"
"ano
ka ba, kapag ikaw ang naapektuhan talo ka at kahit na mag-resign ka
ay wala ka ring mapapala. Ikaw din ang talo dun,"
hindi
naman yun ganun e, kung pagpapasensya lang kaya ko e, "hindi
ka na ba masaya sa pagtuturo?"
Masaya?
Ini-evaluate ko nga rin yun e, masaya pa ba ko sa pagtuturo??
"tumatawa
kami sa klase, natututo ang mga estudyante ko (sa palagay ko) masaya
naman ako pagkatapos ng buong araw na pagtuturo ko e wala naman pong
problema," bakit nga ba kasi ako magre-resign, ano nga bang
problema ko?? Hindi naman problema si Cassandra e, yung trabaho ko
ang problema.
"o,
e bakit ka magre-resign pa?" kasi, humigop muna ko ng kape
bago magsalita.
"may
gusto po akong estudyante ko e," pagkasabi ko nun, nasamid
si Tatang sa iniinom ring kape at muntik niya pang mabitawan ang
baso,
"Tatang
bakit po? anong problema po??"
"Ah
w-wala, ano ka ba Miko, tigilan mo yan ah, wag na wag kang gagaya
sakin!" pagkasabi ni tatang nun ako naman ang muntik nang
maibuga ang kape. Wala akong alam na naging guro din si tatang
"tay,
naging guro din po kayo? weh?" matagal bago niya ko sinagot.
"Sa
isang private school din, mga tsinoy ang mga estudyante ko dun, pero
isang taon lang akong nagturo tapos umalis na ko,"
may
lahi din pala kaming guro?? haha,
"umalis
kayo?" iniisip ko kung bakit kaya umalis si tatang sa
university na tinuturuan niya, gaya ko rin ngayon?
"ang
totoo'y hindi ako umalis, natanggal ako. Nakatanggap ako ng letter ng
management from president ng school, na-terminate ako dahil kay
Milinda, former student ko, hehe, ano ka ba kasing bata ka!"
patayo na si tatang,
"teka
tatang, totoo po? nagkaroon po kayo ng affair sa estudyante niyo??"
humigop si tatang ng kape, pero naubos na pala yung laman ng mug.
"ito
pong kape ko sa inyo na lang," kinuha din ni tatang ang kape
at uminom.
"kaya
wag kang gagaya sakin! hala! kung gusto mong tumagal sa pagtuturo
ingatan mo 'yang puso mo. Iwasan mong mga bagay na mag-iipit sayo sa
sitwasyong hindi mo na matatakasan, anak... alam kong matalino ka at
alam mong mas dapat piliin" pagkasabi ni tatang nun, tumayo
na siya at pumasok sa loob. Iniwan niya na ko at naiwan ako sa
hagdan, putik ano bang gagawin ko?
Mahal
ko na si Cassandra. "Alam mong mas dapat piliin...
alam
mong mas dapat piliin
alam
mong mas dapat piliin
alam
mong mas dapat piliin"
Tumayo
ako. Nakapagdesisyon na ko magsusulat ako ng resignation letter. Alam
ko na kung sinong dapat piliin.
"Mas
pinipili ko si Case. Mas mahal ko siya kaysa sa career ko."
Patayo
na ko nang dumating si Jessica.
"Ui
Jes, tatang, tatang si Jessica po nandito"
29.
IS IT A big JOKE?
[NORMAL
Point of View]
Patayo
na ng hagdan si Mikko dahil ubos na rin yung kape niya, ay siya
namang dating ni Jessica,
"Uy,
tatang! tatang nandito po si Jessica," kaya lang mukhang
biyernes santo ang mukha ng matalik na kaibigan,
"bes,
napadalaw ka me problema ba, tara pasok," inalalayan ni
Mikko si Jessica papasok,
"iha,
kamusta ka na, naku anlaki laki mo na nga, " nagmano si
Jessica doon sa matandang iika-ika.
"matagal
ko nang sinasabi dito ke Mikko na yayakain ka naman dito sa bahay e,"
"pasensya
na po e nalipat po kasi ako nang department, tsaka nawala po yung
contact ko kay Mikko,"
"sige
upo ka muna iha, teka," lumapit si Mikko kay tatang at
nagpabili ng miryenda.
"tatang
wag na po, k-kasi," biglang nalungkot ang mukha ni Jessica
"Miko,
ka-kasi may mahalaga kang dapat malaman," napahinto sila sa
kung anumang dalang mensahe ni Nurse,
"Mahalaga?
ano naman yun?? mukhang bad news yan ah," pinipilit ni Mikko
na maging cool kahit parang may hinala na siyang masamang balita ang
dala ng kaibigan.
"napaka
importante... pero bago yun, Mikko may tatanong lang ako-"
tahimik ang lahat.
"M-may
relasyon ba kayo ni Cassandra?" napasingkit lang yung mata
ni Mikko, ano namang problema niya kay Cassandra?
alangan
naman ang sagot ni Mikko," e-estudyante ko si Case, bes
deretsuhin mo na nga ko,"
"Alam
mo bang si Cassandra ang dahilan kung bakit nakipagbreak sayo si
Cherryl?" malinaw na narinig ni Mikko kung anong sinabi ng
nurse,
"teka,
hinay-hinay, bobo lang ang kalaban... ano uli? si Cassandra ang??"
"Mikko,
siya ang dahilan kung bakit nakipaghiwalay sayo si Cherryl,"
baka mahina ang signal ng blutooth, mabagal ang loading ng meaning ng
narinig ni Mikko,
"kilala
mo si Cherryl? t-teka... paano,"
"Si
Cherryl, wag kang mabibigla, bes akong nurse niya ngayon... at
bu-bukas ang-ikalawa niyang operasyon,"
tahimik
ang paligid, walang ibang ingay... mukhang lahat ay natutulala sa
sinasabi ng Nurse, pati manok huminto muna sa pagtilaok, walang asong
kumahahol o palakang nagkokokak, seryoso ang lahat "hehe, is
it a joke? hindi ka mahusay mag joke, si Cherryl ooperahan?? ano ka
ba?!" tumayo si Mikko, pumunta sa sala kumuha ng malamig na
tubig at uminom namumutla si Mikko, pinagpapawisan nang malapot dahil
sa nakawiwindang na balita ng nurse.
"Mikko,
may brain cancer si Cherryl at..
“That's
a joke, tell me your just kiddin-” ayaw maniwala ni Mikko sa
mga narinig. Iiling-iling siya, hindi, hindi totoo yun!
“Mikko
sorry, pero bukas ooperahan siya,
bubuksan
ang ulo niya-" umiiyak na ang nurse habang sinasabi ito kay
Mikko.
"shet-
SHEEEETTT!!!" biglang napasigaw si Mikko.
"DAMN
BES, KELAN PA 'TO?? BAKIT NGAYON MO LANG SINASABI??? PUT- AHHHH!!"
nilapitan
ni tatang si Mikko, "Mikko, hinahon lang, walang magagawa
yang pagsigaw mo," makikita mo ang galit sa nakakuyom na
kamao ni Mikko.
"Miko,
kasi... ayaw sabihin ni Cherryl kasi-"
"JESS,
ANO BA!! MAHAL KO SI CHERRYL, AKO LANG ANG PINAGKAKATIWALAAN NIYA!
ako lang..."
"BALIW
KA MIKKO! Iniwan mo yung tao e, para sa iba mo -para dun sa Cassandra
mo!"
"Teka..
hindi. Wala kaming relasyon ni Cassandra," gulong gulo na
ang isip ni Mikko, ano bang kinalaman ni Cassandra?
"Hindi
yan ang alam ko... bes, pinagtapat sakin ni Cherryl na si Cassandra
ang dahilan ng lahat -kinausap ni Cassandra si Cherryl para sabihing
-" lumapit si Mikko sa nurse na lumuluha
"sabihin
na ano?" inaalog niya sa balikat ang kaibigan, "SABIHIN
NA ANOOO??!"
"na
hindi mo na mahal si Cherryl, na may iba ka na... at yung batang
yun, ang pinalit mo sa kanya,"
"WHAAAAHH!!"
Paulit-ulit na sinuntok ni Mikko ang pader, at tumigil lang nang
mapagod at magdugo ang kamay.
"kinausap
ni Case si Cherryl, para sabihin ang kasinungalingan na yan?!"
"Mikko
mahal na mahal ka ni Cherryl pero iniwan mo siya, sa oras na
kailangan ka niya -asan ka ?"
"TAMA
NA NGA!! WALANG KATOTOHANAN YAN!! HINDI KAMI AT KAILANMAN HINDI KO
INIWAN SI CHERRYL,"
"HINDI!!!
HINDI KO SIYA INIWAN!! PUT@H! BAKIT NIYA GINAWA YUN?!! wala siyang
puso!!
WAAAAAAAAAAAAHHHH!!"
sinipa niya ang lamesa, at nagkalaglagan ang mga nandoon. Nabasag ang
mga baso at plato.
"Mikko
ano ba!!" pilit inaalo at pinapakalma ni tatang ang
nagwawala.
"Dati
pa ba? pinaglalaruan niya ba ko?? Arrrgghh!!"
"Miko,
tama na! walang mangyayari sa pagwawala mo," pati si tatang
tuloy umiiyak na dahil sa patuloy na pagwawala ng anak.
"MIKKO
TAMA NA YAN!! MAS KAILANGAN KA NI CHERRYL NGAYON!!
hindi
ko alam kung magiging succesful pa yung operasyon,"
napahinto ang nagwawala. operasyon? kailangan siya ni Cherryl ngayon.
"A-asan
siya?? bes samahan mo ko, kailangan niya ko," kaillangan
niya ako, sinasabi ni Mikko sa kanyang sarili. Kailangan niyang
puntahan si Cherryl.
30.
THE BOX OF MEMORIES
[CHERRYL's
POINT OF VIEW]
"NURSE
JESS!! NURSE!" kumikirot na naman ang ulo ko. aaarrgghh!
kahit na parang manhid na ang buo kong katawan kasi parang ansakit
parin nito. Ewan kung utak ko ba o puso ko pero sanay na rin naman
ako.
Gusto
ko na ring ipikit ang mga mata ko para matapos na 'to,
kasi...
kahit pa ilang beses akong ipasok sa makina, turukan ng kung ano-anu
-wala e. Tanggap ko na, wala na ring kakapuntahan ang lahat ng ito...
pinapaasa ko lang ang saril ko.
"Iiwan
na kita, pero masaya akong mawawala...
Alam
mo miko, hon... masaya akong nakilala ka. Naalala mo ba yung.. yung
unang nagkakilala tayo, di mo na natatandaan?
hehe,
dun yun sa Kristy kreme di ba! nakakatawa nun kasi ang hagard hagard
ng hitsura mo, nakakurbata ka pa naman nun, long sleeve na pormal
pero para kang galing sa imburnal, hehe, sorry-sorry - pero ang cute
mo parin naman nun. Ikaw! Ikaw!
ansungit
ng hitsura mo nun nang umorder ka. Mag isang kumakain, natawa nga ko
nang lumapit ako sayo
tinanong
kita kung pwedeng maki-share?
natatandaan
mo pa ba yung sagot mo sakin? sagot! hehe ayaw mong sumagot?
ano
ba yan, mas ulyanin ka pa sakin dapat nga akong mas makakalimutin
kasi ako ang me sakit e,
sabi
mu nun: andaming bakante oh, wag kang mag-alala hindi nirerentahan
ang mga upuan dito, customer ka rin naman e, ibig sabihin nagbabayad
ka rin ng tax, kaya may karapatan kang umupo sa bakanteng upuan.
Tsk!
ang sungit sungit mo nun, pero that time na love at first sight ata
ako. Hehe, ang corny no, di ba?! di ba?
pero
umupo parin ako sa tabi mo,
gusto
ko dito e, pwede?
kaya
lang wala namang umiimik satin, wala namang nagsasalita; gusto kitang
makilala, makipagkaibigan nun kaya pag-alis ko iniwan ko yung tissue
na may cellphone number ko
kala
ko nga hindi mo yun kukunin... pero nasa bahay na ko nang narecieve
ko ang text mo. Hindi mo rin pala ko matitiis.
kinikilig
ka no?!" hehe, ano ba 'to bakit ba ko nakikipag-usap sa litrato
-
"mikko,
nasan ka man, sana malaman mong mahal na mahal parin kita,"
"Nandito
lang ako Che, hon mahal na mahal din kita" ano ba yan,
feeling ko kinakausap na talaga ko ng picture na 'to! Hay! Parang
narinig ko talaga ang boses ni Mikko, pero imposible yun, hindi niya
nga alam na nandito ako e,
“hon
mahal na mahal din kita," nagulat ako nang pagbukas ng
pinto, si Mikko? bakit nandito
"M-Mikko
diyan ka lang!! DYAN KA LANG!! WAG KANG LALAPIT!!" nahihiya
ako sa hitsura ko, hindi mo ko pwedeng makita sa hitsura kong ito.
Ang pangit-pangit ko na,
"Che,
may sasabihin lang ako," hindi. Mikko wag na!
"D'YAN
KA LANG SABI, wag kang papasok," naiiyak na talaga ko,
ayokong maawa lang siya sa kalagayan ko.
"ayokong
makita mo kong ganito... ano ka ba, wag mo na nga kong pahirapan,
umalis ka na lang!!" umalis ka na, mas maganda nang wala ka
e, bakit nandito ka pa,
"may
ibabalik ako sayo, Che, hindi mo sinabi sakin kung bakit ka umalis,
p-pero ayos lang yun ka-kasi naiintindihan ko na naman ngayon e,"
gusto kong magtakip ng mukha ko pagkapasok niya. Alam ko,
nakikita ko sa mata niya na nandidiri na siya sakin, gusto kong
tumayo sa pagkakahiga ko pero masyado akong mahina para gawin yun
kasi parang sasabog na ang utak ko
"Masaya
ka na?! ang pangit ko na no? alam ko na nandidiri ka na sakin,
...
yung mahaba kong buhok, wala na e, hehe, pangit na b-"
binitawan
niyang dala niya at naramdaman ko na lang ang mga labi niya, "Che,
MAHAL KITA," gusto ko sanang pahintuin yung oras, please
-please panginoon pahintuan mo muna niyo ang oras kahit ngayon lang.
"M-Miko,
mahal na mahal kita, sana.. ma-maging masaya ka parin kapag nawala
ako ha.." nandiyan naman siya para sayo e,
"Hindi
ka mawawala Che, hindi mo ko pwedeng iwan, ano ka ba," masyado
na akong mahina para kumawala sa pagkakayakap niya sakin, parang
nauubusan na naman ng hangin ang ulo ko. Masakit, makirot, Mikko,
"M-Miko
-gusto kong-samahan mo muna ako ha-magpapahinga lang ako -saglit"
magpapahinga lang muna ko Miko. Sana sa paggising ko, sana kahit wala
na ko Miko, sana mahal mo parin ako. Paalam muna sayo.
***
[MIKKO
SALVADOR'S POINT OF VIEW]
"Sige,
magpahinga ka, hindi ako aalis sa tabi mo," promise, dito
lang ako,
"pero
wag mo kong iiwan ha" mula ngayon hindi na ko aalis. Hinding
hindi na ko aalis.. hinding hindi na kita iiwan,
at
"kahit sino pang maglayo satin di ako papayag. Hindi kita
iiwan," matulog ka muna, habang yakap kita, habang nandito
lang ako sa tabi mo magpahinga ka muna.
"natatandaan
mo pa ba...
noong
tayong dalawa'y unang magkita,
panahon-ng-kamusmusan"
nakita
ko yung picture ko sa tabi niya, kinuha ko yun. Ito yung picture ko
nung nakagraduate ako sa college, nasa kanya parin pala 'to.
"malayang
tulad ng mga ibon,
ang
gunita ng ating kahapon,
hon,
sasauli ko na yung binalik mo sakin ha, yan na yung box. Wag mo na
uling ibabalik sakin ha... kasi, k-kasi magagalit ako,"
anu ba
'to, dapat masaya ko e, dapat hindi ako umiiyak e, sorry.
"Hon,
matulog ka lang, kakantahan lang kita para mahimbing ang tulog mo,
l-lumilipas
ang panahon
kabiyak
ng ating gunita
sa
-sa paglipas ng panahon bakit
bigla"
pasensya
na... dapat akong nagpapalakas sayo e. p-pero ang hina ko ngayon
kasi. Ano ba to!
"bakit..
bigla nang lumipas
panapanahon
ang pagka-" che-
"cherryl,
hon?? gising ka pa ba? teka" yung machine, ayokong marinig
yung ganyang tunog.
"DOOCC,
NURSE?! DOKTOR!!"
Wag
kang magbiro ng ganyan. "CHE?? W-WAG KA NAMANG GANYAN OH!
PUTA! NURSE!! SAAN BA KAYO?"
"DOC,
DOOOKK!! Anong nangyayari, dok?!" ambagal naman ng doktor na
'to! "BILISAN NIYO NAMAN!!"
"DOC
-DI-DIBA-OOPERAHAN PA SIYA?? S-SIRA YUNG MAKINA NIYO E, A-AYUSIN NIYO
YAN," HINDI E, AYOKONG ISIPIN NA GANUN YUNG
MANGYAYARI, yung aparato na nakakabit kay Cherryl,
"Dok,
anu ba magsalita naman po kayo, yang aparato niyo po, e sira yan oh!"
"sorry
for what happen, hindi na kinaya ng katawan ng pasyente, mas-"
"N-NO!!
Che! CHE!! gising, ano ka baaaahh!" hindi totoo yan! HINDI
TOTOO YAN!!
"Miko
tama na," b-bes Jessica kasi-
"di
ba, di ba sabi mo sakin bukas pa siya ooperahan? b-bakit,"
"Miko
sorry," nurse jes wag!
"wag
kang magso-sorry, ka-kausap niya pa ko
kanina
e, sabi niya magpapahinga lang siya! Mag"
"mikko,"
bes, kasi mali kayo ng hinala e.
"tu-tulog
lang naman siya- sshhh! wag kayong maingay. Tulog lang si Cherryl e,"
"tulog
lang siya, s-sabi niya sakin e," che, gumising ka muna.
waaahhHHH!!
31.
ELEHIYA
[abNORMAL
POINT OF VIEW]
MAINGAY
SA LOOB NG BAR. Tahimik ang utak ni Miko, wala siyang ibang maisip,
walang tumatakbo sa kanyang isip, hindi niya naririnig ang sigawan at
hiyawan ng mga nagkakasiyahan, mga sumasayaw.
Malungkot
ang awit sa puso ni Miko, pero gusto niya ring sayawan ang tugtog na
ito.
"Sir,
bill niyo po," nangangamba yung waiter dahil sa dami ng
nainom ng lalaking yun.
"hinde
pa ko tapos umenum diba?! bigyan mo pa ko," ani ng lalaking
iyon sa bar tender na napapakamot na lang ng batok, nagdadalawang
isip ito kung bibigyan pa ba siya ng ino-order na alak,
"binge
kab ba ha, shabe ko, bigyan mo pa ko ng alak!!"
"ANO
BA??! ME PERA KO O HETONG WALLET KO!! Mukang nangmamata kayo ha,"
may lumapit na binata sa kanya,
"i-it's
okay! just give him the last,"
"Master,
Yong Jing,"
"sige
lang," naupo ang binata sa tabi ng naglalasing,
"mukhang
mabigat ang problema mo ha, are you okay," hindi man lang
siya nilingon ng lalaki,
"tsk!
m-master?? tunog hari ah! anak mayaman ka ibeg shabihin me pera kayo,
at kaya niyong magbayad ng kahit ilang drum ng alak? pero di niyo
kayang bayaran ang kaluluwa ng tao, di niyo ko mabibili!!"
"master,
tatawag na po kong security?" umiling lang ang binata sa
sinabi ng bar tender.
"DI
NIYO KO PWEDENG PAGLARUAN!!" nagulat ang ilang nasa paligid sa
biglang pagsigaw ng lalaki.
Agad
namang lapit ng dalawang bouncer at binuhat ang nagwawalang lalaki.
Nagpapalag at sumisigaw ito kaya napiliting sapakin ito ng isang
bouncer -hinagis papalabas ng bar hub.
Lupasay
ang lalaki, mga ilang minuto ay nagising. Pasuray-suray na naglakad,
may humintong FX taxi at agad itong sumakay.
Sa loob
ng sasakyan, naiirita ang ilang katabi niya, pipikit siya at maya
maya'y malalaglag ang ulo,
"ay
anu ba yan," babae pa naman ang katabi niya, mapapadilat
ito.
"Kayo,
hinde niyo ko maiishahan, ibaba niyo ko dito!! alam ko mga magnanakaw
kayo! tsk! hindi ako tanga, kilala ko na kayo naku! anong gusto
niyong kunin sakin ngayon ha? wallet ko -"
"pare
wag kang mag-iskandalo," ani ng driver.
"ako?
TSK!! wag kayong magtitiwala sa tao!! kahit na mukhang anghel pa.
Alam niyo kung bakit? kasi may sa demonyo yun! Kilala niyo si
Cassandra tsk! Hindi yun mukhang anghel, alam niyo kung sino siya
-siya si HITLER GIRL! Kailangang mawala din yun sa mundo!"
napapangisi
na lang ang ilang mga pasahero, "kuyang driver, pababain niyo
na lang po, lasing e,"
"ano,
sisipain niyo ko palabas? bababa ako, kaya kong bumaba ha!!"
huminto
ang FX Taxi, "sige, sige bumaba ka na!!" bago siya
tuluyang makababa narinig niya pa yung sinabi ng babaeng katabi niya,
"iino-inom e di naman pala kayang sarili,"
humalakhak lang siya, naglalakad
nang
pasuray-suray.
"Aily,
anong ginagawa mo dito- umuwi ka sa bahay," May nakita
siyang pusa na akala niya ay yung alaga niyang pusang si Aily.
"ming
ming ming ming, Aily dito ka lang!" parang natakot pa yung
pusa nang tumakbo ito ngunit sinundan naman agad ng lalaki.
"HOY
AILY!! DI MO NA BA KO KILALA -ARRRFFF, ARRRFFF-HAY ANG HIRAP MO
NAMANG TURUAN," umiwas lang ang pusa sa kanya.
"SIGE
LUMAYO KA- PATI IKAW LAYUAN MO KO- MING MING MING MING,"
pati ikaw layuan mo ko, ang paulit ulit niyang inuusal.
Sinundan
niya lang ang pusa, Ortigas at Robinson's Galleria, pinagtitinginan
siya ng mga tao -habang sinusundan yung pusa.
"Teka
ming," huminto siya sa kasusunod sa pusa, luminga linga
siya, naiihi ata. Walang sumasagot sa kanya kaya tumalikod na lang,
tinitignan siya ng mga tao
"HOY!!"
May pumipito, lumapit sa kanya ang pulis.
"WALA
KANG MODO AH?! binabastos mo si Mama Mary, bakit d'yan ka umiihi??"
napalingon ang lalaki, nasisilaw siya sa flashlight na hawak ng
pulis -gusto niyang humarap pero hindi pa siya tapos umihi.
sabi
niya sa pulis, "WAG KANG TRAYDOR!! NAKITA NANG NAKATALIKOD
YUNG TAO TSAKA KA BABANAT!!" tumawa yung mga nasa paligid,
huminto yung isang mobil ng pulis, lumapit yung isa at kinapkapan
agad ang lalaki "boss tsip, di ako magnanakaw. wala kang
dala- naiihi lang yung tao,"
"public
scandal yung ginagawa mo, sa presinto ka muna magpahinga para mawala
yang hang-over mo,"
***
Wala
siyang magawa at dinala siya ng mga pulis, pinasok sa kulungan.
Mabigat ang pakiramdam niya, nahihilo, nasusuka si siya, "Hoy
wag ka ditong-"
"uwaaaakk,
waaakkk!" isinuka ng lalaking ang kanyang kinain, umiikot
ang kanyang paningin, lunod sa alak ang tiyan.
galit
naman ang mga naroong mga preso sa loob ng kulungan, "putragis
ka, sinabi nang wag ka dito susuka",
nagsitayuan
sa kani-kanilang pwesto yung mga preso, galit na lumapit sa kanya, at
nginudngod sa pinagsukahan niya-"ADRE, TURUAN MUNA NATIN NG
TAMANG ASAL- boss tsip-magpapaalam po kami, tuturuan lang po namin
ang 'sang ito para magtanda," paalam ng isang presong puro
tatoo ang katawan,
"sige,
wag niyo lang tutuluyan," tugon ng isang pulis na nandoon at
naglalaro mag-isa ng baraha.
lumapit
sila at itinayo si Mikko, unang bumanat yung pinaka mayor doon
-hinawakan siya sa magkabilang kamay at sinikmuraan. Namilipit ang
lalaki, kasunod naman ng sipa, tadyak, sundok, kaldag ng ibang mga
preso.
***
*** ***
[Maria
Cassandra Malaya's Point Of View]
"Yong
Jing anong chords nung please make my 1st serenade?" I am
with my friends, jamming session here at the Liberty Club House, bar
and restaurant with ZHENZOUS Band -Xhiang Chios ang cousion ko ang
lead guitarist, Yong Jing the drumer/vocalist (kararating niya lang
galing sa isang bar na pinamamahalaan niya), Zheng Zheng the basist,
and Ming Yong Xu the rhythm acoustic guitarist at ako?? epal.
bwahahaha. Guitarist ako no! pero hindi pa ko ganun kagaling.
"here's
the chord pattern o, just move 1 fret higher, follow the whole
chords," binigay niya sakin yung song book
"okay"
sarado ang bar na ito ngayon, katatapos lang kasi ng private party
dito kaya ayun maaga kaming nagsara.
"kamusta
sa Bar Hub?" tanong ko kay Yong Jing na hindi agad humahawak
ng drum stick, ayun nagsalin ng el perignon sa baso
"ayus
naman, business is okay may isa lang na nagwala -hehe he drunk a lot
but a poor guy na halatang walang pambayad,"
"ba't
nagpapapasok kayo ng beggar?" tanong ni Xhiang Chio na
tumabi kay Yong Jing at kumuha ng baso.
"bawal
sayo 'to, yan sayo san mig light," kinuha ni Yong ang bote
ng alak at ipinalit ang isa.
"andamot
mo!" bumusangot ang mukha ni Xhiang Chio, hehe, bagay na
bagay itong dalawang to. YongXhiang love team? Sana magkatuluyan
silang dalawa.
"Master
Yong ako din," hirit ni Zhen Zheng ang cousin namin na
mainggitin, kapag nakitang may ibinigay sa isa kailangan ay bigyan
din siya.
ano
kayang nangyari dun sa nagwawalang lalaki, "binugbog ba nila
B1 at B2??" nag-aalala ko kasi karaniwan kapag may nagwawala
dun lagot talaga sa bouncer na nandun, kasing laki ng katawan ni
Batista yung katawan ng dalawang yun e.
"bakit
mo ba tinatawag na B1 at B2 yung bouncer namin, hindi naman mukhang
bananas and pajamas yung dalawang yun ah?" hehe, hindi naman
yun yun e.
"hindi,
kamukha kasi nila yung bouncer doon sa face to face e," yung
sa palabas ni Amy Perez, kung may problema tawanan mo pero wag na wag
mo tatalikuran, harapin mo, pag-usapan natin yan face to face. Crap
kabisado ko? hahahaha
"Yack
ate case ha, you watch that show??" hay naku Xhiang
palibhasa hindi ka nanunuod ng local channel e.
"sikat
kaya yun! di ba ate Cassy," buti na lang kakambi ko si Ming.
Ang cool at astig na Math wizard.
"Anyway,
pinabugbog mo yung nagwala?" madalas kasi kapag ganun, na
walang pambayad e ginagawang ponching bag nila B1 at B2.
"nope,
mukhang namatayan e, he's look so pathetic, so they just trow the guy
outside the hub," mabait talaga itong mga pinsan ko, kahit
papaano nakikisimpatya sa tao
"wait
may tumatawag e, sagutin ko lang,"
number
lang? sino naman ito e gabi na ah, "hello... yes, miss
hitler??”
Miss hitler? si sir Mikko lang naman
tumatawag saking hitler ah? Hindi naman ito kaboses ni Sir,
“Cassandra po ang name ko, sino sila?"
"e,
kasi Ms. Cassandra kayo po yung isinulat na contact ni Mr. Salvador.
Nandito po siya sa presinto," ano?? si sir Mikko nasa
presinto?? bigla kumalabog ang dibdib ko ito na naman yung earthquake
sa heart ko, nasa presinto si Sir Mikko. bakit naman? anong ginawa
nun, anu ba yan. wait, kailangan kong puntahan si Sir.
"G-Guys
mauna muna ako, ahmmn, Xhiang can you come with me, pahiram na rin ng
kotse,"
"ate
Case, saan tayo pupunta?"
"Just
come on, may pupuntahan tayo," kailangan kong magmadali,
kailangan ako ni Sir Mikko.
"Pupunta
tayo sa presinto, " ewan parang kinakabahan talaga ko kung
ano bang nangyari kay sir. sumasabay pa 'tong kalabog sa dibdib ko na
parang may masamang nangyari at dapat akong magmadali.
"Ate
Cassandra e sino pong nasa Presinto??"
32.
HER HEART
[Xhiang
Chio's Point Of View]
Pagkapasok
namin ni ate Cassandra sa presinto e, yacks! never pa kong nakapasok
sa police station at I can't describe this jail house. I can't bear
the people, the smell, the noise, the dirty place, but I have a great
concern with my ate Case. Though I don't know kung sino yung
pinuntahan namin dito, kanina pa walang imik si ate Cassandra habang
nagda-drive ng kotse, so I don't ask her. Paglapit namin sa
kulangan,
"Mr.
Salvador, makakalabas ka na. Wag ka na ulit magwawala ha,"
bigla akong kinabahan nang makita ko kung sinong nandun, si ate
Cassandra biglang tumakbo papasok ng kulungan. Puno ng pasa, galos
ang mukha at halos naliligo ng dugo si Sir. Mikko
"S-sir
Mikko, what happen?" ate Cassandra's shouting in worry.
Maga ang mga mata ni Sir. hindi na nga siya halos makadilat e,
"
anong ginawa nila sa inyo sir,"
"ui,
miss cute, wag mo kaming pagbintangan diyan ha, di namin yan inaway,"
this prisoners that looks like not a trust worthy people, at hindi
gagawa ng mabuti sa kapwa. Maniac pa kung tumingin, yacks!
Tinulungan
namin si sir na makatayo, inalalayan. Sinakay namin siya sa kotse,
walang malay si Sir.
***
Nanginginig
na ko sa pagpapaandar ng kotse kasi hindi ko alam kung mabubuhay pa
si sir.
hospital??
hospital? "ate Case, wala akong alam na hospital na malapit
dito?"
paglingon
ko umiiyak si ate Case, kalong niya si Sir. Mikko, "A-ate
Case, ayos ka lang po ba?"
"Xhiang
deretso mo na lang sa bahay, kelangan niyang magamot agad,
pinatawagan ko na yung doktor, Xhiang salamat ha,"
Tumango
lang ako. Niyakap niya si sir. Alam kong nag-aalala siyang higit
kaysa sakin.
Nanginginig
si Sir, nang pagtulungan namin siyang maipasok sa loob ng kwarto,
mabaho at amoy alak. Naalala ko tuloy yung sinabi ng future husband
ko. hehe, si Yong Jing kanina sabi niya may nagwala sa Bar Hub. Baka
si sir yun? Imposible naman yun.
Pagkahiga
namin kay sir sa kama, agad naman siyang tinignan ng private doktor
ng pamilya.
Buti
naman walang nangyaring masama sa kanya. Hangover lang tsaka yung
mga natamo niyang sugat sa mukha at bugbog sa buong katawan. Kawawa
naman si Sir Mikko, hindi ko alam ang pinagdadaanan niya pero kung
anuman iyon sana malagpasan niya yun -nandyan naman si ate Case.
Bakit
ngayon ko lang napansin ito, ate Cassandra loves her proffesor -Sir
Mikko, and I know Sir Mikko loves my ate Case too.
Nung
namasyal kami ni Sir sa Binondo, nung Chinese new year yun -akala ko
si sir Mikko na yung soul mate ko, e kasi sabi ni dadda ang
makakatuluyan ko ay yung lalaking makikita ko kapag lumiwanag ang
kalangitan, I thought that si sir Mikko na yun. Pero hindi, nung
after nang ending ng fireworks akala ko tatlo lang kami dun nila ate
Case at Sir Mikko sa rooftop e bigla na lang nagsalita si Yong Jing.
Paanong nakasunod yung lalaking yun samin? Naalala ko bigla yung hula
sakin ni dadda, Si Yong Jing ang sinabi dun sa hula, siya ang soul
mate ko at hindi si Sir Mikko dahil may nagmamay-ari na pala kay Sir,
and that's my ate Case.
"Mangga-gamit-ka-hay-up-pa...
papatayin-kit-a," nagsalita bigla si Sir kahit tulog, galit
ang tono niya. Nagkatinginan lang kami ni ate Case. Kami na lang ang
nasa kwarto niya at si Sir na nililinisan ni ate ang mga sugat.
"mukhang
malaking problema ni Sir ah, ate Case," around 12am na rin,
inaantok na rin ako kanina pa pero hindi ko magawang iwan ngayon si
ate Case,
"Xhiang,
pwedeng dito ka muna, kasi- hindi ko maiiwan si Sir e, kailangan niya
ko ngayon, sa kabilang kwarto ka na lang matulog muna,"
hindi ko rin naman maiiwan si ate Case ngayon e,
tumango
lang ako, "ayos ka lang ba ate?"
Nakita
kong pinahid ni ate Case ang nangingilid na luha sa mga mata niya,
"o-okay lang ako,"
palabas
na ko nang nagsalita si ate Case, "A, Xhiang salamat ha,
pasensya ka na kung naistorbo pa kita,"
Hindi
mo ko iniwan ate Case nung kinailangan ko ng kasama, hindi rin kita
iiwan ngayon, "Ate Case, ingatan mo po si Sir Mikko, ingatan
niyo po yung puso niya. kahit na mahirap aminin sa sarili natin, we
feel it inside, ate Case, sometimes jokes are half truth... hehe, ano
bang sinasabi ko, sige na po, goodnight 'te Cassandra,"
***
'GOODNIGHT,
PANGET! :)'
Send
to: my soul mate. Hihi, I believe in destiny and I believe Yong Jing
is my destiny. Though we always say we are the one who draws our
destiny, then I will draw Yong Jing as my destiny, my fate and
future!
hehe,
1am na, dapat pala GOODMORNING. Ano ba ito, hindi ako makatulog.
Kamusta na kaya sila sa kabilang kwarto, haixt!
kamusta
na kaya si Yong Jing
O! My
soul mate calling, hihi, gising pa pala 'tong panget na to?
"hello?"
"MAKAPANGET
KA NAMAN!! ba't gising ka pa? saan pa ba kayo pumunta ni ate Case,"
ouch
ha! salamat sa pagbati? "why you are shouting?! tsk, dapat
hindi ko na lang sinagot e,"
"
makapanget ka kasi, kala mo ang ganda mo,"
"Yeah!
indeed I am! talagang maganda ko, tsk!
bukas
na lang, mahabang kwento e, antok na ko, nandito pala ko kil-"a
ate Case, hala!
"Yong
Jing! Yong Jing", walang yah! bakit in-end ang call? ano ba
yan naman o! bukas na nga lang
"GOODNIGHT
PANGET KONG SOULMATE!"
[Maria
Cassandra Malaya's Point Of View]
"Ingatan
niyo po ang puso niya.. ingatan niyo po ang puso niya.. ingatan niyo
po ang puso niya," sumasakit tuloy ang puso ko dahil sa
linyang iyan e.
Pagkalabas
ng kwarto ni Xhiang, napaisip ako sa maraming bagay, we feel it
inside? ano nga ba 'tong nararamdaman ko? "I thought am
still in a play, I am so much enjoy with what I'm doing but- "
parang nalaglag na lang ako bigla, sa balon na ako rin ang
naghukay.
2am na,
pero hindi parin ako dinadalaw ng antok, ayus na naman si sir e pero
di ako makaalis sa tabi niya, parang may mabigat sa dibdib ko na
hindi ko alam kung ano yun, ngayong nasa harap ko si sir laging may
bumubulong sa isip ko: ingatan mo ang puso niya, ingatan mo ang puso
niya, ingatan mo ang puso niya. I always hear it in my mind, same
line,
Sir..
"Sir-s-sorry-for what I have done -I am so childish who
always wanted to play -use people for my pleasure. Sorry if I used
you sir," Kahit hindi mo ko naririnig ngayon, basta! SORRY
NA!
Kasi,
"sa lecture niyo po, hindi ako nakikinig kasi- your so stupid
sir e, kasi I envy you - Kahit na ang corny-cory ng mga joke niyo po,
nakukuha niyo yung sympathy ng klase,"
Crap!
Ano ba 'tong sinasabi ko- "che-che-hon-" sir Mikko
calling her ex, nananaginip kaya siya?
"Si
Cherryl parin ba? why?? do you still love her?" am I not
enough? crap! bakit ba ko nagseselos! halaa! pinagseselosan ko siya?
NO! NO! ano bang nangyayari sakin!
"ba't...
ba't mo ko iniwan.. ba't mo ko iniwan, che ba't mo-"
pinagpapawisan
na si sir, "Sir! Sir gising po!" nag-aalala na ko,
he chasing for his breath, binabangungot na ata si Sir.
Napabalikwas
siya, when he open his eyes, there is something like - flame??
"IKAW!"
Parang
nag-a-apoy yung mata ni Sir, dahil sobrang pula. Naalimpungatan ata,
pero yung kaba ko ay unti-unting napapalitan ng takot. Parang hindi
si Sir ang nasa harap ko,
"HAYOP-KA-IKAW?!"
Nanlilisik ang mga mata ni Sir,
"Sir
ako 'to! S-si Case 'to Sir," nanginginig na ko. Hindi ko
alam kung anong nangyayari kay Sir, baka sinasapian siya o
napo-posess ng evil spirit? yung parang sa Incidious,
"hayop
ka Case!!" b-bakit umiiyak si Sir? hindi ko na alam kung
anong nangyayari sa kanya,
"sir,
h-huminahon ka po y-" biglang tumayo si sir sa kama, and he
turn against me,
"S-Sir-di-po-
ako maka-hinga," masakit ang pagkakasakal niya sakit,
natatakot na ko, naiiyak,
"HAYOP
KA!! Mula pa noon ginagago mo na ko Case!!
kala
ko kung sino kang maamo, ahas ka pala!
grabe,
anlakas ng kamandag mo!! dito o! ALAM MO BA KUNG GAANO KASAKIT NITO?!
HA!!" hindi ko alam kung anong nangyayari kay sir, please,
please
"p-patawad
po, pataw-"
"WAAAAAAAAAHHHHHGRRR!!
Kung
sa paghingi mo ng tawad mabubuhay si Cherryl, matatanggap ko... kaso,
kaso -DAMN CASE!! NILAYO MO KO SA KANYA! GINAGO MO KO MATAGAL NA!!"
"Sirr
m-masakit," dumiin na yung kuko niya sa leeg ko. Masakit na
masyado. wala akong magawa, naiiyak na lang ako, patawad, alam kong
mangyayari to, malalaman ni sir ang lahat pero hindi ko alam kung
anong nangyari kay Cherryl,
"Nasasaktan
ka?? hahah! Case kulang pa yang sakit na yan!! sa nararamdaman ko
ngayon.
akala
ko- ang buong akala ko-pinagpalit ako ni Cherryl, pero -ANG KAPAL NG
MUKHA MO CASE! HINDI KA MAN LANG KINIKILABUTAN SA GINAWA MO?!"
S-Sir,
"sir, s-sorry po," halos umangat na ang paa ko,
napasandal na ko sa pader.
Alam
kong walang kapatawaran ang ginawa ko, masakit ito para sakin. I
suddenly taste his lips, but i feel the pain. Hinahalikan ako ni sir
pero nasasaktan ako, wag mong gawin sakin 'to sir. Mabigat ang kamay
ni sir, tinanggal niyang pagkakasakal niya sakin, at naramdaman ko na
lang hinuhubaran ako ni sir. Mariin parin ang pagkakahalik niya
sakin, marahas, madiin. Kahit na gusto kong tumanggi, pero pag-iyak
lang ang kaya kong gawin ngayon. Sorry. Sorry, "Please sir,
s-stop it -sir,"
masakit
na masyado yung nararamdaman ko, kumikirot uli yung puso ko, feeling
ko anumang oras babagsak na ko, umiiyak na rin si sir,
"WAAAHHHGGRR!!" Naramdaman ko na lang, ilang ulit
niyang sinusuntok ang pader,
"s-sir
-help p-" sobrang kirot ng dibdib ko,
"t-tulong
po sir," mahina na ata masyado ang boses ko, gusto kong
hawakan si sir pero bigla na lang siyang tumakbo, palabas ng kwarto.
Nakita ko si Xhiang na umiiyak
"X-Xhiang
-" hindi ko alam kung may nakakarinig pa sakin, hindi na ata
tumitibok ang puso ko: ingatan mo ang puso niya, ingatan mong puso
niya. Manhid nang buong katawan ko, hindi ako makadilat, naramdaman
ko na lang na may bumuhat sakin at naririnig kong boses ni Xhiang,
umiiyak siya.
Huwag
kang umiyak, a-ayus lang ako. Ayos lang.
33.
Dance with my daughter Case
Her
life always in danger like her mom.
[Mr.
Scooth Malaya's Point Of View]
"Sino
pa dali, taas ng kamay... ito-ito appear tayo, appear," it's
been a long time when we celebrated a birthday with a party, it was
when my little girl Cassandra celebrated her last birthday party at 7
years old -with this settings.
"sino
pa natatakot sakin?" the clown asking. My Cassandra also has
a fear with the clowns, before... ang lakas ng iyak ng batang yun
-then Verona will carry her and.. and? oh! what am I thinking about,
looking back at the past? hehe, so pathetic proud!
"ako
po! ako pooo!!" it is so nice to watch these kids, it take
me to reminisce my youth days,
"ay
wow! ikaw little boy, ay nandyan pala siya -si SUPER BOY!! boy
bawang!
Ito-ito
-Allan James ang name mo?? wow! nandito rin pala si? Neneng B! si
Neneng Butterfly," hehe, the innoscent laughter -I really
love them, watching these kids with clowns, balloons and a party,
"anong
pangalan mo, ha? ano? aso??" para akong bumabalik sa
pagkabata ko, hehe, the jester makes me laugh too, laughing so loud.
"ang
ingaaay nooh?? WAG KANG MAINGAY!!", wahaha, makukulit talaga
ang mga bata,
"okay
iyan, wag nating kalimutang magpasalamat sa ating sponsor, okay
sabay-sabay tayo,"
They
shout in chorus,"Opooooooo!" I always wanted to be
here at Ampunang Pinagpala, Bahay Kalinga. Malapit ang puso ko dito:
to the orphan, the management, this place. When I see their smile and
the joy in their heart, when every one received a gift. I feel
overwhelmed.
"One
-two -tree -HAPPY BIRTHDAY MR. SCOOTH AND THANK YOU FOR CELEBRATING
WITH US, WE LOVE YOU FROM BAHAY-KALINGA!!! YEHEEEY!!" then a
big clap, biologically it is my birthday today -but in my new birth
certificate pinalitan iyon. Isa akong ampon ng half Chinese couple:
Milinda & James Malaya.
Hindi
ko na alam kung nasaan ang ampunan noon na tinuluyan ko, some people
say, it was demolished by the private owner who bought the title of
the land, at tinayuan na daw ng establishment at garment house.
at ang
mga madre noon sa ampunan, hindi ko na alam kung nasaan, marami na
kong ampunan na pinuntahan para hanapin sila. and fortunately I found
the Bahay-Kalinga na ang namamahala pa noon ay si sis. Tricia -ang
madreng naging kaibigan ko noon sa ampunan.
"Mr.
Scooth, konting mensahe po para sa mga bata and please blow the
candle po,"
All the
children waiting for my response, this is not my birthday but the
birthday celebration of the all children here -na alam ko isang
normal na araw na lang ang araw ng kanilang pagsilang -na hindi
dapat,
"Ito
ay bertday cake natin- lahat tayo dapat magtiwala lang sa Diyos na
tutuparin niya ang ating mga wish -okay -pikit tayo tapos...
babanggitin natin ang wish natin, okay ba yun?" make a wish,
and believe to our God.
"OPOOOO,"
nakapikit
ang lahat, nagdarasal ng taimtim, they are saying their prayer, pero
napansin ko lang yung isang bata dun na hindi nakapikit. Nakataas pa
ang kilay at nakamasid lang sa nangyayari,
parang
nakita ko ang sarili ko sa batang iyon -isolated from other -against
from what others are doing.
Then,
after the prayer and blowing a cake, they greet me again, but my eyes
hook by this little kid. I talked to sis. Mariz about the case of
this timid kid. Nagulat ako nang malaman kong putol pala ang dila
niya -it was cut by the syndicate, his name is CRISANTO CAJEPE III
-"INTOY" ang palayaw niya. bago lang ito dito at galing sa
DSWD -nasangkot sa isang kaso, pero nagkaroon ng konting deperensya
sa utak.
"Okay
let's blow the candle, one, two, three... blow! YEHEEEEY!"
Lahat
ng mga bata makikita ang kasiyahan maliban sa batang si Intoy,
lalapit sana ako nang tumunog ang phone ko, may tumatawag.
si
Manda? bakit naman kaya? "Manda?"
she's
in disturbed voice, " calm down okay, what happen
now?"
I just realize, Manda is crying
"about
Cassandra? what happened to Cassandra?" suddenly, I am in a
broken voice, something happened to Cassandra, again.
"o-okay,
I'll be there," kailangan kong puntahan si Cassandra. Ang
batang iyon, lagi na lang akong pinag-aalala.
"sabay-sabay
tayo ulit mga bata -one-two-three -THANK YOU VERY MUCH MR. SCOOTH, WE
LOVE YOU!!"
Thank
you rin sa inyo, but I need to go now. This children always completed
my day and my life but my only daughter Cassandra, she's more
important than to anyone else,
"okay,
sige opo na tayo, opo na mga ba ta,"
"I
have to go sister Mariz, si Cassandra po kasi inatake na naman po e,"
I really need to go, my daughter's case is unpredictable.
"Mr.
Scooth, taos-puso po ang aming pasasalamat sa inyo, masaya po ang mga
bata kapag bumibisita po kayo. salamat po sa inyong kabutihan, sige
po kung kailangan niyo na pong umalis,
ipagdarasal
din po namin ang paggaling ni Cassandra,"
"Sis.
Mariz, alam niyo pong malapit pong puso ko sa bahay-ampunan na 'to,
dati po akong galing dito at yung pakiramdam ng mga bata dito - hindi
na po iba sa akin. salamat rin po sa inyo
and
thanks for the prayer for Cassandra,"
Dumadalas
na ang atake ng sakit ni Cassandra, nangangamba ako na baka mas
lumala, baka mas kumplikado ngayon ang kalagayan ng anak ko. The
doctor of the family advised that, we need to supervise my daughter,
avoid her for doing heavy task, and stressful things. Kasi kung
lumala at di na kinaya ng puso niya ay maaari siyang mag-shut down o
huminto na lang bigla ang tibok ng kanyang puso,
"bakit
kasi sa dinami-rami ng tao, sa anak ko pa, damn that cardio
myopathy!! I don’t want my Cassandra to go under operation,"
heart transplant?! Damn! God! hindi yun kakayanin ng anak ko,
"please
God, I don’t want to lost my daughter, please!"
***
*** ***
[NORMAL
POINT OF VIEW]
Namumutla
ang mukha ng mga taong nandoon sa bench, sa harap ng operating room
nang dumating si Mr. Scooth, napatayo si Manda at ang asawa nito (na
tunay) si Manong Dio. Huwag tayong mag-alala, alam na ni Mr. Scooth
na dating asawa ni Manda si Manong Dio.
"A-asan
nang anak ko, ano nang sabi ng doktor," halata sa mukha ni
Mr. Scooth ang pag-aalala, ang mukhang kagagaling lang sa pag-iyak,
"wala
pang lumalabas e,
magdasal
na lang tayo, iyon lang ang maaari nating gawin," niyakap
siya ni Manda. On going ang operation ni Case, mabuti't may nakuha
agad na donor ng puso. Ano nga bang magagawa nila sa panahon na yon,
lahat ay kabado sa magiging resulta ng operasyon.
Busy
ang mga doktor at assistant nurse sa ginagawang operasyon. Bawat
segundo ay mahalaga, bawal ang panginginig ng kamay ng mga doktor,
bawal pasmado -baka kung ano pa ang mahiwang parte ng katawan, Case,
kailangan mong lumaban.
Sa
labas ng operating room, si Mr. Scooth, si Manda, si Manong Dio
-kanya-kanya ang usal ng dasal nila; nandoon din ang mga kabanda ni
Case, si Xhiang Chio, Master Yong Jing, Ming Yang, Zheng Zheng na
kadarating lang dala ang mga pinamiling pagkain na (teka walang may
ganang kumain sa mga oras na to pero kailangang malamanan ang tiyan,
kahit buscuit lang), nandoon din si Head Nurse Jessica. Walang
nakakaalam kung bakit nandoon siya, ang alam lang ng iba o lahat sila
-dapat ay ang mabuhay si Cassandra.
36
hours later, paisa-isa lang ang alis ng mga nandoon para mag-CR, si
Mr. Scooth hindi pa natitinag sa pwesto niya para magbantay kung may
pagbabagong mangyayari, kung lalabas na ba ang doktor at sasabihin,
"sorry, but the operation is failled, sorry the patient's
body is too weak to make it," malamang kung ganun ang
sasabihin ng doktor mananapak si Mr. Scooth na kanina pa nagtitimpi,
bakit ang tagal nilang lumabas!! ang naibubulong nito.
"please
God, iligtas niyo pong anak ko," paulit-ulit ang usal niyang
iyon.
Mahal
na mahal niya ang kaisa-isa niyang anak. Lahat ay gagawin niya para
sa anak, lahat lahat.
Naalala
niya noong umiiyak si Cassandra sa kanlungan niya, "Zunzhong
wo de ganzhou baba," nang sabihin ni Cassandra yun, naantig
ang puso ni Mr. Scooth, it beats the love to his daughter, "I
will respect your feelings, though it is our tradition, I will not
let it happen, Mr. Than will understand this, hindi ko na ipipilit na
magpakasal ka kay Kelvin," hindi niya hahayaang masaktan ang
anak, na si Cassandra ang mag-suffer,
"Wo
buxiang jiehunle baba," okay. okay, Case, if you don't want
to marry him- I wont let it happened.
"Wo
ai ni Cassandra, baby, it's okay, it's okay -if you love Mr.
Salvador, I will talk to him to marry you,"
Mr.
Scooth is a good father, just for her daughter's sake.
He
remember the time when, he gave the hands of his daughter to that
they said a stupid professor -Mr. Mikko Salvador. But he trusted her
daughter to this man.
well,
never mind the fixed marriage, one time this Isiaas Kelvin Than
talked to him, "I don’t want to marry your daughter Case,
Mr. Scooth sorry for dis-appointing you," Mr. Scooth,
admitted it -na si Cassandra ay may kakaibang ugali but he know the
reason, it is because of her long lost biological mother, his 1st
wife.
Kelvin
added, "But I want to marry Kristina,"
sa
sinabi ni Kelvin parang nabunutan ng tinik si Mr. Scooth, tuloy parin
naman pala ang kasalan, pero ngayon ay sa kanyang step-daughter but
there's no problem here, ginagamit ni Kristina ang kanyang Apelido.
***
"Anak,
kristina-kelvin," nakayuko si Mr. Scooth nang narinig niya
si Manda,
napatingin
siya sa kung sinong papalapit, "MAMA, PA!"
Si
kelvin at si kristina, at yung isa -hindi makapaniwala si Mr. Scooth
na biglang napatayo, "V-Verona?? I-Ikaw b-" hindi pa
tapos na magsalita si Mr. Scooth nang patakbo niyang sinalubong ang
babaeng kasama nila Kelvin at Kristina,
Niyakap
niya, yinapos, "Ikaw nga! ikaw nga!" nakatitig lang
sa isa't isa na kapwa mukhang kanina pa hindi maawatan ng luha,
"Scooth,
asan ang anak natin, asan siya," agad ang hanap ni Verona sa
anak na matagal nang nawalay sa kanya.
Sakto
at biglang labas ng doktor, lahat sila ay agad lumapit sa doktor,
"dok kamusta,"
"dok,
ang anak ko, dok,"
nagtanggal
ng mask ang doktor, "ligtas na po siya, sa ngayon successful
po ang operation," laking tuwa ng mga nasa paligid,
"Salamat
God! thank you," bulalas ng iba,
"but
mister Scooth, I have something to tell you in private,"
mukhang
may problema pa, kahit kinakabahan ay sumunod si Mr. Scooth sa
doktor,
Tinapik
siya sa balikat ng doktor, "ligtas na sila, kaya lang under
medication si Cassandra, tsaka were amazed that your daughter is
pregnant, she's two months pregnant, at miracles na rin ng Diyos
buhay ang bata," dalawang magandang balita ang narinig ni
Mr. Scooth.
34.
GOODNIGHT MY FOREVER STUDENT!
[Mikko's
POV]
2
months na kong hindi pumasok sa St. Something School noon. Alam ni
tatang nagresign na ko. Kay Aily ko lang ikunuwento ang lahat, sa
pusa ko.
"kuyaaahh!!
nandito si ate Kristine," nakakagulat na batang ito. Si mam?
Bakit kaya napadalaw?
"papasukin
mo dito," sakto, pipirmahan ko na lang ito tapos tapos na.
"Mam
kamusta po?" Antagal ko na ring hindi nakita si Mam,
"Ayos
lang ako.
Miko,
kasi dalawang buwan na halos na hindi ka pumasok- may problema ka
pala -e hindi ka lumalapit sakin," wala na kong maisip na
lapitan e, kung alam mo lang ang nangyari sakin, sa buong buwan na
para kong baliw!
"Sorry
po, nervous breakdown lang, pero ayus na naman po ako,"
"may
pinaaabot na letter ang school," inaasahan ko na ito,
letter
ng pagpapaalis sakin, hehe, tinamad na kasi akong pumasok e,
"Termination
letter yan mam? inunahan nila ko e, actually hetong resignation
letter ko, kaya lang hindi pa ko makapunta sa school e,"
"ikaw
na lang pong mag-abot nito,"
"sir
Mikko, nag-resign na rin po kasi ako-" ha??
nagresign
na rin pala si Mam? anu ba yan, parehas pala kaming umalis.
"tinapos
ko lang yung contract ko for this sem, bakasyon na rin naman e,"
Ako,
may dahilan ako kung bakit nagresign pero si mam? isa sa
pinakamahusay na guro ito sa faculty parang walang pwedeng maging
dahilan? "bakit ka naman nag-resign Mam?"
"ah-e,
magpapaalam na rin pala ako. k-kasi magtatrabaho ako sa states e,"
wow!
abroad? "kala ko biro lang pag-a-abroad mo, kaya pala binenta
mo sakin to nun," itong laptop na ito na binili ko sa kanya
ng 6 thousand,
"kala
ko nga rin biro lang yung balak ko pero ayos na mga papers ko e, wala
nang atrasan to, yung pera mo yung ginamit ko, pero ui, ingatan mo
yang laptop ko ha,"
nakatulong
pala ako sa pagbili ko nitong , "ui ka dyan! Mam akin na ito,
binili ko na e,"
"sayo
na nga yan, hehe, iyan lang ang maiiwan ko sayo Mikko," wow
ang drama ha, parang wala nang balak na bumalik,
"mukhang
hindi mo na kami babalikan ah,
ui,
teka -si sir Neil? pinayagan ka?" e, di ba, magkarelasyon
silang dalawa?
"hindi
ko pa nga pala nasasabi sa kanya," kita mo nang girlfriend
to, aalis pero di sinabihan ang boyfriend niya, naku
"w-wala
na kami sir," break na sila? wala akong kaalam-alam ah,
"
kelan pa po?"
"nung
February pa, valentines day yun"
ouch
naman yun, "e bakit naman Mam?"
hehe,
tsismosong tunay ba ko, mukhang natahimik si mam bigla.
"siguro
mas maganda kung m-magtapat na ko sayo, aalis na rin naman ako e,"
magtapat?
anu yun? "dahil sayo sir kung bakit kami nag-break. kasi e,
malay ko bang magseselos yung tao sayo," bigla ata kong
natuyuan ng laway sa lalamunan, dahil sa-
"sakin
talaga?" di ako makapaniwala, wala akong alam dun ah,
"Ou,
remember, you give me a flower? yung bouquet na bulaklak, he saw us
e, Mikko kasi matagal na kitang gusto, nakakahiya, halata pala yun ni
Sir. Neil kaya -nagtapat na ko nang tinanong niya ko,
"sabi
ko napilitan lang akong sagutin siya, kasi feeling ko malabong
magustuhan mo ko, na totoo -malabo nga pala talaga," hala!
feeling ko namumula ako,
"Mam,
hindi po sa ganun, nakakagulat ka naman mam."
"wag
kang mag-alala, paalis na rin naman ako sa isang linggo, tsaka
tanggap na yun ni Sir. Neil,"
"Sa
isang linggo na pala yun? pwede ba kong sumama?" parang
ansarap din mangibang bansa e, lalo na ngayon.
"tsk!
hindi na! hindi pwede dun ang alien noh!" umismid siya
sakin. Antaray?
"Ay
ang sama lang mam ha?!"
hahaha,
"ikaw! may kasalanan ka pa pala sakin ha!"
"kasalanan?"
wala naman akong matandaan ah? "wala naman akong utang sayo
mam ha? alam ko binayaran ko na yung huli e," kasalanan?
"wag
mo nang isipin sir, Ayan oh, basahin mo," kinuha ko yung
maliit na papel.
Natatawa
ako habang binabasa yung papel,
"akala
ko pa naman para sakin talaga yung bulaklak na yun, kinilig pa naman
ako, tapos malalaman ko"
hala
ka! ito yung nakasulat:
HOY
HITLER GIRL!
Bulaklak
mo!!
kahit
alam kong wala kang puso,
'HAPPY
VALENTINES DAY!!'
Waaahh!!
ngayon ko lang naalala, hehe
kay
Case nga kasi yun, "p-pasensya na po dito ha, hehe, Hindi ko
pala 'to natanggal,"
"so
hindi pala talaga para sakin yon?!"
"hehe,
pasensya na po," nakakahiya talaga ako. anu ba yun!
"anyway,
kamusta na ba kayo nung HITLER GIRL MO?" Mam kristine? hala!
kilala niya kaya kung sino yung HITLER GIRL KO??
"Alam
niyo po kung sino yun?" nag-aalala ako, baka kumalat na sa
school ang ganung kwento,
"syempre,
nababasa
ko kaya sa wattpad yun,"
"weeehh??"
nagbabasa siya ng account ko dun? hahaha
"hehe,
joke lang, -kwinento ni Jenny e" haixt! loko talaga yun si
ate jenny -mag bff sila ni ate.
"tsk!
si ate talaga, walang lihim na maitatago dun e,"
"kamusta
na nga si Case?" waahh! kilala nga ni Mam! malamang kasi
estudyante niya rin si Case,
"ang
huli ko pong balita, nagpapagaling daw po,"
"Pero
wala na kong pakialam sa batang yun," kahit ilang buwan
siguro ang lumipas, masusuklam parin ako sa batang yun. WALANG
KWENTANG BATA, TSK!
"Wala
na si Cherryl, Hindi naman kasalanan ni Case na namatay si-"
"Mam!
ayaw ko pong pag-usapan yan!" kahit ano pang sabihin nyo,
wala nang mababago,
"sirang
sira na ko sa lahat! sa pamilya ko, sa faculty, sa nakakakilala
sakin, dahil dun maraming nawala sakin," si Cherry, ang
Carreer ko, ang lahat
"kaya
ba pati si Case, hahayaan mong mawala? hindi mo ba siya dadalawin sa
hospital," tsk!
"hindi
mawawala yun, masamang damo yun!" at hindi lang basta
masamang damo, damong dapat na tinatabas, kasi may tinik yun e,
parang makahiya lang!
"hay
naku, bahala ka na nga! alam kong masakit pero-"
"TAMA
NA NGA!!
MAM
KRISTINE, pasensya na po,
ahhhmn
Mam, gusto ko rin pong mag-abroad, nakapag-decide na po ako,
mag-aabroad din po ako,"
"iiwan
mo sila tatang dito?"
"gusto
ko munang makalimot, gusto ko muna ng bagong mundo" baka
sakaling may future ako sa ibang bansa.
"tara
sama ka na lang sakin sir Mikko,
ay
wala ka pa palang passport visa e"
madali
na lang yun," hindi na kailangan, Mam ilagay mo na lang ako
sa maleta mo, flexible naman ako e,"
"hahahaha,
sana nga magkasya ka sir,"
"Sa
puso mo nga po nagkasya ako e, sa maleta pa kaya!" ahehe,
hala! namula tuloy ang mukha ni mam, boom!
"sir
naman e,"
"hehe,
aalis po talaga ako, nakapagdesisyon na po ako,"
mag-a-abroad ako.
***
*** ***
Paging
all passengers to flight no. 1110163 going to
Colorado
U.S.A
Time to
say goodbye, this is it.
"tatang,
mauna na po ako, ate jhen kayo na pong bahala muna sa bahay, dayang
tigil tigilan ang pag-a-adik sa naruto ha! " six months lang
naman e babalik din ako,
dala ko
na ang maleta ko, 1st time kong sasakay ng eroplano, aalis ng bansa
para magtrabaho dun, hindi ko alam ang naghihintay sakin sa ibang
bansa, bahala na si bathalumang ek-ek.
"Sir.
Salvador, wait!" pamilyar yung boses na yun, ako bang
tinatawag? paglingon ko, mukhang namalikmata ako kasi nakita ko si
Mr. Scooth.
"Sir
Salvador,"
Siya
nga! Alangan akong lumapit, gusto ko rin sanang magpaalam sa kanya e
para saan? hay! bahala na nga,
"hijo,
hindi na ba mapipigilan ang pag-alis mo?"
"Mr.
Scooth, bakit po kayo nandito?"
"I
just want to say... Goodluck with your flight, patunayan mong kaya
mong makipagsapalaran sa pupuntahan mo, plan for your future my son,
" nakakapanibago si Mr. Scooth, hindi naman kami close at
dapat nga galit ako sa kanya pero ewan! ibang iba talaga siya sa
father niya.
"S-salamat
po, pangako po aayusin ko ang buhay ko,"
Umalis
ako nang masaya at nangako sa sarili, pagbubutihin ko doon.
***
Name:
ADOLF HITLER
Most
notorious leader sa germany
birthdate:
April 20, 1889
-born
in Austria, then moved to germany
-gassed
& wounded during WW1
-a
NAZI
-illegitimate
child of Maria Anna Schicklgruber & Alors Hitler
Almost
half year, mabilis lumipas ang oras. Marami nang nagbago sakin (sa
tingin ko) May napatunayan na rin naman ako ngayon, I am now a head
coordinator in research department ng isang kilalang local television
network here at Colorado U.S.A,
Hindi
ako nagsisi nang sinubukan ko ring umalis, mag-abroad,
makipagsapalaran like Mam. Kristine, my co-teacher before.
Pero
hindi naging madali yun sakin, ang bawat araw at ang bawat gabi.
Akala
ko mabilis akong makakamove-on, pero mahirap makalimot. Parang sugat
na hindi nagagamot, laging humahapdi kapag umaatake yung kirot.
Gumaling man, mag-iiwan iyon ng marka na dadalhin mo na habang buhay.
Si Cassandra para siyang sugat sa braso ko, nagdulot sakin yun ng
sakit, mahapdi at makirot pero hanggang ngayon habang buhay na siyang
nasa akin, nagmarka na siya sa buhay ko.
"How's
the work? Mr. Salvador please settle all the paper works before to
leave okay, "
"No
problem mam, I almost done with my research, ahh, mam thank you for
approving my vacation leave,"
"no,
that's okay. I have my family in Philippines too, and I know the
feeling of longing for your family. I miss my family too,”
mahaba
ang panahong inilagi ko sa bansang ito, at nawalan ako ng panahon sa
pagtatala ng mga bagay-bagay. Hindi na ko nagsusulat ngayon, gaya ng
ginagawa ko sa Pilipinas, naalala ko kasi siya kapag ginagawa ko yun!
hehe,
anyway. Do you have a wife there?" Mam. Cheska ask me,
wife?
"I don't have Mam, only my family mam,"
"well,
that's good, girlfriend? Or love-ones?" hala personal
question yun ah?
"actually...abadfshmg,"
mahabang istorya, baka kung ikukwento ko e abutin ako ng...
Almost
half year, mahabang panahon din yun, babalik na ko sa Pilipinas, by
this 30th of October, Excited na kong umuwi. Nakakatawa, noon excited
akong umalis ng bansa, ngayon excited na kong bumalik ng bansa.
Atleast may excitement sa buhay ko, kasi kapag nawala daw ang
excitement ng buhay natin parang wala ka ring buhay. living zombies,
living dead.
Tommorow
ang alis ko, I'm coming back home Phillippines.
Alam
kong may another chapter ang life
[end]
35.
I Thought That's the END
Walang
ending ang true to life story dahil habang buhay ang character na
nandito -tuloy ang kwento.
Patuloy
ang buhay ng mga nakapaloob sa kwentong ito, pero dahil may tinatawag
tayong ENDING, kailangan nating tapusin ang lahat ng nasimulan.
Maulan
ang araw na iyon ng pagbabalik ni Mikko sa Pilipinas.
Hindi
niya sinabi sa pamilya niya na uuwi na siya, balik niyang surpresahin
ang kanyang pamilya,
basa
ang mga puntod sa paligid, naroon siya nakatayo sa lugar kung saan
nakalibing ang katawan ng dating kasintahan,
"kamusta
na Che,
pasensya
na ha,
kung
ngayon lang ako nakadalaw ulit,
madami
kasing nangyari e,
Che
patawad ha,
kasi
andami kong pagkukulang sayo noon.
Kasalanan
ko yun,
hindi
ako naging mabuting boyfriend sayo,"
lumuluha
ang langit maging si Mikko. hinuhugasan ng kanyang luha ang duming
nasa lapida ng minamahal.
Tumalikod
na siya sa puntod upang harapin ang buhay, may dahilan kung bakit
siya umuwi. Kasal ng kanyang ate Jhenny, sa susunod na linggo, balak
niya sanang magpakita sa mismong kasal na lang. 30 years old na ang
kanyang ate, dapat na nga itong mag-asawa, kahit na sinabi niya sa
ate niya na hindi siya makakapunta sa kanyang kasal
Nasa
loob siya ng mall at naghahanap ng pwedeng mairegalo sa kapatid.
Marami siyang naisip, appliances? kama? computer? o anumang gamit sa
bahay? papunta na siya sa cashier para bayaran ang napili nang nakita
niya ang babaeng matagal niya nang gustong makita. Si Cassandra, sa
oras na yun, hindi galit kundi pananabik ang higit niyang
nararamdaman.
Gusto
niyang lumapit, yakapin ito, sabihing mahal na mahal niya ito. na
kahit anumang mangyari , mahal niya parin ang babaeng iyon subalit
napahinto siya nang mapansing may kasama itong lalaki, kinuha nun ang
dala ni Case.
Napansin
niyang malaki ang tiyan ni Cassandra. Napaatras si Mikko, "buntis
si Case?" nausal na lang niya, nakikita niyang masaya si
Case, at sa lalaking iyon na asawa niya marahil.
Biglang
may kumirot na lang sa dibdib ni Mikko, naalala niya ang masasayang
araw na magkasama sila ng babae.
Malaki
ang nagbago sa hitsura ni Maria Cassandra Malaya, itim ngunit
maikling buhok, mas gumanda ito ngayon, napatingin ito sa suot na
pangyapak?
Bigla
ang katanungan sa kanya, papaanong? yung Drose shoes na Adidas na
binili niya noon para sa birthday ni Case, natatandaan niyang hindi
niya yun naibigay sa babae. Pero paanong nasa kanya ito?
Hindi
namamalayan ni Mikko na sinusundan na niya ang dalawa, palabas ng
stall, hanggang sa labas ng mall - nakita niya na sumakay ito sa
humintong sasakyan, napansin niya yung nagmamaneho -si Xhiang Chio
iyon, mali ang hinala niya sa lalaki -hindi siya asawa ni Case kundi
maaaring boyfriend ni Xhiang dahil hinalikan nito ang lalaki.
Umandar
ang sasakyan, nakatanaw lang si Mikko.
Saktong
may humintong taxi na agad niyang pinara -marami siyang isip nung
sinusundan niya yung sasakyan nila Cassandra? sinong ama ng
pinagbubuntis ni Case, kamusta na ang buhay ng pamilya nito, si
kristina , si Kelvin? si Mr. Scooth... bumalik na lang siya sa
realidad nang huminto ang sasakyan sa isang pamilyar na lugar para sa
kanya.
Napansin
niya na hindi lang pamilyar ang lugar na ito, lugar nila yun! doon
siya nakatira, anong gagawin nila dito? tumingin siya sa paligid,
anlaki ng pinagbago ng lugar pero hindi siya maaaring magkamali,
bumaba siya sa taxi. "asan na ang bahay namin??"
wala siyang alam sa mga nangyari sa kanilang lugar, inaward na sa mga
taong nandoon ang lugar na iyon. Nabili ng isang private sector na
nagngangalang Edward Than -isang business tycon -father ni CEO Issias
Kelvin Than.
Pumasok
ang tatlo sa isang may kalakihang bahay na halatang bagong gawa
lang, nagulat siya ng sinalubong sila ng kanyang ate jenny, "shet!
ano bang nangyayari dito?? ilang buwan lang akong nawala ah,"
Dahan-dahan
siyang lumapit sa pintuan, mula sa bukas na pinto, nakita niya si
tatang na wala nang saklay? nakakalakad na si tatang? nakita niya si
dayang -ang kapatid niyang adik sa Naruto -malaki ang tinangkad nito.
Napaatras
siya nang napansin niyang may palabas, nagtago siya.
Gulong
gulo ang isip ni Mikko, ano bang nangyayari? asan ang dating bahay
namin? bakit nandito sila Cassandra, bakit kasama niya ang pamilya
ko-
napahinto
siya nang may kumalabit sa kanyang isang bata, nanlaki ang mata ni
Mikko nung makilala ang bata, "ikaw na naman, bakit nandito
ka?!"
umiling
lang ang batang iyon, parang walang narinig na kung anuman,
"nakatakas ka naman sa kulungan noh?"
hinawakan
niya ang braso ng bata, parang unti-unting bumabalik yung galit sa
dibdib niya, ang batang iyon, "Intoy -Bakit nasa labas k- ka?
" napatigil siya nang marinig ang boses ng kapatid,
“M-Mikko!”
"Ate
Jhen," ngumiti ang kanyang ate sa kanya, lumapit ito at
niyakap ang kapatid,
"hindi
mo sinabing uuwi ka?" ang sorpresa sana sa pagbabalik niya
ay siya palang sosorpresa sa kanya,
"a-ate
nalilito ako, anong nangyayari dito?" kailangan niya ng
kasagutan sa oras na yon.
"Nangyayari
sa lahat lahat, asan ang bahay natin, bakit nandito ang batang ito?
bat nasa loob sila Cassandra?" gusto niya ng kasagutan,
naguguluhan siya, nalilito. Kalahating taon lang naman siyang nawala
pero parang sobrang dami ng naging pagbabago,
"andami
mo namang tanong e, sa loob na muna tayo,"
"SAGUTIN
MO KO NGAYON NA!" Napataas siya bigla nang boses, dahilan ng
paglabas ng mga nasa loob ng bahay, nagkitinginan sila ni Cassandra.
Patakbo
sanang lalapit si Cassandra nang magsalita siya sa tonong may galit,
"BAKIT KA NANDITO?! Ano na namang kailangan mo?!"
Nagsalita
si jenny, "MIKKO ANO BA! umayos ka nga,"
"sila
Case ang tumulong satin, sa pagpapagawa ng bahay natin s-"
"tumulong?
bakit kailangan natin ng tulong nila?" Lumapit siya kay
Cassandra at mariing hinawakan sa braso.
"para
ano? bakit kailangan mong gawin ito? para makabayad sa mga kasalanan
mo?"
"MIKKO
ANO BA!" sigaw ng kanyang ate,
"hindi
sapat ang pera para bilihin kami!,"
"kuya
hindi nila tayo binibili, sila ang tumulong satin, sa mga tao dito,"
paliwanag ng kapatid. Walang magawa si Cassandra, nasasaktan man
ngunit hindi siya makawala sa pagkakahawak sa kanya,
"tsk!
tulong? ate jenny alam mo kung anong nangyari kay Cherryl, "
"OO
ALAM KO!, nagkasakit si Cherryl, mas pinili niyang iwan ka dahil ayaw
ka niyang masaktan
at
isa pa, buntis si Cassandra,"
Tinignan
ni Mikko si Cassandra, "ou, e malandi 'tong batang t-"
hindi pa man natatapos ang sasabihin niya ay sinampal siya ni
Cassandra, na naroon at umiiyak na rin.
Napabitaw
siya dito, "C-Case, a-ayus ka lang," agad ang
pag-aalala ng nasa paligid.
"aaarggh,"
lumapit si jenny sa buntis na ayon -biglang nanakit na lang ang
tiyan,
hindi
makaimik si Mikko, "kuya ano ba! tulong!" sa sigaw
ni Xhiang Chio ay tumulong siya, binuhat si Cassandra at isinakay sa
kotse,
Natataranta
na rin si Mikko sa pagmamaneho, "sir. ako na pong
magmamaneho, baka po madisgrasya pa tayo," boluntaryo ni
Yong Jing. Nanginginig na kasi si Mikko. Nagpalit sila ng pwesto.
Nagle-labor
na si Cassandra, sumisigaw ng sakit na nararamdaman, "Case,
malapit na tayo, nandito lang ako," paulit ulit na banggit
ni Mikko, hawak niya ang kamay ni Case, ayaw niyang mapahamak ang
babae.
Kung
may mangyari dito, hindi niya mapapatawad ang sarili, kasalanan niya
ito. kasalanan niya ito.
***
Nasa
labas sila ng operating room, lahat sila naghihintay sa kung anong
mangyayari. para kay Xhiang Chio at Yong Jing -parang nauulit lang
ang nangyari noon nang inooperahan si Case -napagtagumpayan niya yun,
pero iba ngayon dahil dalawang buhay ang dapat mailigtas. "sana
maayos na makapanganak si ate Case,"
Maya-maya
ay dumating sila Mr. Scooth, kristina at kelvin, sila Manong Dio at
Manda, at ang bestfriend niyang si Jessica, "tatagan mong
sarili mo ayus lang ang mag-ina mo, magiging ayus lang ang lahat,"
magiging
ayus lang ang lahat, iyan ang kanina pang inuusal ni Mikko, pero yung
kasasabi lang ni Mr. Scooth, ang mag-ina ko? ako? mag-ina?
"Mikko,
hindi ko nasabi sayo noon nung paalis ka, buntis si Cassandra,"
pagtatapat ni Mr. Scooth, buntis si Cassandra at ako ang ama? Ang
bulong niya sa sarili.
Pagkatuwa
ang naramdaman niya nang mga oras na yon, buntis si Case? dinadala
nito ang anak niya? "Pinagtapat sakin ni Cassandra ang
tungkol sa inyo, gusto kong magalit pero mahal ko ang anak ko at
wala akong magagawa kundi tanggapin kung sinong mahal niya,"
Umiiyak
na si Mikko dahil sa naririnig, "Mahal ako ni Cassandra?"
"Do
you still love my daughter too?" tumingin siya sa mga mata
ng nagtanong,
"I
really love your daughter -may I marry her??," the sincerity
in his eyes reveals his truthful, honest and pure love.
"why
not, my son," Mr. Scooth answers with proud.
Lumabas
ang doktor, may dalang papel, kinausap si Mr. Scooth at si Mikko,
Napamura
na lang nang di oras si Mikko, "lakasan mong loob mo,"
ang sabi ni Mr. Scooth sa manugang, biglang napatakbo si Mikko,
lumabas siya ng ospital. Hindi niya matanggap ang sinabi ng Doktor sa
kanila.
***
Papunta
siya sa simbahan, mabigat ang damdamin niya nang mga oras na ito,
"marami na kong atraso sayo,"
walang
patid ang pagsusumano niya, nakaluhod, nananangis para sa kanyang
mag-ina. Nasa loob siya ng paborito niyang pinupuntahang simbahan,
"Please,
pagbigyan mo ko, hindi ko kayang mawala ang anak ko, hindi ko rin
kakayaning mawala si Case, please, spare their life, mahalaga sila
sakin, huwag mo silang kukunin, " mabigat ang desisyong
dapat piliin, sabi ng doktor ay 50-50 ang lagay ng pasyente. Mahina
ang kapit ng Baby, at mahina ang puso ni Cassandra. Isa lang ang
pwedeng mabuhay, ang bata? o ang ina?
"hindi
ko kayang pumili, mahal ko sila, mahal na mahal, iligtas mo po ang
aking mag-ina,"
Hindi
niya na malaman kung paanong papahirin ang luha, "magaling na
sila hijo, puntahan mo na ang iyong iniirog,"
Boses
ni lola yun, napadilat siya, napalingon sa likuran, "lolang
superhero??" hanap hanap niya ang may ari ng boses. Walang
tao sa paligid, tahimik ang simbahan pero hindi siya maaaring
magkamali. "Si lolang superhero,
lola??
lola narinig kita,"
napatayo
siya, napalabas ng simbahan, narinig niya si lola e, hindi siya
maaring magkamali, siya ang nagsabi nun, "magaling na sila,
puntahan ko na ang aking iniirog??" Cassandra, bago siya
umalis ng simbahan ay, yumukod siya, nagpasalamat.
***
[Mikko
Salvador's Point Of View]
Hindi
ako nagkakamali sa narinig ko, si lola yun, ang pamilyar na boses
-lagi siya dito sa simbahan. Alam ko... Alam ko, narinig ko yun mula
sa kanya, "Magaling na sila hijo, puntahan mo na ang iyong
iniirog, "
Noon
binalewala ko lang ang tungkol kay Cassandra, "Wala na kong
pakialam sa batang iyon,"
nasabi
ko yun noon kay Mam Kristine bago ako umalis. Galit ako noon, nasabi
ko yun dahil sa galit, dahil lang sa galit.
"kaya
ba hahayaan mo lang siyang mawala?" hindi ako nag-alala o
naapektuhan man lang sa sinabi noon ni Mam Kristine. "Mawala
siya kung mawala, wala na kong pakialam!!," noon. Noon yun,
pero ngayon, iba ito...
Hindi
ko kayang mawala si Cassandra o ang aking anak. mahal ko si
Cassandra, mahal ko ang batang yun, hindi ko hahayaang mawala siya
dahil mahalaga siya sakin, pati ang anak ko.
"Panginoon,
ang anak ko, ingatan mo siya... ingatan mo sila, please, please
-ingatan mo po sila, lahat gagawin ko para lang gumaling siya,"
*peep
peep* peep peep *
Tsk!
trapik pa! umuulan pa! kailangan kong makabalik agad sa hospital.
Nagtaxi na ko kala ko mabilis akong makakarating, hindi umaandar ang
mga sasakyan, "Go na! tsk! Harang e,"
*peep
-peep -peeeeeep*
Bababa
na sana ko nang taksi nang may tumatawag, calling +063930******
Nanginginig
akong sinagot ang phone, "Hello?? sino 'to?" nasa
isip ko lang ang sinabi ni lola, 'magaling na sila hijo, puntahan mo
na ang iyong iniirog,'
"kuya,
si Xhiang 'to-"
"X-Xhiang
ka-kamusta na sila?" maayos na kaya ang mag-ina ko, sana
hindi sila napahamak...
"Xhiang??
MAGSALITA KA!"
"kuya
nanganak si ate, kuya ligtas na sila -ligtas na po sila,"
ligtas na sila -para akong nabunutan ng tinik sa lalamunan,
naramdaman ko ang pagtulo ng luha ko,
"Xhiang
totoo ba 'to?
totoo
ba 'to?" s-salamat, thank you po Lord.
"Opo,
ligtas na sila... pero kasi - k-kuya kasi -wag ka na munang pumunta
dito,"
"tatawagan
ko na lang po kayo kapag pwede na," wag pumunta?
"papunta
na ko diyan, kailangan ako ng mag-ina ko, a-anong wag munang pumunta,
kala ko okay na?"
"ku-kuya
kasi e-" lalo akong pinag-aalala nito ni Xhiang e, "ANO
BANG MERON?! bakit ba, okay na ba talaga sila?"
"Ligtas
na po sila, wag na po kayong mag-alala,"
"oh
okay naman pala e,"
"BAKIT
WAG MUNA KONG PUMUNTA? DERETSUHIN MO NGA AKO?
Xhiang
ano bang problema?" naiinis na ko, ayus na tapos wag munang
pumunta -nanloloko ba 'tong batang 'to!!
"p-pero
po, baka kasi - Sir tatawag na lang po ako ulit kapag pwede ka nang
pumunta dito Sir,"
"Basta
Sir, wag ka munang pupunta dito," what?? Putik ka,
"ANO
BA?! HINDI AKO NATUTUWA XHIANG HA," putika, ano na bang
nangyayari doon?
Mas
lalo tuloy akong nag-aalala, "Xhiang -Xhiang?! XHIANG?!"
putik
talaga, binaba pa. Wag munang pupunta? bakit wag munang pupunta? ayus
na nga ba talaga sila??
*peep
peep* peep peeep*
Kailangan
ko nang magmadali, hindi naman gumagalaw ang mga sasakyan mukhang may
bagyo pa ata oh!
"Cassandra
anak ko... parating na ko,"
"Sir
pasensya na po, hindi ako makasingit e, mukhang malalim na pong baha
sa banda dun, e baka po tumirik tayo," napatingin ako sa
labas ng taxi, walang tigil parin ang ulat at mas lalo pang
lumalakas.
No
choice, "kuya okay lang po, bayad ko po oh,"
pagkaabot ko kay manong taxi driver ng bayad bumaba na ko, wala akong
payong alam kong mababasa ako,
"Sir,
teka sukli niyo po," hindi ko na pinansin si Manong, tumakbo
na ko. Hindi na talaga gumagalaw ang mga sasakyan. Kailangan kong
sumuong sa ulan. kailangan kong makarating agad sa hospital.
Lalo pa
tuloy akong kinakabahan, ligtas na nga ba talagang mag-ina ko? bakit
niya ko pipigilang pumunta doon?
Ano
bang meron, pinahid kong luha ko sa mga mata ko, si Case -at ang anak
ko -malapit na ko, please... saglit lang. Andyan na ko.
36.
There's always a Thunder when there's a rain
Wala
siyang payong kaya't basang basa na si Mikko, ang kanyang katawan,
ang kanyang mukha. Nagmamadaling tumatakbo sa gitna ng kalsada habang
umuulan. Hindi pala ulan ang dumadaloy sa kanyang mata -luha iyon
-ulan na nanggagaling sa kanyang puso na nananabik sa kanyang
mag-ina.
Nasa
harap na siya ng hospital pero may tatlong pulis na biglang humarang
sa kanya at siya ay nilapitan,
"Teka
Sir, papasukin niyo po ako, ahh nasa loob pong mag-ina ko,
kapapanganak lang po ng asawa ko," paliwanag niya sa pulis
na humarang sa kanya.
"Saglit
lang, kailangan mo munang sumama samin,"
"ako
po?? ba -bakit po ba? anong ginawa ko? baka nagkakamali lang po kayo,
teka-" ang awat niya sa pulis na naroong kinakapkapan na
siya.
"you
are the professor of my Cassandra!" mula sa likod ay
nagsalita ang isang matandang babae,
Nagulat
siya nang makita ang matanda -si Granny -ang lola ni Case. Naalala
niya, doon sa Binondo -noong Chinese New Year, si Granny iyon.
Nahinto
si Mikko sa kakapalag, "you are bullshit! you molested my
grand daughter,"
"how
dare you mister, please arrest him now!"
"T-teka
lang po, Granny hindi ko po minolestiya ang apo niya, nagkakamali po
kayo,"
"ma-mahal
ko po si Cassandra. nagmamahalan po kami," hawak-hawak na
siya ng pulis, "mahal ko pong apo niyo," pilit
pinupusasan ang kanyang kamay.
"teka
lang! bitiwan niyo nga muna ko!" pakiusap niya sa pulis!
"please
Granny, hayaan niyo na pong makita ko si Cassandra at ang anak ko,"
"NO!!
wala kang anak sa apo ko! Kailanman hindi ka niya kikilalanin, and
she doesn't deserves a bastard man like you! a rapist?! SIGE NA,
ARREST THAT MAN!"
"Teka
-hindi niyo ko pwedeng arrestuhin ano ba!" papalag palag
siya sa mga pulis.
"Sorry
Sir Salvador, Here's the warrant of arrest, nag-file ng complain si
Mrs. Milinda and you are acussing rape -"
"Sir
hindi po totoo yan, hindi ko po yan magagawa,"
"sir
sumama ka na muna samin," pilit nilang pinuposasan ang
lalaki,ngunit pumapalag ito,
"Teka
lang hindi totoo 'to, Granny parang awa niyo na wag niyong gawin to
sakin,"
"Mr.
Salvador maayos ka nang sumama sa kanila, wala ka na ba talagang
kahihiyan??" ang payo ng matandang babae at saka agad
tumalikod.
pinusasan
na ang isa niyang kamay, "Granny -teka -Granny maawa kayo -"
nasa isip niya kung paano na ang kanyang anak at si Cassandra, pag
nakulong siya ay mas lalong hindi na niya makikita ang mga ito.
Bigla
na lang ang pagpalag niya, "AAAAAAAAAAAAAYYYYYYYYYYY!"
sigaw ng matanda nang binigwasan ng lalaki ang isang pulis na pilit
pumuposas sa kanya,
"TABI-TABI!!"
Kung ayaw mong madamay,
Nakatutok
ang baril, papalit-palit sa pulis ,sa matanda, sa pulis, sa matanda
sa mga nagtatangkang lalapit.
"Mr.
Salvador hindi makakatulong ang ginagawa mo, ibaba mo na yang baril,"
"TABI...
TUMABI KAYO SABI E, wala akong masamang gagawin," napipe
bigla ang matanda dahil sa kanya na nakatutok ang baril
"Granny,
ginagalang ko po kayo, mahal ko si Case, ang mag-ina ko,"
umiiyak ang may hawak ng baril, hindi naman makagalaw ang mga
pulis dahil sa pangambang baka biglang iputok ang hawak na baril.
"WAG
KAYONG SUSUNOD!! MAGPAPAPUTOK AKO," papasok si Miko sa loob
ng hospital,
"AAAAAYYYY!!"
at nagtitilian naman ang makakapansin sa kanya, mabilis ang
kanyang kilos, naghahanap ng kung ano.
Wala
nang sumusunod sa paligid nang napahinto siya dahil sa nakita sa
harap ng salaming bintana,
Nursery
room, maraming mga sanggol, nasaan na ang kanyang anak? parang
magkakamukha ang mga baby, "asan nang baby ko," binasa
niyang mga pangalan, napahinto siya sa isang sanggol na mahimbing ang
tulog, Cherryline M. Ang sanggol malago ang buhok nito. Napahagulgol
ng iyak si Mikko, halos nakadikit na ang mukha niya sa salamin,
"k-kamukha
niyang mama niya,
buti
na lang malusog ka, Cherryline.. iyan bang pangalang binigay sayo ng
mama mo.
Anak
ko n-narito na si daddy-narito na ang daddy,"
Dininig
ng Diyos ang panalangin ko,
Nananabik
siyang mayakap ang kanyang anak ngunit nagulat siya nang may gumapos
sa kanyang bisig, wala na sa kanya ang baril, "DAPA!! DAPA
SABE E!" utos ng pulis.
"sa-saglit
lang, ang anak ko. gusto ko lang sanang mayakap ang anak ko,"
Tuluyang
naposasan ang kanyang kamay, "Bigyan niyo lang ako ng ilang
minuto, please... gusto ko lang makitang mag-ina ko,"
"kaladkarin
niyo na yan," utos naman ng matandang babae mula sa likuran,
pinilit niyang makalapit sa matandan babae, nakayukod sa paa nito,
"Granny parang awa niyo na, payagan niyo nang makita ang
mag-ina ko, ang anak ko,"
"GET
OFF!! YOU BASTARD! Do you want to hear the truth?
okay,
listen... patay ang sanggol nang ipinanganak ni Cassandra,"
"Hindi
nabuhay ang bata, at alam mo kung bakit?"
"Dahil
sayo yun! DAHIL WALA KANG KWENTANG LALAKI,"
"Hindi
po totoo yan, Granny," pagmamakaawa ni Mikko,
"Na-cesarian
ang apo ko at hindi yun maganda sa taong kakaopera lang,
You
dont know about that?! DO YOU?!
Hindi
mo alam yun! because you choose to escaped from the consequences that
you have made,
and
the first place, you left my grand daughter, umalis ka nang bansa,
dahil hindi mo kayang panindigan ang apo ko,"
"Granny,
mahal na mahal ko ang apo niyo, maniwala kayo,"
"well,
mabuti na ring umalis ka dahil napatunayan ko lang na hindi ka
karapat-dapat para sa apo ko, kailanman hindi ako makakapayag na
magpakasal ang apo ko sa isang hampaslupa, and a gold digger one,
tsk!"
"Dalhin
niyo na yan!" wala nang magawa ang lalaki at binitbit na nga
siya ng mga pulis, "hindi totoo yun, buhay ang anak ko,"
buhay ang anak ko, paulit ulit niyang sinabi sa sarili, tulala siya
at walang patid ang luha.
37.
Milinda, ikaw ba talaga yan?
[Felimon
'tatang' Poserio Salvador's Point Of View]
Sabi
ng tatay ko huwag daw bibilangin ang sisiw kung hindi pa napipisa ang
itlog dahil walang kasiguraduhan kung mabubuhay ang lahat ng sisiw sa
pagkapisa ng itlog, pero heto ako ngayon, nagbibilang ng sisiw sa mga
bugok na itlog, kasi alam kong may kasiguraduhan na sa bawat balot na
binubuksan ay may naroong sisiw -kaya lang patay na pero ang mahalaga
ay meron, sigurado akong may roong sisiw doon,
kasiguraduhan
lang naman ang isa sa hinahangad natin e,
"Tatang
pabili nga po, limang penoy," gaya nito, siguradong
customer, may siguradong kita ako
"balot
ayaw mo? pampatibay ng tuhod,"
"hindi
po akin 'to, pinabili lang po,"
"ganun,
hay naku Carmelo.. O ito isang balot, libre na yan,"
ayaw
pang tanggapin? "ay salamat Tang," naku sa susunod
may bayad na yan! wala nang libre sa panahon ngayon. Kung hindi ka
lang crush ng anak kong dalaginding -si Dayang- hay mga bata talaga
oo!
"Tatang
bakit po hanggang ngayon e nagtitinda pa kayo ng balot?"
kita mo na talaga itong batang ito.. ano bang tanong yan?
"Melo
hijo, kasi wala akong maisip na dahilan kung bakit hindi ako
magtitinda,"
"Tatang
e, may malaki na po kayong bahay a, pati nga po bahay ng ibang tao e
pinaayos niyo na po, tsaka po di ba si kuya Mikko e nangibambansa -di
mayaman na kayo,"
sigurado
akong marami pang dapat malaman ang batang ito sa kalakaran sa buhay,
"hindi porket sagana ka ngayon ay hihilata ka na lang sa
karangyaan, hijo e mayaman nang mga anak ko ngunit ako'y hindi. Sila
pinagpala dahil sila'y nagsusumikap
kaya
ikaw magsumikap ka," kung gusto mong makatuluyan ang anak
ko, naku! kita mo 'tong batang ito e kakamot-kamot lang, ang mga
kabataan talaga ngayon may sariling konsepto ng pagsisikap,
"puro
pinagsisikapan mo'y panliligaw!"
"ay
hindi naman po Tatang, actually gagraduate na po ako next year e,"
ga-graduate? hindi ko naman nabalitaang nag-aaral ang batang ito ah,
"nag-aaral
po ko sa UD, 4th year na po ko ng I.T"
"Teka
saan ba ang U.D? bagong paaralan ba 'yon?" alam ko lang UM
-university of Manila, UP, tsaka UE
"UD
po, di niyo po alam? DOTA University po,"
"Ay
anak ka nang!-" hahambalusin kong batang ito e, karipas agad
ng takbo,
"Sigee
tang, salamat po sa libreng balot,"
"HAY!!
Maloko talaga ang mga bata ngayon ah," noong panahon namin
-tampal sa bibig ang inaabot ng mga batang sasagot-sagot! Hay naku!
"Tatang,"
may humintong sasakyan at nakilala ko agad kung kanino,
"oh
Jenny anak, saan ka pupunta?"
"Tatang
kagabi pang di umuuwi si Mikko, e nasa presinto pala. May tumawag
lang po sakin," nasa presintong anak ko? kararating lang ng
bansa ay nasa presinto na agad?!
"Teka
sa-sasama ako," agad kong ligpit sa mga paninda ko, at
isinakay sa bagong sasakyan ng anak ko. “Naaawa na talaga ko sa
kapatid mong yan, naku! kakabalik lang may problema agad,"
"Tatang
me kakambal atang malas yang si Mikko e," naku jenny, alam
kong mahal na mahal mo rin yung kapatid mong yun. Si Mikko ang
bunsong lalaki ko, at si Jenny ang panganay ko (na hanggang ngayon ay
hindi pa nag-aasawa) at si Dayang ang dalaginding kong anak
aasta-astang lalaki. Pero mapalad ako sa mga anak ko dahil sila'y
nagtutulungan.
"Bakit
daw ba nakulong? ano na namang ginawa?"
"nasa
bahay po sila Xhiang, e ang sabi'y pinaaresto raw nung Granny nila
-yung lola ni Buntis,"
Akala
ko ay maayos nang lahat nang makilala ko ang tatay ni Buntis -si
Scooth -at pinagtapat sa akin na may magiging apo na ko sa anak
niyang si Cassandra, ang laking tuwa ko. Ang biyas ko pang pumunta
samin, ibig sabihin ay tanggap nila ang anak kong si Mikko. Mula noon
lagi nang dumadalaw ang mag-ama sa bahay, naalala ko nga nung unang
araw na bumisita ang mag-ama andami nilang bitbit na pagkain (iyon
din ang araw na ibinigay ko kay Buntis ang isang bagay na hindi
naibigay ni Mikko nang kaarawan nito-yung sapatos na alam kong
pinagkagastusan ng anak ko, tuwang-tuwa si Buntis nung araw na yun)
Maswerte
ngang anak ko sa kanila. Lalo na't mabait ang ama ng batang iyon,
pero nagtataka lang nga talaga ako kung bakit hindi pinagtapat noon
ni Scooth sa anak ko ang lahat, bago ito umalis ng bansa, naalala
kong siya pang huli nitong nakausap bago sumakay ng eroplano.
"Kala
ko ba nama'y kasalan na lang ang hinihintay natin sa dalawang iyon,"
"may
sinabi ka anak?" bigla-bigla na lang nagsasalitang 'tong
batang ito,
"anlalim
ng iniisip niyo e, sabi ko po kala ko e kasalan na yung dalawa,"
iyon
din ang buong akala ko,
"nagsinungaling
pa ko kay Mikko, sabi kong magpapakasal ako para lang umuwi yun,
kahit ang totoo sila ang dapat ikakasal,"
"hay,
ayun nakauwi nga kaya lang me kontrabida pa pala,"
"yung
lola ni Buntis? e bakit ngayon lang natin ba nalaman?"
"kasi
raw kakauwi lang din nun ni matandang Granny galing Hongkong e,
walang kaalam-alam sa mga apo -na buntis palang apo niya -nung
malaman daw e ayun, nagwala,"
Granny?
"Mukhang mahihirapan si Mikko na pakibagayan yung matandang
yun, e di ba may dugong intsik daw ang pamilya ni Buntis?" May
naalala tuloy akong taong malapit sakin -tsinoy ang kanyang pamilya
-iba ang ugali ng mga magulang nun, masyadong istrikto.
"Naku
lang tatang, kala ko nga e magkakaroon na ko ng kapamilyang
foreigner, pero mukhang epic fail ang love story ng kapatid ko,"
ha?
"anong epic fail?"
"Tatang
ang ibig kong sabihin: hindi happy ending ang kwento nila-"
"wag
ka sanang mag-dilang anghel," alam kong maaayos din ang
lahat.. alam kong malalagpasan ni Mikko ang mga ito.
"Tang
alam kong mukha akong anghel pero hindi ko rin naman hinihiling na
maging epic fail ang buhay ng kapatid ko -sabi nga sa 3 IDIOTS: All
is well tatang! All is well,"
Huminto
ang sinasakyan namin sa may prisento, agad akong bumaba at binitbit
ang pinaglalagyan ko ng aking tinda, nasa isip kong bigyan sila ng
balot pakunswelo kumbaga. Kung ano-anong nasa isip ko para sa anak
ko, baka binugbog na naman gaya nung dinala daw siya sa kulungan at
binugbog ng mga preso doon. Sana ayos lang ang anak ko.
Nang
mapiyansahan na't pagkalabas ng anak kong si Miko'y agad kong yakap
sa kanya , lugmok ang hitsura niya at alam kong di nakatulog sa
pag-aalala at sa lungkot.
Iniuwi
namin siya sa bahay at pinagpahinga.
Kinabukasa'y
ikinuwento niyang lahat sa amin. Ang nangyari kay Cassandra, ang
pagpapa-aresto sa kanya ng Granny
"kuya
Mikko, pasensya na po kung hindi ko agad nasabi sayo, nung tumawag po
kasi ako sayo e naabutan ako ni Granny," mabuti at nandito
si Xhiang para magsabi sa amin ng lahat.
"Ligtas
na po si ate Cassandra, at ang anak niyo si Cherryline po,
kaya
lang si Granny po ang problema-"
Cherryline?
iyon ang pangalang binigay sa apo ko, parang me kapangalan siya -di
ko lang matandaan,
"bakit
ba ang init ng dugo ng granny niyo kay Mikko?" tanong ko kay
Xhiang, nakapalibot kami sa lamesa, inihahain ni Jenny ang almusal.
Matagal
na walang sumasagot, sa mukha ng anak kong si Mikko alam kong alam
niya na ang dahilan kung bakit nga ba ganoon na lang ang tingin sa
kanya ng matanda,"Galit si Granny kasi -dapat magpapakasal na
kami ni Cassandra," pagkabukas ng pinto ay nagsalita si
Kelvin, kasama niya si Kristina ang kapatid ni Buntis, at ang ampon
nila Mr. Scooth si Intoy -ilang beses na rin silang nakapunta dito sa
bahay dahil kay Buntis. Buntis ang tawag nila kay Cassandra.
"magandang
umaga po Tatang," si Kelvin at si Kristina,
"mano
po," nagmano sakin ang tatlo,
"tamang
tama kayo, upo na at mag almusal na tayo, wag kayong mahiya,"
"sa-salamat
po," unang umupo si Intoy, nagkamustahan sila.
"totoo
ba yun Kelvin," basag na tanong ni Jenny sa biglang
katahimikan namin. Tumango ang tinanong,
"you
mean, pinagkasundo na kayong dalawa ni Cassandra?" tumingin
muna ang binata kay Kristina,
"Ah
oho, ate Jenny,
kaya
lang pinikot ako ni Kristin- AAWWW!" Nangurot sa tagiliran
itong si Kristina, nagharutan pa ang dalawa at nakakatuwa silang
pagmasdan, "Biro lang, tine"
sumeryoso
siya ng ayos, "kasi po mas mahal ko si Kristina," namula
ang pisngi ng dalaga at nansiko pa sa nagsasalita,
"at
alam ko po kasing magagalit si Sir," tumingin siya sa anak
kong si Mikko, matagal bago nagsalita ang anak ko,
"kaya
lang di ko na alam kung anong mangyayari samin, sinampahan ako ng
kaso ni Granny, hindi ko alam kung paano makakalapit sa mag-ina ko,"
naawa akong talaga sa anak ko, paano kaya ako makakatulong sa kanya.
"Kaya
mo yan sir Mikko, boto kami sayo," sabay-sabay ang tatlo: si
Xhiang, Kristine at Kelvin. Lumapit naman si Intoy sa anak ko at
yumakap. (magaling na ang batang si Intoy, inoperahan daw ang dila
-pwede na pala ngayong dugtungan ang naputol na dila? grabeng
katalino na ng henerasyong ito.
"M-Miko
-ma-mahal -ate -B-Buntis, at-te Bun-tis mahal ku-kuya Mikko,"
hindi ko alam ang kwento ng batang si Intoy , pero masasabi kong
maswerte siyang bata, nanakatagpo siya ng pamilya -nang ampunin siya
ni Scooth at ipagamot pa.
"ou
Intoy, mahal na mahal ko si ate Cassandra mo,
Intoy
patawarin mo ko ha, andami kong kasalanan sayo noon, natutuwa ako't
nandito ka na," yumakap lang ang bata kay Mikko, para bang
matagal na silang magkakilala.
"k-kuya
Mikko? tutuwa kay Intoy? ta-talaga po?" tumango si Mikko,
lahat kami natutuwa sa batang ito. Si Jenny nahuli kong nagpahid
bigla ng luha.
"si-si
Buntis sasabi -mahal na ma-mahal ka niya, sabi- niya -sab-sabihin ko
na mahal mamahal na -mahal ka niya,"
naiiyak
na si Mikko, "galing kami sa hospital, ayos na sila
Cassandra, malusog ang bata," usal ni kristina.
Umaliwalas
naman ang mukha ng anak ko, "gusto kong makita ang mag-ina ko
Xhiang, ate Kristine,Kelvin tulungan niyo ko," nagkatinginan
silang tatlo. Sa dulo'y nakatingin kaming lahat kay Xhiang.
"S-sige
po, gagawa ako ng paraan kuya Mikko, ka-kaya lang kasi natatakot din
po ako kay Granny. Kasi isa daw ako sa naglihim sa kanya, akong
paborito niyang apo -pinaglihiman ko siya," sagot ni Xhiang
sa lahat.
"Xhiang
pakiusap," hiling ni Mikko,
Gusto
ko ring tulungan ang anak ko, alam kong nararamdaman ng anak kong si
Mikko -masakit ang malayo sa iyong minamahal.
*** ***
***
Umalis
ako na lingid sa kaalaman nila, pupunta ako sa hospital ngayon para
kausapin ang sinasabing Granny nila. Makikipag-ayos ako para sa anak
ko.
Ayokong
matulad siya sa akin noon, ayokong mahiwalay siya sa kanyang
minamahal. Ayokong gaya namin ni Milinda ay hindi nagkatuluyan dahil
sa pinaghiwalay kami at kailanman hindi na muling nagkita. Mula noon-
mula noong araw na iyon.
Hindi
ko hahayaang mangyari yun sa anak ko. kakausapin ko ang kanilang
Granny, kung kailangan kong lumuhod gagawin ko o kahit na humalik sa
paa niya -lahat gagawin ko!
***
"Felix?
i-ikaw ba yan?"
Napalingon
ako sa tumawag sakin, nang pagkababa ko ng taxi, sa harap ng
hospital, FELIX? Isa lang ang tumatawag sakin ng Felix - at matagal
nang panahon iyon.
Namamalikmata
lang ata ako, s-si
"M-Milinda??"
pababa siya ng kotse, sa loob ng mahabang panahon, hindi ako
makapaniwala. Hindi ko akalaing makikita ko siya, na muling
magkakaharap kami.
"I-Ikaw
ba talaga-"
parang
walang lumalabas na boses sa bibig ko, totoo bang nasa harap ko?
"Felix,
ikaw nga,"
38.
Ang Kasaysayan ng Walang Saysay na Kasaysayan
Muntik
nang madapa si tatang sa paglapit sa kaninang tumawag na matandang
babae,
"Milinda,
ikaw nga,"
Gusto
nilang magyakap pero nahihiya sila, bawal ang PDA at hindi sila
pwedeng pa-PBB teens -parehas puti na ang kanilang buhok. Hindi
inaasahan ng dalawa ang pagkikita, hindi inaasahan ng nasa paligid na
makakakita sila ng dalawang matandang kanina pa nagkakatitigan. Hindi
makapaniwala sa isa't isa.
(insert
background music -angels brought me here)
Tumakbo
si tatang para salubungin si Milinda pero dahil iika-ika si tatang
hindi iyon mukhang takbo.
May
background music parin sa utak niyo, nagkayakapan ang dalawa, hindi
na mapigil ang bugso ng kanilang damdamin, maluluha sila. Nang
magkaharap ay hindi alam kung sino ang unang magsasalita. Zoom out sa
camera, focus sa mga audience na hindi naman binabayaran ng talent
fee e ume-extra sa eksena -may mag-asawang napahinto sa pagkukutuhan
at nakatingin lang sa umeeksenang dalawang matanda, (focus out,
mahahagip parin ng camera na kinakain na ng isa yung kuto ng kabiyak
dahil sa pagkaantig sa pinanunood)
"Milinda...
antagal mong nawala, akala ko- a-akala ko- hindi na kita makikita,"
naiiyak si tatang habang nagdi-dealever ng dialogue.
"Akala
ko pa-patay ka na, ang buong akala ko iniwan mo na ko,"
"Hindi
Milinda, kailanman hindi ko nagawang iwan ka,"
Parang
nag-uusap din ang kanilang mga mata -they trying to blutooth on each
others burden, and longingness -pero mahina ang kanilang signal -
nagkakatanungan ang dalawa, mga tanong na ngayon lang muling
magkakaroon ng kasagutan... biglang magbu-blured ang camera, akala'y
effects lang sa camera, o nagkaroon ng malabong signal -mayamaya'y
biglang lilinaw...
[Flash
back - a long long years ago, panahon pa ng mga dinosaurs -tumama ang
isang asteroids na pinangalanang Nebula Y Planet sa Earth- and after
that doomsday, ng pagkayanig ng earth na naging sanhi ng pagkamatay
ng mga dinosaurs ay magkakaroon ng fastforward -mapupunta ito sa
panahon nila Milinda when she is 17 years old (as Granny in the
future) at Felix -25 years old (tatang Felimon in the future)
Umuulan
ng panahon na iyon at sobrang lakas ng ulan dahil sa bagyo sa bansang
Taiwan, pero wala tayong pakialam sa ibang bansa, ang setting ay nasa
Maynila -sa isang lungsod ng Tundo -sa isang Unibersidad kung saan ay
lihim na nag-uusap ang dalawa,
"Tumingin
ka nga sa akin, anong nangyari diyan?" tanong ni Mr.
Salvador sa kanyang lihim na katipan. Puro pasa ito.
"Nalaman
ng papa ang tungkol sa atin, pinagmalupitan ako ni papa, Felix
natatakot ako,
na
baka paghiwalayin niya tayo,"
Niyakap
niya ang babae, pinapadama niya dito ang pagmamahal -na handa siyang
manindigan para sa minamahal
"Felix
-hindi na ako makakapasok pa simula bukas -sa Hongkong ko na lamang
daw ipagpapatuloy ang aking pag-aaral, alam ng papa ang tungkol sa
atin -gusto niya tayong paghiwalayin," hinigpitan niya ang
pagkaka akap sa katipan,
"Huwag
kang mag-alala, Milinda -mahal na mahal kita, mahal na mahal -hindi
ko hahayaang magkahiwalay tayo,"
"pe-pero
anong gagawin natin? nalaman ko Felix na -sa susunod na linggo ako'y
dadalhin ng papa sa ibang bansa, ayokong mawalay sa iyong piling
Felix,"
"Gayun
din ako Milinda," hinagkan niya ito sa palad, "ako
ba'y sinisinta mong tunay?" tanong ng lalaki.
Nangungusap
ang kanilang mga mata, anupa'thindi na kailangan ang tugon sa
naitanong -"higit sa aking buhay, higit sa anupaman,
Minamahal kitang tunay," tapat na wika ni Milinda,
"Mahal
na mahal din kita, kaya't bukas na bukas din – magtatanan tayo,
sumama
ka sakin upang tayo'y lumaya na,"
"p-pero
paano ka, ang iyong pagiging guro?" umiling siya sa inaalala
ng babae,
"ikaw
ay higit din sa anupaman, ikaw ang kailangan ko sa buhay kong ito,
malaman ko lamang na ikaw ay mawawalay sa akin -tila baga'y
sinasaksak ang puso ko ng matalim na kalis -nang paulit -ulit,"
"ang
OA mo Mr. Felimon Poserio Salvador!"
"walang
halong biro, sasama ka ba saking magtanan?" nang tumunog
ang alarma ng eskwelahan -hudyat na kailangan na nilang bumalik sa
kanya-kanya nilang silid, hirap silang maghiwalay,
"Hihintayin
kita,"
"ako'y
paroroon mahal ko, hihintayin kita," isang halik sa noo ang
iginawad ng katipan sa kanilang paghihiwalay.
[End of
flash back]
Ang
oras ay bumalik sa natural na takbo, ang mga biglang nagfreeze ay
nanumbalik sa paggalaw. Maging ang luha sa mata ng dalawa na papatak
na sana na biglang huminto ay ayon tuluyan na ngang bumagsak.
[Milinda
'a.k.a Granny' Malaya's Point Of View]
"Naghintay
ako sa tagpuan natin noon, Milinda hindi ako umalis don, pero di ka
dumating," Filex, parang kailan lamang ang aming kasunduan
na yun, ako ang may kasalanan,
"Hindi
ako nakarating, patawad. "
Noong
araw na yun, nang huling pag-uusap natin -iyon na pala ang huling
araw ng ating pagkikita. Hindi ko alam na nakatakda na pala kaming
umalis papuntang Hongkong. Ayoko mang umalis dahil nga may kasunduan
tayo -gusto kong magpaalam sayo sa huling pagkakataon -ngunit hindi
ko alam kung paano.
"Milinda,
pero bakit hindi mo sinasagot ang mga liham ko sayo-" anong
mga liham yun??
"Felix,
wala akong natatanggap ni isa mang liham na galing sayo,"
"Nagpapadala
ako, sa mama mo," ni isang liham wala akong natanggap, even
one. Sa Hongkong, i focus myself in studies, habang nangungulila ako,
while I'm thinking of you here. Nangamba rin ako na darating ang
panahon makakalimutan mo rin ako. ni liham wala akong natanggap?
naalala ko,
"Felix
kala ko patay ka na ngang talaga, ang papa, nagpadala ang papa ng
isang liham -naroon ang balitang kinawian ka raw ng buhay,"
hindi mo alam kung paano ko yun hinarap.
"buhay
ako, Milinda," Felix, I'm glad, that you are still alive,
"Granny,
okay na p-" oh here's my son,
"Scooth,"
gusto kong ipakilala ang anak ko sa kanya,
"Tatang
ano pong ginagawa niyo po dito? dadalawin niyo po si Cassandra?"
"Scooth
-??" they knew each other? how come? Felix?
"Ikaw
si Granny?" ano ka sa buhay ng apo ko? -
"I
am Cassandra's Grand mother, wag mong sabihing anak mo yung lalaking
-bastardo-" ??!
39.
Unfinished Business
[Milinda
Malaya's Point Of View]
"I
am Cassandra's Grand mother, wag mong sabihing anak mo yung
lalaking.. bastardo-" talagang ang liit ng mundo hindi ko
akalaing may ugnayan parin pala kami.
"Yan
ang dahilan ng aking pagparito, pero di ko akalaing-" hindi
ko rin akalaing ikaw ang ama ng isang iyon.
"Ikaw
ang Granny -na nagpakulong sa aking anak?"
"Felix?"
"ako
bang dapat sisihin? kung hindi, iniwan ng Mikko mo ang aking apo
-tsk! Felix, parehas kayong -hindi niyo kayang ipinaglaban ang"
inyong minamahal! Umasa akong hahanapin mo ako at susundan sa
Hongkong.
"Milinda,
ipinaglaban kita sa papa mo, ngunit pinagbantaan lamang niya ako -na
ikaw ang magdudusa sa lahat- kaya wala na kong magawa...
pero...
pero tapos na iyon (hindi na natin maibabalik ang lahat) -ang usapin
ngayon ay ang mga bata,"
ou nga,
ang nakalipas ay nakalipas na at we can't change the history now,
pero..
"Alam
mo ba kung bakit ako nagagalit?!
dahil
tinakbuhan lang ng Mikko mo ang responsibilidad sa apo ko,"
"Granny
pero-"
Scooth?
"Wag
mo nang ipagtanggol ang batang iyon, ikaw na ama ngang dapat na
magalit di ba," palibhasa ay isa ring duwag!
"Bago
umalis ng Bansa ang anak ko, hindi niya alam -wala alam ang batang
iyon, si Mikko , hindi niya alam ang tungkol sa pagbubuntis ni
Cassandra,"
"Felix,
anong hindi alam?! sabihin mo'y takot yang anak mo at walang
paninindigan,"
"Granny,
hindi ko pinaalam kay Mikko, before his flight, kinausap ko siya but
I stop myself to tell to that young man about Cassandra,
kasi,
naisip kong -mas mabuting ayusin niya muna ang sarili niya, para
mapatunayan niyang nararapat nga siya sa anak ko,"
pero
Scooth, isa ka ring inutil! "Anong napatunayan mo ngayon?
ha?! nagmamagaling ka para sa mga apo ko,"
"Milinda,
mahal na mahal ni Mikko ang apo mo, please para sa mga bata -bigyan
mo siya ng pagkakataon -nais ko ring makita ang magiging apo ko, ako
nang humihingi ng dispensa sa pagkukulang ng anak ko sa inyo-"
Felix alam mong hindi matigas ang puso ko, gusto ko lang
pag-ingatan ang pamilya ko dahil ayokong masira ito - ayokong
masaktan sila,
"Milinda,
lumuluhod ako para -para pagbigyan mong anak ko," ayoko ng
makita kang ganyan,
"Hindi
mo kailangang gawin yan Felix, tumayo ka diyan," Felix para
sayo -alang alang sa pinagsamahan natin,
"Halika
sa kwarto ni Cassandra, para makita mong apo natin, matutuwa ka pag
nakita mong yun -ang lusog lusog nung sanggol."
40.
DNA Never Fails
Ang
panaginip ay maaaring bahagi ng nakaraan sa ating buhay, maaaring
pahiwatig sa magaganap sa hinaharap o maaaring matagal nang sagot sa
katanungan sa ating pagkatao,
Mula
nang makita ni Verona ang larawan ng kanyang anak, nagkaroon ng mukha
ang dalawang tao sa kanyang panaginip...
Nagsasalita
-ang isang tinig, ngunit hindi niya alam kung sino ito sa buhay niya,
"Mama saan tayo pupunta, ma saan tayo pupunta?"
malayo sa sa anino na nagsasalita sa kanyang panaginip pero nakikita
niya ang kanyang sarili na kasama ang dalawang taong walang mukha,
isang batang babae iyon at isang lalaki,
"Verona,
please tigilan mo na yan, narito kami! narito kaming anak mo, kami na
lang! kami na lang please... please, Verona kami na lang,"
Naroon
siya, at nakikita ang sarili, naririnig ang mga ibang boses, maingay.
"Aaaaaahhh,"
tuwing babangon siya sa pagkakatulog iisa ang tanong niya, "sino
ba sila sa buhay ko, bakit wala akong matandaan, bakit lagi silang
nasa panaginip ko,"
Maraming
mga katanungang naghihintay lang ng tamang oras para masagot,
maraming mga tanong na di na kailanman masasagot at maraming mga
tanong na akala natin ay tanong parin ngunit matagal na palang
nasagot.
[Verona's
Point of View]
Matagal ko nang hinihintay ang pagkakataong ito mula
noong bumalik ang aking alaala -ang makita ang aking anak,
"totoo
ngang kamukhang-kamukha kita, ang ganda ng anak ko -dalagang dalaga
na,"
"Verona,
lumaking maayos ang anak natin,"
nandito
kami sa loob ng kwarto ng hospital, binabantayan ang aming anak,
"alam
ko Scooth, at dahil hindi mo siya pinabayaan,"
"Matagal
siyang nanabik sayo, ang batang yan, siya lang ang naniniwalang buhay
ka pa nga.
patawad
Verona kung inakala kong wala ka na,"
"Scooth,"
nanabik ako sa inyong mag-ama, nawalan ako ng alaala noon,
"kala
ko kapag nagkaroon ka ng amnesia, mabubura ang lahat lahat -oo,
nawala na kayo sa utak ko noon, kinalimutan na ng isip ko ang tungkol
sa inyo pero ang puso ko laging nagpapaalala sa inyo, may sumisigaw
dito sa puso ko. Tinitibok nito ang pangalan niyo Scooth,"
"Huwag
ka nang aalis sa amin ha,"
"Hindi
na ko mawawala sa inyo," Scooth, Cassandra, sa ngayon gusto
ko muna kayong makasama, hanggang magising ang anak ko, pag-ayos na
ang lahat kailangan kong balikan si Charlie, malaki ang utang na loob
ko sa kanya,
"Verona,
kala ko hindi na kita makikita pa,"
Ang
mayakap kayo, ang makasama kayo. Hindi ko akalaing magkakasama pang
muli kami, ang anak ko ang asawa ko at ang magiging apo ko,
"Malaking
pasalamat ko kay Kristina at kay Kelvin, kasi hindi dahil sa batang
iyon, hindi ako makakabalik dito,"
"Verona,
pinagtagpong muli tayo ng tadhana," oo, tadhana ngang
makasama ko kayong muli.
"M-Mam,
mama?" Cassandra, gising ka na,
"Cas-"
nagising ka na, "Cassandra anak ko,"
"oo,
anak," ang mama mo nga ito,
"mamaaaaa,"
nasabik akong mayakap ka nang ganito, nang mahigpit, nasabik ako
sayo anak.
"Mama
buhay ka, nandito ka-"
"ou,
Cassandra, buhay ako, buhay na buhay," alam kong nanatili
akong buhay sayo,
"papa,
s-si mama, sabi ko sayo, sabi ko na," parang panaginip lang
ang lahat, kasama ko ang pamilya ko
"mamaa,"
ang mayakap ko kayong dalawa, parang sa panaginip ko, matagal na
'tong naganap,
"Cassandra,"
41.
Reunion: of the onion's strings
"Nanay
bakit ka umiiyak po?" tanong ng kanyang anak na si Nina, ang
mag-inang katulong sa mansyon ng mga Malaya.
"Kasi
e -yung ano -itong sibuyas e nakakaiyak -naku anak -wag ka na ngang
magtanong, bilisan mo na lang diyan parating nang mga bisita,"
"talaga
po bang maraming bibisita, para sa kasalan po ba yun? Ang anak ni Mam
Cassandra?"
"hindi
ko alam basta gawin mo na nga lang pinagagawa ko, tsismosa masyado e,
oh ito dalhin mo ito doon, tapos bumalik ka agad," binigyan
siya ng tray ng ina papunta siya sa pinagdadausan ng isang
pagtitipon. Mabagal ang lakad ni Nina, nangangarap habang naglalakad,
sa isip niya,
"Magkakaroon
din ako ng ganito kalaking bahay, tandaan niyo yan, babangon ako-"
"at
dudurugin kita," muntik nang malaglag ni Nina ang hawak na
tray nang magsalita si Mr. Scooth,
"Ay
sir, s-sorry po," muntik niya nang mahulog ang hawak niyang
tray.
"pahingi
ng isang baso ha, alam mo Nina, hindi imposible ang pangarap -kung
magsusumikap ka lang at syempre kapag nakahanap ka ng opportunidad,"
"Sir?
e, katulong lang po ako," tiningnan ni Mr. Scooth ang dalaga
at nginitian
"Have
a self-esteem hija, alam mo bang dati, nasa lansangan lang ako,
namamalimos, napasok sa ampunan at maswerteng inampun ng mga Malaya,"
"Mahirap
patunayan ang sarili ko sa mag-asawang umampon sakin,
pero
pinatunayan kong magagawa ko,"
"Mr.
Scooth, bakit niyo po sinasabi sakin ito," tumawa ang
matandang lalaki, at kinuha ang tray sa dalagang katulong,
"akin
na po yan sir," kinuha niya ang tray sa kanyang amo, pero
binawi agad ito ng matanda.
"No!
magbihis ka ngayon at lumabas doon, makihalubilo ka samin,"
hindi
makapaniwala si Nina? Makikihalubilo siya sa kanyang mga amo? "pero
si nanay po,"
baka
magalit ang nanay niya kung hindi siya tutulong sa pag-aasikaso sa
mga bisita, "ako nang bahala kay Nani,"
though
marami pa namang katulong maliban sa kanila, "pero po,"
"Tsk!
wala nang pero-pero, sinabi ko na kay Nani, nasa kwarto mo yung
damit, gusto kong makita kung kasya sayo yung binili ko,"
"Sir.
Scooth, sabihin mo yung totoo, ikaw ba ang tunay kong tatay? ma-may
lihim kayong relasyon ni Nani at - Ouch!" aambahan pa lang
sana ito ni Mr. Scooth pero umaray na agad ito.
"Baliw
kang bata ka, hindi ako tatay mo no!
Pero-
alam ko kasing birthday mo bukas di ba?" ngumiti si Mr.
Scooth,
"Halaa!
paano niyo po nalaman s-stalker ko po kayo?" tugon ng
dalaga, at umamba ng pagbatok si Mr. Scooth,
"Ayt!
baliw kang bata ka, anong stalker, anak nang turing ko sayo no! at
nakapangako ako kay Nani,"
"Teka
anong kurso bang gusto mong kuhain sa college?"
"pag-aaralin
niyo po ako?" isang malaking sorpresa ito sa dalaga,
graduate na siya ng highschool at hindi na naipagpatuloy sa kolehiyo
dahil sa kawalan ng pinansyal,
"ayaw
mo?" sarkastikong tanong nito.
"gusto
po-" agad niyang bawi sa matanda.
"pag-aaralin
kita, kahit anong kursong gusto mo,"
"criminology
po ang gusto ko," napasingkit ng mata si Mr. Scooth dahil
hindi naman talaga siya singkit,
"gusto
ko pong magpulis, yun pong nasira kong ama, pulis po yun,"
nalungkot ang mukha ng dalaga,
"gusto
ko pong mag-aral ng criminology, maging tulad ni Tatay,"
"b-bahala
ka, kahit mukhang di bagay sayo ang maging pulis. Maganda kang bata,"
"At
magiging maganda po akong pulis," at nagsalute ang dalaga,
"Mr. Scooth reporting for duty Sir!"
"akin
na po ulit yan, dadalhin ko po muna sa labas, tapos magbibihis na po
ako, Sir!" kinuha ng dalaga ang tray at umalis na, naiwan
namang napapailing si Mr. Scooth, masarap sa pandinig ang love song
angels brought me here ang background song, puno ng ilaw ang paligid
at masaya ang lahat sa magarbong handaan,
"OWW!!
TSS! WHAT the hell are you.. ang coat ko," nabunggo ng
naglalakad na nangangarap na dalagang katulong, itong si Zheng Zheng
na isa sa miyembro ng bandang Zhenzous,
"naku!
ikaw-" napatingin siya sa babaeng katulong na napapikit na
lang nang pag-amba niya dito, "N-Nina? anong ginagawa mo
dito?"
napadilat
ang dalaga at napatingin sa nabunggo, "Ikaw?! tsk! anong
ginagawa ko dito? wala ka nang pakialam dun! e ikaw anong ginagawa mo
dito aber?!"
"wala
ka na ring pakialam dun," sagot naman ni Zheng
"Tsk!
haharang-harang ka sa daan, TABI NGA!!" napataas nang kilay
ang dalaga at sabay alis.
Napakamot
naman itong si Zheng Zheng, habang bumabalik sa mga kasamahan sa
banda,
"o,
Zheng anong nangyari diyan sa coat mo?" tanong ni Yong Jing
na vocalist ng kanilang banda,
"e,
yung misteryosang panget, nakita ko dito e,"
"Misteryosang
panget? sino naman yun?" tanong ni Xhiang Chio, nakaabang
naman sa isasagot ang iba pang mga kasamahan sa kanilang banda.
Nagsalita
naman ang babaeng lumapit sa kanila, "Si Nina yun, maid namin
dito,"
"ate
kristina, kuya kelvin," inabutan nila ng baso ang dalawang
kararating lang,
"naku
Zheng ha, crush mo yung maid nila," tanong ni Kelvin,
biglang namula naman ang mukha ni Zheng at parang biglang nataranta
"hi-hindi
noh! tsk! may taste ako noh!"
"taste
ba? e kahit nga sino e pinapatulan mo !" pambubuko naman ni
Xhiang, tawanan naman ang mga kabanda nila, ang dalawa at ang
kakalapit lang,
"Ate
Cassandra, kuya Mikko,” bati ni Xhiang sa kadarating lang,
“ui ikaw Intoy!" at lumapit naman ang batang si Intoy sa
kanila, humingi ng gaya sa iniinom nilang alak,
"Intoy
bawal sayo ito," agad na tutol ni Nurse Jessica, na
kararating lang din, mga ilang minuto nang dumating sila Tatang,
Jenny at dayang (kapatid ni Mikko) at si Nurse Jessica.
"At-ate
Jessica, gus- to ko po rin,"
"okay
sige ito -ito, juice lang muna sayo kasi pang ate at kuya lang ang
redwine!" ang sabi ng Nurse sa batang si Intoy.
Napahinto
naman ang lahat nang magsalita si Granny, she announcing about the
engagement ceremony of her two grand daughter. "ui! bawal sa
feng shui yun ah?" tanong ni Zheng Zheng kay Xhiang,
"Katoliko
kasi kami, pero yung sukob?? tsk! Oldies na yun! parang ikaw oldies!"
napakamot lang ng ulo si Zheng. Biglang lumapit naman si tatang kay
Granny at may ibinulong, napatingin sila sa nag-uusap na dalawang
matanda,
"uy!
sila tatang at Granny ba ang ikakasal?" pasigaw na sabi ni
Xhiang Chio, halata naman ang biglang pagba-blush ni Granny,
"wow
GRAND wedding po ba ito? Granny at Tatang, humahabol sa romance,"
at tawanan ang mga naroon, lahat sila dahil sa pa-PBB Teens ng
dalawang matanda -maliban ata kay Kelvin na biglang nawala at di
malaman ni Kristina kung saan nagpunta.
***
[A/N:
abangan ang hindi kwelang kwento nina: Zheng Zheng at Nina sa
Perfetcly Imperfect. Ang dalawang highscoolmate at Mortal Enemies]
42.
Almost Done
[Isaias
Kelvin Than's Point Of View]
“Happy
Ending na ata ang lahat ” This love story is about to end.
Cassandra and Mikko; Mr. Scooth and his Ex Wife -Mam Verona; Si Mam
Manda and Manong Dionicio; Yung batang si Xhiang and my cousin Yong
Jing; Me and Kristina. Masaya na ang lahat. Masayang masaya na?!
Masaya
na nga bang talaga? Okay na nga bang talaga? Tsk!
Still,
I feel incomplete... parang may kulang pa sa pagkatao ko, ewan ko ba!
“Kelvin,
kanina pa kita hinahanap ah, nandito ka lang pala,”
“Nagpapahangin
lang ako,” My honey Kristina appeared from my behind.
Napakasaya ko noong makilala ko siya, the one who put changes in my
life. She fulfills my world.
“Hon,
hinahanap ka kanina ni Granny e,” si Kristina,
nasa
likod ko na siya, pero di ko siya nililingon, “Mukhang malungkot
ka ah, anong iniisip mo,” tanong ni Kristina, bigla siyang
yumakap sakin. Nandito kami sa tagong Garden ng Mansyon, itong gusto
kong spot dito dahil sa fishpond.
I held
her hands, I feel the warms on it “This pond, these fishes...
nakakalungkot kasi ang paglangoy nila e,”
Kristina
watches the fishes too, alam kong malabo ang sinabi ko. I just don't
know how to tell to her what is my feeling right now.
“Alam
ko kung bakit sila malungkot,” I am puzzled about she says,
“Why?”
“Even
though nasa tubig sila, parang hindi sila makakilos dahil parang may
kulang parin. This pond is artificial, this water, the happiness of
what they feel when living here maybe are artificial. Cause they are
all prisons here,” ang lalim naman nito, no question my fiancee
is a poet, a writer, a columnist, researcher, news reporter, and a
journalist -and also my beautiful future wife. “Do you think
that's the reason?”
“I
think they need freedom,” she said.
“So
deep,” Freedom? These goldfish are prisons?
“Hindi
mo malangoy?? hehe,” she held my hands tighter, habang dinadama
ang simoy ng hanging panggabi.
“Kelvin,
pupunta ba ang papa mo sa kasal natin?” Nabigla ako sa biglang
tanong niya. Tina? Is she trouble about my quarrel with my dad.
“Pumunta
man siya o hindi basta tuloy ang kasal natin ha,”
Alam
kong nagalit si Dad nang pinilit ko ang sarili kong kagustuhan,
nakipagtalo ako sa Dad ko. Feeling ko kasi masyado niya na kong
sinasakal, hindi niya ko hawak o tau-tauhan. May sarili akong buhay,
ayokong lagi na lang akong minamanduhan sa gagawin at ikikilos ko,
malaki na ko at alam ko na ang gagawin ko sa buhay ko. Last night
bago siya pumunta sa kanyang business trip sa Singapore, nagkasigawan
pa kami. At nagalit si Dad nang sinabi kong hindi ko pakakasalan si
Cassandra, hindi pa ko tapos magpaliwanag nang nagwalk-out siya. I
wish that night I don't have my Father, seems -that's what I'm always
feel. mula nang mamatay si Mama, parang anlayo-layo niya na sakin.
“Alam
mo Kelvin, matagal kong hindi nakasama ang Father ko..." out
of nowhere, I heard her broken voice, hon?
"mula
nung baby pa ko. Sabi ng mama ko, iniwan niya raw kami -ng Dad ko.
Dalawa na lang kami ni Mama nun. Lumaki akong walang papa -at naging
mahirap yun para sakin- kasi lagi akong naghahanap ng sagot, na kung
bakit niya kami iniwan,”
gusto
ko sanang magsalita, bakit sinasabi sakin ito ni Kristina? “Pinangako
ko sa sarili ko noon na hahanapin ko siya para...” naramdaman
kong umiiyak na si Kristina, kala ko ba naman nang lumapit 'to e
iko-comfort ako. Nagse-senti na nga ko, nagse-senti rin ang hon ko,
hay! Wala kong magawa, hinigpitan kong yakap sa kanya,
"para
isumbat ang ginawa niyang pag-iwan samin, But - but it never happens
-kasi...
matagal
ko na palang kasama ang Father ko, Si Manong Dio -na itinuring kong
kung sino lang" Is it true?? Waaahhh,
"Si
Manong Dio??" hala! Naalala ko, andami kong inutos dun ahh.
Magpabili sa ganitong store, magpahakot ng mga mabibigat, tapos
magpasundo at magpahatid sa ganon-ganito?? Tapos tatay ni Kristina??
"Alam
mo ba, marami akong masamang nagawa sa kanya," hehe, ako
rin, pero ayoko nang malaman mo pa Hon.
"Nang
malaman ko ang totoo kay Mama, gusto kong sumbatan ang papa ko -kaya
lang mas nanaig ang pagkasabik ko sa kanya... My Dad is My dad, kahit
alam kong marami siyang pagkukulang sakin, He still my Dad,"
My Dad
is my Dad?? Ang Dad ko andami niya ring pagkukulang sakin kristina,
kaya lang sa sinabi mo, "Kristina.. I don't know what to
say," I remember my Dad, when we were together with my Mam.
My Dad is still my Dad,
Ihinarap
ko sakin si Kristina, pununasan ko ang luha niya, "I'm still
hoping... my Dad will come to our wedding,"
43.
Goodnight My Forever Instructor
Ito na ang pinakahihintay natin ang ending na nakakasawa
dahil sa -bakit ba karaniwang natatapos ang dulo ng isang storya sa
kasalan ?? Tradisyonal?? Walang maisip na setting?? Wala lang -trip
trip lang!
Kasi
nga we're a believer of the secrecy of ceremony in the wedding -ang
dalawang pinag-isa ng Diyos ay hindi pwedeng paghiwalayin ng tao.
Tumunog
na ang kampana.
[Super
Lola's Point of View]
Tama!
Paikot-ikot lang ang buhay "Isang sikolo ng walang katapusan,
ngunit sa bawat isang ikot maraming pagbabago ang magaganap,"
pero,
"Intoy,
mula umpisa nasa tabi mo lang ako, at kailanman hindi kita iniwan,
kasama mo ako saan ka man napunta," sapagkat iyon naman
dapat ang ginagawa ng isang ina. Kahit hindi mo alam, kasama mo ako
sa mga pighati mo, sa mga kabiguan, sa pasakit at paghihirap, sa
bawat ngiti, sa bawat kasiyahan na madarama mo.
Saksi
ako sa mga ginawa mo sa loob ng simbahan ding ito -dito ka laging
pumupunta. Masakit man para sakin ang makita ka Intoy, anak -manguha
ng mga bagay na hindi sayo. Masakit para sakin ito Intoy, dahil
nag-aalala ako sayo nang husto. Sa maling tao kita unang
naipagkatiwala -ang ama ni Cherryl, "Si Master mo, hindi mo
na nga pala natatandaan," mabuti na lang na nakalimutan mo
na ang lahat ng iyon. Marami kang tiniis na hirap sa kamay ng
lalaking iyon.
Ngunit
hindi kita kailanman pinabayaan, muntik ka nang mabaril ng mga
sundalo na humuhuli sa inyo noon, salamat sa Panginoon -dahil
pinagbigyan niya ko.
Saksi
ako nang minsang tumibok ang puso mo at masasabi kong nagbibinata ka
na Intoy. Nang sabihin mong pakakasalan mo si Cherryl, ngayon alam
kong gaya niya ay pupunta na rin ako sa kanyang pinuntahan - sa
huling pagkakataon -iiwan na kita.
"ate
tina, Ganda-ganda kuya Kelvin oh," Oo nga Intoy. Naglalakad
na ang dalawang ikakasal,
Iyang
Kelvin na yan, hanggang ngayon ay may kasalanan pa yan sakin, akala
niya hindi ko siya nakilala noon? Inambahan ako ng hambog na yan!
hmmp!
ngunit... natutuwa na rin ako sapagkat malaki rin ang pinagbago ng
batang ito at alam ko, malaki ang nadarama niyang kasiyahan -kanina'y
bago magsimula ang seremonya -buong galak niyang niyakap ang kanyang
ama -dumating ang kanyang ama. Alam kong hindi rin siya matitiis ng
kanyang ama, gayo ko sayo Intoy -alam mo bang hindi ko matiis na ikaw
ay magdusa o maghirap sa buong buhay mo "Intoy basta't
magpapakabait ka lang ha,"
"Op-opo
mabait na si Intoy,
Nay,
ang ga-ganda, hahah, ni ate Buntis oh, kuya Mik-ko-"
Ang
magsing-irog na ito, nakatutuwang nagkatotoo ang hula ko sa dalawa
-mula sa pag-aaway ng dalawang iyan, doon sa tapat pa mismo nitong
simbahan! Saksi ako kung paanong nagbago ang damdamin ng isa't isa:
Si Miko, ikinagagalak ko yang maging kaibigan. Saksi ako sa mga
kadramahan ng batang iyan "Intoy anak, mas marami pa atang
iniluha ang kuya Mikko mo kaysa iniluha ko noon nang nawalay kami sa
piling mo, "
"You
may now kiss your brides," itinaas na ng dalawang binata ang
belo ng kanilang mapapangasawa, matapos masabi ng nagkasal "and
now I announced you, husbands and wives," ang dalawang
babae'y kakaiba ang kaligayahang maipipinta sa kanilang mukha.
Higit
itong si Cassandra,
"Nay,
ang ga-ganda,"
Alam
kong pinagsisihan na ni Cassandra ang kanyang ginawa, saksi ako noong
ilang beses siyang dumalaw sa puntod ni Cherryl- kung nakita lang ng
batang ito ang pagpapatawad ni Cherryl sa kanya -lumaya din si
Cherryl sa wakas at tumungo na sa lugar kung saan dapat ko ring
kapuntahan ngayon.
Tumutunog
na ang kampana, kailangan ko nang magpaalam,
"Intoy
kailangan ko nang umalis, tapos na ang palugit na binigay sa akin...
mag-iingat
ka ha, tandaan mo, magpapakabait ka Intoy,"
"N-nanay,
pa-paalam po, ingat ka, na-nanay,"
ikaw
din mag-iingat ka lagi anak.
***
"Intoy,
sinong kausap mo?" tanong ni Jessica, bumabatingting na ang
kampana, naghudyat na ang pari, nagsigawan ang mga naroon,
"WOOOHHH,
MABUHAY ANG BAGONG KASAL!" at kinakamayan nila ang dalawang
pares na nagkaisang dibdib.
"Si
na-nanay, kausap ko nanay," sagot ni Intoy kay nurse Jessica
na naging private nurse na ng mga Malaya.
Tinuro
ni Intoy ang kalapating puti na biglang dumapo sa itaas na bahagi ng
simbahan. Ito yung tinutukoy niyang kausap niya mula pa kaninang
magsimula ang kasalan.
"Intoy
dove yun," ang pagtatama sa kanya ni Xhiang. “Hindi yun
ang mama mo,”
“Hindi
si-na- nanay yun,” pagpipilit ng batang si Intoy,
"tara
-tara na, family picture na," pumunta sila sa harap,
ngumiti sa harap ng kamera, habang si Intoy ay kumakaway sa
isang kalapati na biglang lumipad papalabas ng simbahan.
“Say
cheez!”
*Click*
Click* Click*
[Few
days after the wedding]
Aanhin
mo ang bahay na bato -kung ang nakatira naman dito ay kwago, batuhin
ang kwago palabas ng bahay para matirahan ng tao. Masarap parin kasi
ang tumira sa bahay na bato, kaysa sa pawid na bahay, kaysa sa kahoy
o kaya plastik na bahay (kung meron mang ganun) kasi kapag bahay na
bato, alam mong panatag ka, kapag may bagyo -wala kang aalalahanin na
tumutulo. kung bahay na bato, hindi agad-agad magiging uling yung
tinitirahan mo kung magkasunog, at ang mas masarap sa pagtira sa
bahay na bato -hindi mo na iintindihin kung sakaling may mambato
sayo.
Nakakabato
ba??
Wag
kang mag-alala, nakikinig ka na nga lang sa usapan nila e
magrereklamo ka pa.
Sa
labas may kwagong humuhuni, gising ang kwago dahil sa gabi na, sa
loob ng kwarto may dalawang mag-asawang magkatabi, nakaharap sa isa't
isa, ilang minuto na silang nagtititigan, walang natitinag. Wala rin
namang nagsasalita, though parang nangungusap ang kanilang mga mata.
[Maria
Cassandra Malaya Salvador's Point of View]
Andami
kong gustong sabihin, pero walang lumalabas sa bibig ko, nakatingin
lang kaming dalawa sa isa't isa, nakahiga sa iisang kama. First time
kong matutulog na kasama si Mikko, kinakabahan ako. Halo-halo na kasi
ang nararamdaman ko, ayaw niya namang magsalita. Walang gustong
mauna,
"ah,"
crap sabay pa kami.
"sige
ikaw na mauna," waahh, nagsabay na naman kami.
"Hindi
ikaw na," three times na sabay, waahh, tinakpan ko na ang
bibig niya.
"Sige
mauna na ko," dahan-dahan kong inalis ang kamay ko sa bibig
niya, ayokong magkasabay pa kami. Andami kong gustong sabihin,
"
oh, anu??" shete ka Mikko, nagsalita na naman 'to!
"SAGLIT
LANG WALA AKONG MASABI e," ay! sorry, napasigaw ba ko, hehe,
"e
di ako muna magsasalita," tinanggal ko ang kamay niya sa
pagkakatakip ko sa tenga niya.
"Hindi!
ako na, kapag hindi ko ito nasabi ngayon, hindi ko na 'to masasabi
uli. Makakalimutan ko na 'to, kasi sabi ni Doktor -baka maging
makakalimutin na ko, kasi nga di ba kapag cesarian daw -may epekto
yun sa utak, hindi na ko smart-"
"na-
cesarian ka? patingin nga, malaki ang tahi m- ouchhhh," Tsk!
Ayan binatukan ko na! itaas ba naman ang damit ko, "ang
manyak mu!" nakakainis 'tong lalaking ito,
"wow,
conservative bang asawa ko?"
"nabawasan
na ngang pagka-smart, tapos conservative pa? araaaaaaaay!"
"anung
sabi mu?! ha?" tsk! nakakairita kang-
"mashakeeet,
bitaw bitaw, patilya ko yan," huhu, ayan! nakatikim ka tuloy
sakin. Masakit nga siguro yun, maluha-luha siya nang pinitiwan ko ang
paghila sa patilya niya e,
"sorry-sorry"
sabay bawi ko, hinalikan ko yung parteng nasaktan siya,
"tsk!
okay na, okay na!" ui nagtampo,
"galit
ka e!" tumalikod siya sakin bigla, kiniliti ko siya sa
tagiliran dahilan ng pagkalaglag niya sa kama,
bwehehehe,
"grabe brutal Case?"
"ui,
sorry.. peace tau," halaa mukhang nagtampo, pagkatayo niya.
"epekto
parin ba yan ng cerasian mo?! kala ko magiging makakalimutin ka,
bakit di mo pa nakakalimutan pagka-HITLER MO?"
"Tsk!
Ano yun?? Hindi na ko Hitler Girl noh! Basta! I just wanna say
SORRY!!"
yan
nasabi ko na, "I love you too," ay! engot din ang
isang ito e,
"ang
sinabi ko SORRY PO!! Sorry,"
"sabi
ko, I love you too," hindi nga siya nabingi lang, pero anong
connect?
"Hindi
ko pa nga nasasabi yung I love you e," tapos may sagot na
agad?
"O
Yan nasabi mo na sakin, kakasabi mo lang
Kaya
I love you too,"
Lumapit
siya sakin sa kama, nakaupo na kaming dalawa, Nakangiti siyang parang
mabait na chuwawa, "Hindi ka na ba galit sakin??"
Matagal
siyang napaisip,"Galit parin," sabi niya
Tsk!
sabi ko na e, "Galit na galit" Ha? Grabe?? galit na
galit? yung galit nga lang siya syempre nakakalungkot na, tapos galit
na galit pa?? Times two pa?
"Kaya
nga nagso-sorry e,"
"Sige
pinapatawad na kita, sa isang kondisyon," wow agad-agad,
wait,
kondisyon? "Anu na naman yan??!" kinakabahan ako sa
kung ano kaya ang kondisyon niya ha,
"simple
lang, Be in a Deal! " whaaaat? Be in a deal?
"Ano
na naman yang deal na yan! inaasar mo ba ko? nagso-sory na nga ko
tungkol diyan e, alam kong mali yung ginawa ko nun. That idea na
gumawa ako ng real life story na kasangkot ka- pero hindi ko na nga
yun tinuloy e, kasi nga nakonsensya na ko di ba kasi-" He
hush my lips with his index finger.
"Andami
mong sinasabi- sabi ko lang be in a Deal!" so, hindi siya
nang-aasar??
"E,
Ano nga kasi yang deal na yan??"
"Be
my Character," Crap! Sabi ko na e, nang-aasar lang siya.
"WHAT??
are you kidding me, Mikko naman e!!" Sabi ko na e, inaasar
ako nito, tsk! pinagsisisihan ko na mga ginawa ko e,
"Im
serious! Case seryoso ako,"
"wehh??
lelang mo!" gusto ko na naman siyang kurutin sa patilya,
naiinis ako,
"Magsusulat
ako ng story," sige Mikko, That's the way of your revenge?
Pagbibigyan kita,
"Tungkol
saan??"
"Its
all about His Student, and her Instructor -Love story" Sige
na, ginamit ko na siya noon. Pamukha na sakin, masakit na sige,
nasasaktan na ko,
"Gaya-gaya
ka naman e, walang originality!”
"NO!!
Iba ito, ngayon naman fiction ang sakin," iba daw?
"Tsk!
Ganun parin yun!"
"Iba
nga ito! At may Title na ko!" ano na naman kaya yun?
"The
Hitler Girl I Know,"
"What??
The Hitler Girl I know?? Tsk! Ampanget!" yan na talaga ang
bansag niya sakin. Hitler Girl! Hindi na nga ko Hitler e!
"Tsk!
Inggit! This story is a lifetime on going story ko," kinuha
ko ang unan at hinampas sa kanya, hindi ako tumitigil.
"I'll
gonnna kill you!! Sisiraan mo lang ako diyan e!" nakakinis
ka!
"heeeheehhehehe,
ano ba," tawa pa! Sige!
"Hitler
ka naman talaga e, ouchh masakit ha,"
"Ayokong
maging character diyan!! never!!" ayoko! Ayoko talaga!
"Ano
ka ba, can you see the good side, Fiction nga yung story ko, e di
pwede na kitang gawing mabait dun," wow ha? Anong ibig
nitong sabihin, hindi ako mabait?!
"GRABE
LANG MIKKO HA!!" kinuha ko yung isa pang unan at pinagpapalo
ko sa kanya, grabe talaga!
"Arraaaay,
tama na nga masakeeet! Hoy! Gumalang ka nga, bakit walang Sir ang
tawag mo sakin??"Sir-Sir-in mo mukha mo!
"Bakit
teacher ka pa ba??"
"Hindi
na pero nagtuturo parin ako,
nagtuturo
ako ng leksyon," napahinto ako sa pagpalo sa kanya ng unan,
bigla
niyang kinuha yung unan na hawak ko,
"Anooo
baaaa.. hahhahhaa, Tama na !! Wag diyaaannn, ehhahaha,"
"nakakakainiss
ka na ahahhha," napahinto kami nang,
"uhaaaa!
uha," hala! Biglang umiyak si baby sa crib, patayo na sana
ko para tingnan kung napano na si Baby Cherryline,
"Hayaan
mo muna si Baby, ngayon ikaw munang baby ko," crap!
kinikilig ako, lumapit siya sakin, at kinarga ako, "waaaahh,
ang bigat ko, anu ka ba!"
"uwaaaaaaaaa,
uhaaaaaa!" teka,
"Hoy!
Mikko, Cassandra, umiiyak yung bata," kumatok bigla si
tatang sa kwarto namin, Kasama namin sila Tatang sa iisang bahay, si
ate jenny kasi may sarili nang bahay at isinama niya si Dayang -ang
kapatid ni Mikko,
"Opo,
tatang, gutom lang siguro," ang sigaw ni Mikko.
Kinarga
ko si Baby,
"Che-che,
gutom ka na ba baby, sige padedehin mo na, Cassandra i-breast feed mo
dali,"
Ano??
"Hindi ako nagbe-breast feed no!"Hay! alam ko nang
nasaisip nito e! Manyak na 'to!
"Ou
nga pala, wala ka palang b-"
"MIKKO!!
IKAW!! Ikaw!!" nakakainis ang lalaking 'to, trashtalk
talaga! Wala akong boobs? Tsk! "oh, si baby, si baby,"
"loko
ka talaga!!" pasalamat ka karga ko si Baby,
"O!
Ito matuto kang magtimpla ng gatas ng baby mo,"
binigay
ko sa kanya yung baby bottle,
Pero!
Tinitigan niya lang? Ow! Ignorante??
"Bakit
nakatingin ka lang sa bote??"
ngiting
palaka 'tong lalaking ito, alam ko na
"Hindi
ako marunong"
aanak-anak
tapos hindi marunong magtimpla ng gatas ng anak niya?? Tsk! "Teacher
ka di ba? Turuan mo sarili mong magtimpla ng gatas ng anak mo!"
"ooh,
tahan na, tahan na," pinabayaan ko na si Mikko, bahala siya
kung anonng gagawin niya diyan,
"Che-Che,
para sayo anak, mag-aaral ako nito," napapangiti naman ako,
sa sinabi ni Mikko,
"magtitimpla
ako ng gatas mo, para naman lumaki ka nang tama, at nang di ka magaya
sa mama mo,"
tsk!
wala talagang sinabing matino 'tong papa mo, Hay naku! Cherryline,
paglaki mo bugbugin mo yan papa mo ha!
"Opps,Opps
matatapon, matatapon, wag kang harot!!" kilitiin mo ang papa
mo nang ganito!
"Tsk!
ano ka ba?!!"
"Dapat
matuto ka niyan Sir!" kasi
"kasi,
You are my Forever instructor,"
*END*
EPILOGUE:
Ilang
taon ang lumipas, mainit ang buwan ng mayo, mainit ang sitwasyon
dahil sa eleksyon na naman. Maingay ang lansangan, ngunit tahimik ang
sementeryo nang mga oras na yun, "salamat sa binigay mong
puso sakin, promise iingatan ko ito, aalagaan ko ang puso mo,
alam
mo kahit na nagu-guilty ako sa ginawa ko sayo noon, hindi ko naman
alam na may sakit ka noon, kung sinabi mo lang... well, hindi ko na
maibabalik e.
alam
mo, nagpapasalamat din ako kasi nangyari yun... wag ka sanang
magagalit pero, alam mo ba Cherryl kung hindi ko yun ginawa, hindi ko
makakasama ngayon si Mikko. Pasensya na kung hindi ko magagawa yung
sinabi mo sakin noon. Sabi mo mahalin ko siya -para sayo, Cherryl,
ayokong mahalin si Mikko nang dahil sa hiling mo... kasi mamahalin ko
siya, dahil iyon ang gusto ko. Wag kang mag-alala puso mo naman ito
di ba, e di sabay na lang nating mahalin si Mikko at-" mula
sa likod patakbong palapit ang isang bata kasunod ang isang lalaki.
"mommy!
mommy, "
huminto
ang bata sa puntod gaya ng kanyang ina, at tumahimik, "si
tita Cherryl ba nasa heaven na?"
tanong
ng kanyang anak si -Maria Cherryline M. Salvador, "ou naman,
kasi mabait ang tita Cherryl mo, kapiling niya na si Lord ngayon,"
kinarga niya ang anak.
"PAPAAAA,"
tumakbo ang makulit na bata at sinalubong ang papalapit na ama,
"Bakit
po may bulaklak kayo? aanuhin po yan ni tita Cherryl,"
matanong ang kanyang anak, imbis na sumagot si Mr. Salvador ay
ibinigay nito sa bata ang dalang bulaklak.
"ikaw
maglagay, regalo natin yan sa tita Cherryl mo -kasi birthday niya
ngayon, " sumunod naman ang bata.
"tita
Cheryl, salamat po nang marami, ikaw daw po ang nagbigay ng puso ni
Mama, kaya salamat, ito po flowers, happy birthday po,"
Nag-alay
sila ng panalangin, hawak-hawak ni Mikko ang kamay ng asawa niya at
karga naman ni Case ang kanilang anak. Tumalikod na sila sa puntod at
nag-umpisang maglakad para harapin ang bagong kabanata ng buhay.
THE
HITLER GIRL I KNOW
by Donfelimonposerio
