Apoy ng Puso’t Isip

Mababanaag, anag-ag, silab

Sa isip ng mga punyal

Na itatarak, wawakwak sa leeg ng mga hangal

Ipanlalaslas sa katawan

Ng mga bundat na buwaya, buwitre, at uwak

Na pusakal na tagapigtal

ng pagtitiis at pag-asa

ng masang pinakamamahal

Ang itinimo sa isip

Lilikha ng diwa, ng adhika

at isisigaw sa wakas ng silab

na pinaaalab ng lubhang pagsalabusab,

Pagkaduhagi’t pang-aalipin, pang-aalipusta,

Pagyurak, pangmamata,

Pagtratong hayop sa mga magsasaka,

Di wastong sahod ng mga manggagawa,

Pandurukot, pagpapasista sa unyon,

Pananakot sa protestang may layon

Ngayon, mula sa tumimong adhikang nag-aalab, naglalagablab

Isisigaw: Rebolusyon! Rebolusyon! Rebolusyon!

Mababanaag ang silab

Dingas sa kumukulong dugo

Simbuyo ng puso ng punglo

Sapat na aming pagtitiis

Para sa kasingilan

ng daang buhay na binuwis

Magniningas ang puso’t isip

Para sa Pambansang katubusan

Lilikha ng hanay

Kikilos para sa bayan

Lalaban para sa pagkamit ng kalayaan

Lalaya ang masa

Lalaya sa anumang paraan!

Taas kamaong tutungo

Sa iisang daan, sa iisang yugto

Kalangitan at lupang kulay dugo!