KULTO

itirik mo sayong kamay ang itim na kandila
habang pinupunasan ng dugo ang pader ng mansyon
pati ang inipun na utak ay ikalat sa kanilangn tarangkahan
nang masuka sila sa dulot nitong alingasaw...
magbabalik ang nilamon nilang palay
maging ang palay na binudburan ng abo
ng mga bangkay na sinunog sa talahiban
nung gabing tirik ang manhid na buwan...
ilatag mo ang krus na may pangalan sa kanilang paligid
ang mga krus na di mabilang sa dami
nang matuto silang bumilang ng buhay na pinatlangan
ng kanilang budhing nilalamon ng uod, ng asupre
ng impyernong tirahan ng kanilang lahi.
ikunla sa ilog ang pulang luha
at ipadaloy ito sa di mapigil na agos
baka sakaling makarating;hanggang sa tubo ng kanilang palikuran
sa kanilang pitsel. may pag-asa pang kalawangin ang kanilang mga baril...
may pag-asa pa, WAG KANG TITIGIL!!!